ขุนรบพระนิพพาน สุพัตรา ภูริปัญโญ

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ.2553

ตอน ยอดขุนรบพระนิพพาน

ปรโลกนิวส์...ยอดขุนรบพระนิพพาน

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

วันนี้เป็นเรื่องราวของยอดขุนรบพระนิพพาน ที่เพิ่งจากไปเมื่อไม่นานนี้ เธอได้เดินทางจากโลกนี้ไปเมื่อวันที่ 2-สิงหาคม พ.ศ.2553_เธอเป็นยอดขุนพลแห่งกองทัพธรรม เป็นทหารหญิงจักรพรรดิ เข้าวัดเมื่อปี พ.ศ.2528_นับเป็นเวลา 25-ปีในการสร้างบารมีกับหมู่คณะ เป็นเจ้าภาพภัตตาหารเลี้ยงพระทุกวันอาทิตย์ที่หอฉันคุณยายอาจารย์ไม่เคยขาด เป็นประธานงานกฐิน ผ้าป่า งานบุญต่างๆของวัดพระธรรมกายมาตลอด รักการปฏิบัติธรรม, รักและเคารพครูไม่ใหญ่มาก

เธอป่วยเป็นมะเร็งปอด รักษาตัวที่โรงพยาบาลธนบุรี 1_สาเหตุของการเสียชีวิตนั้น เกิดจากอาการน้ำท่วมปอด ก่อนเสียชีวิตหนึ่งชั่วโมงได้ทำบุญกฐิน บูชาธรรมคุณยายอาจารย์ หนึ่งล้านหนึ่งแสนบาท เมื่อเธอได้ทราบว่า ได้ถวายปัจจัยแด่หลวงพ่อเรียบร้อยแล้ว ก็หลับตาลาโลกด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม (ปกติคนใกล้มรณภัยนั้นจะวิตกกังวล กลัวโน่นกลัวนี่สารพัด น้อยคนที่จะจากโลกนี้ไปด้วยรอยยิ้มอันประเสริฐ แบบผู้ที่ชนะแล้ว เหมือนพระราชาที่ออกรบชนะศึก ได้ออกจากแว่นแคว้นนั้นมาด้วยใจที่เบิกบาน)

เธอตั้งใจที่จะทำบุญกฐิน บูชาธรรมคุณยายอาจารย์ให้เสร็จภายในปีนี้ โดยจะทำให้ครบห้าเอ็ม

ขุนรบพระนิพานท่านนี้ เสียชีวิตแล้วไปไหน....

ก่อนที่ขุนรบพระนิพพานท่านนี้จะเสียชีวิต ภายในใจของเธอ อยากจะเดินทางมาทำบุญที่วัดพระธรรมกายเป็นอย่างมาก เพราะในขณะนั้นเธอรู้ตัวดีว่า เวลาแห่งการสร้างบารมีของเธอเหลือน้อยลงไปเรื่อยๆ ดังนั้นจึงอยากเดินทางมาเอาบุญใหญ่ในวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ผ่านมา และอยากจะน้อมถวายปัจจัยร่วมบุญกองกฐิน บูชาธรรมคุณยายอาจารย์กับพระมหาเถระที่เธอเคารพรักอย่างสูงสุดด้วยตัวของเธอเอง

แต่ด้วยความที่สังขารของเธอในขณะนั้น ไม่เอื้ออำนวยต่อการเดินทางมาที่วัด เธอจึงตั้งใจตรึกระลึกนึกถึงแต่ภาพของพระมหาเถระที่เธอเคารพรักอย่างมาก ภาพขององค์พระธรรมกายที่เธอได้เข้าถึง ภาพของวัดที่เธอได้มีส่วนร่วมสร้าง และภาพงานบุญทุกๆบุญที่เธอเคยทำผ่านมา จนเป็นผลทำให้ใจของเธอในขณะนั้นมีความผ่องใสสว่างไสว และไม่มีความหวาดกลัวต่อมรณภัยที่กำลังมาถึงเลย

