สัตว์ประหลาดที่สก็อตแลนด์

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ด้วยความเคารพอย่างสูง

ความจริง ลูก ควรจะส่ง Case study มานานแล้วแต่พอฟัง Case ในสมัยแรกๆ ลูกนึกเข้าข้างตัวเองว่า ชีวิตลูกราบเรียบ ไม่ค่อยมีเหตุมหัศจรรย์ อย่างกับ Case ที่เขาส่งกันไม่ว่าจะเป็นการพบกับ ภูต ผี หรือ เปรต หรือมีเหตุคอขาดบาดตาย จึงเกรงใจที่จะส่ง Case มานาน อย่างไรก็ดี ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา หลาย Case ดูเหมือนจะมีเรื่องเกี่ยวกับโทษของอบายมุข หรือการผิดศีลมากขึ้น ด้วยเหตุนี้ พร้อมกับกำลังใจที่ได้รับจากเหล่ากัลยาณมิตร รวมถึงผู้คนที่ชอบถามว่า “ส่ง Case แล้วหรือยัง” อย่างไม่ขาดสาย ทำให้ลูกชนะใจตัวเองได้ และส่ง Case เพื่อเป็นธรรมทาน ทั้งๆที่รู้สึกละอายนิดๆ ถึงบุพกรรม ที่อาจเป็นเหตุให้ลูกพลาดพลั้งไปเกิดในต่างประเทศ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ลูกก็คิดว่าประวัติศาสตร์มักจะซ้ำรอย หากมิได้รับการแก้ไข ลูกจึงได้ส่ง Case เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจตนเอง และเพื่อคลายความสงสัยของผู้อื่นที่ สนใจประวัติชีวิตของลูกตามไปด้วย

โยมพ่อของลูก เป็นทหารเรือ พบรักกันครั้งแรกกับ โยมแม่ ที่ประเทศสิงคโปร์ โยมพ่อเป็นนาวาตรีที่เคยออกรบบ้าง แถวเกาะบอร์เนียว (Borneo) ประเทศอินโดนีเซียแต่ใจจริง โยมพ่อไม่ชอบการรบเอามากๆ โยมพ่อชอบเดินเรือทะเลเฉยๆมากกว่า เนื่องจากโยมพ่อมีอารมณ์หดหู่ กลุ้มใจบ่อยๆ กับหน้าที่ที่จะต้องออกตระเวนดูพวกกบฏบ้าง เคลียร์ระเบิดใต้น้ำบ้าง เพื่อนทหารเรือจึงแนะนำให้รู้จักโยมแม่ ซึ่งเป็นพยาบาลทหารเรือ มีนิสัยร่าเริง ไว้ให้โยมพ่อหายกลุ้ม ปรากฏว่า รู้จักโยมแม่ได้ไม่นาน โยมพ่อก็หายกลุ้มถาวรและได้แต่งงานกันในปี พ.ศ.2508 แต่งงานแล้วไปฮันนีมูน (honeymoon) ที่ประเทศไทย และได้ตั้งท้อง ลูกคนแรก (คือตัวลูกเอง)

ระหว่างที่อยู่กรุงเทพฯ ตั้งแต่โยมแม่ตั้งท้องใหม่ๆ ท่านมีความรู้สึกว่า อยากไปเยี่ยมวัดทุกวัดในกรุงเทพฯ ตลอดเวลา ทั้งๆที่โยมแม่มิได้เป็นชาวพุทธ และมิได้สนใจศาสนาพุทธด้วยซ้ำ จนทำให้โยมพ่อบ่นว่า ทำไมสุดที่รักเกิดสนใจวัด ในพระพุทธศาสนา มากถึงขนาดนี้ เดินชมวัดในกรุงเทพฯ จนขาลากทุกวัน แทนที่จะ ฮันนีมูน เหมือนคู่ทั่วๆไป กว่าลูกจะเกิด โยมพ่อโยมแม่ ได้ลาออกจากทหารเรือเรียบร้อยแล้ว และได้ย้ายกลับมาอยู่ประเทศอังกฤษ

