ความในใจของพระลูกชาย ตอน เส้นทางชีวิตของลูกผู้ชายที่แท้จริง

 

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 9 มีนาคม 2556

ความในใจของพระลูกชาย 

 

 

 

ตอน...เส้นทางชีวิตของลูกผู้ชายที่แท้จริง

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

 

        กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ

      

        กระผม พระพงษ์สิทธิ์ ปสุตธมฺโม อายุ 22 ปี บวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ปี พ.ศ. 2555 และเป็นหนึ่งในกองพันเนื้อนาบุญ 1,128 รูปด้วยครับ

 

พระพงษ์สิทธิ์ ปสุตธมฺโม

 

        ก่อนหน้านี้ผมมีชีวิตเหมือนวัยรุ่นทั่วๆ ไป คือมีหน้าที่เรียนหนังสือ และเที่ยวเล่นบ้าง ถึงผมจะมีเพื่อนที่ชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แล้วก็ชอบชวนผมให้เข้าก๊วนอยู่เรื่อย แต่ผมก็ไม่เคยดื่ม ไม่เคยสูบนะครับ เพราะผมชอบเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์มากกว่า คือไม่ติดเหล้า แต่ติดเกมส์นิดหน่อย ว่างเมื่อไหร่เป็นเล่นเกมส์ครับ พอเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ผมก็ไปสมัครเข้าชมรมพุทธฯ แล้วพี่ๆ ชมรมก็ชวนผมบวชในโครงการอุดมศึกษา รุ่นที่ 37 ในปี พ.ศ. 2551 พอจบโครงการชีวิตผมก็เปลี่ยนไปเลย การบวชทำให้ผมได้รู้ว่าเราเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายชีวิต ผมเลิกทำตัวไร้สาระ เดินหน้าทำแต่กิจกรรมดีๆ ได้เป็นคณะกรรมการชมรมพุทธ 1 ปี เป็นประธานชมรมพุทธอีกปีกว่าๆ และตั้งเป้าในใจไว้ว่า เรียนจบปี 4 เมื่อไหร่ จะบวชทันทีครับ แล้วผมก็รักษาศีล 8 มาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเรียนจบ ได้บวช ก็เลื่อนขั้นเป็นศีล 227 ข้อเลยครับ

 

        หลวงพ่อครับ ผมเรียนเศรษฐศาสตร์มา เลยชอบเปรียบเทียบว่าอะไรคุ้มไม่คุ้ม ผมคิดว่าช่วงอายุไม่เกิน 30 ปี เป็นช่วงที่เราแข็งแรงมากที่สุด ถ้าเกินกว่านี้ก็ไม่รู้อะไรมันจะทรุดไปบ้าง แล้วการตัดสินใจมาบวชตั้งแต่อายุ 22 ปีก็คุ้มมาก เพราะจะมีเวลาได้ฝึกแก้ไขตัวเองในระยะยาว มีเวลาได้นั่งสมาธิให้ใจใสๆ และได้ทำแต่ความดี ซึ่งผมได้รับบุญเป็นพระพี่เลี้ยงมาแล้ว 4 โครงการครับ ผมมีความสุขที่ได้ห่มผ้าเหลือง ใช้ชีวิตแบบสมณะ ยิ่งได้นั่งสมาธิก็ยิ่งตอกย้ำการบวชสร้างบารมีให้หนาแน่นขึ้น โดยเวลานั่งสมาธิ ผมจะทำใจให้เบาๆ เหมือนปุยนุ่น แตะใจไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ทำใจนิ่งๆ เฉยๆ เหมือนเราเป็นหุ่นยนต์ สักพักก็จะมีความสว่างเกิดขึ้น ทำให้รู้สึกโล่ง เบา สบาย พอมองความสว่างเฉยๆ ก็เห็นองค์พระลางๆ เล็กเท่าหัวแม่โป้งอยู่กลางความสว่างนั้น แล้วองค์พระก็ค่อยๆ ชัดขึ้น ใหญ่ขึ้นจนเท่ากับตัวผม บางครั้งท่านก็ใหญ่เลยออกไป ตอนนั้นจะรู้สึกเหมือนเราไม่มีร่างกาย มีแต่ศูนย์กลางกายเพียงอย่างเดียว แล้วใจก็เป็นสุขมากๆ องค์พระที่ผมเห็นบางครั้งก็ใสเหมือนเพชร บางครั้งก็ใสเหมือนน้ำเปล่า อยู่ท่ามกลางความสว่างแบบพระอาทิตย์ยามเช้าครับ หลวงพ่อครับ เวลาที่ใจหยุดนิ่ง เห็นองค์พระ ผมจะมีความสุขมาก เกิดมาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลยครับ ผมอยากให้ทุกคนได้เห็นแบบนี้ ได้สัมผัสกับความสุขภายในแบบนี้จังเลยครับ ตอนนี้ผมยังตั้งใจฝึกฝนตัวเองทุกวัน นั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาด เพราะผมอยากเป็นพระแท้ อยากได้บุญเยอะๆ จะได้ส่งไปถึงโยมพ่อที่เสียชีวิตไปแล้ว และอยากให้โยมแม่ได้ปลื้มและภาคภูมิใจในตัวพระลูกชายด้วยครับ

 

พระพงษ์สิทธิ์ ปสุตธมฺโม ในท่า Peace Position

 

        ผมอยากฝากไปถึงแมนแมนทุกคน ว่าชีวิตพระเป็นชีวิตที่ดีที่สุดของลูกผู้ชาย เพราะทำให้เราหลุดออกจากความกังวลได้ง่าย ศีลของพระจะช่วยขัดเกลากิเลสที่มีอยู่ในตัวเราให้ลดลงไปเรื่อยๆ เราจะมีโอกาสได้สั่งสมบุญเพิ่มเติม จะมีใจที่เป็นสุข แล้วการบวชเป็นการทดแทนคุณพ่อแม่ได้จริง เป็นการพัฒนาตัวเองด้วย พัฒนาจิตใจด้วย ถ้ามาบวชเร็วเท่าไหร่ ได้มาศึกษาวิชาชีวิตเร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นกำไรชีวิตนะครับ ถ้ามาบวชช้า รู้ช้า ก็ยังกำไรอยู่ แต่กำไรน้อย ดังนั้นอย่าให้เสียโอกาสเลย ให้รีบๆ มาบวชกันดีกว่า ยิ่งถ้าบวชแล้วได้ปฏิบัติธรรมได้เห็นองค์พระ เราจะได้รู้ว่าความสุขที่ไม่มีอะไรมาเทียบได้นั้น มันเป็นอย่างไร

 

        หลวงพ่อครับ พระลูกชายรูปนี้มีจิตใจที่มุ่งมั่นอยากศึกษาวิชชาธรรมกายกับหลวงพ่อ อยากตามติดติดตามสร้างบารมีกับหลวงพ่อไปจนถึงที่สุดแห่งธรรม ผมจะช่วยหลวงพ่อพิทักษ์พระพุทธศาสนา จะตั้งใจทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่ เพื่อให้หลวงพ่อเบาใจจะได้มีเวลาได้ทำงานที่แท้จริงครับ