จะเป็นพระแท้ทุกลมหายใจ

    หลวงพ่อครับ กว่าที่ผมจะได้มาอยู่ในเพศสมณะที่องอาจเต็มความภาคภูมิได้แบบนี้ ผมก็เคยเกะกะเกเรมาก่อน ทำตัวโจ๋จนแม่เป็นห่วงไม่ยอมให้ผมเรียนต่อชั้น ปวช. เพราะกลัวลูกชายจะไปก่อเรื่องวิวาทถูกไล่ฆ่าไล่ยิงครับ พอไม่ได้เรียนผมก็ออกหางานทำ ล่าสุดไปเป็นช่างเชื่อมอยู่ในโรงงานแห่งหนึ่งที่ จ.ปทุมธานี แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ยังเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้อยู่ดี ซ้ำร้ายกลับยิ่งดื่มหนักและเล่นพนันทุกอย่างเหมือนถูกผีพนันเข้าสิงเลยครับ

 

     วันหนึ่ง พอผมสร่างเมา เห็นสภาพตัวเองแล้ว ทำให้ผมรู้สึกสลดใจมาก ไม่คิดว่าตัวเองจะใช้ชีวิตได้มั่วซั่วขนาดนี้ แล้วความเซ็งก็ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เซ็งสุดขีด จนคิดอยากบวชครับ พอไปบอกแม่ว่าผมอยากบวช ท่านถึงกับอึ้ง งง เหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง

 

     หลายวันผ่านไป แม่ก็โทรศัพท์มาบอกผมด้วยความตื่นเต้น ว่ามีคนมาชวนบวชในโครงการ 1 แสนรูปของวัดพระธรรมกาย แม่บอกว่า “ถ้าจะบวชต้อง 1 พรรษานะ แล้วถ้าจะบวชจริงๆก็ให้ลาออกจากงานมาบวชได้เลย” ซึ่งผมก็ลาออกจริงๆ ครับ

    วันรุ่งขึ้น พ่อ แม่ และญาติๆ ก็พาผมไปสมัครบวชที่ศูนย์อบรมวัดราษฎร์นิยมธรรม พอสอบผ่านทุกอย่างแล้ว พระอาจารย์ก็บอกให้ผมโกนหัวและให้เข้าอบรมได้เลยครับ แล้วตอนที่กำลังถูกโกนหัวอยู่นั้นเอง ความปลื้มก็ไม่รู้มาจากไหน น้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด ยิ่งกว่าคันกั้นน้ำแตกซะอีกครับ ญาติๆ ก็ปลื้ม แต่ที่ปลื้มมากกว่าใคร ก็คือแม่ของผม ท่านพูดทั้งน้ำตาว่า “รู้มั๊ย?..แม่รอคอยวันนี้มานาน วันนี้ดีใจที่สุด ที่ลูกชายของแม่จะบวช"

    หลวงพ่อครับ ตั้งแต่มาบวชชีวิตของผมก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นแบบคาดไม่ถึงจริงๆ เพราะผมหักดิบเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ได้ แล้วยังได้ค้นพบว่า จริงๆ แล้ว เรามีชีวิตเพื่อสร้างบุญสร้างบารมี พอได้นั่งสมาธิก็ทำให้ผมได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริงอีกด้วย ตอนแรกที่ฝึกนั่งผมฟุ้งอุตลุด คิดโน่นคิดนี่ตลอดเวลา ผ่านไปเดือนกว่าๆ ถึงเริ่มสงบครับ

 

     วันหนึ่งผมตื่นมานั่งสมาธิตอนตี 3 โดยพยายามทำใจนิ่งๆไม่คิดอะไร สักพักใหญ่ๆ ใจก็เริ่มสงบ มันนิ่งไปเองเลยครับ แล้วก็เห็นรอยยิ้มของญาติๆ เห็นรอยยิ้มของโยมพ่อโยมแม่ แล้วอยู่ๆ รอยยิ้มที่เห็นก็กลับกลายเป็นวงกลมใสๆ หมุนอยู่ในท้องผมครับ หมุนไปหมุนมาก็กลายเป็นดวงแก้วที่สว่างโพลงเหมือนดวงอาทิตย์ แต่ไม่ร้อนเหมือนดวงอาทิตย์นะครับ

