ตั่วเฮียกลับใจ บวชรุ่นกองพล

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ

ผม พระชัยการ ชยธโร เป็นพระรุ่นกองพลสถาปนาครับ ปัจจุบันอายุ 38 ปี อาชีพก่อนบวชเป็นเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่เกาะสมุย ภูเก็ตครับ ผมรู้จักวัดพระธรรมกายจากพระสงขลา ที่บวชรุ่นกองพลสถาปนารุ่นเดียวกันครับ ท่านทำหน้าที่ชวนผมเข้าวัดมานานถึง 5 ปี แต่ผมก็ไม่เคยสนใจเลยครับ แต่ก็ร่วมบุญด้วยโดยโอนเงินผ่านธนาคารมาโดยตลอด

จนกระทั่งมีโครงการบวชรุ่น 7,000 รูป 7,000 ตำบล จึงทำให้ผมยอมมาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก คนอย่างผมนั้นไม่น่าที่จะบวชได้เลยครับ เพราะมีพื้นฐานความรู้ทางพระพุทธศาสนาน้อยมาก อีกทั้งได้ใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกจนจบปริญญาโท ผมจึงได้ซึมซับอริยธรรมเมืองนอกมาอย่างมาก และผ่านการทำความชั่วมาอย่างโชกโชน จนหลายคนให้ฉายาผมว่า "ตั่วเฮีย"

อีกทั้งยังมีการท้าทายกันเล่นๆ ว่า ถ้าคนอย่างผมบวชได้ คนบนโลกนี้ก็บวชได้หมด แต่อยู่ๆ บุญบังคับ น้องชาวระยองคนหนึ่งที่ผมสนิทมาก คบกันมา 21 ปีแล้ว ในระหว่างที่คบกัน ผมเป็นคนพาน้องคนนี้เสียคนมาโดยตลอดเลย แต่มาวันนี้น้องคนนี้กลับมาชวนผมบวช ตอนแรกผมก็อืดๆ ออดๆ ครับ จนสุดท้ายเขายื่นคำขาดว่าอุตส่าห์ช่วยทุกอย่างแล้วถ้าไม่ยอมบวชก็ไม่ต้องมาอีกแล้วล่ะ พอฟังน้ำเสียงของเขาแล้วก็รู้ว่าเขาเอาจริง เพราะผ่านมา 21 ปีเขาไม่เคยพูดแบบนี้เลย หากไม่ยอมบวชเขาคงเลิกคบกับผมแน่เลยครับ

การบวชให้อะไรกับผมมากกว่าที่คิดเยอะมาก ในเมื่อเคยชั่วสุดขีดมาแล้ว ก็ขอดีสุดขั้วบ้าง ตอนนี้ผมจึงตั้งใจจะทำความดีอย่างเดียวเลยครับ เพราะผมเข้าใจบุญบาปแล้วที่สำคัญผมยังมีประสบการณ์ภายในจากการนั่งสมาธิ คือผมเห็นดวงสว่างกลางท้อง ผมมีความสุขมากเลยครับ ปีตีจนน้ำตาเย็นไหลออกมา จนผมเกิดความคิดว่าจะขออาสาช่วยงานหลวงพ่อเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปสู่ชาวโลก เพราะผมรู้จักชาวต่างชาติที่ต้องมาติดต่องานกับผมเป็นหมื่นคน โดยผมมีฝันว่า เมื่อกลับไป ผมจะสร้างที่ปฎิบัติธรรมให้กับชาวต่างชาติ บนที่ดิน 10 ไร่ บนภูเขาติดทะเลที่เกาะสมุย เพราะผมอยากให้ชาวโลกได้พบความสุขจากการนั้งสมาธิอย่างผมบ้าง ผมคิดว่าความสุขจากการทำสมาธินี่แหละครับ ที่ทำให้ผมเข้าใจหลวงพ่อว่า หลวงพ่อทุมเทงานพระพุทธศาสนาอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อยเป็นเพราะอะไร แม้จบโครงการแล้วแต่ผมยังไม่ลาสิกขานะครับ ผมขอต่อเวลาช่วงชีวิตที่ดีที่สุดครับ จนถึงวันที่ 28 กันยายน 2552 นี้ครับ

