ผีสิง 33 ปี

CASE STUDY

ถูกผีสิง 33 ปี

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูก เป็นชาวบางปะกง ตอนนี้อุทิศชีวิตสร้างบารมีเป็นผู้นำบุญ พาคนขึ้นปฏิบัติธรรมเดือนละอย่างน้อย 60 คน วันอาทิตย์ทุกต้นเดือน พาคนมาวัดไม่ต่ำกว่า 60 คน และชวนทุกคนที่รู้จักติดจานดาวธรรม ทุ่มทุกบุญไม่ตกไม่หล่นเลยค่ะ ลูกมีเรื่องที่ข้องใจมานาน กราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ฝันให้ดังนี้ค่ะ

แม่ของลูก มีนิสัยเป็นคนรักความสะอาด เช็ดถูบ้านแม้กระทั่งซอกของร่องกระดาน แม่ชอบทำบุญ ชอบให้ของประณีต ให้ของดีกว่าที่ตัวเองใช้ แม่เป็นคนใจกล้า มีสติดี ไม่ตกใจง่าย แม้บ้านของเราจะอยู่ติดกับโกดังเก็บศพของวัด แม่ยังไม่กลัวผีเลย แต่ผีก็มายุ่งกับแม่เป็นเวลาถึง 33 ปี เรื่องมีอยู่ว่า...

เมื่อแม่อายุได้ 25 ปี คืนหนึ่งไปดูลิเกกับเพื่อนๆที่วัดใกล้บ้าน ดูลิเกเพลินๆ ก็มีห่อผ้าโยนใส่ตัก แม่แก้ห่อผ้าออกดูเป็นหมากพลูที่จับจีบไว้เหมือนจัดถวายพระ แม่คิดว่าเพื่อนแกล้งเย้ากันเล่น จึงกินหมากนั้นอย่างอร่อย สักครู่เกิดอาการยันหมาก เพื่อนๆจึงพากลับมาส่งบ้าน ตั้งแต่วันนั้นมาแม่ก็ไม่สบาย ตัวแข็งและบวม นั่งไม่ได้เลย เมื่อนอนแล้วจะลุกขึ้นนั่งไม่ได้ ต้องดึงผ้าที่ผูกไว้ข้างฝาบ้าน ให้ตัวเด้งขึ้นแล้วจึงยืนขึ้นมาได้ แม่ทรมานมาก มีคนแนะนำให้เอาคนที่เคยถูกของมาคุยกัน และให้ถามว่า "คิดถึงใคร เห็นหน้าใครไหม" มันก็น่าแปลกนะคะ แม่เห็นหน้าคนทำของใส่แม่ จำหน้าคนถูกของคนนั้นได้ด้วย เขาเป็นผู้ชาย คนหมู่บ้านข้างเคียงนั่นเอง เขาไม่ชอบแม่ พอความแตกเขาก็ออกไปจากหมู่บ้านนั้นทันที

ต่อมา พ่อพาแม่ไปรักษากับพระที่วัดแห่งหนึ่ง พระท่านบอกว่าเป็นโรคกรรม ท่านช่วยเอาของออกไปได้ระดับหนึ่ง ตัวแม่ก็นิ่มลง ทานอาหารได้ พอนั่งได้บ้าง แต่เดินหลังโกง ช่วงที่แม่ไม่สบายนั้น แม่จะถูกผีเข้าทุก 14-15 ค่ำ เวลาหนึ่งทุ่มเป็นประจำ

เวลาผีเข้า แม่จะนั่งขัดสมาธิ 2 ชั้นและสูบบุหรี่ ซึ่งปกติแม่จะนั่งขัดสมาธิไม่ได้เพราะหลังโกงและแม่ไม่สูบบุหรี่ ผีจะคุยกับพี่ชายเหมือนมนุษย์ด้วยกัน พวกเราก็จะนั่งฟัง แม่ไม่เคยรู้เรื่องตอนผีเข้าว่าคุยหรือทำอะไรกันบ้าง เพราะพวกเราไม่เคยเล่าให้แม่ฟัง เวลาผีออก แม่จะล้มหงายหลัง ลูกๆก็จะรู้กัน จึงเตรียมหมอนไว้รองรับแม่

