วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
เรื่อง : ธมฺมวิชฺโช ภิกฺขุ
จากวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘
การที่ใครสักคนหนึ่งมีครูดีนับเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งในชีวิต เพราะเส้นทางชีวิตที่เราเดินจะถูกต้องมากน้อยแค่ไหน ล้วนอาศัยครูเป็นผู้ชี้แนะ แม้แต่พระอริยเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลายกว่าท่านจะได้พบจุดหมาย คือ เส้นทางแห่งพระนิพพาน บางท่านต้องใช้เวลาในการแสวงหาครูบาอาจารย์เกือบทั้งชีวิต หรือบางท่านแม้โดยพื้นฐานเป็นผู้มีปัญญามากอยู่แล้ว ดังเช่น พระสารีบุตรเถระ ผู้สามารถไปถึงที่สุดแห่งความรู้ของครูบาอาจารย์ท่านต่าง ๆ ได้ แต่ก็ไม่อาจที่จะพาตนให้ไปถึงที่สุดแห่งปัญญาจนสิ้นสงสัยในวัฏสงสารได้ ต่อเมื่อได้พบกับพระบรมครู คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านจึงได้เข้าถึงบรมสุข หลุดพ้นจากกองทุกข์ สิ้นสงสัยอย่างแท้จริง
พวกเราทั้งหลายก็นับได้ว่าเป็นผู้โชคดีอย่างยิ่ง เพราะนอกจากได้เกิดมาในร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ได้ศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ยังได้ชื่อว่าเป็นศิษยานุศิษย์ของพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้เป็นต้นบุญต้นแบบในการเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการประพฤติปฏิบัติธรรมจนกระทั่งค้นพบวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทำให้รู้เห็นเส้นทางสายกลางภายในตัวที่เรียกว่ามัชฌิมาปฏิปทา ทางเอกสายเดียวที่นำพาไปสู่พระนิพพานได้อย่างถูกต้อง
วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย วันที่ ๒๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘ นี้ ซึ่งตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ จึงเป็นวันสำคัญที่เหล่าศิษยานุศิษย์จะพร้อมใจกันไปร่วมพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชาธรรมกายและสักการะรูปหล่อทองคำพระมงคลเทพมุนีที่วัดพระธรรมกายโดยพร้อมเพรียงกัน เพื่อรำลึกถึงวันที่พระเดชพระคุณหลวงปู่สละชีวิตเป็นเดิมพันเมื่อวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ พ.ศ. ๒๔๖๐ ณ อุโบสถวัดโบสถ์บน ตำบลบางคูเวียง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี จนบรรลุวิชชาธรรมกายและนำมาสั่งสอนจนกระทั่งสืบทอดมาถึงปัจจุบัน
อีกทั้งยังถือเป็นวันอันสำคัญอย่างยิ่งที่พวกเราจะได้ปรารภเหตุตั้งใจทำความเพียรให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัวให้ได้ เพื่อบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ซึ่งจะเป็นอานิสงส์อันยิ่งใหญ่แก่ชีวิตสืบต่อไป
Desktop Version
