ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 เมษายน พ.ศ.2556
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 2
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 2เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ที่ออกอากาศทางช่อง DMCสำหรับระบบการโหวต หรือการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสภานักปราชญ์ ที่จะมาปกครองแคว้นในยุคนั้น ประชาชนทั้งหมดภายในแคว้น จะทำการคัดเลือกสภานักปราชญ์ที่จะมาปกครองแคว้น จากความรู้ความสามารถและภาพลักษณ์ที่ดีเป็นหลัก ที่เป็นเช่นนี้ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ คนในยุคนั้นจะยกย่องและนับถือความรู้ความสามารถ และภาพลักษณ์ที่ดีมากกว่าสิ่งอื่นใดสมาชิกในสภานักปราชญ์ จะต้องเป็นผู้ที่เกิดอยู่ในตระกูลนักปราชญ์โดยเชื้อสายเท่านั้นดังนั้น ผู้ที่จะมาเป็นสมาชิกในสภานักปราชญ์ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มที่นับถือพระพุทธศาสนา หรือกลุ่มที่นับถือลัทธิความเชื่อแบบเทวนิยม จะต้องเป็นผู้ที่เกิดอยู่ในตระกูลนักปราชญ์โดยเชื้อสายเท่านั้น โดยจะเกิดอยู่ในตระกูลอื่นไม่ได้เลย หรือพูดง่ายๆ ว่า คนที่เกิดอยู่ในตระกูลอื่นไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้ามาอยู่ในสภานักปราชญ์ ที่เป็นสภาการปกครองของแคว้นได้เลยนั่นเองส่วนวิธีการโหวตหรือการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสภานักปราชญ์ ที่จะขึ้นมาปกครองแคว้นในยุคนั้น ตัวแทนของฝ่ายประชาชนจะมีส่วนร่วมในการคัดเลือกผู้นำแคว้นของพวกเขา ด้วยการตั้งโจทย์หรือคำถามที่เกี่ยวกับแนวทางการปกครอง และการพัฒนาบ้านเมือง รวมไปถึง คำถามเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ ที่ประชาชนต้องการจะทดสอบความรู้ความสามารถของบุคคล ผู้ที่จะขึ้นมาทำหน้าที่เป็นสภานักปราชญ์ชุดต่อไป ซึ่งจะได้รับการโหวตให้ขึ้นมาปกครองบ้านเมืองในอนาคตวิธีการโหวตหรือการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งสภานักปราชญ์และเมื่อตัวแทนของฝ่ายประชาชน สรุปคำถามออกมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม คือทั้งกลุ่มที่นับถือพระพุทธศาสนา และกลุ่มที่นับถือความเชื่อแบบเทวนิยม ก็จะทำการประชุมกันเพื่อหาคำตอบ และเลือกเฟ้นบุคคลในกลุ่มของตัวเอง ที่มีความรู้ความสามารถ และไหวพริบปฏิภาณที่จะแก้ปัญหา รวมทั้งสามารถที่จะพูดจาโน้มน้าวมหาชนทั้งหลาย ทั้งคนในสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม และประชาชนทุกหมู่เหล่า ให้มาลงคะแนนเสียงให้กับกลุ่มของพวกตน ชนิดที่เรียกว่าถ้าเป็นสินค้า ก็ต้องคัดมาอย่างดีและเมื่อถึงช่วงเวลาที่จะต้องทำการโหวตหรือลงคะแนนเลือกตั้ง สภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม ทั้งกลุ่มที่นับถือพระพุทธศาสนาและกลุ่มที่นับถือความเชื่อแบบเทวนิยม ก็จะส่งตัวแทนกลุ่มของตนที่ได้เลือกเฟ้นมาอย่างดี ให้ออกมาทำหน้าที่ตอบคำถามของประชาชน พร้อมกับแสดงวิสัยทัศน์และนโยบายการบริหารปกครองบ้านเมืองในอนาคต และพร้อมที่จะยินดีรับใช้ตัวแทนกลุ่มที่ถูกเลือกจะออกมาแสดงวิสัยทัศน์และนโยบายการปกครองบ้านเมืองและเมื่อตัวแทนของทั้งสองกลุ่มได้ตอบคำถาม