ยิ่งเมื่อเธอได้ทราบข่าวว่า ตัวแทนของเธอได้น้อมถวายปัจจัยร่วมบุญกองกฐินคุณยายอาจารย์แด่พระมหาเถระที่เธอเคารพรักแล้ว ใจของเธอก็ยิ่งเกิดความปลื้มปีติผ่องใสสว่างไสวมากขึ้นไปกว่าเก่าเป็นอย่างมาก และด้วยความที่ใจของเธอเกาะเกี่ยวกับภาพงานบุญงานกุศลอย่างตลอดต่อเนื่อง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ในช่วงที่เธอกำลังจะละจากโลกนี้ไป (ในช่วงเวลาของศึกชิงภพ)_ภาพกรรมนิมิตฝ่ายบุญกุศล (กุศลกรรม)_ที่เธอได้ทำเอาไว้สมัยที่ยังมีชีวิต ก็ได้ย้อนมาปรากฏเป็นภาพให้เธอได้เห็นอยู่ภายในใจอย่างชัดเจน เป็นภาพที่ปรากฏขึ้นมาเองโดยไม่ได้นึก (ปกติ เราต้องนึกถึงภาพนั้นภาพนี้จึงจะปรากฏ แต่พอถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต ภาพเหล่านั้นจะมาฉายให้เห็นเป็นภาพยนตร์ส่วนตัวของตนเอง โดยไม่ได้นึกเลย ขึ้นอยู่กับอันไหนจะแรงกว่ากัน กุศลกรรมหรืออกุศลกรรม)

เมื่อเธอได้เห็นภาพกรรมนิมิตฝ่ายบุญกุศล ที่เธอได้ทำเอาไว้ในสมัยที่เธอยังมีชีวิตอยู่ เช่น ภาพในช่วงที่เธอเป็นประธานรองกฐิน หรือในช่วงที่เธอได้ทำบุญถวายภัตตาหารแด่คณะพระภิกษุสงฆ์ หรือภาพในช่วงที่เธอได้ถวายปัจจัยแด่พระมหาเถระที่เธอเคารพรัก หรือภาพงานบุญต่างๆอีกมากมาย เป็นต้น คตินิมิตก่อนตายของเธอจึงมีแต่ความผ่องใสสว่างไสวเป็นอย่างมาก และขยายมาสู่ระบบประสาทกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเธอเป็นรอยยิ้มที่งดงาม สง่างามมาก

เมื่อลมหายใจสุดท้ายของเธอหมดลง กายละเอียดของเธอก็ได้หลุดออกมายืนอยู่ข้างๆเตียงที่กายหยาบของเธอนอนอยู่ ครั้นเธอได้เห็นร่างซึ่งเป็นกายหยาบของเธอแล้ว เธอก็รู้ตัวในทันทีว่าเธอได้เสียชีวิตแล้ว แทนที่เธอจะสติแตกหรือรู้สึกสับสนเหมือนผู้เสียชีวิตหลายๆคน เธอกลับมีสติดีและเข้าใจในสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เนื่องจากเธอได้ศึกษาเรียนรู้ในเรื่องนี้มาอย่างดี สั่งสมบุญมาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง พอรู้ว่าตัวเองตาย ก็นึกถึงบุญกุศลได้ทันที (นี่คือผลจากการศึกษาเรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต และทำอย่างถูกหลักวิชชา ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ผ่องใส)

ด้วยความที่เธอเตรียมตัวมาดี คือ หมั่นตรึกระลึกนึกถึงแต่ภาพของบุญ ของพระมหาเถระที่เธอเคารพรักอย่างมาก ภาพขององค์พระธรรมกาย รวมถึงภาพงานบุญทุกๆบุญที่เธอเคยทำผ่านมา อยู่ตลอดเวลา ทั้งในช่วงก่อนที่เธอจะเสียชีวิตและหลังจากที่เธอเสียชีวิตไปแล้ว กระแสบุญจึงได้ช่องเข้าไปทำงานอยู่ภายในใจ จนส่งผลทำให้กายละเอียดของเธอสว่างวาบ แล้วแปรเปลี่ยนกายทิพย์หรือกายเทพธิดาในทันที

(โคหนึ่งตัวมีเขาแค่หนึ่งคู่ แต่มีขนมากมาย ผู้ที่ไปอบายอุปมาเท่ากับขนโค แต่ผู้ที่ไปสวรรค์อุปมาเท่ากับเขาโค เพราะส่วนใหญ่จะดำเนินชีวิตผิดพลาด ปิดสวรรค์เปิดนรก ผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องตามหลักวิชชานั้น มีปริมาณน้อยอุปมาเท่ากับเขาโค)

หลังจากนั้น เทพธิดาใหม่ก็ได้เห็นเทวรถ และเหล่าบริวารของเธอมายืนรอต้อนรับอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อเธอได้เห็นผลบุญอันเป็นทิพย์ด้วยทิพยจักษุของตัวเองแล้ว ภายในใจของเธอก็ยิ่งผ่องใส สว่าง และเกิดความปลื้มปีติเบิกบานใจอย่างที่สุด

จากนั้น เทพธิดาใหม่ได้เดินแบบลอยๆไม่ติดพื้น อย่างสง่างามไปยังเทวรถ โดยผ่านขบวนของเหล่าบริวารที่มายืนรอต้อนรับ ด้วยหัวใจที่ชุ่มชื่นเบิกบานเป็นอย่างมาก ครั้นเทพธิดาใหม่ได้ไปนั่งบนรัตนบัลลังก์หลักกลางเทวรถแล้ว ด้วยความที่ใจของเธอมีความผูกพันและอยากจะเดินทางมาที่วัดตั้งแต่วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ผ่านมา เธอจึงรีบนำเทวรถตรงดิ่งมาที่วัดพระธรรมกายทันที

เมื่อเทพธิดาใหม่เดินทางมาถึง เธอก็ได้ทำตามหลักวิชชาที่ได้ศึกษามาอย่างดีจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ด้วยการนำเทวรถไปเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์สามรอบ และเทพธิดาใหม่ได้นำเทวรถไปเวียนรอบอาคาร 60-ปีฯ และรอบบริเวณพื้นที่ 2,000-ไร่ ตามลำดับ เพื่อระลึกนึกถึงบุญในตอนที่เธอเป็นมนุษย์ว่า เธอมีส่วนร่วมบุญอย่างสำคัญคนหนึ่ง...อย่างเต็มกำลัง

หลังจากเทพธิดาใหม่ได้เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ รอบอาคาร 60-ปีฯ และรอบบริเวณพื้นที่ 2,000-ไร่ เรียบร้อยแล้ว เธอจึงได้นำเทวรถไปจอดบริเวณหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ ในระหว่างที่เธอกำลังรอเวลาเพื่อไปกราบพระมหาเถระที่เธอเคารพรักอย่างสูงสุดอยู่นั้น เธอก็ทำสมาธิตรึกระลึกนึกทบทวนบุญต่างๆที่เธอได้เคยสั่งสมไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ ด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจ

พอตกเย็นของวันจันทร์ที่ 2-สิงหาคม พ.ศ.2553_ซึ่งเธอเสียชีวิตเป็นวันแรก เทพธิดาใหม่ก็ได้เคลื่อนเทวรถไปที่โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เมื่อมาถึงแล้ว เธอก็ได้ไปนั่งรอพระมหาเถระที่เธอเคารพรักอย่างสูงสุด ที่บริเวณด้านหน้า ด้วยอาการที่สงบเสงี่ยมสง่างาม

