น้องเขยหายริมน้ำโขง

Case study

น้องเขยหายริมน้ำโขง

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูก เป็นชาวลาวที่อาศัยอยู่ในฝรั่งเศส ในอดีตลูกเกิด และเติบโตอยู่ที่ฝั่งลาว ลูกเคยอาศัยอยู่ที่ริมฝั่งน้ำโขง ระหว่างบ้านของลูกกับลำน้ำโขง มีเพียงถนนกั้นเท่านั้น สำหรับลูก ในวัยเยาว์ แม่น้ำโขงเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ได้อาศัย อาบ เล่น อยู่ทุกวัน แม้จะได้ยินตำนานเล่าขานเกี่ยวกับแม่น้ำโขงอยู่เสมอ แต่ลูกก็ไม่ได้กลัว และก็ไม่เคยได้ไปเกี่ยวข้องกับตำนานอันน่าพิศวงทั้งหลายเกี่ยวกับแม่น้ำโขงนี้เลย

ชีวิตของลูกอยู่ในเมืองลาวอย่างอบอุ่น ด้วยมีพี่น้องร่วมท้องถึง 12 คน ถึง พ.ศ. 2513 จึงมาอาศัยพักพิงอยู่ในประเทศฝรั่งเศส แต่ความสัมพันธ์ของลูกกับลำน้ำโขง ไม่ได้ยุติลง เพราะลูกยังมีญาติพี่น้องอีกหลายคนอาศัยอยู่ในลาว บางคราวลูกจึงต้องกลับมาเยี่ยมบ้านริมน้ำโขงแห่งนี้ ชีวิตของลูกจึงไปข้องเกี่ยวกับตำนานลำน้ำโขงในที่สุด

ลูกมี หลานสาวคนหนึ่ง อยู่ที่ลาว หลานคนนี้แปลก เพราะเธอชอบเล่นน้ำมาก เช้า สาย บ่าย เย็น ก็ขอให้ได้อยู่ในน้ำ ได้ลงไปว่ายน้ำ ลอยตัวในน้ำ ไปขี่เรือในน้ำ ขี่เรือแล้วก็เอาเท้าลงน้ำ เธอก็มีความสุข ไม่เคยเห็นเด็กที่ไหนชอบเล่นน้ำขนาดนี้มาก่อนเลย เธอชอบไปไหนมาไหนคนเดียว และมักได้ยินเสียงแปลกๆเสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกกลับไปเยี่ยมบ้านที่ลาว วันหนึ่งเมื่อกลับมาบ้าน คุณแม่ของหลานสาวคนนี้ก็จะไปเรียกลูกสาวของตนที่นอนอยู่ที่พื้นบ้านให้ตื่น แต่ภาพที่เห็นเบื้องหน้าเป็นภาพที่ทำให้หัวอกคนเป็นแม่ตกใจสุดขีดเพราะ บนพื้นบ้านมีงูตัวใหญ่มาก หน้าตาเหมือนงูเห่า เกล็ดระยับเป็นมันเลื่อม หางแดง กำลังแผ่พังพาน อยู่ข้างหลังร่างลูกสาว

คุณแม่ของหลานสาว ก็ตะโกนดังสุดชีวิตว่า “มีงู มีงู ตื่นๆ” ตะโกนอยู่หลายครั้ง ลูกสาวก็ขยับตัวนิดหน่อยแต่ไม่ยอมตื่น งูก็ค่อยๆลดตัวลง แล้วเลื้อยไปใต้โต๊ะรับแขก ตาของหลานสาว ได้ยินเสียงตะโกนจึงเอาไม้ตะพดคู่กายมาตีเจ้างูยักษ์นั้นจนตาย แล้วก็นำร่างที่ไร้วิญญาณนั้นไปทิ้งลงในลำน้ำโขง

ภายหลัง ลูกก็ถามหลานสาวถึงเหตุการณ์นั้นว่า “เกิดอะไรขึ้น” หลานสาวก็บอกว่า เธอฝันว่าไปเที่ยวกับเพื่อนสองคน ไปเที่ยวอย่างเพลิดเพลิน แล้วก็ได้ยินเสียงคุณแม่ของเธอเรียกอยู่ เบาๆไกลๆ ทั้งๆที่คุณแม่ของเธอก็ตะโกนอยู่ใกล้ๆ ตรงนั้นเอง หลานสาวบอกว่า เธอเห็นเพื่อนสองคนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอนี้ในฝันเสมอๆ ทั้งสามคนไปเล่นด้วยกันบ่อยๆ ไปท่องเที่ยวตามที่ต่างๆเสมอ