โยมพ่อได้ทำงานเป็นผู้บังคับจราจรทางอากาศ ซึ่งเป็นอาชีพที่ท่านสบายใจกว่า โยมแม่คลอดตัวลูก ที่กรุง London และจากนั้นได้มีการโยกย้ายครอบครัวทุกๆ 5 ปี ไปตามวาระการเลื่อนตำแหน่งของเจ้าหน้าที่จราจรทางอากาศในสนามบิน ต่อมา ได้ให้กำเนิด บุตรสาว อีกคน ก็เป็นครอบครัวอบอุ่นทั้งพ่อแม่และ 2 พี่น้อง

ในช่วงที่ลูกอยู่ ประเทศสก็อตแลนด์ (Scotland) สิ่งหนึ่งที่ เด็กๆ และแม้กระทั่งผู้ใหญ่ มักจะกลัวกันก็คือ ตำนานของสัตว์ประหลาด ชื่อเนสซี่ (Nessie) หรือ ลอช เนสส์ มอนส์เตอร์ (Loch Ness Monster) ที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบลึกทางตอนเหนือของประเทศสก็อตแลนด์ หลายคนเคยเห็นเนสซี่ (Nessie) กับตา บางคนเคยถ่ายรูปหรือวี.ดี.โอ.ไว้ได้ และจะปรากฏลักษณะคล้ายกับไดโนเสาร์ที่มีคอยาวเหมือนพญานาค แต่ทั้งที่นักวิทยาศาสตร์จากหลายๆประเทศ ได้พยายามค้นหาร่องรอยของเนสซี่ (Nessie) แต่ก็ยังไม่ปรากฏหลักฐานที่ชัดเจน

ตั้งแต่เล็กๆ ลูกก็มีความรู้สึกว่าต้องขวนขวายแสวงหาความรู้ทางศาสนาอื่น ซึ่งเรื่องของความเชื่อเหล่านั้น โยมพ่อโยมแม่ไม่ค่อยได้แนะนำ แต่จะแนะนำเรื่องของมารยาทและพฤติกรรมที่ดีงาม ส่วนทางโรงเรียนก็พยายามปลูกฝังความเชื่อตามคริสต์ศาสนา ทั้งๆที่ลูกมีความรู้สึกว่าไม่ค่อยถูกอัธยาศัย แต่มีสิ่งที่ยกใจที่สุดในช่วงที่เป็นวัยรุ่นก็คือ ได้เรียนรู้เรื่องของวรรณคดีบางส่วน ที่ทำให้เกิดความกระหายความรู้ทางศาสนาอื่น และถึงแม้ในบ้านของลูกจะมีหนังสือทางพุทธศาสนาอยู่ 1- 2 เล่ม แต่แม้เรื่องศีล 5 ก็เป็นสิ่งที่ตัวลูกไม่รู้เลย ในสมัยตัวลูกอยู่ในวัยรุ่น มีสิ่งที่ล่อใจหลายอย่าง เช่น เรื่องเหล้า ลูกได้พยายามดื่มเพื่อเข้ากับเพื่อนรุ่นเดียวกัน และได้ดื่มเบียร์จนเมา และเกิดอุบัติเหตุรถยนต์ชนต้นไม้ ทำให้ทุกคนในรถบาดเจ็บ ขาหัก มีรอยแผลทุกคน แต่ก็ยังมิได้คิดที่จะเลิกกินเหล้า ลูกต้องมีเหตุการณ์เมาจนอาเจียน จึงจะสอนตัวเองให้เลิกเหล้าได้เด็ดขาด ส่วนเพื่อนๆ ที่อยู่กลุ่มเดียวกันก็ดื่มเหล้าต่อไป และถึงแม้ลูกพยายามคบกับเขาด้วยการดื่มน้ำส้มแทน เป็นต้น มันก็ไม่สนุกเหมือนเดิม และในที่สุดเราก็แยกทางกันไป และทำให้ลูกได้รู้จักกลุ่มคนใหม่ที่ดีกว่าเดิม เหตุการณ์ที่ลูกสอนตนเองได้อย่างนี้มีอยู่หลายครั้งไม่ว่าจะเป็นเรื่อง สูบบุรี่ สูบกัญชา สูบฝิ่น ซึ่งแม้ว่าจะเจอเพื่อนสูบต่อหน้าหลายครั้ง พร้อมกับการชวนให้ลูกสูบด้วย แต่ลูกก็ไม่สนใจเหมือนมีสิ่งที่เตือนตนได้ เรื่องผู้หญิงแม้จะมีความพยายามจะหาแฟน ผลที่ออกมาก็คือ มีเพื่อนดีๆ เป็นผู้หญิงถึง 10 คน แต่ไม่มีแฟนซักคน – เหมือนมีสิ่งที่มองไม่เห็นมาขัดขวาง

ต่อมาเริ่มรู้จักชมรมพุทธฯที่มหาวิทยาลัยฯ และ ได้ฟังธรรมจากวิทยากรชมรมพุทธฯหลายท่าน พร้อมฝึกสมาธิ จึงเกิดความรู้สึกว่า นี้เป็นสิ่งที่แสวงหามาตลอดชีวิตที่ผ่านมา ต่อมาได้เริ่มรู้จักพระภิกษุในพระพุทธศาสนาจากพม่าบ้าง จากเมืองไทยบ้างและเห็นกิจวัตรที่น่าเลื่อมใส ทำให้อยากเข้าไปอุปัฏฐาก เป็นเหตุให้ได้เข้าวัดศึกษาธรรมะในประเทศอังกฤษก่อน และต่อมา คิดที่จะเดินทางมาศึกษาธรรมะที่ประเทศไทย ระหว่างที่อยู่วัดที่อังกฤษ มีอุบาสกคนหนึ่ง เคยทักลูกว่า “สงสัยเคยเป็นพระมาก่อน” เป็นคำทักทายสั้นๆ แต่ทำให้มีความรู้สึกว่า การที่ทุ่มเทในการแสวงหาธรรมเป็นสิ่งที่ถูกต้องและสักวันหนึ่ง ต้องเข้าไปสู่ร่มเงาของผ้ากาสาวพัตรที่เมืองไทยให้ได้

ต่อมาในปี พ.ศ.2531 ได้เข้ามาเป็นอุบาสกถือศีล 8 และเตรียมตัวบวช มีโยมพี่คนหนึ่งเมตตาถ่ายทอดความรู้ภาษาไทยและธรรมศึกษาให้ จนสามารถรับบุญช่วยงานแปลภาษาอังกฤษ เพื่อสนับสนุนการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศได้ และต่อมาได้รับความเมตตาให้บรรพชา-อุปสมบทในปี พ.ศ.2540 และมีส่วนช่วยในการขยายพระพุทธศาสนาในทวีปยุโรป( Europe)

คำถาม

1. ทำไมลูกต้องไปเกิดในต่างประเทศ? ถ้าปฏิสนธิวิญญาณเกิดที่เมืองไทย ถือว่าเป็นคนไทยได้หรือไม่ครับ การที่สอนตัวเองได้ในบางเรื่อง เช่น การหลีกเลี่ยงอบายมุข และการที่มุ่งมั่นศรัทธาจากดินแดนประเทศบ้านเกิดมาบวชถึงประเทศไทย ทั้งๆที่ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ถือว่ามาจากแรงอธิษฐานในปางก่อนหรือไม่ — ถ้าใช่ ลูกได้อธิษฐานอย่างไร? (เพื่อจะได้อธิษฐานอย่างนั้นอีกในชาตินี้) ผู้เลี้ยงผู้รักษามีอยู่จริงไหม และมีผลต่อชีวิตลูกในการเข้าวัดไหมครับ

2. การที่ลูกต้องโยกย้ายที่อยู่บ่อยๆ มาตลอดชีวิต จนมีความรู้สึกว่า ‘รากไม่ลึก’ ไม่ค่อยติดที่ หรือติดคน ถือว่าเป็นผลดีหรือไม่อย่างไรในแง่ของการปฏิบัติธรรมครับ

3. ในมุมมองและความรู้สึกของนักบวชชาวต่างชาติ ผมรู้สึกว่าชาวต่างชาติที่มาบวชในพระพุทธศาสนา จำเป็นต้องปรับตัวมากกว่าพระภิกษุชาวไทย ซึ่งตัวลูกเองก็รู้สึกเช่นนั้น ไม่ทราบว่า พระภิกษุชาวต่างชาติควรจะปรับตัวและระมัดระวัง ศีลาจารวัตรอย่างไร ถึงจะสามารถสร้างบารมีไปได้ตลอดรอดฝั่งครับ

4. หลังจากที่คุณปู่ เสียชีวิตไป ลูกได้ขอความเมตตาคุณยายอาจารย์ให้ช่วยเหลือ ปัจจุบันท่านมีความเป็นอยู่อย่างไร? – และหากคุณยายไม่ช่วยจะเป็นอย่างไรครับ

5. ปัจจุบันลูกรับบุญแปลภาษาอยู่กับทีมงานฯ ไม่ทราบว่าการแปลเอกสารและแปลเสียงดาวธรรมออกอากาศ มีอานิสงส์ผลบุญอย่างไรครับ เกี่ยวกับนิรุตติปฏิสัมภิทาหรือไม่ และจะพัฒนาทีมงานแปลของเรา เพื่อรองรับงานเผยแผ่ในอนาคตอย่างไรครับ

6. ชาวต่างชาติจำนวนมากมายมีความสงสัยในเรื่องของ เนสซี่ (Nessie) หรือ ลอช เนสส์ มอนส์เตอร์ (Loch Ness Monster ) หนึ่งในนั้น คือ ลูกด้วย ไม่ทราบว่ามีอยู่จริงไหม มีความเป็นมาอย่างไร

7. ลูก โยมพ่อ โยมแม่ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างไรในอดีตที่ผ่านมา ตั้งแต่ลูกบวชและทำหน้าที่เผยแผ่ที่ประเทศอังกฤษ โยมพ่อโยมแม่ก็เริ่มศึกษาพระพุทธศาสนามากขึ้น ท่านจะมีสิทธิ์หันมาสนใจพระพุทธศาสนาในชาตินี้ได้ขนาดไหน

สุดท้ายนี้ ลูกรู้สึกขอบพระคุณในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ส่งพระอาจารย์หลายๆรูปไปเผยแผ่ธรรมะในต่างแดน ทำให้ลูกซึ่งเป็นชาวต่างชาติต่างภาษาต่างวัฒนธรรม ได้มีโอกาสมาศึกษาธรรมะและปฏิบัติธรรมกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ จนมีความซาบซึ้งในวิชชาธรรมกาย และตั้งใจบวชอุทิศชีวิตช่วยงานเผยแผ่ธรรมะไปสู่ชาวต่างชาติทั่วโลก ให้นาวาธรรมลำนี้ สามารถนำพาชาวโลกทั้งหลาย ไปสู่จุดหมายปลายทาง คือที่สุดแห่งธรรม อย่างปลอดภัยครับ

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ลูกปฏิสนธิในครรภ์มารดาในเมืองไทยแต่ไปเกิดต่างประเทศ เพราะในอดีตพุทธันดรที่ผ่านมาลูกเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช แล้วได้ออกบวชตามพระราชาปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระธรรมกาย

ได้เป็นกำลังอย่างสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย มักจะชอบอธิษฐานจิตที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลกเป็นประจำจนตลอดชีวิต

ที่อธิษฐานดังนี้เพราะพุทธันดรที่ผ่านมา เมื่อบวชแล้วจะถูกให้มีหน้าที่เผยแผ่เฉพาะส่วนกลางในอาราม จึงเกิดความคิดว่าอยากจะได้ออกไปเผยแผ่ในแคว้นอื่นบ้างจนทั่วโลก

ด้วยแรงอธิษฐานนี้แม้ลงมาเกิดในเมืองไทย แต่ก็เข้าไปสู่ครรภ์มารดาบิดาชาวต่างประเทศ

และด้วยบุญที่เคยสร้างกับหมู่คณะมาจึงทำให้กลับมาสู่หมู่คณะจนได้ และเมื่อบวชแล้วได้เป็นกำลังสำคัญของการเผยแผ่ไปยังนานาชาติตามความปรารถนาของตน
ให้ลูกอธิษฐานเหมือนชาติที่ผ่านมาให้หนาแน่น ถ้าหากลูกอยากจะเป็นกำลังเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก

2. การที่ลูกไม่ติดที่ ติดคน สัตว์ สิ่งของ ก็เป็นสิ่งดีที่จะทำให้ใจลูกไม่ผูกพันกับสิ่งใดๆซึ่งจะทำให้ใจติดที่ศูนย์กลางกาย และเห็นพระภายในได้ง่ายๆ ซึ่งถือว่าเป็นอุปนิสัยของพระที่แท้จริง ให้รักษาอุปนิสัยนี้ต่อไปให้ดีจนตลอดชีวิต

3. พระภิกษุต่างชาติมีความคุ้นเคยกับขนบธรรมเนียมประเพณี ดิน อากาศ ฟ้า อาหารการกิน และผู้คนในถิ่นที่ตนเกิด ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องปรับตัวให้เข้ากับพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ซึ่งเป็นของกลางที่แม้แต่ชาวไทยพุทธเองก็ต้องปรับตัวเช่นเดียวกัน ไม่ได้แตกต่างกันเลย ถ้าหากมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสารก็ย่อมสามารถปรับตัวได้ไม่ยากนัก

เหมือนคนไทยไปเรียนหนังสือหรือทำมาหากินที่ต่างประเทศ ที่ตอนแรกตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ต่อมาก็จะหงอยเหงา และตอนหลังก็ปรับตัวเข้ากับท้องถิ่นและธรรมเนียมปฏิบัติได้

เหมือนกับการไปเกิดใหม่ในภพภูมิต่างๆก็ต้องปรับตัวใหม่ในสังคมใหม่ด้วยกันทั้งสิ้น อย่ากังวลใจไปเลย

4. โยมปู่ตายใหม่ๆไปยมโลกมหานรกขุม 1 ด้วยกรรมปาณาติบาตเป็นหลักก่อนไปขุมอื่นด้วยการผิดศีลข้ออื่นๆ แต่ต่อมาคุณยายก็ไปช่วยให้พ้นจากยมโลกตามคำขอของลูก คุณปู่จึงไปเป็นเทพบุตรสายคนธรรพ์ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา

คุณปู่มีความสุขสบาย มีวิมานเป็นทองและปลื้มใจมากที่ได้บุญจากหลาน ตอนนี้เป็นพุทธแล้ว และรู้ว่าถ้าไม่ได้หลานชายไปขอให้ยายช่วย ก็ยังคงทุกข์ทรมานอยู่ในยมโลก

5. การแปลเอกสารและแปลเสียงดาวธรรมออกอากาศ ก็จะมีอานิสงส์ มีดวงปัญญาแตกฉานในธรรม ทั้งวิชชา 3 วิชชา 8 อภิญญา 6 ปฏิสัมภิทาญาณ 4 ครบถ้วนเลย ไม่ใช่ได้เฉพาะนิรุตติเท่านั้น

และจะมีเสียงที่ไพเราะ ก้องกังวาน ไม่แหบ ไม่เครือ ไม่พร่า เป็นเสียงลึก หยดย้อย
จะพัฒนาทีมงานก็ ต้องรวมคน ฝึกคน รักษาคน และปลูกฝังมโนปณิธาน อุดมการณ์ให้เหนียวแน่น จึงจะรองรับงานเผยแผ่ต่อไปในอนาคต

6. เนสซี่ก็เป็นเรื่องฮือฮาขึ้นมาเป็นช่วงๆ แล้วแต่มนุษย์จะมีความสนุกในการค้นหา แต่ก็ยังไม่เจอสักที เหมือนหารอยเท้านกในอากาศ อย่าไปสนใจเลย

ให้สนใจการค้นหาพระภายในดีกว่า ซึ่งรอคอยทุกคนอยู่ในตัวและชัวร์ด้วย เมื่อเจอแล้วก็จะมีความสุขอย่างไม่มีประมาณ

7. ลูกเป็นทหารพระราชาองค์ที่ออกบวชเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาดังกล่าวและได้บวช ส่วนพ่อแม่เคยสร้างบุญกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียงมานานแล้ว บางชาติก็เจอ บางชาติก็ไม่เจอ

ลูกต้องให้เวลากับท่านด้วยความอดทนและเยือกเย็น เพราะท่านคุ้นเคยกับธรรมเนียมปัจจุบัน สักวันหนึ่งบุญเก่าที่ท่านเคยทำกับพระพุทธศาสนาและหมู่คณะตามมาทัน ท่านจะเข้าใจพระพุทธศาสนา