พร้อมกับแสดงวิสัยทัศน์และนโยบายการบริหารปกครองบ้านเมืองในอนาคตเสร็จเรียบร้อยแล้ว ประชาชนภายในแคว้นและสมาชิกของสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม ก็จะทำการโหวตหรือลงคะแนนเสียงให้กับฝ่ายที่ตัวเองชื่นชอบ หรือฝ่ายที่ตอบคำถามได้โดนใจตนมากกว่านั่นเองนอกจากนั้น สมาชิกของสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม ยังสามารถที่จะโหวตหรือลงคะแนนเสียงได้อย่างเป็นอิสระ คือสามารถที่จะเลือกกลุ่มของตัวเอง หรือกลุ่มของฝ่ายตรงข้ามก็ได้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ คนในยุคนั้นจะตัดสินกันที่ความรู้ความสามารถและภาพลักษณ์ที่ดีเป็นหลักดังที่ได้กล่าวไปแล้วนั่นเองสมาชิกของสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่มสามารถโหวตคะแนนเสียงได้อย่างอิสระซึ่งสมาชิกของสภานักปราชญ์ที่เลือกลงคะแนนให้กับกลุ่มของฝ่ายตรงข้ามนั้น ส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่มีศรัทธา หรือมีความเชื่อในศาสนาของตนเพียงแค่ในนามเท่านั้น ดังนั้น เมื่อพวกเขาได้ลงคะแนนเลือกสภานักปราชญ์กลุ่มตรงข้ามแล้ว พวกเขาก็อาจจะมีสิทธิ์เปลี่ยนแปลงความเชื่อของพวกเขา ตามความเชื่อของกลุ่มตรงข้ามไปด้วยแต่ถึงกระนั้น แม้ว่าการโหวตหรือการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งในยุคนั้น จะมีจุดยืนอยู่บนพื้นฐานของความรู้ความสามารถ และภาพลักษณ์ที่ดีเป็นหลักก็ตาม แต่ด้วยความที่มนุษย์ทุกคนในยุคนั้นยังมีกิเลสอยู่ในใจ จึงทำให้การเลือกตั้งในแต่ละครั้งแต่ละหน ก็มักจะมีการแก่งแย่งชิงดีเพื่อมุ่งหวังความเป็นใหญ่อยู่เสมอๆ และถ้าหากสภานักปราชญ์กลุ่มไหนได้รับการโหวตให้ขึ้นมาเป็นคณะผู้บริหารปกครองแคว้น สภานักปราชญ์กลุ่มนั้น ก็จะผลักดันและสนับสนุนนโยบายที่สอดคล้องกับคำสอน ในความเชื่อของตนเองอย่างเต็มที่การเลือกตั้งมักจะมีการแก่งแย่งชิงดีเพื่อมุ่งหวังความเป็นใหญ่อยู่เสมอๆกล่าวคือถ้าหากช่วงไหน สภานักปราชญ์กลุ่มที่นับถือลัทธิความเชื่อแบบเทวนิยม ได้รับการเลือกตั้งให้ขึ้นมาทำหน้าที่เป็นผู้บริหารปกครองแคว้น ณ ช่วงเวลานั้น ลัทธิความเชื่อแบบเทวนิยม ก็จะเจริญรุ่งเรืองขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนพระพุทธศาสนาและวัดวาอารามก็จะฟุบแฟบลงไปอย่างเห็นได้ชัดหากสภานักปราชญ์กลุ่มไหนได้รับการโหวตให้เป็นคณะผู้บริหารปกครองแคว้นก็จะสนับสนุนนโยบายที่สอดคล้องกับคำสอนในความเชื่อของตนอย่างเต็มที่แต่ถ้าหากคราใด สภานักปราชญ์กลุ่มที่นับถือพระพุทธศาสนา ได้รับการเลือกตั้งให้ขึ้นมาทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองบริหารแคว้น ณ ช่วงเวลานั้น พระพุทธศาสนาก็จะเจริญรุ่งเรืองเฟื่องฟูเป็นอย่างมาก ส่วนลัทธิความเชื่อแบบเทวนิยมก็จะฟุบแฟบ และไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่นั่นเองและในยุคสมัยดังกล่าวนี้เอง หมู่คณะของเราก็ได้ลงมาเกิดสร้างบารมีด้วยเช่นกัน ซึ่งผู้นำหมู่คณะของเราในยุคนั้น ท่านก็ได้ลงมาเกิดสร้างบารมีอยู่ในตระกูลของนักปราชญ์ที่นับถือพระพุทธศาสนา โดยตระกูลของท่านจะเป็นหนึ่งในสมาชิกที่อยู่ในสภานักปราชญ์กลุ่มพระพุทธศาสนาด้วยผู้นำหมู่คณะของเราในภพชาตินั้น