หลังจากนั้น ลูกได้ไปปรึกษาพระอาจารย์รูปหนึ่งที่ลูกนับถือ พระอาจารย์แนะนำให้พาหลานสาวไปหา ลูกจึงได้พาหลานสาวไปวัด ไปกราบพระประธานที่โบสถ์ กราบพระอาจารย์ที่วัด และทำตามคำแนะนำของพระอาจารย์

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เพื่อนสองคนที่หลานสาวเห็นในฝัน ก็ยังมาหาอยู่ แต่ก็ได้แต่เรียกไกลๆ มาใกล้ตัวหลานสาวไม่ได้ และหลานสาวก็ไม่ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนสองคนนั้นอีก และหลังจากนั้น ก็ไม่มีงูเข้าบ้านอีกเลย ตราบกระทั่งบัดนี้ เวลาล่วงมาหลายปีแล้ว หลานสาวก็ยังฝันเห็นผู้หญิงสาวสองคนมาเรียกให้เป็นเล่นด้วยกันอีกอยู่เนืองๆ แต่หญิงสาวทั้งสองก็เข้ามาใกล้ไม่ได้อีกแล้ว

ที่น้ำโขงนี้ ลูกเคยได้ทราบเรื่องที่คุณครูไม่ใหญ่ ได้เล่าถึงเรื่องของเมืองแม่หม้าย เจ้าแม่สองนาง ที่กระทำให้หนุ่มโสดตายไปอย่างลึกลับมาแล้ว แต่กรณี น้องเขยของลูก นั้น เขาเป็นคนมีครอบครัวแล้ว แต่ก็ตายไปอย่างลึกลับที่ริมน้ำโขงเช่นกัน

เหตุการณ์เกิดขึ้น เมื่อเย็นวันหนึ่ง ครอบครัวของลูกพากันนั่งรับประทานอาหารเย็นกันอยู่หน้าบ้านริมฝั่งน้ำโขง ที่มีเพียงถนนสายหนึ่งคั่นระหว่างบ้านกับน้ำโขงเท่านั้น น้องเขยของลูกคนที่มาจากประเทศสหรัฐอเมริกา อดใจกับความงดงามของบรรยากาศอันมีมนต์ขลังของฝั่งโขงไม่ได้ จึงชวน น้องเขยอีกคนหนึ่งซึ่งอยู่ในประเทศลาว ไปชมบรรยากาศยามอาทิตย์อัสดงเหนือฝั่งโขงด้วยกัน เมื่อเดินไปถึงริมฝั่งน้ำ น้องเขยคนที่มาจากสหรัฐอเมริกา ก็บอกกับน้องเขยคนที่อยู่ในลาวให้รออยู่ที่ริมน้ำ เพราะเขาจะกลับไปเอากล้องมาถ่ายรูป แต่เมื่อกลับมา ก็ปรากฏว่า คนที่คอยอยู่ริมน้ำโขง หายไปอย่างไร้ร่องรอย ทั้งที่การไปหยิบกล้องใช้เวลาเพียงชั่วประเดี๋ยว

ต่างคนต่างช่วยหากันหลายที่ แต่หาอย่างไรก็ไม่เห็น ภรรยาของเขา ไปหาในรถแล้วพบเพียงสิ่งของที่เขาถอดเก็บไว้ที่ลิ้นชักหน้ารถ ก่อนไปชมน้ำโขง เช่นสร้อยคอ แหวน ปลอกแขน นาฬิกา ช่วงระหว่างการค้นหา ฝนก็เทลงมาอย่างกะทันหันทำให้ค้นหาต่อไปไม่ได้

หลังจากนั้นทุกคนต่างช่วยกันค้นหาด้วยวิธีการต่างๆ ในที่สุดลูกก็ไปกราบเรียนถาม พระน้อย ผู้เป็นครูบาอาจารย์ที่เคารพนับถือ คำตอบของพระน้อยคือ ลงน้ำแน่นอน แต่ใครๆก็ไม่เชื่อ พระน้อยให้ทางบ้านของลูกอธิษฐานจิตให้พบศพ โดยที่ท่านระบุวันเวลาและสถานที่ที่จะพบศพไว้ให้ สายน้ำโขงนั้นกว้างใหญ่ และเชี่ยวกราก การจะพบศพนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่ทางบ้านของลูกก็ทำตามที่พระน้อยบอก ปรากฏว่าสามวันต่อมาก็พบศพตามวันเวลา และสถานที่ตามที่พระน้อยบอกจริงๆ แม้สภาพร่างกายจะเปลี่ยนไปมากเนื่องจากอยู่ในน้ำมาหลายวัน แต่เสื้อผ้ายังอยู่ครบสามารถบ่งชี้ได้แน่นอนว่าเป็นตัวน้องเขยที่หายไปจริงๆ

หลังจากที่น้องเขยเสียชีวิตลงไม่นาน บุตรชายของเขา ก็สอบชิงทุนได้ไปศึกษาต่อที่ประเทศโปแลนด์ เมื่อเรียนที่นั่นได้ระยะหนึ่งก็ป่วย ไปเรียนไม่ไหว ผลการวินิจฉัยโรคออกมาว่า เป็นต่อมไทรอยด์อักเสบ ที่คอมีตุ่มบวมขึ้นสองตุ่ม และอาจมีการลุกลามตามคอลงมายังปอด แม่ของเขา จึงติดต่อสถานทูต ให้ช่วยส่งตัวลูกชายกลับประเทศลาว

หลานชายของลูกเดินทางกลับมาเองคนเดียว ไม่มีใครมาเป็นเพื่อนร่วมทาง เมื่อครอบครัวไปรับที่สนามบิน ทั้งครอบครัวรู้สึกแปลกใจระคนตกใจ เพราะร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก หน้าตาซูบซีดอิดโรย เดินก็เกือบไม่ไหว ดูจากสภาพและอาการขนาดนี้ ไม่น่าเดินทางกลับมาคนเดียวได้เลย เมื่อกลับมาถึงบ้านหลานชายบอกว่า ตลอดทางที่กลับมาบ้าน เขาเห็นพ่อพามาตลอดตั้งแต่โปแลนด์จนกลับมาถึงเวียงจันทร์ ตลอดทางพ่อก็เอาใจใส่ห่วงใยมองด้วยความเป็นห่วง และป้อนข้าวป้อนน้ำให้ตลอดการเดินทาง กลับมารักษาที่ลาวอยู่นานก็ยังไม่หาย สุดท้ายลูกจึงพามารักษาที่ฝรั่งเศสจนหาย และได้ศึกษาต่อที่นี่จบสำเร็จการศึกษาเดินทางกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนที่แผ่นดินลาวแล้ว

คำถาม

1.ความฝันของหลานสาว ที่เกี่ยวกับเพื่อนหญิงสองคนนั้นคืออะไร เป็นอดีตเพื่อนนาคกันหรือเปล่า

2.งูที่ถูกตีตายเป็นบริวารของพญานาคหรือเปล่า และงูคิดอาฆาตการฆ่าหรือไม่

3.หลานสาวมีความเกี่ยวข้องอะไรกับงูตัวนั้นหรือไม่

4.ทำไมหลังจากทำตามที่พระแนะนำแล้ว เพื่อนสาว 2 คน ในฝันจึงเข้ามาใกล้ไม่ได้

5.น้องเขยตายอย่างไร หลังจากตายแล้วไปไหน ศพที่พบนาคเก็บไว้ใช่หรือไม่ ถ้าน้องเขยตายเพราะนาคเอาไป ทำไมเอาไปได้ ทั้งๆที่มีครอบครัวแล้ว

6.น้องเขยตามมาดูแลลูกของเขา หลังจากที่ตายแล้วใช่ไหม

7.หลายชายมีบุพกรรมอะไรจึงป่วยด้วยโรคต่อมไทรอยด์อักเสบ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.ความฝันของหลานสาวเกี่ยวกับหญิงสองคนนั้น คือสัญญาเก่าๆของหลานสาว เมื่อคราวที่หลานสาวได้เกิดเป็นนางนาคมาณวิกา ที่ภพบาดาลใต้แม่น้ำโขง โดยหญิงสาวสองคนนั้นเคยเป็นเพื่อนเล่นกัน เมื่อตอนเป็นนาคมาณวิกา

ก่อนที่จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์ชาตินี้ ได้เป็นนางนาคมาณวิกามา 100 กว่าปี เพราะความผูกพันนับถือพญานาคตอนเป็นมนุษย์ได้เซ่นสรวงบูชาพญานาคเป็นสรณะ เมื่อตายไปจึงเกิดเป็นนางนาคมาณวิกาดังกล่าว

2.งูที่ถูกตีตายไม่ใช่บริวารของพญานาค แต่เป็นงูที่มีอยู่แถวๆนั้นเป็นจำนวนมาก บังเอิญเลื้อยผ่านมาทางนั้น โดยไม่ได้ตั้งใจจะมาทำร้ายหลานสาว

งูเมื่อโดนตีก็โกรธแต่ตายไปก่อนไม่ทันได้ผูกอาฆาต ตายแล้วเกิดเป็นงูอีกตามวิบากกรรมของงู ที่ยังต้องชดใช้กรรมในการเกิดเป็นงู

3.หลานสาวไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับงูตัวนั้น

4.ภายหลังจากทำตามพระแนะนำแล้ว เพื่อนสาว 2 คนในฝันมาใกล้ไม่ได้ เพราะใจสบายขึ้นหมดความกลัว รู้สึกเหมือนมีอะไรดีๆมาคุ้มกันไม่ให้ถูกพาตัวไป ทั้งๆที่มันไม่มีอะไร เป็นเพียงสัญญาเก่าๆมากระตุ้นเตือนจิตสำนึกลึกๆเท่านั้น

5.น้องเขยประสบอุบัติเหตุตายโดยพลัดตกลงไปในน้ำ เกิดจากกรรมในอดีต เคยเกิดในครอบครัวพ่อค้า ได้มาแต่งงานกับครอบครัวของลูกสาวพ่อค้าที่มั่งคั่งกว่าตัว

ซึ่งภรรยามีน้องชายอีกหนึ่งคน เมื่อบิดามารดาของภรรยาตายแล้ว จึงวางแผนที่จะฮุบกิจการทั้งหมดของครอบครัวภรรยามาเป็นของตนแต่ผู้เดียว จึงวางแผนขจัดน้องชายของภรรยา โดยล่อไปริมแม่น้ำ เมื่อน้องเขยเผลอก็ผลักลงไปจนจมน้ำตาย

ส่วนตัวเองเมื่อตายแล้วในชาตินั้น ก็ไปอบาย มีความทุกข์ทรมานมาก ภายหลังจากได้ใช้กรรมส่วนใหญ่แล้ว ก็มาใช้เศษกรรมในชาตินี้

หลังจากตายแล้ว เป็นกายละเอียดตะเกียกตะกายกลับมาหาครอบครัว วนเวียนอยู่กับครอบครัว เป็นภุมมเทวาชั้นล่างที่ลาว มีความเป็นอยู่พออยู่พอกิน อยู่ในภูมิที่รับบุญได้ ให้อุทิศบุญไปให้บ่อยๆจะได้มีสภาพดีกว่านี้

ศพที่พบไม่ใช่นาคเก็บไว้ และไม่ใช่นาคเอาไป แต่ตายเพราะวิบากกรรมดังกล่าว

6.หลานชายที่ป่วย และเดินทางจากโปแลนด์ซึ่งบอกกับทุกคนว่า พ่อได้มาดูแลตนตลอดด้วยความห่วงใย เป็นเพียงความฝันด้วยความผูกพันและคิดคำนึงถึงพ่อ ซึ่งเป็นจิตใต้สำนึกลึกๆมาฉายให้เห็นตอนป่วยด้วยพิษไข้

จริงๆแล้วพ่อไม่ได้ไปถึงต่างประเทศ แต่วนเวียนอยู่ใกล้ครอบครัวพี่สาวเท่านั้น

7.ที่หลานชายป่วยเป็นโรคต่อมไทรอยด์อักเสบ เพราะกรรมในอดีตชาตินั้นเกิดในตระกูลพ่อค้าเป็นคนมีนิสัยมักโกรธ เวลาโกรธใครแล้วมักจะตัดเป็นตัดตาย และมักผูกโกรธชนิดที่เรียกว่าไม่มีวันลืมและไม่ยอมให้อภัย

แต่ไม่ทำร้ายใครแต่จะทำร้ายตัวเองด้วยอารมณ์โกรธเท่านั้น บวกกับความเครียดและการพักผ่อนน้อยในปัจจุบัน จึงทำให้ต่อมไทรอยด์อักเสบจนเป็นพิษ

เนื่องจากวิบากกรรมไม่แรงมาก เพราะไม่ได้ไปทำร้ายใครจึงสามารถรักษาจนหายได้ในปัจจุบันนี้

ดังนั้นให้หมั่นทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาแผ่เมตตาเป็นเนืองนิจ โรคนี้จะไม่กลับมาเป็นอีก และจะมีความสุขในปัจจุบัน