ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 18 มีนาคม 2556
จดหมายจากนาคธรรมทายาทโครงการ 1 แสนรูป รุ่นที่ 7
จดหมายจากนาคธรรมทายาทประจวบ ลื่นโป่ง
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผมนาคธรรมทายาท ประจวบ ลื่นโป่ง อายุ 60 ปี ตัวแทนนาคธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกายครับ
กระผมนาคธรรมทายาท ประจวบ ลื่นโป่ง อายุ 60 ปี ตัวแทนนาคธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกายครับ
นาคธรรมทายาท ประจวบ ลื่นโป่ง : สมาธิทำให้ผมมีใจที่สงบ ผ่องใส ทำให้ผมได้คิดหลายอย่าง ต่อไปจะไม่มัวแต่ไปรักวัตถุของนอกตัวอีกแล้วครับ
ก่อนมาเข้าโครงการ ผมเป็นพ่อค้าขายผลไม้ ผมชอบค้าขายเป็นชีวิตจิตใจ โดยจะไปรับผลไม้มาจากตลาดไทเอาไปขายต่อ ขายทั้งผลไม้สดและผลไม้ดองรายได้ดีนะครับ วันหนึ่งขายได้ไม่ต่ำกว่า 1,500 – 1,600 บาท ผมขายผลไม้ทุกวันไม่มีวันหยุด นานๆ ถึงจะหยุดไปทำบุญที่วัดต่างจังหวัด โดยจะสะสมเงินเอาไว้เลี้ยงเพลพระเป็นประจำทุกปีครับ ที่จริงผมรู้จักวัดพระธรรมกายมาเกือบ 10 ปีแล้วนะครับ เพราะลูกสาวชอบมาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัด แต่ตัวผมมีโอกาสเข้ามาทำบุญที่นี่แค่ 2 – 3 หนเท่านั้น มาปีนี้ผมรู้สึกอยากบวชให้พ่อกับแม่มากๆ ซึ่งท่านก็เสียชีวิตไปนานแล้ว และพอดีลูกสาวก็มาบอกข่าวโครงการบวชแสนรูปและชวนผมบวชด้วย ผมก็ตัดสินใจบวชทันที ที่จริงคนในหมู่บ้านจะแต่งตั้งให้ผมเป็นรองประธานหมู่บ้าน แต่ผมไม่เอาเพราะคิดว่าบวชดีกว่า วันรุ่งขึ้นก็เดินทางเข้าวัดเลยครับ ลูกๆ บอกว่าอยากให้ผมบวช จะบวชได้นานไม่นานก็ไม่เป็นไร แต่ผมคิดว่าถ้าบวชแล้ว ต้องบวชให้ได้พรรษาครับ
โครงการแสนรูปนี้ดีมาก ทำให้ผมได้รู้จักตัวเอง ถึงผมจะเข้าอบรมได้ไม่กี่วัน แต่ก็เห็นว่าวัดเอาจริง อบรมจริง เพราะวันๆ ผมแทบไม่มีเวลาว่างเลย เดี๋ยวๆ ก็ฟังเทศน์ เดี๋ยวๆ ก็นั่งสมาธิ แล้วก็ให้ไปช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดวัด พระพี่เลี้ยงของผมก็ดี๊ดี ไม่มีการว่ากัน มีแต่คอยเตือนกัน ทำให้อยู่แล้วมีความสุข พระอาจารย์ท่านก็สอนแต่เรื่องดีๆ มีประโยชน์ทั้งนั้นครับ คนมีอายุเยอะก็อย่างนี้แหละครับ ชอบความจริง ชอบของจริง โครงการนี้ถูกใจจริงๆ ครับ
พอหลวงพ่อประกาศให้นาคธรรมทายาทนึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ ผมก็พยายามทำ แต่วันแรกผมยังทำไม่ได้หรอกครับ มาเมื่อวานได้นั่งสมาธิกับหลวงพ่อ หลวงพ่อก็บอกอีก ผมเลยตั้งใจเต็มที่ หลวงพ่อบอกให้ทำใจนิ่งๆ ผมก็ทำตามและนึกถึงช่องท้องที่อยู่เหนือสะดือไปด้วย หลวงพ่อบอกไม่ต้องคิดอะไร ผมก็ค่อยๆ ปล่อยวาง ทำใจสะอาดๆ ไม่เพ่ง ไม่เกร็งตา หายใจแผ่วๆ ตัวมันก็ตรง ยืด ข้างในก็เงียบไปยาวเลย แล้วผมก็ค่อยๆ นึกถึงพ่อกับแม่ นึกไปเรื่อยๆ จนเสียงหลวงพ่อเงียบไปพักหนึ่ง ผมรู้สึกเหมือนเคลิ้มๆสบายๆ โล่งๆ จู่ๆ ก็เห็นแม่ทั้งตัวเลยครับ ท่านใส่เสื้อลาย หน้าขาวผ่องสวย แม่ยิ้มให้ผม พอมองเรื่อยๆ ก็เห็นหน้าพ่อขึ้นมาด้วยครับ ชัดเจนเหมือนเรามองกระจกส่องหน้า เหมือนท่านมาอยู่ใกล้ๆ ผมมีความสุขมาก ตอนนั้นมันปลื้มสุดๆ ดีใจจนลืมปวดขาไปเลยครับ มาวันนี้ตอนนั่งสมาธิพอทำใจว่างๆ แล้วนึกก็ยังเห็นพ่อกับแม่ได้อีกครับ แต่ไม่ชัดเจนเท่าเมื่อวาน หลวงพ่อครับ ตั้งแต่พ่อแม่เสียไป ผมไม่เคยฝันเห็นท่านสักครั้ง แล้วผมก็ไม่เคยนั่งสมาธิมาก่อนด้วย แต่พอมานั่งสมาธิตามหลวงพ่อ ทำให้ผมได้เห็นท่าน เห็นได้จริงๆ ยิ่งทำให้ผมตั้งใจบวช จะเอาบุญส่งให้ท่านให้มากที่สุดครับ และในวันบรรพชา ผมก็จะรักษาใจนิ่งๆ จะนึกถึงพ่อกับแม่ให้มาอยู่ในช่องท้องให้ชัดเจนที่สุด จะไม่วอกแวก ไม่คิดเรื่องอื่นครับ
สมาธิทำให้ผมมีใจที่สงบ ผ่องใส ทำให้ผมได้คิดหลายอย่าง ต่อไปจะไม่มัวแต่ไปรักวัตถุของนอกตัวอีกแล้วครับ เพราะอะไรๆ ก็อยู่กับเราไม่นาน สู้มาทำความดีอย่างนี้ มาบวชอย่างนี้ ช่วยวัดกวาดนั่นเก็บนี่เอาบุญบารมีดีกว่าครับ หลวงพ่อครับ ผมตัดสินใจแล้วครับ ถ้าบวชได้ครบพรรษา แล้วร่างกายผมยังแข็งแรงไม่เป็นภาระให้วัด ผมก็จะขอบวชไปนานๆ ช่วยวัดทำอะไรได้ ช่วยหลวงพ่อทำอะไรได้ก็จะทำเต็มที่ครับ
Desktop Version
