แต่งแล้วไม่ให้แตะ

View this page in: 中文

CASE STUDY

แต่งแล้วไม่ให้แตะ

เรียบเรียง จากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ในปี 2529 ผมได้มีโอกาสมาวัดเป็นครั้งแรก วันนั้นผมได้เห็น ขบวนพระธรรมทายาทเดินมาเป็นแถวประมาณ 500 รูป ไม่ว่าท่านจะเดินผ่านจุดไหนก็จะเห็นญาติโยมลดตัวลงนอบน้อม ยกมือไหว้พระด้วยความเคารพและศรัทธาในพระภิกษุสงฆ์ ทำให้ผมเกิดศรัทธาวัดพระธรรมกายนับแต่นั้นเป็นต้นมา

จนมาถึงปี 2540 ผมได้มีโอกาสบวชพระธรรมทายาทภาคเข้าพรรษา ช่วงนั้นทางวัดได้แจ้งข่าวบุญให้มาร่วมกันสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และได้มีการให้ร่วมบุญสร้างเสาค้ำโดมของมหาธรรมกายเจดีย์ ต้นละ 1 S อีกด้วย ซึ่งนับเป็นครั้งแรก ที่พระใหม่อย่างผมซึ่งไม่เคยมีประสบการณ์การบอกบุญ แต่ภายใน 2 วัน ผมก็สามารถบอกบุญได้ถึง 5 ต้น แม้ว่าช่วงนั้นอยู่ในภาวะวิกฤตเศรษฐกิจตกต่ำ การบอกบุญในครั้งนี้ได้สร้างความปีติกับผมเป็นอย่างมาก และหลังจากลาสิกขากระผมได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญอยู่เสมอ โดยมีพระอาจารย์ที่ได้ร่วมบวชด้วยกันในรุ่นเข้าพรรษา ได้แนะนำให้ได้มาสร้างบุญกับทางวัดอย่างสม่ำเสมอ กระผมขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝันเรื่องของผมด้วยครับ

บรรพบุรุษของผมอพยพมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ มาตั้งรกรากอยู่ที่ จ.ชลบุรี แม่ของผมได้อพยพมาตั้งแต่ยังเล็กๆ มาประกอบอาชีพทำไร่ แม่เป็นคนสวย จึงเป็นที่ต้องการของหนุ่มๆในละแวกนั้น ถึงขนาดว่า ครั้งหนึ่ง ช่วงนั้นแม่อายุประมาณ 15-16 ปี ได้มีชายกลุ่มหนึ่ง พากันยกพวกเข้าพังบ้านเพื่อจะเข้าไปหาแม่ของผม โดยไม่มีความยำเกรงคุณตาซึ่งอยู่ด้วยเลย แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร เพราะคุณตาได้ตะโกนเรียกให้คนช่วย ชาวบ้านที่อยู่แถวๆนั้น จึงพากันจุดตะเกียง ชายกลุ่มนั้นเห็นแสงไฟจึงได้ยิงปืนขู่ขึ้น 1 นัด แล้วพากันจากไป

พอเจอเหตุการณ์นี้เข้าครั้งเดียว ก็ทำเอาคุณตาเข็ดขยาด จึงหาทางออกโดยนำแม่ไปฝากญาติให้เรียนตัดเย็บ จุดนั้นเองทำให้แม่ได้พบกับพ่อของผม พ่อของผมทำอาชีพตัดเย็บเสื้อผ้า เป็นคนขยัน แม่ของผมก็เป็นคนขยัน ญาติของพ่อเห็นแม่เป็นคนสวยและขยันจึงเป็นแม่สื่อเจรจาขอแม่จากคุณตา พอคุณตาสืบประวัติรู้ว่าพ่อเป็นคนดี ตาก็รีบโอเค ยกแม่ให้แต่งงานกับพ่อทันที ทำให้แม่ต้องฝืนใจแต่งงานกับพ่อทั้งที่ไม่รัก แต่พ่อนั้นรักแม่มากเพราะแม่ทั้งดีทั้งเก่งทั้งขยันและที่สำคัญทั้งสวย...ไม่รู้ว่าแม่ทำบุญด้วยอะไร