แม่ถูกผีเข้าบ่อยๆ ตั้งแต่ตอนที่ป่วยอายุ 25 ปี จนกระทั่งแม่อายุได้ 58 ปี เป็นวันที่ผีมาเข้าเป็นวันสุดท้าย ตอนนั้นลูกอายุ 10 ขวบ วันนั้นผีมาเข้าแม่ ตั้งแต่ 1-3 ทุ่ม แม่นั่งขัดสมาธิ 2 ชั้นและสูบบุหรี่เหมือนเดิม เสียงผีผู้ชายในร่างแม่เรียก และกวักมือชวนเพื่อนๆผีที่รออยู่หน้าบ้านแถวต้นมะยมให้เข้ามา ตอนนั้นพวกเราอยู่กันหลายคนมี ป้า น้า พ่อ พี่ น้อง มีเพื่อนบ้านตามเข้าเป็นเพื่อนกัน ห้อมล้อมแม่อยู่

พี่ชายถาม "ผีมีจริงหรือ"

ผีตอบ "มีจริง"

ถาม "เขาปล่อยเมื่อไหร่"

ผีตอบ "วันพระใหญ่"

ถาม "มากันหลายคนเหรอ"

ผีในร่างแม่พยักหน้า

พี่ชายถาม "เป็นอะไรตายเหรอ"

ผีตอบว่า อยู่ฝั่งโขงถูกแทงเพราะขึ้นหาน้องสาวเจ้าของบ้าน วิ่งหนีจนตกน้ำแล้วจมน้ำตาย เลยมาเป็นผีตีนโรงตีนศาลวัดที่แม่ไปบนไว้ ผีบอกว่า แม่ปากพร่อย แม่ไปบนแล้วไม่แก้ เจ้านายผีให้มาทวง...พอพูดถึงเจ้านายเขาจะยกมือไหว้ด้วยความเคารพ ลูกๆก็บอกกับเขาว่า จะไปแก้บนให้แม่ตามที่ผีบอก และจะให้เยอะกว่าอีก ให้ผีบอกมาเถอะ

ผีพึมพัมว่า "ผ้าอาบน้ำฝน 3ผืน พระเงินพระทอง และเงิน 20 บาท"

ผีสารภาพว่า เขาพยายามเข้าแม่แต่เข้าไม่ได้ เพราะทำยังไงแม่ก็ไม่ตกใจ ที่เข้าได้เพราะผีบ้านเป็นใจ (ผีบ้านปลอมตัวเป็นผีหัวขาด เอาผ้าพาดบ่าเดินผ่านหน้าแม่ แล้วเอาผ้าพาดบ่าโยนใส่แม่ แม่เลยตกใจ ผีถึงเข้าแม่ได้) ผีเอามือลูบกระดานพูดให้ฟังว่า บ้านนี้สะอาด บ้านเรือนต้องให้สะอาด เทวดามีจริงนะ เทวดาจะดูแลคนในความรับผิดชอบ จะแบ่งกันเป็นหมู่บ้าน บ้านไหนสะอาดเทวดาจะรักษา บ้านไหนสกปรกเทวดาไม่รักษา ถ้าบ้านไหนมีดอกไม้หอม กลางคืนอย่าเด็ด เทวดามาตรวจจะได้ดมดอกไม้หอม จะเป็นสิริมงคล บ้านนั้นจะเจริญรุ่งเรือง ต้องทำบ้านเรือนให้สะอาด อย่าให้หยากไย่ เศษขยะ เช่น เม็ดมะขาม เข้าไปอุดอยู่ในร่องกระดาน มันสกปรก จะเป็นเสนียดกับบ้าน อย่างบ้านหลังนี้สะอาด เทวดารักษา