ได้เห็นการแย่งชิงดีเพื่ออำนาจหน้าที่ทางการเมืองเมื่อผู้นำหมู่คณะของเราในภพชาตินั้นเติบใหญ่และเจริญวัยขึ้น ตัวท่านก็ได้เห็นถึงการแก่งแย่งชิงดีเพื่อมุ่งหวังอำนาจหน้าที่ทางการเมือง ของสภานักปราชญ์ทั้งสองกลุ่ม ทั้งกลุ่มที่นับถือพระพุทธศาสนาและกลุ่มที่นับถือลัทธิความเชื่อแบบเทวนิยม เมื่อตัวท่านได้เห็นเช่นนั้น ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย และไม่อยากที่จะเข้าไปอยู่ในวังวนแห่งการแย่งชิงอำนาจหน้าที่ทางการเมือง เหมือนอย่างที่ตระกูลของท่านได้เข้าร่วม และทำสืบเนื่องกันมาหลายช่วงอายุคนเลยไม่เพียงแค่นั้น ด้วยความที่ตัวท่านมีความรักในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวท่านมีความปรารถนา อยากที่จะทำให้คำสอนพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นคำสอนที่มีคุณค่าและสูงส่ง แผ่ขยายและปักหลักมั่นคงอยู่ภายในใจของมหาชนทั้งหลาย และด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง จึงทำให้ผู้นำหมู่คณะของเราในภพชาตินั้น ได้ตัดสินใจจากเรือนเหมือนนกที่จากคอน ออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา แล้วก็ได้สร้างวัดเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอยู่ภายในแคว้นแห่งนั้นผู้นำหมู่คณะของเราในภพชาตินั้น ได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาและเมื่อกาลเวลาล่วงเลยผ่านไป ผู้นำหมู่คณะของเราในภพชาตินั้น ก็สามารถยอยกพระพุทธศาสนาในยุคนั้น ให้มีความเจริญรุ่งเรืองและเป็นปึกแผ่นได้อย่างมั่นคง โดยที่ไม่ขึ้นอยู่กับอำนาจทางการเมืองเลย ว่าสภานักปราชญ์กลุ่มใดจะขึ้นมาปกครองแคว้นแห่งนั้นนั่นเองและในช่วงจังหวะนี้เอง ตัวลูกก็ได้เกิดมาเป็น “กุลบุตรสุดหล่อผู้มีความใฝ่ฝันในชีวิต” อยู่ในครอบครัวที่นับถือพระพุทธศาสนาอย่างแน่นแฟ้น โดยคุณพ่อคุณแม่ของลูก ในภพชาตินั้น ซึ่งเป็นคนละคนกับคุณพ่อคุณแม่ของลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ จะเป็นคนที่มีอัธยาศัยรักในการสั่งสมบุญเป็นอย่างมาก อีกทั้งท่านทั้งสองยังชอบที่จะเดินทางไปสั่งสมบุญที่วัดของพระเถระและหมู่คณะอยู่เป็นประจำสม่ำเสมออีกด้วยตัวลูกในภพชาตินั้นคุ้นเคยกับพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เยาว์วัยเมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ในช่วงวัยเยาว์ของตัวลูกในภพชาตินั้น ตัวลูกจึงมีโอกาสได้ติดสอยห้อยตามคุณพ่อคุณแม่ ไปสั่งสมบุญที่วัดของพระเถระและหมู่คณะในยุคนั้นอยู่เสมอๆ และด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง จึงทำให้วันเวลาได้หล่อหลอมให้ตัวลูกในภพชาตินั้น มีความคุ้นเคยกับวัด คุ้นเคยกับพระ และคุ้นเคยกับพระพุทธศาสนามาตั้งแต่ยังเยาว์วัยในเวลาต่อมา เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้นเติบโตขึ้น จนถึงวัยที่พอจะบวชเป็นสามเณรได้แล้ว ตัวลูกจึงเอ่ยปากขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของลูก ในภพชาตินั้น บรรพชาเป็นสามเณร ทันทีที่ท่านทั้งสองได้ยินถ้อยคำอันประเสริฐของตัวลูกเช่นนั้น ท่านทั้งสองก็รู้สึกดีใจและเต็มใจเป็นอย่างมาก