     ดวงแก้วใหญ่เท่ากำปั้น สว่างเด่นมากๆเลย แล้วผมก็ได้ยินเสียงพระอาจารย์เรียกให้ไปสวดมนต์ พอลืมตาแล้วดวงแก้วก็ยังอยู่ครับ วันนั้นผมยิ้มได้ทั้งวัน มีความสุขมากจนพูดไม่ถูก รู้สึกอิ่มเอิบใจตลอดเวลาเลยครับ

 

    หลวงพ่อครับ ผมได้เดินธุดงค์ธรรมชัย ไปพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่งมาแล้วนะครับ ซึ่งผมก็ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก คือให้ทุกย่างก้าวเป็นย่างแก้ว ไม่ว่าจะก้าวไปทางไหน ทำอะไร ก็จะมีดวงแก้วอยู่ในกลางกายตลอดเวลา เพราะผมอยากให้ญาติโยมมีศรัทธาในพระสงฆ์ จะได้เข้าวัดทำบุญมากขึ้น วัดร้างจะได้หมดไปจากแผ่นดินไทยครับ เสร็จแล้วผมก็ได้มารับบุญพิเศษขน-กระสอบทรายทำคันกั้นน้ำ ตอนนั้นรับบุญโต้รุ่งเกือบทุกวัน แต่ก็มีความสุขและสนุกมากๆ คิดแล้วก็ยังปลื้มอยู่เลยนะครับ

 

     ผมว่าผมเป็นพระที่โชคดีที่สุดในจักรวาล ที่ได้มาเป็นพระลูกชายของหลวงพ่อ ทำให้ผมมีโอกาสได้รับบุญใหญ่ๆพิเศษๆอยู่เรื่อยๆ ยิ่งช่วงนี้หลวงพ่อเมตตามาเล่าธรรมะให้พวกผมฟัง ที่ห้องแก้วสารพัดนึก ทำให้ผมมีแฮงใจ๋มากๆเลย ผมอยากให้หลวงพ่อมาทุกวันจะได้ไหมครับ ผมรู้สึกว่าหลวงพ่อให้ความสำคัญกับลูกๆ พระธรรมทายาททุกรูปมากๆ ซึ่งก็ทำให้ทุกๆ รูปเห็นถึงความสำคัญของตัวเองด้วย ทำให้ทุกรูปมีแรงบันดาลใจอยากสร้างบารมีอยากนั่งสมาธิมากๆ ครับ

 

 

      ผมจะตั้งใจฝึกฝนตัวเองให้ดี จะรู้รักสามัคคีในหมู่คณะ แล้วจะเป็นพระแท้ที่สว่างไสว เหมือนพระอาทิตย์พระจันทร์มารวมกัน เพื่อรองรับทุกภารกิจของหลวงพ่อครับ ซึ่งการเดินธุดงค์ธรรมชัยในเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่ผมและพระธรรมทายาทเฝ้ารอคอย ยิ่งหลวงพ่อบอกว่าการสถาปนานั้น มีได้แค่ครั้งเดียว พวกผมก็ยิ่งรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องสำคัญยิ่งใหญ่ ซึ่งตอนนี้พระธรรมทายาทก็กำลังฟิตนั่งสมาธิกันอย่างคึกคัก เพราะทุกรูปอยากเดินตามรอยเท้าของหลวงปู่ อยากประกาศให้โลกได้รู้ถึงมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ของท่านครับ

    หลวงพ่อครับ ตอนนี้ผมซึ้งในรสพระธรรม และตกหลุมรักชีวิตสมณะซะแล้วครับ  ผมอยากสร้างบารมีกับหลวงพ่อไปทุกภพทุกชาติ แล้วผมก็ตั้งใจว่าจะบวชไปวันต่อวัน ชาติต่อชาติ จะเป็นพระแท้ให้ได้ทุกลมหายใจครับ สุดท้ายนี้ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นเสาหลักของพระพุทธศาสนาไปตราบนานเท่านานนะครับ