หลังจากวันนั้น พวกเราก็ได้ไปถวายผ้าอาบน้ำฝนและอื่นๆตามที่ผีบอก แล้วผีก็ไม่กลับมาอีกเลย แม่ถูกผีเข้าตั้งแต่อายุ 25-58 ปี เป็นเวลาถึง 33 ปี ต่อมาแม่กล้ามเนื้อหัวใจตีบ และตายด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตก อายุ 75 ปี

พ่อ มีสุขภาพแข็งแรงมาก ปัจจุบันอายุ 95 ปี แทบไม่เคยป่วยหนักเลย มีครั้งเดียว เมื่อพ่ออายุได้ 90 พ่อหกล้ม จึงป่วยหนัก คิดว่าไม่รอดแล้ว แต่พระใกล้บ้านแนะนำให้พ่ออยู่ในบุญ ให้ใส่บาตร ปล่อยสัตว์ นิมนต์พระมาเทศน์ พอดีช่วงนั้นมีกัลยาณมิตรมาแนะนำให้เปิดบ้านกัลยาณมิตร ลูกจึงเปิดบ้านกัลยาณมิตร นิมนต์พระวัดพระธรรมกายมาสอนสมาธิ และเทศน์สอนญาติโยม สลับกับพระวัดใกล้บ้าน พ่อรู้สึกปลื้ม เพราะมีเพื่อนบ้านมาฟังเทศน์เยอะแยะ พ่อจึงหายป่วยและแข็งแรง ยิ่งติดจานดาวธรรม พ่อยิ่งแข็งแรงมากขึ้น แม้ไข้ก็ไม่เป็น อยู่มาถึงอายุ 95 ปีแล้ว

พี่ชายคนโต อดีตดื่มเหล้าจัดเกือบทุกวันคืน ใครห้ามก็ไม่ฟัง วันหนึ่งขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ กลับมาเป็นคนละคน หักดิบเลิกดื่ม กลับมาถึงบ้านตรงเข้าไปกอดน้องสาว ร้องไห้ขอบคุณที่เป็นกัลยาณมิตรให้ แต่ภายหลังกลับไปทำงานกับเพื่อนกลุ่มเดิมซึ่งเป็นเพื่อนนักดื่ม จึงมาขออนุญาตน้องสาว ขอดื่มปีละ 2 วัน คือ_วันสงกรานต์กับวันปีใหม่ แต่พอได้ดื่มก็ดื่มได้ไม่หยุด (แต่ถ้าได้เลิกก็เลิกได้) ลืมคำสัญญาที่ให้ไว้ แอบดื่มทีละหลายๆวัน จนเริ่มปวดศีรษะและเป็นอัมพฤกษ์ ไปไหนไม่ได้ ต้องขับถ่ายบนบ้าน

วันหนึ่ง พี่ชายนั่งถ่ายที่ร่องกระดานที่เจาะไว้ให้บนบ้าน พี่สาวได้ยินพี่ชายร้องโอยๆดังลั่น เห็นพี่ชายค่อยๆหงายหลังลง จึงรีบเข้าไปพยุง พี่ชายตาช้อนขึ้นแล้วหน้าซีดเหมือนคนตาย พี่สาวจึงบอกให้นึกถึงคุณยายอาจาย์ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ นึกถึงพนาวัฒน์ ให้ภาวนา_สัมมา อะระหัง ตาของพี่ชายที่ช้อนขึ้นแล้ว กลับอ่อนลง หน้าตาดีขึ้น พอไปถึงที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าไม่ไหวแล้ว ลูกและพี่สาวก็มองหน้ากัน เงินที่มีอยู่ไม่มาก จะทำยังไงดี ตัดสินใจเด็ดขาด บุญนี่แหละเป็นที่พึ่ง จึงโทรศัพท์ไปหาหลวงพี่ว่าจะสร้างพระภายในให้พี่ชาย

