ผลการปฏิบัติธรรม พระสงวน ธีรวํโส

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทสงวน ธีรวํโส อายุ 47-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมธุดงคสถานล้านนา จังหวัดเชียงใหม่ ครับ ตอนเป็นฆราวาส กระผมมีอาชีพเป็นไกด์ ต้อนรับนักท่องเที่ยวชาวยุโรปที่มาเที่ยวในเมืองไทย กระผมจึงต้องเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆ เทพธิดาข้างกายของกระผมชอบไปทำบุญที่ธุดงคสถานล้านนา กระผมก็มีหน้าที่พาเธอไปส่ง กระผมมีโอกาสเข้าไปทำบุญด้วยไม่กี่ครั้งครับ แต่ก็ทำให้ครอบครัวของกระผมได้มาร่วมงานบุญใหญ่ที่วัดพระธรรมกาย สองครั้ง

 

        ครั้งแรก งานหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ครั้งที่สอง งานหล่อฐานที่นั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (แผ่นฌาน)_ครับ กระผมอัศจรรย์ใจมากที่เห็นคนเป็นแสนๆมารวมตัวกันทำบุญ เป็นอะไรที่อบอุ่นและปลื้มสุดๆเลยครับ แถมตอนนั่งรถบัสกลับเชียงใหม่ มีการสวดมนต์ทำวัตรเย็นบนรถด้วย ทำให้พวกเราพ่อแม่ลูกติดใจ หลังจากนั้นมาเราก็จะสวดมนต์ทำวัตรเย็นด้วยกันที่บ้านเป็นประจำ และเทพธิดาข้างกายของกระผมก็ได้มาบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนด้วยนะครับ

 

        หลวงพ่อครับ อะไรๆก็ดูเหมือนจะดีไปหมด ยกเว้นอย่างเดียว คือ กระผมเลิกดื่มเหล้าไม่ได้ แม้จะพยายามอย่างไรก็เลิกไม่ได้ ทำได้ก็แค่ดื่มน้อยลง และบางทีถ้าเผลอดื่มเข้าไปมากหน่อย กระผมก็จะกลายเป็นคนละคน ทำร้ายคนรอบตัวด้วยวาจาขาดสติ แม้ลูกๆจะขอร้องให้เลิก กระผมก็จะบ่ายเบี่ยงประมาณว่า “ก็มันต้องกินเข้าสังคม และกินเป็นยา ทำให้เลือดลมเดินดี” จนคนที่บ้านเสียศรัทธาในตัวกระผมไปเลยครับ

 

        วันหนึ่ง กระผมได้รับ SMS_เป็นข้อความจากลูกสาวว่า “พ่อ...บวชเถอะ”_กระผมก็ไม่คิดอะไร เพราะต้องทำงาน แล้วลูกสาวก็ส่งมาอีกเป็นครั้งที่สองว่า “พ่อ...บวชเถอะ”_กระผมก็เลยไปปรึกษาเทพธิดาข้างกาย เธอก็ตอบอย่างไม่รีรอในฐานะอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนว่า “ก็บวชสิ”

 

        กระผมเคยบวชมาแล้ว 6-ครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ทำให้กระผมได้รู้ว่า พระแท้นั้นเป็นอย่างไรครับ แม้กระผมจะเคยฝึกนั่งสมาธิมาบ้าง แต่พอมาเจอคอร์สการนั่งสมาธิในโครงการ ก็ทำให้ปวดเนื้อ ปวดตัว ปวดแข้ง ปวดขา ปวดไปหมดเลยครับ แล้วกระผมก็พยายามนึกให้มีเส้นด้ายตัดกันที่กลางท้อง ก็นึกไม่ออก ก็เลยคะเนทึกทักเอาว่าตรงนั้นแหละใช่ แล้วก็นั่งภาวนาสัมมาอะระหังไป ดูความมืดไปเรื่อยๆ

 

        จนผ่านการอุปสมบทไปได้สามวัน ในขณะที่กำลังภาวนาสัมมาอะระหังอยู่นั้น ก็รู้สึกคล้ายจะลืมตัวไปช่วงหนึ่ง คือ มีอาการวูบเหมือนคนสัปหงก แล้วอยู่ๆก็เห็นแสงสว่างวาบเข้ามาตรงกลางกระหม่อม กระผมก็เลยได้สติ รู้สึกเหมือนจะชาไปทั้งตัว แล้วความสว่างก็กระจายไปทั่วร่าง กระผมรู้สึกสะท้าน ตื่นเต้นนิดหน่อย มีความปีติแผ่ซ่านไปทั้งตัวจรดปลายนิ้ว พอหายตื่นเต้น ก็เพ่งดูไปที่ความสว่าง ตอนนั้นใจนิ่งมาก จากภาพลางๆก็เห็นเป็นดวงแก้วใสมีเส้นขอบบางๆชัดเจน ใหญ่ประมาณ 10-เซนติเมตร พอน้อมใจเข้าไปใกล้ๆก็เห็นองค์พระแก้วใสมีประกายวูบวาบนั่งอยู่ในดวงแก้วด้วย ท่านนั่งหันหน้าเข้ามาหากระผมแบบเผชิญหน้ากัน

 

        กระผมก็เลยลองนึกว่า เดี๋ยวจะเข้าไปดูใกล้ๆ แต่ท่านกลับถอยออกไป จึงต้องทำเฉยๆ ท่านก็ใกล้เข้ามา กระผมจึงมั่นใจว่าที่เห็นนั้น..ใช่เลย แล้วอยู่ดีๆท่านก็หันหน้าออกไปทางเดียวกันกับกระผมเอง พอลองนึกให้ท่านใหญ่ขึ้น กระผมก็เห็นท่านขยายเองเลย กระผมยังสัมผัสได้ถึงการไต่ระดับขึ้นมา ตั้งแต่หน้าอก คอ จนถึงกะโหลก เป็นสัมผัสที่เบาบางมากครับ ท่านใหญ่จนทับร่างกระผมพอดี พอมองไปก็เห็นว่าบนศีรษะของท่านเป็นขดก้นหอย หรือ เคอรี่แฮร์ ด้วยนะครับ ตอนนั้นใจของกระผมนิ่งมาก ไม่วอกแวก นั่งได้นาน เพลินมากๆ และมีความสุขที่สุดเลยครับ

 

 

 

        พอลืมตาแล้วก็ยังรู้สึกว่ามีองค์พระอยู่ในตัวเรา เดี๋ยวนี้นั่งสมาธิได้สบายๆ ไม่เหนื่อย ไม่ท้อใจเลย นั่งได้เป็นชั่วโมงๆ นั่งโต้รุ่งก็ได้ครับ แล้วถ้าหลับตาทำใจนิ่งๆไม่ฟุ้งซ่านก็จะเห็นองค์พระในกลางกายได้ตลอด ส่วนใหญ่ก็เป็นองค์ใสๆ มีบางทีก็เป็นองค์สีทองครับ สมาธิทำให้กระผมมีสติ มีความสุขตลอดเวลา เป็นความสุขแบบอิ่มอกอิ่มใจ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูจะมีความสุขไปหมด แบบ...Happy all the time แล้วกระผมก็จะนึกแผ่บุญให้โยมพ่อโยมแม่ ให้หมู่ญาติ ให้เทพธิดาข้างกายในฐานะที่สนับสนุนและเสียสละให้กระผมมาบวชครับ

 

 

 

        กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่จัดโครงการดีๆอย่างนี้ขึ้นมา ทำให้กระผมรู้ว่า เราเกิดมาทำไม อีกทั้งทำให้กระผมสามารถเรียกศรัทธาที่ลูกๆและเทพธิดาข้างกายมีต่อกระผมกลับคืนมาได้ เพราะกระผมสัญญาว่า จะเลิกดื่มเหล้าตลอดชีวิตครับ แม้ต้องกลับไปเจอสังคมนักดื่ม สังคมจะดื่มก็ดื่มไป แต่กระผมจะไม่ดื่ม กระผมคิดว่าคงไม่มีใครกล้าเอาเหล้ามาราดกระผมหรอกครับ เพราะเขาคงเสียดาย และโครงการหน้า...บวชพระล้านรูป กระผมก็พร้อมลุย จะไปชวนลูกผู้ชายให้มาบวชกันเยอะๆ กระผมขอฝากเนื้อฝากตัว ขอติดตามสร้างบารมีเป็นลูกศิษย์ของคุณครูไม่ใหญ่ ที่หัวใจไม่เล็ก ตลอดไปนะครับ

 

พระธรรมทายาทสงวน ธีรวํโส