ปรโลกนิวส์...บุญนั้นสำคัญจริงๆ ตอนที่ 2

 

3.บุญอะไรครับที่ทำให้ผมสามารถรับผิดชอบกิจการได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ความรู้ของผมก็น้อย แต่ก็สามารถติดต่อกับนักลงทุนชาวต่างชาติให้มาร่วมเป็นคู่ค้ากันได้ในจังหวะที่ดี ส่งเสริมธุรกิจของผมให้หลากหลายขึ้นครับ

 

คำตอบ

        ก่อนที่จะตอบคำถามที่ตัวลูกได้ถามในข้อนี้ ครูไม่ใหญ่ขอพูดถึงบุพกรรมที่ทำให้ลูกต้องมีอุปสรรคในเรื่องของการศึกษาก่อนสักเล็กน้อย เพราะบุพกรรมดังกล่าวเป็นบุพกรรมที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกันกับวิบากกรรมที่ลูกได้ทำในข้อที่ผ่านมา และมีผลสืบเนื่องมาถึงคำตอบในข้อนี้อีกด้วย เรื่องก็มีอยู่ว่า...

 

        ในหลายพุทธันดรก่อนๆโน้น ลูกได้สร้างวิบากกรรมที่ได้ไปขัดขวางการทำบุญของชาวบ้านในหมู่บ้านของลูกที่ตั้งใจจะไปทำบุญที่วัด ซึ่งในขณะนั้นเป็นช่วงหน้าฝน ชาวบ้านในหมู่บ้านของลูกจึงมีความคิดและมีความตั้งใจที่จะเอาเงินทุนกองกลางและผลผลิตทางการเกษตรบางส่วน ไปทำบุญถวายแด่พระภิกษุสามเณรที่วัดภายในหมู่บ้าน เพื่อเป็นการส่งเสริมให้พระภิกษุสามเณรได้ศึกษาพระธรรมวินัยได้อย่างสะดวกสบาย จะได้ไม่ต้องออกไปบิณฑบาตหรือมีความจำเป็นในเรื่องของการขบฉันในช่วงหน้าฝน

 

 

        แต่ด้วยความที่ในช่วงนั้น ตัวลูกเองยังไม่เห็นถึงความสำคัญของการทำบุญ ลูกจึงใช้สิทธิ์ของการเป็นผู้ใหญ่บ้าน ในการที่จะอ้างเหตุผลต่างๆนานา ตามแต่ที่ลูกจะคิดได้ เพื่อทำการบอกปัดชาวบ้านไม่ให้ไปทำบุญ ยกตัวอย่างเช่น ปีนี้ผลผลิตของหมู่บ้านของเรายังมีน้อย ถ้าเราแบ่งบางส่วนไปทำบุญ เดี๋ยวจะขายแข่งกับอีกหมู่บ้านไม่ได้ เอาไว้ให้มีผลผลิตมากกว่านี้ ค่อยเอาไปทำบุญก็แล้วกัน เป็นต้น

 

 

        ด้วยวิบากกรรมในครั้งนี้ จึงส่งผลทำให้ในภพชาติต่อๆมา รวมถึงในภพชาติปัจจุบัน ลูกต้องมาเจอกับอุปสรรคในเรื่องของการศึกษามาหลายภพหลายชาติ ทั้งๆที่ในบางชาติ ลูกน่าจะมีโอกาสเรียนได้สูงกว่าที่เป็นอยู่ แต่ก็หมดโอกาส

 

        ส่วนผลบุญที่ทำให้ตัวลูกสามารถรับผิดชอบกิจการต่างๆได้ และสามารถติดต่อกับนักลงทุนชาวต่างชาติได้ ทั้งๆที่ลูกมีความรู้ไม่มาก ทั้งนี้เป็นเพราะในภพชาติเดียวกันนั้น ภายหลังจากที่หมู่บ้านของลูกได้ประสบปัญหาดินอากาศฟ้าแปรปรวน และภาวะทุพภิกขภัย ข้าวยากหมากแพง แต่สุดท้ายปัญหาต่างๆก็ผ่านพ้นไปได้ ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ทุกๆคนในหมู่บ้านรวมถึงตัวลูก ได้รวมใจกันทำบุญใหญ่อย่างที่เคยเล่าให้ฟังในคำถามที่ผ่านมา

 

 

        ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ จึงทำให้ลูกเริ่มเห็นถึงความสำคัญของการทำบุญ และได้ตั้งใจทำบุญนับตั้งแต่นั้นเรื่อยมา เวลาที่มีงานบุญอะไรก็ตาม ลูกก็จะทุ่มเทความสามารถทั้งหมดที่มาจากหนึ่งสมองสองมือของลูก ในการบริหารงานต่างๆของหมู่บ้าน เพื่อที่ตัวลูกและทุกๆคนในหมู่บ้าน จะได้มีเงินกองกลางมาทำบุญเยอะๆ และในทุกๆครั้งที่ลูกทำบุญเสร็จ ลูกก็จะตั้งจิตอธิษฐานตอกย้ำซ้ำๆอยู่เสมอว่า ขอให้ผลผลิตของลูกขายดิบขายดี จะประกอบธุรกิจอะไรก็ขอให้สำเร็จได้โดยง่าย ให้มีคนมาซื้อมีคนมาสนใจสินค้าของลูกเยอะๆ เป็นต้น

 

 