หลวงพี่มาที่โรงพยาบาล คุยกับพี่ชาย ให้ทำใจสบายๆ ทำสมาธิ แล้วเอารูปภาพพระประจำตัวมีชื่อของพี่ชายจารึกอยู่ที่ฐานองค์พระให้ดู พอเห็นชื่อตัวเองที่รูปพระ พี่ชายก็หน้าตาดีขึ้น มีอาการสงบ หลวงพี่ท่านย้ายภาพไปทางซ้าย-ขวาช้าๆ พี่ชายก็มองตาม แล้วเอาเงินสร้างพระภายในให้พี่ชายจบหัวถวายหลวงพี่แล้วอธิษฐานตามท่าน พี่ชายนิ่งสงบมากขึ้น หน้าตาสดชื่น

เมื่อหลวงพี่กลับไปแล้ว พี่สาวอีกคนก็เอา CD “สติกับสบาย” เป็นเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เปิดกรอกหูให้ฟัง หูฟังข้างหนึ่งใส่หูพี่ชาย อีกข้างหนึ่งใส่หูตัวเอง แล้วก็พูดคุยกันแต่เรื่องสร้างพระ ทำบุญ พูดกันไปเรื่อยๆ พี่ชายก็สงบลงๆ และจากไปด้วยใบหน้ายิ้ม อายุ 65 ปี

พี่ชายหมดลมแล้ว ลูกก็ไม่ไปตามพยาบาล แต่เอาเก้าอี้มาวางข้างเตียงแล้วก็เชิญให้พี่ชายนั่งคุยกัน บอกพี่ชายดังๆ ว่า "ตอนนี้พี่ตายแล้วนะ พี่จำไว้นะ ดูนะ (เอาภาพพระประจำตัวให้ดู) ให้นึกถึงบุญสร้างพระไว้ ถ้าเจอยมบาล เขาซัก ให้ตอบว่า พี่สร้างพระประจำตัวแล้ว เราจะไม่ไปอบาย" พยาบาลเข้ามามองดูลูก ทำหน้างงๆ สงสัยว่าพูดกับใครที่เก้าอี้ เขาเดินไปดูพี่ชายที่เตียงจึงทราบว่าพี่ชายหยุดหายใจแล้ว

เมื่อรับร่างพี่ชายไปไว้วัดแล้ว ลูกกลับบ้านสองคนกับพี่สาว ก็พากันนั่งสมาธิ พูดกับพี่ชายต่อ ลูกกับพี่สาวชวนพี่ชายอาราธนาศีลห้า ทำวัตรเย็นและนั่งสมาธิ แล้วตัวลูกก็ออกไปติดต่อเรื่องงานศพ ปล่อยให้พี่สาวนั่งสมาธิคนเดียว พี่สาวก็กลัว แต่เพราะรักพี่ชายจึงยอมนั่งอยู่คนเดียว สักพัก...พี่สาวก็หน้าตื่นออกมา บอกว่าในสมาธิเห็นพี่ชายเดินร้องไห้ดูของของเขา เดินเข้าเดินออกอยู่ในบ้านเหมือนกังวลอะไร และมีกลิ่นโรงพยาบาลด้วย

ครบ 7 วัน พอดีเป็นวันพระก็ทำบุญไปให้ พี่สาวฝันเห็นพี่ชายใส่เสื้อสีเขียวตัวโปรดตัวที่บริจาคไป

พี่สาวถามว่า "พี่เป็นยังไง ทำบุญไปให้ได้รับไหม"

เขาบอกว่า "มีงานทำแล้ว บุญที่ได้รับมากที่สุด คือ บุญสร้างพระประจำตัว"

พี่สาวคนที่ 2 ปะทะคารมกับสามีบ่อยๆ เพราะสามีชอบคารมของหญิงอื่น พี่สาวท้าพิสูจน์กินยาฆ่าแมลงต่อหน้าสามี ก็เลยละโลกไป อายุได้ 54 ปี