คำถาม

1.ผมสร้างบารมีมาอย่างไร มีหน้าที่ใดในกองทัพธรรม และผมจะมีบุญพอที่จะสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมเพื่อช่วยหลวงพ่อขยายวิชชาธรรมกายไปทั่วโลกได้สำเร็จหรือไม่ครับ และผมต้องทำอย่างไรถึงจะสำเร็จครับ

2.พระสงขลากับผมมีความสัมพันธ์ในอดีตมาอย่างไร ทำไมท่านต้องมาทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับผม ท่านสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายหรือไม่ครับ

3.พระน้องที่เป็นคนระยองที่ชวนผมบวชและก็บวชด้วยกันในคราวนี้ มีความสำพันธ์กันในอดีตมากับผมอย่างไรครับ แล้วทำไมเราจึงสนิทกันมาก ทำไมผมต้องชวนท่านทำความชั่วและทำไมท่านต้องมาชวนผมบวช อดีตท่านสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีหน้าที่อะไรครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เกิดมาเป็นพ่อค้าใหญ่ ซึ่งประกอบธุรกิจอยู่ในแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช ในชาตินั้นลูกเป็นคนที่มีเพื่อนฝูงอยู่มากมาย และมีหลายๆ กลุ่ม แต่เพื่อนๆ ของลูกโดยส่วนใหญ่จะเป็นประเภทเพื่อนกินหรือไม่ก็เพื่อนเที่ยวเสียมากกว่า จึงทำให้ชีวิตในช่วงแรกๆ ของลูกสนุกสนานกับการกินและเที่ยวตามแบบหนุ่มโสด

ส่วนธุรกิจที่ลูกได้ทำในชาติที่ผ่านมานั้น จะเป็นธุรกิจที่เกี่ยวกับการส่งสินค้าไปขายที่ต่างแคว้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ลูกได้มีโอกาสพบปะเจอะเจอผู้คนมากมาย โดยเฉพาะคนที่ลูกอยากเจอ คือ ผู้หญิง แต่ถึงกระนั้น พอถึงเวลาที่ลูกต้องทำงาน ลูกก็สามารถบริหารเวลาในการดูแลธุรกิจของลูกได้เป็นอย่างดี

ในเวลาต่อมาเมิ่อพระราชาพระองค์นั้นได้ตัดสินพระทัยออกบวช ข่าวการบวชของพระองค์จึงได้แพร่สะพัดไปทั่วทั้งแคว้นและนอกแคว้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เพิ่อนสนิทชองลูกคนหนึ่งทราบข่าวและนำข่าวนั้นมาแจ้งให้เพื่อนๆ ในกลุ่มรวมถึงตัวลูกได้ทราบข่าวเกี่ยวกับพระราชพิธีการออกบวชที่จะเกิดขึ้น จากนั้นเพื่อนคนนี้ก็ได้ชวนเพื่อนๆ ในกลุ่มไปร่วมงานบวชของพระราชาพระองค์นั้น

ซึ่งในตอนนั้นเพื่อนในกลุ่มรวมถึงตัวลูกไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเลยแม้เพียงคนเดียว แต่สาเหตุที่ตัวลูกตัดสินใจไปร่วมงานบวชของพระราชาพระองค์นั้นเป็นพระตัวลูกไม่อยากตกกระแส เพราะในขณะนั้นมีแต่คนกล่าวถึงพิธีบวชของพระราชาที่กำลังจะเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังมีสาเหตุที่สำคัญอีกประการ คือ ตัวลูกเองอยากทราบเหตุผลว่า ทำไมพระองค์จึงตัดสินพระทัยออกบวชทั้งๆ ที่พระองค์ก็มีพร้อมกว่าลูกทุกๆ อย่างเลย ด้วยเหตุนี้ลูกจึงได้ตามเพื่อนไปร่วมงานด้วย

