ความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุ


[ 9 พ.ย. 2549 ] - [ 18266 ] LINE it!

  ผลปฏิบัติธรรม

กัลฯมังกรและกัลฯทิพย์สวรรค์ นรสิงห์ (อเมริกา)

" /> " /> " />
" /> " /> " />
" />    ผมชื่อ มังกร นรสิงห์ อายุ 55 ปี เป็นชาวลาว (หลวงพระบาง) จากรัฐเท็กซัส เหตุที่ผมได้ชื่อว่ามังกรเพราะเกิดปีมะโรงครับ ปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพิมพ์ของบริษัทอเมริกัน ในรัฐเท็กซัส    
" />
" />
 
    ผมได้รู้จัก DMC จากการเป็นช่างติดจานของช่อง 5 ไทยในอเมริกา แล้วจูนเจอช่อง DMC โดยบังเอิญ และต่อมาก็ได้รู้จักกับพระอาจารย์ที่ วัดภาวนาเท็กซัส โดยมีท่านเป็นกัลยาณมิตรแจ้งข่าวบุญ และแนะนำสมาธิ
" />
 
    ผมมีความตั้งใจ อยากจะเรียนรู้เกี่ยวกับชาวพุทธที่แท้จริงมานานแล้ว พอได้ไปเห็นบรรยากาศที่สงบ มีระเบียบ ของวัดภาวนาเท็กซัส และเห็นทุกคนมาปฏิบัติธรรมกันจริงๆ ผมจึงประทับใจมาก จึงได้มาวัดอย่างสม่ำเสมอ ปัจจุบันผมได้มาเป็นอาสาสมัครติดจานดาวธรรมของวัด และซ่อมจานมา กว่า 200 หลังคาเรือนแล้วครับ
" />
 
    ผมมีงานอดิเรกเป็นนักดนตรีและนักแต่งเพลง ที่ผ่านมามีโอกาสแต่งเพลงให้หลวงพ่อออกอากาศทาง DMC ด้วยครับ เช่นเพลง ดาวธรรม ผมรู้สึกภาคภูมิใจมากครับ ผมคิดว่าในเดือนหน้าจะส่งเพลงชุดที่2 ไปให้หลวงพ่อฟังเช่น เพลงไปวัดทำไม และเพลงหนีเมียไปบวช ครับ
 
" />
    แต่ก่อน ทุกวันศุกร์ผมต้องออกไปเล่นดนตรี ต้องเจอเพื่อนและมีการดื่ม เพื่อเป็นการทักทายกัน เช่น “สักแก้วมั้ยเพื่อน” จะเริ่มอย่างนี้ทุกครั้งแล้วต่อมาก็นับขวดกันเลย พอได้เข้าวัดและได้ดู DMC ผมจึงคิดที่จะเลิกดื่ม โดย 2 ปีแรก ผมตีตัวออกห่างจากสังคมนักดื่ม เพราะแรกๆหัวใจยังไม่แข็งแรง สู้ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่อยู่ใกล้จะดีกว่า เพราะเห็นที่รัก ห้ามใจยากทุกที ต่อมาผมก็นั่งสมาธิทุกวัน จึงทำให้หัวใจแข็งแรงขึ้น จึงบอกกับตัวเองว่า พอกันทีความอ่อนแอ นับแต่นี้ผมจะเป็นคนของความเข้มแข็ง ไม่เป็นคนของความอ่อนแออีกต่อไป และหักดิบเลิกดื่มทันที
 