คำถาม

1. ห่อพลูจีบที่โยนใส่แม่ขณะนั่งดูลิเก เป็นของที่ทำจากผีตายโหง ที่ชายคนหนึ่งปล่อยมาจริงหรือไม่คะ ไปดูลิเกกันตั้งหลายคน ทำไมโยนใส่ตักแม่คนเดียวคะ แม่ทำกรรมอะไรมาจึงต้องทุกข์ทรมานเพราะถูกผีเข้าถึง 33 ปี คะ

2. ทำไม ผีจึงมาเข้าแม่เฉพาะวันพระใหญ่ ตอนหนึ่งทุ่ม ครั้งละหนึ่งชั่วโมง และชอบคุยกับพี่ชายและเพื่อนบ้านเหมือนมนุษย์คุยกันคะ ผีตายโหงพวกนี้มากันหลายตัวจริงหรือคะ ขึ้นไปบนบ้านได้หรือไม่คะ

3. ผีตัวสุดท้ายที่ถูกแทงริมฝั่งโขงจมน้ำตาย แล้วมาทวงของที่แม่บนไว้ เป็นเรื่องจริงหรือไม่คะ แล้วผีบ้านช่วยทำให้แม่ตกใจจริงหรือไม่คะ ผีที่มาเข้าแม่ทุกครั้งเป็นผีตัวนี้ ใช่หรือไม่คะ

4. แม่ตายแล้วไปไหน ได้รับบุญแล้วเป็นอย่างไรคะ

5. พ่อทำบุญอะไรมาในอดีตจึงแข็งแรงและอายุยืนคะ

6. กรรมอะไรที่ทำให้พี่ชายคนโตอายุสั้นคะ พี่ชายมีคติเป็นอย่างไร นึกถึงบุญตามที่ลูกบอกก่อนตายได้หรือไม่ ตายแล้วกลับมาบ้านหรือไม่คะ

7. ที่พี่สาวฝันถึงพี่ชายว่ามีงานทำแล้วจริงหรือไม่คะ เป็นงานอะไรคะ พี่ชายบอกว่า "บุญที่ได้เต็มที่น่ะก็บุญสร้างองค์พระนั่นแหละ" จริงหรือไม่คะ และต้องการอะไรอีกคะ

8. พี่สาวคนที่ 2 ตายแล้วไปไหน เพราะกรรมอะไรจึงเลือกวิธีกินยาตายคะ พี่สาวมีข้อความอะไรถึงลูกบ้างคะ ต้องการอะไรไหมคะ

9. น้องสาวคนเล็กมีกรรมอะไร จึงเป็นคนคิดมาก ไร้ความสุข ทั้งๆที่พี่สาวและสามีก็รักและตามใจ ตอนนี้ไม่ยอมติดจานดาวธรรม จะต้องแก้ไขอย่างไรคะ

10. กรรมอะไรที่คนในครอบครัวของลูก 5 คนต้องเป็นหม้าย แล้วได้มาอยู่บ้านเดียวกันอย่างมีความสุข แต่มีวิบากกรรมอะไรเราจึงต้องมาอยู่บ้านใกล้กับคนพาลสุดๆคะ เวลาเราสวดมนต์เขาจะเอะอะ บางทีก็เอาไม้ขว้างบ้าน ฯลฯ ทำบุญอย่างไรให้เราได้อยู่ในถิ่นที่สงบ เหมาะแก่การสร้างบารมีคะ

11. ลูกและพี่สาวคนที่ 3 และคนที่เป็นกัลยาณมิตรคนแรกของลูก เคยสร้างบารมีกันมาอย่างไรคะ และสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ห่อพลูจีบที่โยนใส่แม่ขณะดูลิเก ก็เป็นคุณไสยที่ชายคนหนึ่งปล่อยมาจริง เพราะไม่ชอบหน้า อีกทั้งได้ผูกเวรกับแม่มา