เมื่อลูกได้เห็นพระราชาทรงออกบวชเป็นพระมหาเถระแล้วและได้ฟังท่านแสดงธรรม ลูกก็ได้เกิดความศรัทธาในตัวพระมหาเถระ แต่เป็นศรัทธาที่อยู่ภายในใจลึกๆ ไม่สำแดงออก แต่ด้วยคำถามที่ยังค้างคาใจว่าทำไมพระราชาผู้ยิ่งใหญ่จึงตัดสินใจออกบวชได้ จึงเป็นสาเหตุให้ลูกเข้ามาทำบุญที่วัดบ่อยขึ้น จนลูกเริ่มมีความเข้าใจและเกิดความศรัทธาขึ้นตามลำดับ

เมื่อลูกมีโอกาสฟังธรรมและได้ปฏิบัติธรรมตามที่พระมหาเถระอดีตพระราชาท่านได้สอนอยู่บ่อยๆ ก็ทำให้ลูกเห็นความสำคัญของการทำสมาธิ เมื่อลูกเริ่มฝึกสมาธิอย่างจริงจัง ก็ส่งผลให้ผลการปฏิบัติธรรมของลูกมีความก้าวหน้า จนลูกเห็นนิมิตเป็นองค์พระแก้วใสและพบความสุขภายในในเบื้องต้นได้ ก็เป็นผลให้ลูกรู้สึกปลื้มปีติเบิกบานใจ และเป็นผลให้ลูกได้พบกับคำตอบด้วยตัวของลูกเองแล้วว่าทำไมพระราชาผู้ยิ่งใหญ่และมีทุกอย่างพรั่งพร้อมกว่า ท่านจึงตัดใจสละราชบัลลังก์ออกบวชได้ ทั้งนี้ความสุขภายในนั้นยากที่จะหาความสุขใดมาทดแทนความสุขอันบริสุทธิ์ตรงนี้ได้

สำหรับช่วงชีวิตของลูกก่อนที่จะเข้ามาทำบุญที่วัดจนมีผลปฏิบัติธรรมที่ดีนั้น ลูกได้ผ่านผู้หญิงมาเยอะ ในช่วงนั้นเวลาเริ่มต้นด้วยความรักและมักจะจบลงด้วยการเลิกกันแทบทุกคนเลย ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าผู้หญิงที่ลูกคบต่างทนกับพฤติกรรมบางอย่างของลูกไม่ได้ แต่เมื่อลูกได้พบกับความสุขภายในที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ลูกจึงได้หักดิบเลิกการกระทำทุกอย่างที่ไม่ดี ที่ผ่านมาในทันทีเลย จนเป็นผลให้ชีวิตของลูกตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาได้เจอแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต ธุรกิจการงานก็เจริญรุ่งเรืองขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ และสุดท้ายก็ทำให้ลูกได้มาเจอกับคนดีที่จะมาเป็นคู่ชีวิตตัวจริงของลูก

ส่วนเพื่อนคนที่ชวนลูกไปร่วมพิธีบวชของพระราชาก็ได้เริ่มปฏิบัติธรรมและเข้าวัดทำบุญตามลูก ต่อมาลูกและเพื่อนคนนั้นก็ได้มาเป็นกัลยาณมิตรที่คอยดูแลประคับประคองซึ่งกันและกันมาโดยตลอด หลังจากที่ลูกมาพบกับความสุขที่แท้จริงแล้ว และก็ได้มาสร้างบารมีกับพระมหาเถระอดีตพระราชาอย่างเต็มตัวแล้ว ลูกก็ได้เร่งสั่งสมบุญทุกบุญอย่างเต็มกำลัง ซึ่งผลบุญนี้เป็นส่วนสำคัญและคอยตามส่งผลจนทำให้ลูกเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานในปัจจุบัน สืบเนื่องมาจากผลบุญที่ลูกได้มีส่วนสำคัญในการขยายงานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายให้แผ่กว้างในช่วงนั้น เพราะเวลาที่ลูกต้องไปทำการค้าในแคว้นต่างๆ ที่ยังไม่มีวัดเกิดขึ้นในแคว้นนั้นๆ ลูกก็จะถือโอกาสเผยแผ่งานพระพุทธศาสนาและขยายคำสอนของพระมหาเถระอดีตพระราชาพระองค์นั้น ด้วยการเป็นเจ้าภาพสร้างวัดในแคว้นนั้นๆ

เมื่อสร้างวัดเสร็จแล้วตัวลูกเองก็จะนิมนต์พระจากวัดของพระมหาเถระอดีตพระราชาให้ไปเป็นเนื้อนาบุญแก่ชาวเมืองในแคว้นในนั้น แล้วยังทำหน้าที่เป็นอุปัฏฐากบำรุงดูแลวัดที่ลูกได้ก่อสร้างตามแคว้นต่างๆ อย่างดีอีกด้วย ช่วงสุดท้ายของพุทธันดรที่ผ่านมาก็ยังคงเป็นฝ่ายกองเสบียงที่ดีมากๆ สามารถปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ และสามารถกลับดุสิตบุรีได้ในที่สุด

ดังนั้นในชาตินี้ ลูกต้องสร้างบารมีให้เต็มที่เต็มกำลังยิ่งกว่าชาติที่ผ่านมา เพราะวิบากกรรมที่ลูกได้ทำเอาไว้ก่อนที่จะมาสร้างบารมีในชาติที่แล้วก็จดจ่อมารอส่งผลให้ชีวิตของลูกต้องตกต่ำ ด้วยเหตุนี้ลูกต้องไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต ต้องหมั่นเติมบุญให้เต็มที่เต็มกำลังอย่างน้อยก็ให้เท่ากับชาติที่แล้วและควรจะมากกว่าเพื่อให้วิบากกรรมดังกล่าวเหล่านั้นไม่ได้ช่องส่งผลอีกต่อไป จนกลายเป็นอโหสิกรรม

ส่วนเรื่องการสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมนั้น ด้วยบุญที่ลูกเคยสั่งสมไว้ในพุทธันดรที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการได้ร่วมสร้างวัดใหญ่ของพระราชาที่ออกบวชในช่วงเริ่มต้น และบุญจากการเป็นเจ้าภาพใหญ่ในการสร้างวัดสาขาตามแคว้นต่างๆ ได้อีกหลายวัด ด้วยผลแห่งบุญดังกล่าวที่ลูกสั่งสมมานี้ จึงเป็นเสมือนผังสำเร็จที่จะช่วยทำให้ลูกสามารถสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมได้สำเร็จอย่างแน่นอน ถ้าลูกตั้งใจที่จะทำจริงๆ ไม่เพียงแต่ในประเทศเท่านั้น กำลังบุญที่ลูกสั่งสมไว้ยังเพียงพอที่จะทำให้ตัวลูกสามารถขยายศูนย์ปฏิบัติธรรมออกไปนอกประเทศได้อีกด้วย

ส่วนจะประสบผลสำเร็จเหมือนในพุทธันดรที่ผ่านมาหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับตัวลูกเป็นหลักว่าตั้งใจที่จะทำจริงๆ และอยู่ในบุญอย่างตลอดต่อเนื่อง และที่สำคัญ คือ มีใจที่ใสสว่างบริสุทธิ์เหมือนกับชาติที่ผ่านมาหรือยิ่งกว่า ลูกก็จะทำได้เหมือนกับชาติที่ผ่านมาอย่างแน่นอนหรือดีกว่าได้ด้วย

2.พระสงขลา พระเพื่อนของลูก ในอดีตก็เคยเป็นเพื่อนกัลยาณมิตรเป็นคนคอยแจ้งข่าวบุญต่างๆ ให้กับลูกและทางกลุ่มเพื่อนๆ เพราะต้องเอาผลิตผลทางการเกษตรมาขายให้กับร้านของลูกอยู่เป็นประจำอยู่แล้ว โดยแต่ละครั้งเมื่อมีข่าวบุญอะไรก็จะมาบอกกับลูกให้ทราบทุกครั้ง

ในบั้นปลายชีวิตของพระเพื่อนในชาตินั้น เมื่อมีความพร้อมปล่อยวางภารกิจทางโลกได้แล้วก็ออกบวชที่วัดของพระราชาองค์ที่ออกบวช และคอยเป็นกัลยาณมิตรดูแลตัวลูกและครอบครัวของลูกตลอด มีการผลปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระธรรมกาย เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้

3.สำหรับความสัมพันธ์ของตัวลูกกับ พระน้องชาวระยอง ที่ชวนลูกมาบวชในครั้งนี้ เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาก็คือเพื่อนสนิทของลูกคนหนึ่ง ในชาตินั้นท่านได้เกิดเป็นลูกของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งอาศัยอยู่ในแคว้นใหญ่แคว้นหนึ่ง แต่ว่าเป็นคนละแคว้นกับแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช หลังจากการทำสงครามเพื่อรวมแคว้นสงบลง เหล่าบรรดาแคว้นใหญ่ทั้งหลายก็ได้เริ่มมีความสัมพันธ์ทางการทูตเกิดขึ้น จนมีผลให้การค้าระหว่างแคว้นมีความสะดวกสบาย และไปมาหาสู่กันได้ง่ายขึ้น ลูกและพระรุ่นน้องรูปนี้ได้มาเจอกันและรู้จักกันในที่สุด

เมื่อลูกและพระน้องรูปนี้เริ่มมีความสนิทคุ้นเคยกันมากขึ้น ท่านก็ได้ชักชวนลูกให้ไปทำการค้ายังแคว้นของท่าน เมื่อลูกตัดสินใจจะไปทำการค้าที่แคว้นของท่าน พอไปถึงแล้วท่านก็จะคอยช่วยเหลือในธุรกิจธุรกรรมกับตัวลูกทุกอย่างเลย เนื่องจากท่านเป็นลูกของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ท่านจึงมีเส้นมีสายในการติดต่อธุรกิจกับคนหลายกลุ่มซึ่งมีผลให้ธุรกิจการค้าของลูกมีความสะดวกสบายและง่านดายเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ลูกและเพื่อนจึงได้มาเป็นเพื่อนรักและเพื่อนซี้ที่มีความสนิทสนมกันมาตั้งแต่พุทธันดรที่แล้ว

ในเวลาต่อมาเมื่อท่านได้ทราบข่าวว่าพระราชาพระองค์นั้นกำลังจะออกบวช ท่านจึงเกิดความสนใจระคนสงสัยว่า เพราะเหตุใดพระราชาจึงตัดสินใจออกบวช และต้องการออกบวชไปเพื่ออะไร ซึ่งความสงสัยนี้ได้คาใจท่านมาโดยตลอด จึงได้นำข่าวมาแจ้งให้ลูกและเพื่อนในกลุ่มให้ทราบ และได้ชวนให้ทุกๆคนให้ไปร่วมงานบวชของพระราชาพระองค์นั้น เมือท่านได้มาร่วมงานบวชของพระราชา ท่านจึงได้ถือโอกาสปฏิบัติธรรม และฟังธรรมจากพระมหาเถระอดีตพระราชา จนทำให้ท่านเกิดความเลิ่อมใสศรัทธาในตัวพระมหาเถระอดีตพระราชาพระองค์นั้น และได้ร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะเรื่อยมาตั้งแต่บัดนั้น

ในพุทธันดรนั้นลูกและท่านต่างก็ได้คอยเป็นกัลยาณมิตรที่ช่วยประคับประคองศรัทธาซึ่งกันและกัน นอกจากนั้นท่านยังมีส่วนช่วยสร้างวัดที่ลูกสร้างถวายยังแคว้นต่างๆ อีกด้วย และด้วยอานิสงส์ที่ได้ทำบุญร่วมกันมา จึงทำให้ธุรกิจของลูกและท่านเจริญก้าวหน้ากันไปตามลำดับ สำหรับในชาติที่ผ่านมา ตัวลูกทั้งสองต่างก็ได้สั่งสมบุญใหญ่มาคล้ายๆ กัน แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ควรประมาทในชีวิตเพราะวิบากกรรมที่ลูกทั้งสองเคยทำร่วมกันมาในสมัยก่อนที่จะได้มาเจอกับพระมหาเถระมารอคอยส่งผลอยู่ ดังนั้น อย่าประมาทให้สั่งสมบุญให้ต่อเนื่อง

ส่วนสาเหตุที่พระรุ่นน้องรูปนี้มีความสนิทสนมคุ้นเคยกับตัวลูกมากๆ อีกเหตุผลหนึ่งนั้นเป็นเพราะในหลายๆชาติที่ผ่านมา ลูกทั้งสองก็ต่างมีอัธยาศัยที่ต้องกัน จึงทำให้เวลาที่ลูกทั้งสองเกิดมาเจอกันในแต่ละชาติจึงมีความสนิทสนมคุ้นเคยกันมาตลอด จนกลายมาเป็นเพื่อนรักและเพื่อนซี้ที่ขาดกันไม่ได้ตลอด นอกจากจะเป็นเพื่อนกันมาหลายชาติแล้ว ยังเคยเกิดเป็นพี่กับน้องกันมาด้วย โดยพระรุ่นน้องได้เกิดเป็นพี่

ส่วนสาเหตุที่ทำให้ลูกได้เป็นตั่วเฮียในชาตินี้ เพราะได้ชอบชวนให้เพื่อนๆ ทำชั่ว หลายๆ ชาติที่ผ่านมาลูกได้ทำกรรมคล้ายๆ ในพุทธันดรที่ผ่านมา กล่าวคือ ก่อนที่ลูกจะได้มาเจอกับหมู่คณะก็ไม่สนใจในการทำบุญเลย เวลามีคนมาชวนทำบุญก็ปฏิเสธ ถ้าขัดไม่ได้ก็ทำไปตามอารมณ์ และตัวลูกยังชอบเป็นตัวตั้งตัวตีพากันไปในที่อโคจร และยังชวนทำในสิ่งที่ไม่ควรทำอีก กว่าที่ลูกจะรู้ตัวชีวิตก็แทบจะสะบักสะบอม และได้วิบากกรรมเป็นของแถมในที่สุด วิบากกรรมที่ลูกทำมาหลายๆ ชาตินั้นจึงกลายเป็นผังในการทำความชั่ว ซึ่งติดตัวลูกมาจนถึงชาติปัจจุบัน เมื่อมาส่งผลก็ทำให้ลูกต้องมาเจอกับกลุ่มเพื่อนที่ไม่มีศีลไม่มีธรรม ดังนั้นลูกทั้งสองต้องหมั่นสั่งสมบุญและตามตรึกระลึกนึกถึงบุญ ที่ตนได่สั่งสมมาโดยตลอดต่อเนื่อง โดยเฉพาะบุญในการบวชครั้งนี้ เพราะบุญจะช่วยตัดรอนกรรมต่างๆ ที่ลูกได้ทำมา และได้ช่วยชะลอวิบากกรรมนั้นไม่ให้ส่งผลก่อน

สาเหตุที่พระรุ่นน้องผู้นี้มาชวนลูกบวช เป็นเพราะว่า ในพุทธันดรที่แล้วท่านก็เป็นเพื่อนคนแรกในกลุ่มที่ทำหน้าที่คล้ายเป็นต้นบุญโดยไม่ได้ตั้งใจ ที่นำข่าวการบวชของพระราชามาบอกลูกและเพื่อนๆ ในกลุ่ม จนเป็นจุกพลิกผันให้ชีวิตของลูกและพระรุ่นน้องได้เดินบนเส้นทางที่ถูกต้องและดีงาม จนสามารถติดตามสร้างบารมีกับหลวงพ่อและหมู่คณะได้ในที่สุด

ดังนั้นผลบุญที่ท่านได้กระทำในชาติที่ผ่านมา จึงเป็นผังให้ได้มาเจอกับหมู่คณะ และศึกษาธรรมะก่อนตัวลูกในชาติปัจจุบัน เมื่อได้ทราบเป้าหมายชีวิตว่าเราเกิดมาทำไมและมีอะไรเป็นเป้าหมายชีวิตจึงได้เป็นกัลยาณมิตรให้กับผู้อื่นและตัวลูกด้วย

สำหรับตัวลูกและพระรุ่นน้องรูปนี้ในพุทธันดรที่ผ่านมาต่างก็เป็นกองเสบียงในระดับดีมากๆ