    สำหรับผลปฏิบัติสมาธิของผม ช่วงแรกๆ ผมนั่งไม่เห็นอะไรเลย มืดไปหมด อีกอย่างแต่ก่อนผมนั่งขัดสมาธิไม่ได้ เพราะผมเป็นคนตุ้ย (คนอ้วน) ต้องนั่งบนเก้าอี้ แต่ผมก็อยากจะนั่งท่ามาตรฐานซะมากกว่า จึงฝึกนั่งกับพื้น ฝึกทุกวัน 6เดือนแรก ผมปวดขามากๆ กว่าจะพับขามาขัดสมาธิ กว่าจะจัดห่วงยางรอบเอวกับหน้าขาให้เข้าที่เข้าทางยากมากครับ พอเข้าที่แล้วนะครับอยากจะบอกว่า มันเมื่อยสุดๆกว่าจะผ่านไปแต่ละนาที เหมือนเดินทางไกลนับหมื่นลี้ ก็มีท้อกายบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยท้อใจ ท่องคาถาครับ สองคำจากใจ “อดทน” ในที่สุดผมก็สามารถนั่งพื้นเป็นชั่วโมงได้
" />
" />
 
    จนวันหนึ่ง หลังจากสวดมนต์แล้ว  ผมปฏิบัติสมาธิตามแบบที่คุณครูไม่ใหญ่สอน คือปรับร่างกายให้สบายๆ ร่างกายเราจะบอกเอง ทำใจแบบหลวมๆ ค่อยๆหลับตา ภาวนา สัมมา อะระหัง แบบสบายๆ นั่งไปซักพัก แล้วผมก็ได้พบกับแสงสว่างที่ไม่แสบตา รู้สึกเย็นตาและเย็นใจมากๆ  ตอนนั้นจิตใจผม มีความสุขมากๆ ครับ เป็นสุขที่เกินบรรยายจริงๆ สุขกว่าการร้องเพลง สุขกว่าการรับประทานอาหาร สุขกว่าสุขทางโลก ทางโลกสุขชั่วประเดี๋ยวประเดียว เหมือนอิ่มแล้วก็กลับมาหิวใหม่ แต่ความสุขภายในที่ผมได้ในตอนนี้ เป็นความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุครับ
" />
 
    ผมนั่งสมาธิทุกวัน ก่อนนอน  2-3 ชั่วโมง ตอนตื่นนอน 1 ชั่วโมง ครอบครัวเราจะถือศีล5 กันทุกคน ส่วนวันพระ ผมและภรรยาจะถือศีล8 รวมถึงเวลาทำงานผมก็จะนึกถึงองค์พระตลอดตามที่คุณครูไม่ใหญ่สอนครับ และก็รักษาใจให้ผ่องใสโดยการไม่ทำหน้าบึ้งตึง ผมทำแบบนี้ตลอดทุกวันเพื่อเป็นตัวอย่างให้กับทุกคนที่อยู่ใกล้ตัว ผมและภรรยาไปทำบุญที่วัด และนั่งสมาธิพร้อมๆกันทุกวัน และเธออยากจะเล่าผลการปฏิบัติธรรมให้หลวงพ่อได้ฟังด้วยครับ
" />
 
" /> " />
 
" /> " />
    กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ
 
    ลูกชื่อ คุณทิพย์สวรรค์  นรสิงห์ อายุ 53 ปี เป็นชาวลาวเช่นกันค่ะ มีอาชีพเป็นแม่บ้าน ลูกดู DMC และนั่งสมาธิกับสามีทุกวัน ชอบ DMC มาก โดยเฉพาะ Case Study พลาดไม่ได้ ส่วนหนังละครหมดยุคไปแล้วค่ะ ดูแล้วไม่ปลื้ม ปวดหัว จึงไม่ดูเลย ส่วน DMC ถ้าไม่ดู นอนไม่หลับค่ะ เห็นหลวงพ่อครั้งแรกหล่อมากๆ ยิ่งเวลายิ้ม ยิ่งดูหล่อ ไม่ได้โม้หรือแกล้งชมนะเจ้าคะ ใครๆดูก็บอกอย่างนั้น ดูแล้วสบายใจ และคลายเครียด
" />
 
    แต่ก่อน ลูกจะมีนิสัยเป็นคนใจร้อนค่ะ เป็นมาดาม Express ด่วนพิเศษ คือเวลาทำอะไรต้องรีบๆเร็วๆ ถ้าไม่ถูกใจก็จะโกรธทันที และเวลาคุยกันกับสามี บางทีเรามักจะไม่ค่อยเข้าใจกัน หรือเข้าใจกันไปคนละอย่าง เขาออกจะอารมณ์ศิลปิน แต่ลูกจะออกแนวศิลปลิว มักจะปะทะกันอยู่บ่อยๆจนกระทั่งลูกได้มาปฏิบัติธรรมทุกอย่างจึงดีขึ้น
" />
 
    ตอนที่ลูกปฏิบัติธรรมครั้งแรก นึกอะไรก็นึกไม่ออก มีแต่ความมืด เมื่อไม่เห็นอะไรสักทีก็หงุดหงิดค่ะ เพราะเป็นคนใจร้อน อีกอย่างก็ปวดขามากด้วย แต่ก็ไม่ละความพยายามค่ะ ตั้งใจใหม่ โดยช่วงหลังค่อยๆทำใจเย็นๆ และอธิษฐานจิตกับหลวงปู่ นึกถึงหน้าของหลวงปู่เป็นนิมิต นึกแบบสบายๆไปเรื่อยๆ สักครู่ก็มีแสงสว่างระยิบระยับเกิดขึ้น เป็นแสงสว่างสีทองสวยมากๆ แสงสว่างแจ้งมากๆ แต่ไม่แสบตา รู้สึกเย็นๆจนหน้าเย็น ตัวเย็นไปหมด  แล้วตัวก็เริ่มเบา แล้วหลังจากนั้นลูกก็เห็นเป็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ทองคำ ผุดขึ้นมา เห็นองค์ท่านอยู่ในตัวลูก ตอนนั้นตัวเบาไปหมด และรู้สึกเย็นๆ สบายๆมีความสุขมากๆ แต่ก่อนตอนแรกๆเวลานั่งจะเจ็บปวดขามาก แต่ตอนนี้มีความสุขมากๆ  ภาพหลวงปู่ยังจำได้ติดตา ขณะเดี๋ยวนี้ยังติดตาอยู่เลยค่ะ
" />
 
    ตอนนี้ ครอบครัวของลูกมีความสุขมากๆ ตั้งแต่มี DMC และได้นั่งสมาธิทุกวัน ทำให้ใจเย็นลง ค่อยพูดค่อยจากัน ไม่โกรธง่าย ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ตอนนี้กับคุณสามีคุยกันเข้าใจมากขึ้น ไม่มีอะไรจะทะเลาะกันเลย ทุกคนใจเย็น ปัจจุบันลูกเป็นมาดาม Smooth ฟังเสียงสามีดีดกีต้าร์ได้ไพเราะขึ้นแล้วเจ้าค่ะ
" />
 
    ลูกขอกราบขอบพระคุณ คุณครูบ่ใหญ่ มากๆเลยเจ้าค่ะ  ที่สอนให้ลูกและสามีได้เป็นชาวพุทธที่แท้จริง ลูกและสามีจะเป็นผู้นำบุญชวนคนมาติด DMC กันเยอะๆเพราะครอบครัวของลูกมีความสุขจาก DMC จึงอยากให้ทุกคนได้รับความสุขเหมือนที่ครอบครัวลูกได้รับค่ะ


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
ผมเริ่มเข้าใจคำว่า ผมเริ่มเข้าใจคำว่า "สบาย" ว่าเป็นอย่างไร

เด็ก DMC เด็กดีไม่มีเฮ้วเด็ก DMC เด็กดีไม่มีเฮ้ว

ความทุกข์สิ้นไป เมื่อใจหยุดใจนิ่งความทุกข์สิ้นไป เมื่อใจหยุดใจนิ่ง



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