"พ่อครับผมอยากเป็นพระ"

ผลการปฏิบัติธรรม

ด.ช.อเล็กซ็อง วียอนเน่ต์

เล่าโดย กัลยาณมิตร อีรีค วียอนเน่ต์ (ฝรั่งเศส)

ผมชื่อ อีริค วียอนเน่ต์ (Eric Vionnet) เป็นชาวฝรั่งเศส อายุ 43ปี อาชีพ ผู้ช่วยฝ่ายบริหารในหน่วยราชการ อยู่ที่เมืองเลอบ๊าป โดยรากเหง้าพื้นฐานความคิดของคนฝรั่งเศส ถูกสั่งสอนและปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก เป็นเวลานานหลายศตวรรษ คือจะสอนให้ทุกคนมีความคิดเป็นของตนเอง มีอิสระทางความคิด

การจะเชื่อถือหรือศรัทธาในสิ่งหนึ่งสิ่งใด คนฝรั่งเศสจะต้องทำการศึกษาหา ความรู้จนถึงขั้นลงมือปฏิบัติจนเข้าใจในสิ่งนั้นด้วยตัวเอง ไม่ได้เกิดจากคนอื่นจะมามีอิทธิพลทางความคิด

ดังนั้น การที่จะมีคนฝรั่งเศสหันมาสนใจในเรื่องของการปฏิบัติธรรม ฝึกเจริญสมาธิภาวนา จึงไม่ใช่เรื่องง่าย นั่นแสดงว่า คนๆนั้นต้องผ่านกระบวนการศึกษาหาความรู้ในสิ่งที่ตนสนใจมาเป็นอย่างดีแล้ว และลงมือปฏิบัติด้วยตัวเองจนเห็นผลของการปฏิบัตินั้น จึงจะเกิดความเชื่อ หรือความศรัทธา

ส่วนตัวผมเอง แม้เป็นคนไม่มีศาสนา แต่โดยพื้นฐาน ผมมักช่วยเหลือผู้อื่น มีน้ำใจอยู่เสมอ และสนใจศาสนาพุทธกับการนั่งสมาธิมานานแล้ว เวลาผมไปทำงาน จะผ่านหน้า "วัดพุทธบอร์กโด" ตลอด เห็นป้าย เขียนว่า "ศูนย์ปฏิบัติธรรม" ก็เลยสนใจ ผมรีบไปหาเพื่อนถามว่า "ตรงนี้เขาเรียกว่าเป็นวัดใช่ไหม มีสอนสมาธิหรือเปล่า" หลังจากนั้น ผมก็ได้เข้าวัดพุทธบอร์กโด เรียนรู้การทำสมาธิ

ผมก็ไม่ได้มาคนเดียว แต่พาลูกชายซึ่งเป็นแก้วตาดวงใจ คือ อเล็กซ็อง มาด้วย เมื่ออเล็กซ็องก้าวเท้าเข้าวัดพุทธบอร์กโด ครั้งแรก เขาก็บอกว่า "พ่อครับ ผมเคยไปโบสถ์ แต่ไม่เคยรู้สึกถึงความมีพลังอันยิ่งใหญ่แบบที่นี่มาก่อนเลย"

หลังจากนั้น อเล็กซ็องก็กลับไปเริ่มหัดนั่งสมาธิ อเล็กซ็อง อายุ 12ขวบ แต่นั่งสมาธิทุกคืนก่อนนอน ประมาณ 45นาทีถึง 1ชั่วโมง ดูเขามีความสุขทุกครั้งที่ได้นั่งสมาธิ เคยมีคนถามเขาว่า "ปกติเด็กคนอื่นๆ จะต้องไปเล่นเกม หรือเที่ยวเล่นกับเพื่อน แต่ทำไมอเล็กซ็องถึงใช้เวลาชั่วโมงหนึ่ง กับการนั่งสมาธิ" เขาตอบว่า "การนั่งสมาธิทำให้ผมมีความสุขมาก ทำให้ผมมีพลัง และมีกำลังมากขึ้นด้วย นั่งเสร็จแล้ว ค่อยไปเล่นหรือไปทำอย่างอื่นก็ได้ แต่ว่าต้องนั่งสมาธิก่อน" เมื่อถามต่อไปว่า "ตั้ง1 ชั่วโมง ไม่เมื่อยหรือ" เขาตอบว่า "ไม่เมื่อยครับ ยิ่งนั่ง ผมกลับยิ่งรู้สึกว่า เมื่อยน้อยลงด้วยซ้ำ"