เมื่อบุคคลที่เธอรอคอยมาถึง เธอก็ได้ก้มลงกราบพระมหาเถระด้วยความเคารพนอบน้อมอย่างที่สุด แล้วก็ตั้งใจนั่งฟังธรรมไปพร้อมๆกับเพื่อนๆนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จนกระทั่งพระมหาเถระที่เธอเคารพรักเดินทางกลับ

ครั้นพระมหาเถระเดินทางกลับแล้ว เทพธิดาใหม่ก็ได้เคลื่อนเทวรถไปจอดที่บริเวณหน้ามหาธรรมกายเจดีย์เช่นเดิม หลังจากนั้น เทพธิดาใหม่ก็นั่งสมาธิเพื่อนึกทบทวนบุญของเธอต่อ ยิ่งเธอนึกทบทวนบุญของตนเองมากเท่าไหร่ ความปลื้มปีติใจก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น แม้ในช่วงแรกๆความรู้สึกผูกพันในครอบครัวจะยังมารบกวนจิตใจของเธออยู่บ้าง คือ เธอจะมีสองอารมณ์ อารมณ์หนึ่งก็ยังรู้สึกผูกพันกับครอบครัว ยังห่วงใยคนในครอบครัวอยู่ สลับกับการนึกถึงบุญ แต่ไม่ถึงกับทำให้สูญเสียความรู้สึกของใจที่กำลังตรึกระลึกนึกถึงบุญ ไม่ทำให้ใจสูญเสียความผ่องใส แต่เมื่อเธอนึกถึงบุญมากเข้า...มากเข้า จนกระแสบุญควบแน่นอยู่ภายในใจ ความรู้สึกผูกพันในครอบครัว หรือใน คน สัตว์ และสิ่งของ ก็ได้เจือจางเบาบางลงไปเรื่อยๆ

แม้ในขณะนี้ ความปลื้มปีติใจของเธอจะเพิ่มมากขึ้น...มากขึ้น และมากขึ้นเพียงใดก็ตาม แต่ภายในใจลึกๆของเธอซึ่งเป็นยอดนักสร้างบารมี เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องการสร้างบารมี เธอก็ยังรู้สึกเสียดายที่ตัวเธอต้องจากโลกนี้ไปเร็วกว่าที่คิด เพราะในความเป็นจริงแล้ว เธอยังอยากอยู่สร้างบารมีกับพระมหาเถระและหมู่คณะไปอีกนานๆ กล่าวง่ายๆก็คือ มีทั้งความรู้สึกปลื้มปีติในบุญ และความรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้สร้างบารมีต่อ ในเวลาเดียวกัน

เทพธิดาใหม่มีความตั้งใจที่จะเดินทางกลับดุสิตบุรี ภายหลังจากที่งานชำระร่างของเธอได้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

(เห็นไหมว่า ความตายเป็นสิ่งที่ไม่มีนิมิตหมาย เห็นหน้ากันอยู่วันนี้ วันพรุ่งนี้...เราอาจจะตายก็ได้ เพราะฉะนั้นตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่ เราก็ควรใช้ทุกลมหายใจของเราให้มีค่ามากที่สุด คือ ให้เป็นลมหายใจแห่งการสร้างบุญสร้างบารมี ถ้าเมื่อใดที่ลมหายใจสุดท้ายของเราหมดไป เหมือนอย่างนักรบหญิงพันธุ์ตะวันท่านนี้ วันนั้น...เราจะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของชีวิตที่เหลืออยู่ ดังนั้นใครที่ยังมีลมหายใจ ก็ให้รีบขวนขวายสั่งสมบุญกุศลให้มากๆ เมื่อไหร่ที่ลมหายใจสุดท้ายของเรามาถึง เราก็จะได้ไปแบบผู้มีสติดี ไม่สติแตกและครั่นคร้ามในมรณภัย อย่าง...ยอดขุนรบพระนิพพาน...ท่านนี้)

****************

ยอดขุนรบพระนิพพาน ตอนที่ 2 คลิกที่นี่

ชม Video Scoop ปรโลกนิวส์...ยอดขุนรบพระนิพพาน

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player