ที่ลูกชายสุดที่รักของท่านจะออกบวชเป็นสามเณรตัวลูกได้ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ในภพชาตินั้นบรรพชาเป็นสามเณรที่ท่านทั้งสองรู้สึกดีใจเช่นนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะท่านทั้งสองทราบดีว่า การออกบวชเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเยาว์วัยนั้น เป็นเส้นทางการดำเนินชีวิตที่ประเสริฐสูงสุด อีกทั้งท่านทั้งสองก็มีความปรารถนาลึกๆ อยู่ภายในใจมาโดยตลอดว่า สักวันหนึ่ง ท่านทั้งสองจะได้เห็นตัวลูกออกบวชอยู่ในเพศสมณะดังนั้น การขอบรรพชาของตัวลูกตั้งแต่วัยเยาว์ในครั้งนี้ จึงเป็นเสมือนกับของขวัญอันล้ำค่ามากที่สุด ที่ตัวลูกได้มอบให้แก่คุณพ่อคุณแม่ของลูกในภพชาตินั้นเลยทีเดียว ภายหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้บรรพชาเป็นสามเณรแล้ว ตัวลูกหรือสามเณรน้อยในภพชาตินั้น ก็ได้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองทั้งภาคปริยัติและภาคปฏิบัติอย่างเต็มที่ แบบไม่มีข้อแม้ข้ออ้างและเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้นมาโดยตลอด อีกทั้งตัวลูกยังได้ตั้งใจปฏิบัติตามคำแนะนำสั่งสอนของพระอาจารย์ และพระพี่เลี้ยงเป็นอย่างดีเรื่อยมาอีกด้วยสามเณรน้อยได้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองทั้งภาคปริยัติและภาคปฏิบัติอย่างเต็มที่จวบจนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ก็ได้มีพระภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งเดินทางกลับมาจากการไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะในต่างแคว้น และด้วยความที่ตัวท่านมีผลงานการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย เป็นที่ประจักษ์แจ้งอย่างชัดเจนนี่เอง จึงทำให้ตัวท่านได้รับคำชื่นชมและอนุโมทนาสาธุการจากพระเถระและมหาชนทั้งหลายในยุคนั้น เป็นอย่างมากสามเณรน้อยรู้สึกสนใจการเผยแผ่ธรรมะในต่างแคว้นมากและเมื่อตัวลูกหรือสามเณรน้อยในภพชาตินั้น ได้เห็นภาพที่พระเถระกล่าวชื่นชมและอนุโมทนากับพระภิกษุหนุ่มรูปนี้แล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้น ก็เกิดความรู้สึกสนอกสนใจและอยากที่จะหาเวลาไปสอบถามถึงรายละเอียด เกี่ยวกับการเผยแผ่ธรรมะในต่างแคว้นแบบ “เจาะลึกถึงกึ๋น” กับพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจเลยทีเดียวและด้วยความที่ตัวลูกในภพชาตินั้น เป็นสามเณรน้อยที่มีอุปนิสัยใฝ่รู้ ชอบซักชอบถาม ด้วยอุปนิสัยดังกล่าวนี้เอง จึงทำให้ทันทีที่ตัวลูกหรือสามเณรน้อยในภพชาตินั้น มีจังหวะและโอกาสอันเหมาะสม ที่จะเข้าไปกราบพระภิกษุหนุ่มที่ประสบความสำเร็จในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแคว้นรูปนี้แล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้นจึงไม่รอช้า ได้คลานเข้าไปกราบพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ผู้เป็นเสมือนต้นแบบของตัวลูกในภพชาตินั้น เพื่อสนทนาธรรมกับท่านในทันทีสามเณรน้อยมีอุปนิสัยใฝ่รู้ชอบซักถามส่วนว่าเรื่องราวของตัวลูกหรือสามเณรน้อยในภพชาตินั้น จะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรต่อไปนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
กรณีศึกษา คุณปู่กระจ่าง ใจวงศ์ ตอนที่ 2
[ 4 เม.ย. 2556 ] - [ 18271 ]
Desktop Version