ต่อมา มีการบวชสามเณรที่วัดพุทธบอร์กโด ในใจผมก็อยากให้อเล็กซ็องบวช แล้วอเล็กซ็องก็ตัดสินใจบวชจริงๆครับ เขาให้เหตุผลว่า "ข้อ1.แต่ก่อนผมเป็นคนขี้อาย ถ้าได้บวชอยู่กับกลุ่มเพื่อน จะทำให้ผมมีความเชื่อมั่นและมั่นใจเพิ่มขึ้น ข้อ2.ผมอยากนั่งสมาธิให้ดีขึ้น จะมาฝึกในการบวชครั้งนี้ และข้อ3.ผมเคยได้ยินพ่อบอกว่า ถ้าผมได้บวชจะทำให้พ่อมีความสุข ผมอยากให้พ่อมีความสุข เลยตัดสินใจบวชเป็นสามเณรครับ"

ผลการปฏิบัติธรรมของอเล็กซ็อง

ตอนช่วงที่มาเจอพระอาจารย์ใหม่ๆ เขาได้รับเหรียญองค์พระธรรมกาย (ของที่ระลึก) อเล็กซ็องจึงนึกเป็นนิมิต นึกถึงแต่เหรียญพระตลอด เขาบอกว่า "พ่อ...มันแปลก ผมนั่งหลับตามองเหรียญไปเรื่อยๆ มองไปเฉยๆ แล้วเหรียญนั้นก็ค่อยๆหายไป กลายเป็นองค์พระขึ้นมาแทน...คราวนี้เป็นแบบมีมิติขึ้นมาเลย เป็นองค์พระแก้วใส แล้วก็มีแสงสว่างออกมาจากท่านด้วย ผมตื่นเต้นมาก ไม่เคยเจอความสุขอย่างนี้มาก่อนเลยครับ"

ภาพที่ 1, 2: ภาพวาดที่อเล็กซ็องเห็นจากการนั่งสมาธิ

อเล็กซ็อง เล่าว่า "ช่วงเป็นสามเณร ผมจะนั่งสมาธิโดยนึกถึงประสบการณ์ที่ดีที่สุดที่ผมเคยนั่งได้ และปล่อยวางสิ่งที่ผมทำผิดพลาดก่อนนั่งสมาธิทิ้งไป ผมจึงรู้สึกผ่อนคลายมาก ต่อมาไม่นานผมก็เห็นองค์พระแก้วใส ใสจนมองทะลุผ่านได้ องค์ใหญ่มากเลยครับ แล้วก็มีแสงสว่าง เหมือนแสงอาทิตย์ออกมาจากกลางกาย และรอบๆของท่านครับ ท่านเหมือนอยู่บนท้องฟ้าอันสดใส ไร้เมฆมาบดบัง ในวันต่อมาเมื่อผมนั่งสมาธิ ผมก็มองเห็นดวงแก้วใส สว่าง อยู่กลางกายของผมครับ หลังจากที่ผมนั่งสมาธิ ผมรู้สึกถึงความสุข ความสบายใจมากเลยครับ ทำให้ความทุกข์ ความรู้สึกไม่ดี หายหมดไปจากใจ"

ภาพที่ 3: ภาพวาดที่อเล็กซ็องเห็นจากการนั่งสมาธิ

อเล็กซ็อง มีความสุขมาก อยากบวชเป็นพระภิกษุ เหมือนอย่างพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แม้หลายคนจะบอกว่า "การเป็นพระยากนะ" เขาก็บอกว่า "ก็ไม่เป็นไร แม้ยากก็อยากจะเป็น"

อเล็กซ็องชอบพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากเขาบอกว่า "หลวงพ่อเป็นสุภาพบุรุษ (gentil ภาษาฝรั่งเศสอ่านว่า จองที) องอาจ สง่า กล้าหาญ แต่แฝงไปด้วยความเมตตาและอ่อนโยน ผมชอบรอยยิ้มของหลวงพ่อมาก เห็นครั้งแรกปุ๊บก็ชอบทันทีเลย แม้ว่าผมจะไม่เข้าใจภาษาไทย แต่ว่าน้ำเสียงของหลวงพ่อ เป็นเสียงที่ อ่อนโยน (doux อ่านว่า ดู) นุ่มนวล ผมประทับใจ และอยาก มาบวชเป็นพระอย่างหลวงพ่อครับ"

ผมกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้มีศูนย์ปฏิบัติธรรมขึ้นที่บอร์กโด ทำให้เราทั้งสอง ได้รู้จักการนั่งสมาธิ และได้เข้าถึงความสุขภายในอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนครับ