ผลการปฏิบัติธรรม พระสุรชาติ นนฺทสิทฺโธ

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทสุรชาติ นนฺทสิทฺโธ อายุ 38-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดสระเกษ จังหวัดขอนแก่นครับ กระผมสมัครเป็นลูกพระธัมฯ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2535_มาบูชาข้าวพระทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนอย่างสม่ำเสมอ และลุยสร้างบารมีในทุกโครงการของหลวงพ่ออย่างไม่มีข้อแม้และเงื่อนไข พอได้ยินหลวงพ่อประกาศชวนชายแมนแมนให้มาบวชแสนเข้าพรรษา กระผมกับทีมงานก็ลุยทำหน้าที่ตามชายแมนแมนให้มาบวชแสนกันทันที และไม่เพียงเท่านั้น ตัวกระผมเองก็คิดว่า “อย่างเราก็ต้องบวชให้ได้อย่างน้อยหนึ่งพรรษาเช่นกัน”_ครั้งนี้กระผมจึงทั้งชวนคนบวช เอาตัวเองมาบวช และพาคุณพ่อมาบวชด้วยครับ

 

        เวลานั่งสมาธิ กระผมชอบวางใจไว้ที่กลางท้องเฉยๆ ไม่คิดอะไร เพราะมันคิดไม่ออก และไม่รู้ว่าศูนย์กลางกายนั้นอยู่ตรงไหน ตอนแรกๆก็ปวดขามาก แล้วหลับตาลงทีไรก็มืดทุกที มืดจนไม่รู้ว่าจะสว่างเมื่อไหร่ แต่กระผมก็ฝึกนั่งทุกวันนะครับ จนผ่านการอบรมไปได้เดือนกว่าๆ จิตใจของกระผมก็เริ่มสบายมากขึ้น แล้วกระผมก็เห็นแสงสว่างแวบไปแวบมาอยู่บ่อยๆ

 

        วันที่ 6-สิงหาคม ที่ผ่านมา วันนั้นฝนตกปรอยๆ อากาศดีมาก กระผมตื่นมานั่งสมาธิตอนตีหนึ่งครึ่ง ก็นั่งวางใจเฉยๆที่กลางท้อง นั่งไปไม่รู้นานแค่ไหน กระผมเริ่มรู้สึกว่าใจมันเที่ยงๆ (ใจนิ่งไม่สั่นคลอน)_เหมือนท้องฟ้ายามสดใส ใจจะโปร่งๆ ไม่ฟุ้ง ไม่คิดอะไร แล้วก็เห็นเป็นแสงสว่างสลัวๆขึ้นมาจากกลางท้อง ใจของกระผมก็เที่ยงไปเรื่อยๆ แล้วก็รู้สึกเหมือนนั่งอยู่คนเดียว สักพักก็เห็นดวงกลมๆเหมือนฟองสบู่จางๆหลายๆดวงซ้อนกัน แต่พอจ้องดูก็หายไป แล้วก็ขึ้นมาใหม่ เป็นอย่างนั้นสองครั้ง กระผมนั่งได้เรื่อยๆไม่เมื่อยเลย นั่งไปจนถึงเวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้า กระผมมีความสุขมาก ร่างกายชุ่มชื่นไปทั้งวันเลยครับ

 

        ต่อมา พอนั่งสมาธิ หลับตาไม่ถึงสิบนาที ก็รู้สึกถึงความนิ่ง ใจมันจะเรียบๆบอกไม่ถูก นั่งไปๆ ก็เหมือนว่าเราเข้าไปตรงจุดที่ไม่มีอะไร แล้วกระผมก็เห็นในกลางท้องมีแสงกลมๆเป็นสีขาวนวลๆเหมือนไฟนีออนปรากฏขึ้น สักพักแสงนั้นก็กลายเป็นดวงขนาดเท่าลูกมะนาว พอมองไปนิ่งๆดวงก็ใหญ่ขึ้นเท่ากำปั้นมือ สว่างนวลตาเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ เป็นดวงแบบโล่งๆโปร่งๆ กระผมเห็นอย่างนั้นอยู่หลายวัน บางวันดวงก็ลอยนิ่งๆ แต่บางวันดวงก็จะขยายออกไปนอกตัวแผ่รอบทิศทาง ทะลุจีวรไปข้างหลัง ขยายออกจนท่วมตัว แล้วก็เริ่มสังเกตว่าในดวงกลมๆจะมีแสงแววๆกระพริบออกมาด้วย แรกๆก็กระพริบสองครั้งหรือสามครั้ง มาระยะหลังๆกระพริบถี่ขึ้น แล้วก็มีแสงวาบๆออกมา ยิ่งวาบ ก็ยิ่งสว่าง มีแสงเข้มขึ้นทุกครั้ง สว่างขึ้นกว่าเดิมด้วย

 

 

 

        จนวาบสุดท้าย...สว่างที่สุด พอมองไปกลางดวง ก็เห็นว่ามีดวงเล็กๆประมาณเท่าปลายนิ้วก้อย ใสมาก ใสเลื่อมๆอยู่ตรงกลางดวงนั้น จะว่าเป็นดวงแก้วก็ดูคล้ายๆนะครับ แต่รู้สึกว่ามีพลังมากกว่า สว่างกว่า และให้อารมณ์ที่สบายกว่าด้วย พอลืมตาแล้วก็ยังรู้สึกว่ามีดวงสว่างอยู่กลางท้องตลอดเวลา และไม่ว่าจะทำอะไรถ้านึกก็เห็นได้เลยครับ ตอนนี้ใจของกระผมอิ่มเอิบมาก หน้าไม่ตึง ตัวเบา บางทีก็เหมือนขนหัวลุก เพราะทั้งตัวทั้งใจมันสบายมาก มันหวิวๆมีความสุขบอกไม่ถูกครับ แล้วถ้าใจนิ่งดีก็จะเห็นดวงสว่างโปร่งๆได้เสมอ

 

        กระผมขอกราบลงแทบเท้าของหลวงพ่อ ขอบพระคุณครับที่สร้างโครงการดีๆอย่างนี้ขึ้นมา กระผมขอถวายบุญนี้แด่หลวงพ่อ ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง แล้วกระผมจะเป็นลูกที่ลุยทุกงานสร้างบารมีไม่เหนื่อย และไม่ร้องโอ๊ยครับ

 

พระสุรชาติ นนฺทสิทฺโธ