เรื่องมีอยู่ว่าในอดีตชาติ ผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนกับแม่ ได้เกิดทะเลาะกันเรื่องผลประโยชน์ จึงได้ผูกเวรกันตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา มาในชาตินี้เขาได้มาชอบแม่ แต่แม่ไม่ชอบเขา เขาก็เลยแค้นหาเรื่องแกล้ง กอปรกับในอดีต แม่มีบุพกรรมเคยนับถือทรงเจ้าเข้าผี และเคยเป็นร่างทรงผีอีกด้วย เขาจึงทำคุณไสยใส่ได้

และถูกผีเข้าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึง 33 ปี เพราะนับถือผีและเป็นร่างทรงมายาวนาน จนเมื่อวิบากกรรมหมดก็หาย

2. ผีจะมาเข้าแม่เฉพาะวันพระใหญ่ ตอนหนึ่งทุ่ม ครั้งละหนึ่งชั่วโมง เพราะเป็นช่วงพักของหัวหน้าผีและยมโลก จึงทำให้ลูกน้องเป็นอิสระสามารถไปทำอะไรได้สะดวก

และที่ชอบคุยกับมนุษย์กับเพื่อนบ้าน เหมือนมนุษย์คุยกัน ก็เพราะผีก็คืออดีตมนุษย์ที่อยากพูด อยากคุย อยากให้มนุษย์เห็นความสำคัญ

ผีพวกนี้มากันหลายตัวจริง และขึ้นบ้านได้ ถ้าขึ้นบ้านไม่ได้ก็เข้าแม่ไม่ได้
แต่จะเข้าเฉพาะคนมีวิบากกรรมทางนี้

3. ผีตัวสุดท้ายที่ถูกแทงริมฝั่งโขงจมน้ำตาย แล้วมาทวงของที่แม่บนไว้จริง

ผีบ้านต้องรู้เห็นเป็นใจด้วย ดังที่ผีตัวสุดท้ายบอกจริง จึงจะช่วยให้เข้าได้ เพราะเป็นวิบากกรรมของแม่ที่เคยเป็นร่างทรง

ผีที่มาเข้าแม่นั้นมีหลายตัว ส่วนใหญ่จะเป็นผีผู้ชายมากกว่าผีผู้หญิง รวมทั้งตัวนี้ด้วย

4. แม่ตายแล้วก็ไปเป็นภุมมเทวา ระดับธรรมดา จนกระทั่งได้รับบุญที่อุทิศให้ จึงเป็นภุมมเทวาในระดับที่ดีขึ้น

5. พ่อแข็งแรงและอายุยืน เพราะในอดีตชาติ พ่อเคยทำบุญด้วยยารักษาโรค โดยทำยาแจกจ่ายเพื่อนบ้าน บุญนี้ตามมาส่งผล

6. พี่ชายคนโตอายุสั้น เพราะกรรมในอดีต พี่ชายได้ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้มสุราและทำเป็นอาหาร รวมทั้งฆ่าขายด้วย กรรมนี้ตามมาส่งผล

ตายแล้วก็ไปเป็นภุมมเทวา ระดับกลาง ด้วยบุญที่ให้ทำก่อนตาย จึงทำให้จิตผ่องใสพอประมาณ มาส่งผลก่อน จึงไม่ได้ไปยมโลก

ตายแล้วก็กลับมาบ้าน ตามที่ฝัน

7. ที่พี่สาวฝันว่าพี่ชายที่ตายไปแล้วมาเข้าฝันว่าได้งานทำแล้ว เป็นเรื่องจริง งานนั้น ก็คืองานเฝ้าที่ที่หัวหน้าเขตได้กำหนดมอบหมายให้ โดยเป็นที่รกร้างห่างจากบ้านเดิมไปไกล

พี่ชายบอกว่าบุญที่ได้รับเต็มที่ คือ บุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวนั้น เป็นเรื่องจริง ซึ่งทำให้เขาไม่ต้องไปยมโลก