        ด้วยผลบุญดังกล่าว กับคำอธิษฐานจิตที่ลูกตอกย้ำซ้ำๆ ได้มารวมกับผลบุญในภพชาติต่อๆมา ที่ตัวลูกได้ตั้งใจสั่งสมบุญมาอย่างเต็มที่เต็มกำลังมาโดยตลอด จึงส่งผลทำให้ในภพชาติปัจจุบัน แม้ลูกจะมีความรู้ไม่มากนัก แต่ลูกก็สามารถรับผิดชอบกิจการต่างๆ และสามารถติดต่อกับนักลงทุนชาวต่างชาติได้อย่างถูกจังหวะ จนทำให้ธุรกิจของลูกขยายและมีความหลากหลายในที่สุด

 

คำถาม

4.ก่อนมาเกิดในชาตินี้ ผมเกิดเป็นอะไรมาก่อนครับ เคยอยู่ร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะมาก่อนหรือเปล่าครับ เพราะว่าเมื่อผมบวชแล้ว ผมรู้สึกรักครูบาอาจารย์และหมู่คณะมาก คิดแต่อยากจะทำบุญอย่างเดียว ทำแล้วผมก็สบายใจ หากไม่ได้ทำจะรู้สึกว่าค้างคาใจ คล้ายๆกับยังทำงานไม่เสร็จ ต้องทำให้สำเร็จ และบางครั้งก็เหมือนคนไม่เจียมตัวเองนะครับ เงินก็ไม่มีแต่ผมอยากทำบุญ

 

คำตอบ

        ก่อนมาเกิดในภพชาติปัจจุบันนี้ ลูกได้เคยเกิดมาสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหลายภพหลายชาติแล้ว ยกตัวอย่างเช่น ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เกิดในครอบครัวคฤหบดี มีอาชีพทำธุรกิจการค้า ซึ่งในช่วงแรกคุณพ่อของลูกก็ได้ทำธุรกิจแล้วล้มละลายเป็นหนี้เป็นสินมาก ตัวลูกจึงต้องลำบาก

 

 

        ในระหว่างที่ตัวลูกกำลังพลิกฟื้นกิจการของครอบครัวอยู่นั้น ลูกก็ได้กำลังใจอันยิ่งใหญ่จากน้องสาวของลูกในชาตินั้น ให้ตัวลูกเกิดแรงฮึดลุกขึ้นมาต่อสู้กับชีวิต ซึ่งน้องสาวคนนี้ก็ได้มาเกิดเป็นน้องสาวของลูกในภพชาติปัจจุบันอีกด้วย และที่สำคัญที่สุดน้องสาวของลูกคนเดิมคนนี้นี่เอง ได้เป็นยอดกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวลูกได้เข้าวัดของพระมหาเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช ทำให้ตัวลูกได้มีโอกาสศึกษาธรรมะ และได้มาสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะในพุทธันดรนั้น

 

 

        ด้วยบุญทุกๆบุญที่ลูกสั่งสมมานี้นี่เอง เมื่อได้ช่องมารวมกับบุญเก่าที่ลูกสั่งสมมาอย่างดีแล้วในอดีต จึงส่งผลให้ลูกสามารถพลิกฟื้นกิจการของครอบครัวให้กลับมาเจริญรุ่งเรืองได้อีกครั้งหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ในใจของลูกมีความเชื่อมั่นในบุญและอานุภาพแห่งบุญเป็นอย่างมาก

 

 

        ส่วนสาเหตุที่ทำให้ลูกคิดจะทำบุญอย่างเดียว โดยไม่สนใจอุปสรรคที่มาขวางกั้น และมีความเคารพเลื่อมใสในมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะเป็นอย่างมาก ทั้งนี้เป็นเพราะด้วยแรงอธิษฐานของลูก เรื่องมีอยู่ว่า...

 

        ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้มาเจอกับหมู่คณะและเริ่มทำบุญภายหลังจากที่วัดใหม่สร้างเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งทำให้ลูกไม่ทันได้สร้างบุญใหญ่ๆในยุคต้นๆของการสร้างวัด ตัวลูกจึงรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก และไม่อยากพลาดบุญทุกๆบุญอีกเลยแม้แต่เพียงบุญเดียว

 

 

        ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ลูกอธิษฐานจิตตอกย้ำซ้ำๆว่า ในภพชาติต่อๆไป ขอให้ลูกได้มาพบกับหมู่คณะได้เร็วกว่าในภพชาตินี้ จะได้มาสร้างบารมีและสร้างบุญที่ใหญ่ๆอย่างเต็มที่เต็มกำลังมากกว่าในภพชาตินี้ อีกทั้งลูกได้อธิษฐานจิตต่อไปอีกว่า ขอให้ลูกได้ทำบุญทุกๆบุญร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ อย่าได้ตกหล่นบุญเลยแม้แต่เพียงบุญเดียว เพราะในตอนนี้ลูกได้รู้สึกว่า ด้วยแรงแห่งบุญนี้เอง ที่เป็นทั้งหมดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตอย่างแท้จริง

 

 

        ด้วยความรักบุญ และด้วยแรงอธิษฐานจิตอย่างแรงกล้าของลูก ได้ส่งผลให้ในภพชาติปัจจุบัน ลูกจึงมีความขวนขวาย และมีความสุขในการทำบุญใหญ่ๆและบุญทุกๆบุญอย่างสุดๆ และด้วยผลแห่งบุญที่ลูกได้ตั้งใจทำอย่างเต็มที่เต็มกำลังนี้เอง จึงส่งผลทำให้ลูกสามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆในชีวิตมาได้ด้วยดี และเป็นเหตุทำให้ลูกมีความรักความผูกพันและมีความเคารพเลื่อมใสในมหาปูชนียาจารย์เป็นอย่างมากอีกด้วย

 

โปรดติดตามตอนต่อไป คลิกที่นี่