ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่


[ 15 มิ.ย. 2553 ] - [ 18267 ] LINE it!

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1
 
 
 
ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา 
 
  
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
 
        ลูกชื่อ กัลยาณมิตรจิราทิพย์ กิตติธนาชูพันธ์ ในขณะที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ลูกอธิษฐานจิตทุกวัน ขอให้ลูกได้ทำหน้าที่แม่ให้กับผู้มีบุญที่จะเกิดมาสร้างบารมี ลูกเป็นคนมีลูกยาก ดังนั้นกว่าจะตั้งครรภ์ก็มีอายุ 36ปี พอตรวจพบว่าตั้งครรภ์ได้หนึ่งเดือน ลูกจึงไปฝากครรภ์กับคุณหมอ คุณหมอบอกว่า การที่คุณแม่ตั้งครรภ์แรกตอนที่อายุมาก(อายุเกิน 35ปี)...ถือว่ามีความเสียงที่เด็กในท้องอาจจะเกิดมาไม่ปกติ ลูกจึงต้องตรวจครรภ์อย่างละเอียด และดูแลครรภ์เป็นพิเศษ คุณหมอยังแนะนำว่า น่าจะต้องเจาะน้ำคร่ำเพื่อเช็คดูว่าเด็กปัญญาอ่อนหรือไม่
 
        การเจาะน้ำคร่ำ เป็นการเอาเข็มเจาะผ่านหน้าท้องลงไปจนถึงตัวมดลูก แล้วดูดน้ำคร่ำขึ้นมาตรวจ ซึ่งเจ็บมากๆ แต่ลูกไม่ขอเจาะตามคำแนะนำของคุณหมอ ลูกเพิ่งรู้ว่า ความรักที่แม่มีให้กับลูกๆนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด เพราะลูกคิดทันทีว่า ไม่ว่าเด็กที่เกิดมาจะปัญญาอ่อนหรือไม่ ลูกก็ยังยินดีที่จะเลี้ยงเขาให้เติบโตโดยไม่ทำลายเขาด้วยการทำแท้งอย่างเด็ดขาด
 
        ลูกรักและห่วงใยชีวิตน้อย ๆที่อยู่ในท้องเป็นอย่างมาก แม้ในใจลึกๆจะมีความกังวลกลัวว่าเขาจะปัญญาอ่อน เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆตัวเขาเองนั่นแหละที่จะลำบากที่สุด ดังนั้นลูกจึงหมั่นสั่งสมบุญ ทั้งทำทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ อย่างสม่ำเสมอ และอธิษฐานจิตให้บุญรักษาลูกในท้องให้ปลอดภัย
 
        ในช่วงสอง-สามเดือนแรก ลูกมีอาการแพ้ท้องอย่างรุนแรง ต้องนั่งคู่กับกระโถนหนึ่งใบตลอดเวลา ทานอาหารได้เฉพาะเช้ากับเที่ยง โดยทานได้น้อยมากๆ หลังจากนั้นก็จะทานอะไรไม่ได้เลย เพราะถ้าทานเข้าไปก็จะอาเจียนอย่างหนักจนหมดแรง กินของเปรี้ยวก็ไม่หาย มีคนแนะนำให้เคี้ยวหมากฝรั่ง ลองทำดูก็ไม่หาย ลูกจึงลองเคี้ยวหมากไทยแทนค่ะ คงจะถูกใจลูกน้อยค่ะ เพราะช่วยให้อาการแพ้ท้องทุเลาลงได้
 
        ในช่วงที่ท้องเริ่มโตขึ้น ลูกชอบไปปฏิบัติธรรม เวลานั่งธรรมะ ลูกก็จะเอามือลูบท้องบอกกับเขาว่า “แม่นั่งสมาธินะ ให้หนูอยู่นิ่งๆอย่ากวนแม่นะ”_เขาก็จะไม่ดิ้นมาก แค่ขยับตัวเบาๆเป็นบางครั้ง แต่ถ้าปกติเขาจะดิ้นมาก บางครั้งดิ้นจนท้องโย้เหมือนลูกแตงโมเบี้ยวๆเลยค่ะ เขาเคยดิ้นมากจนตัวเขาไปกองอยู่ตรงใกล้ๆโคนขา จึงไปกดทับเส้นประสาทที่ลงไปเลี้ยงขา ทำให้ลูกปวดมากจนเดินไม่ได้ ต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล
 
        ในช่วงใกล้คลอด เป็นช่วงเวลาที่ทั้งตื่นเต้นและมีความกลัวเกิดขึ้นปะปนกัน ตื่นเต้นเพราะใกล้จะได้เห็นหน้าลูกในท้อง และกลัวการคลอด เพราะเป็นท้องแรกและตัวเองก็อายุมาก ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยงคืน ลูกปวดท้องแบบคนใกล้คลอด จึงเดินทางมาเตรียมคลอดที่โรงพยาบาล แต่จนแล้วจนรอด ไม่ว่าจะทำอย่างไรร่างกายก็ไม่พร้อมที่จะคลอด ลูกต้องนอนเจ็บท้องคลอดเป็นเวลากว่าสิบสองชั่วโมง จนถึงเที่ยงวันของวันใหม่ คุณหมอจึงตัดสินใจผ่าท้องคลอด
 
        ลูกเลือกวิธีให้คุณหมอฉีดยาบล็อกหลังในกระดูกสันหลัง ตอนฉีดยาต้องนอนงอตัวให้มากที่สุดเหมือนกุ้ง จึงไปบีบท้องเจ็บมากๆ เป็นอะไรที่ทรมาน...ทรหดสุดๆ ภายในห้องผ่าตัดมีการเตรียมเครื่องมือกันวุ่นไปหมด มีเอกสารมาให้ลูกเซ็นมากมาย ลูกก็เซ็นแบบไม่ได้อ่านอะไรเลย เพราะตาลายมาก รู้แต่ว่าการผ่าตัดครั้งนี้เป็นเรื่องของความเป็นความตาย เพราะเวลาในการคลอดล่วงเลยมานานเกินไป
 
        แต่แม้จะต้องแลกกันด้วยชีวิต ขอเพียงให้ลูกในท้องรอดปลอดภัย ส่วนตัวแม่จะเป็นอย่างไรก็ยอมค่ะ ในช่วงการคลอดจึงนับเป็นช่วงเวลาที่สุดแสนจะทรมาน และยังต้องเจ็บยิ่งขึ้นจากการโดนมีดผ่าตัด แถมยังต้องเจ็บอย่างต่อเนื่องอีกหลายวัน เพราะแผลผ่าตัดค่ะ
 
 
กัลยาณมิตรจิราทิพย์ กิตติธนาชูพันธ์ กับน้องแบม ลูกสาวตัวน้อยที่น่ารัก
 
        ลูกผ่านช่วงการคลอดมาได้อย่างปลอดภัย เมื่อคุณหมออุ้มเจ้าตัวเล็กมาให้ดู จึงรู้ตอนนั้นว่าเป็นเด็กผู้หญิง หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก มีร่างกายแข็งแรงครบถ้วนทุกประการ แม้คิดอยากได้ลูกชายแต่พอเห็นหน้าลูกสาวก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ กลับมีความรักเกิดขึ้นมาอย่างท่วมท้นหัวใจ ยิ่งตอนได้อุ้มเขาไว้แนบอก มันเป็นความชื่นใจ ภูมิใจ และดีใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ
 
        หลวงพ่อเจ้าคะ...ด้วยความรู้สึกของคนเป็นแม่ จะมีความรักต่อลูกๆไม่ต่างกัน แต่เพียงหวังลึกๆในใจว่า ถ้าเป็นลูกผู้ชาย...เขาก็จะได้บวชเป็นพระลูกชายของโยมแม่ เป็นพระแท้ เป็นเนื้อนาบุญให้กับชาวโลก มันเป็นความคาดหวังในใจของคนเป็นแม่ทุกคนจริงๆค่ะ แต่แม้จะมีลูกสาว แต่เขาก็เป็นเด็กดีมากๆ ถึงแม้จะไม่ได้ชื่นใจที่จะได้เกาะชายผ้าเหลืองของพระลูกชายไปสวรรค์ แต่ก็ปีติใจอย่างที่สุด เมื่อลูกสาวตัวน้อยๆมาบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นหนึ่งแสนคน และรุ่นห้าแสนคนค่ะ แถมในรุ่นหนึ่งล้านคน เขาบอกว่าจะขอบวชให้แม่อีก แค่นี้คนเป็นแม่ก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้วค่ะ
 
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
 
กัลยาณมิตรจิราทิพย์ กิตติธนาชูพันธ์
 
ชม Video Scoop ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
 



Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
ปรากฏการณ์ชวนบวช...ระบาดทั่วไทยปรากฏการณ์ชวนบวช...ระบาดทั่วไทย

อย่างแรง บวชพระหนึ่งแสนรูปเข้าพรรษาทั่วไทยอย่างแรง บวชพระหนึ่งแสนรูปเข้าพรรษาทั่วไทย

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศโซโลมอนการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศโซโลมอน



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ช่วงเด่นฝันในฝัน