สิ่งที่ต้องการ คือ บุญทุกบุญที่จะอุทิศไปให้ เพราะบุญเป็นที่พึ่งในปรโลก

เมื่อพี่ชายได้รับบุญเพิ่มขึ้น ก็ไม่ต้องไปเฝ้าที่ตามที่หัวหน้าเขตสั่ง และทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นในทุกด้าน เช่น มีบ้านใหญ่อยู่เอง มีอาหารทิพย์เพิ่มขึ้น เป็นต้น

8.พี่สาวคนที่2_ที่กินยาตาย เพราะกรรมในอดีต สมัยเป็นผู้ชายมีกรรมเจ้าชู้ทำให้ภรรยากินยาตายประชด ดังนั้นเมื่อวิบากกรรมนี้ตามมาส่งผล จึงบันดาลให้ทำอย่างนั้นบ้าง

ตายแล้วก็ถูกพาตัวไปยมโลก กำลังโดนเจ้าหน้าที่กรอกยาพิษทุกข์ทรมานมาก ตายเกิดตายเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยวิบากกรรมกินยาตาย

พี่สาวคนที่ 2 ต้องการจะพ้นทุกข์จากตรงนี้มาก ดังนั้นให้ทำบุญทุกบุญแล้วอุทิศไปให้บ่อยๆ หนักก็จะได้เป็นเบา เบาก็จะได้พ้นทุกข์จากทัณฑ์ทรมานในยมโลก

9.น้องสาวคนเล็กเป็นคนคิดมาก ไร้ความสุข ทั้งๆที่พี่สาวและสามีตามใจ เพราะมโนกรรมทั้งในอดีตและปัจจุบัน ด้วยเศษกรรมสุราในอดีตมาส่งผล ทำให้ฟุ้งซ่าน ไปคิดในสิ่งที่ไม่ควรคิดทำให้จิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส

ให้ประคับประคองต่อไปด้วยใจเย็นๆ สักวันหนึ่งบุญเก่าตามมาทัน ก็จะติดจานดาวธรรมเอง

10. สมาชิกของครอบครัวของลูก 5 คน ต้องเป็นหม้ายแล้วได้มาอยู่บ้านเดียวกันอย่างมีความสุข เพราะเศษกรรมกาเมฯจึงทำให้หย่าร้างกัน กับที่สามีหรือภรรยาตาย ก็เพราะกรรมปาณาติบาต มาส่งผล

แต่ที่อยู่กันอย่างมีความสุข เพราะมีศรัทธา ศีล ทิฐิ เสมอกัน และมีบุญสงเคราะห์ญาติมาส่งผลด้วย

แต่บ้านที่อยู่ใกล้คนพาลสุดๆ เช่น เวลาสมาชิกในบ้านสวดมนต์ เขาก็จะเอะอะแล้วเอาไม้ขว้างบ้าน เพราะ...

1. ขาดบุญในการชวนคนทำความดี

2. เวลาทำบุญแล้วไม่ได้อธิษฐานให้ได้อยู่ในปฏิรูปเทส คือ ถิ่นที่สงบเหมาะในการสร้างบารมี

ถ้าจะอยู่ในปฏิรูปเทส เขตถิ่นที่สงบเหมาะสมต่อการสร้างบารมี ก็จะต้อง...

1. ชวนคนทำความดี

2. เมื่อทำบุญแล้วก็ต้องอธิษฐานล้อมกรอบเอาไว้ว่า ให้ได้มาอยู่ในปฏิรูปเทส ดังกล่าว

11. ลูกและพี่สาวคนที่ 3 และคนที่เป็นกัลยาณมิตรคนแรกของลูก เคยสร้างบารมีร่วมกันมา และเคยเป็นพี่น้องกันมาในอดีตชาติ

พุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้เป็นกองเสบียงของหมู่คณะมา

ดังนั้น ชาตินี้มาเจอกันอีก ก็ให้รีบสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ อย่าได้ตกบุญเลย แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย