สมาธิ...ที่ได้รับ คือ ความสุข

 

    กระผม...สามเณรธรรมทายาทฉัตรชัย รัตนศรีลา กระผมเป็นคนพิจิตร แต่ก่อนมีอาชีพเป็นช่างซ่อมรถอยู่ที่ศูนย์บริการบริดจสโตน กระผมและพี่สาวเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดในวันอาทิตย์ด้วยนะครับ วันหนึ่งได้ฟังพระเดชพระคุณพระธรรมโมลี ท่านเทศน์ชวนบวชพระแสนรูป กระผมก็เก็บเอาไปคิด และพอกระผมได้ดูวีซีดีที่พระสงฆ์ทางภาคใต้ถูกทำร้าย กระผมถึงกับน้ำตาไหล กระผมคิดว่า “เราช้าไม่ได้แล้ว เราต้องบวช เพื่อกอบกู้พระพุทธศาสนา”

 

    กระผมจึงตัดสินใจลาออกจากงาน โดยไม่กังวลเลยว่าต่อไปจะไม่มีงานทำ กระผมมีความตั้งใจในการบวชมาก จึงได้ซ้อมนั่งสมาธิล่วงหน้าหนึ่งเดือนเลยครับ พอเข้าสู่โครงการ กระผมก็ได้นั่งสมาธิอย่างจริงจัง และในสัปดาห์ที่สองของการอบรม ตอนนั้นกระผมก็นั่งแบบผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกายให้สบาย แล้วน้อมใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด นึกถึงองค์พระไปพร้อมๆกับการภาวนาสัมมาอะระหัง

 

    พอนั่งไปพักใหญ่ กระผมรู้สึกว่าตัวเองคล้ายจะหลับ จึงตั้งสติที่กลางท้องใหม่ ไม่นานกระผมก็เห็นแสงสีส้มอ่อนๆ และเห็นเหมือนตัวเองลอยได้ เป็นอยู่ประมาณสิบนาที กระผมเกิดความสงสัยว่า ตัวเองลอยได้จริงๆไหม ก็เลยลืมตามาดู ปรากฏว่ากระผมก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมครับ กระผมก็เลยหลับตาวางใจนิ่งๆใหม่อีกครั้ง สักพักกระผมก็เห็นแสงสว่างวาบขึ้นเป็นจุดเล็กๆเหมือนเรากำลังส่องกล้องดูดวงดาวที่อยู่บนฟ้า จุดนั้นสว่างแวววาว แจ่มชัดราวห้าสิบเปอร์เซ็นต์ แล้วค่อยๆใหญ่ขึ้น จางลง แล้วหายไป พอวางใจนิ่งๆใหม่ก็เห็นอีก เป็นอย่างนี้ตลอดเวลา

 

    โดยเฉพาะวันนี้ (6 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553) ตอนกระผมเดินเวียนประทักษิณ ก็เอาใจมาไว้ที่กลางท้อง ทำสมาธิไปด้วย กระผมก็เห็นดวงกลมใสๆ สว่างมากเหมือนพระอาทิตย์เที่ยงวัน ดวงกลมนั้นขยายได้เหมือนเราหยดสีบนกระดาษแล้วน้ำหมึกก็แผ่กระจายออก และในขณะที่รอการคล้องอังสะจากพระอุปัชฌาย์ กระผมก็นั่งหลับตาทำสมาธิ พอใจนิ่งก็เห็นจุดกลมเล็กๆสว่างวาบขึ้นมาที่กลางท้องเหมือนแสงแฟล็ช แต่ไม่แสบตา เกิดขึ้นเป็นช่วงๆ ตลอดเวลาเลยครับ ตอนนั้นกระผมรู้สึกเย็นกายเย็นใจ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย

 

    กระผมจะตั้งใจศึกษาธรรมะและจะตั้งใจปฏิบัติธรรมให้พบกับพระภายใน แล้วจะช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพที่แข็งแรง อายุขัยยืนยาวนาน กระผมขอติดตามสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปทุกชาตินะครับ

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักอย่างสูงสุด

 

    กระผม...สามเณรอริยะ อายาจนะ อายุ 47ปี ขอรายงานผลการปฏิบัติธรรมครับ จากที่ได้นั่งสมาธิมาหลายวัน กระผมก็เริ่มมีความสุขและสอนตัวเองได้ วันหนึ่งกระผมนั่งหลับตาวางใจสบายๆ ภาวนาสัมมาอะระหัง สักพักกระผมก็เห็นแสงสว่างเป็นดวงเล็กๆขนาดเท่ากับฟองไข่ไก่ แต่มีลักษณะกลมๆ ใสกิ๊ก คือ ใสแบบแววๆ ปรากฏขึ้นมาประมาณหนึ่งอึดใจ แล้วก็หายไป วันนั้นกระผมมีความสุขมาก

 

    วันต่อมา กระผมได้ไปนั่งที่โคนต้นสน กระผมจึงรู้สึกผ่อนคลายเป็นพิเศษ นั่งไปได้ไม่นานกระผมก็เห็นพระประธานสีทองขนาดเท่ากับตัวของกระผม กระผมก็นึกน้อมให้ท่านมาอยู่ในกลางท้อง ทันใดนั้นท่านก็ย่อขนาดลงเท่ากับฟองไข่ไก่ สว่างเรืองๆและอยู่ในกลางท้องของกระผม และกระผมก็รู้สึกว่า ท่านสอนกระผมจากข้างใน ให้ทำความดี ให้รู้จักการทำบุญ และให้นั่งสมาธิเยอะๆ กระผมปลื้มมากมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก และไม่ว่าจะทำอะไร กระผมก็จะรู้สึกว่ามีองค์พระสีทองอยู่ข้างในตัวกระผมตลอดเวลา แม้จะไม่ได้มองเข้าไปข้างในก็ตาม มันเหมือนกับว่าท่านกลายเป็นส่วนหนึ่งของตัวเราไปแล้วครับ

 

    และวันนี้ (6 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553) ตลอดช่วงพิธีกรรมตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น กระผมได้ภาวนาสัมมาอะระหังตลอด และองค์พระสีทองก็อยู่ในศูนย์กลางกายของกระผมตลอดเวลาเช่นกัน กระผมรู้สึกว่ากระผมได้บุญมาก มีความสุขมาก กระผมจึงอธิษฐานกับองค์พระให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพที่แข็งแรง หายเจ็บขาเร็วๆนะครับ

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักอย่างสูงสุด

 

    กระผม...สามเณรวัน บ่อแสง ชาวไทยใหญ่ กระผมขอกราบเรียนเรื่องผลการปฏิบัติธรรมเพิ่มเติมครับ เมื่อคืนก่อนวันบรรพชา กระผมได้เตรียมกาย วาจา ใจ ด้วยการนั่งสมาธิ แล้วพอหลับตาเอาใจไปไว้ที่กลางท้อง กระผมก็เห็นองค์พระใสๆสว่างมากกว่าทุกครั้ง สว่างแบบไม่รู้จะเปรียบกับอะไร พระอาทิตย์เป็นพันๆดวงก็ยังน้อยไปครับ

 

    และในวันนี้ (6กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553) วันบรรพชา ตั้งแต่ช่วงเช้าที่เวียนประทักษิณ กระผมก็รู้สึกว่าตัวเราเป็นองค์พระและกำลังเวียนประทักษิณไปด้วยกัน และตอนที่พระอุปัชฌาย์คล้องอังสะให้ พอกระผมทำใจนิ่งๆตัวกระผมก็กลายเป็นองค์พระ ท่านชัดและสว่างมาก ขนาดตอนเดินถือผ้าไตรออกมาเพื่อห่ม องค์พระก็ยังใสสว่างอยู่ที่กลางกายของกระผมตลอดเลยครับ

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ แต่ก่อนกระผมจนมาก ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ชีวิตลำบากและขาดแคลน แต่ตอนนี้กระผมกลับรู้สึกว่าชีวิตของกระผมมันเต็มเปี่ยม เหมือนเรามีทุกอย่างที่สมบูรณ์ขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ ถ้ามีใครเอาสมบัติจักรพรรดิมาให้เพื่อแลกกับธรรมะ และไม่ให้กระผมเห็นองค์พระ กระผมก็ไม่ยอมแลกเด็ดขาดครับ ตอนนี้กระผมไม่ต้องการอะไรเลยนอกจากธรรมะ กระผมรักองค์พระ และรักพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาก กระผมเพิ่งรู้ว่าการบวชมันดีอย่างนี้นี่เอง กระผมจะตั้งใจบวชเพื่อจะเป็นพระแท้ครับ