ตลอดเวลา 7 เดือนหลังแต่งงาน แม่ไม่ยอมให้พ่อแตะเนื้อต้องตัวเลย พ่อไม่ทราบจะทำอย่างไร เลยย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ๆบ้านลุง(พี่ชายของพ่อ) ซึ่งมีย่าอยู่ด้วย ต่อมาแม่ได้เห็นว่า ย่า ลุงและคนในครอบครัวล้วนแต่นิสัยดี แม่ก็เลยยอมมีความสัมพันธ์กับพ่อ แต่ก็เป็นบางครั้งเท่านั้น ส่วนใหญ่จะแยกกันนอน จากการที่แม่ต้องฝืนใจทำหน้าที่ภรรยา ทำให้แม่คิดน้อยใจโชคชะตาตัวเอง เวลาทะเลาะกันทีไร แม่มักจะคิดฆ่าตัวตาย แม่ได้พยายามฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้ง แต่ก็มีคนช่วยให้รอดมาได้ทุกครั้ง ซึ่งพ่อก็เข้าใจแม่ดี แม่ไม่รักพ่อ...พ่อก็ไม่ว่า เพียงแต่ขอให้พ่อรักภักดีต่อแม่พ่อก็พอใจแล้วไม่รักไม่ว่า

ต่อมาแม่คลอดลูกคนแรกออกมาเป็นผู้ชาย แต่ก็พิการเป็นโปลิโอขาลีบตั้งแต่เกิด ก็ยิ่งทำให้แม่เสียใจมาก คิดว่าเป็นเวรกรรมอะไรหนอ มีสามีก็ได้มาแบบไม่เต็มใจ พอมีลูกคนแรกก็ออกมาพิการ แม่รู้สึกแค้นใจในโชควาสนาตัวเองมาก แม่จึงแก้แค้นโดยการ...อดทนตื่นแต่เช้าหุงข้าวทำกับข้าวใส่บาตรทุกวันไม่ขาด ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย จากนั้นหลังใส่บาตรทุกครั้ง แม่ก็จะอธิษฐานจิตว่า ขอให้มีบุตรที่มีร่างกายครบ 32 ประการ

ต่อมาคุณแม่ก็ได้บุตรคนที่ 2 เป็นผู้หญิง คนที่ 3 คือตัวผม คนที่ 4 และ 5 เป็นชาย ทุกคนมีร่างกายครบ 32 ประการสมใจปรารถนาของคุณแม่ และลูกทุกคนก็ได้เข้าวัด รักการสร้างบารมีทั้ง 4 คน ส่วนพี่ชายที่เป็นโปลิโอนั้น ได้เสียชีวิตตอนอายุ 12 ปี

คุณแม่ท่านแปลกใจมากอยู่เรื่องหนึ่งว่า สมัยที่แม่อยู่กับคุณตา ไม่มีบ้านไม่มีที่ดินเป็นของตัวเองเลย แต่พอแม่ย้ายออกจากบ้านคุณตามา คุณตากลับมีบ้าน มีที่ดิน เป็นของตนเอง และพอหลังจากที่คุณแม่มาอยู่กับคุณพ่อ ก็ไม่มีบ้าน ไม่มีที่ดินเป็นของตนเองเลย ต้องเช่าเขาอยู่ ทั้งที่มีเงินแต่ก็ไม่คิดจะซื้อ แต่พอมาภายหลังคิดจะซื้อก็ไม่มีเงินแล้ว ปัจจุบันคุณแม่อายุ 60 ปี ก็ยังไม่มีบ้าน และที่ดินเป็นของตนเองเลย ได้ไปอาศัยอยู่กับลูกๆ

พ่อของผมพออายุได้ 40 ปีก็เลิกอาชีพเย็บเสื้อผ้า หันมาทำไร่อ้อย จึงทำให้มีเวลาว่างมาก พออายุได้ 45 พ่อก็เริ่มหันมาเล่นไพ่ เล่นจนตลอดชีวิต ว่างงานเป็นไม่ได้ ต้องกระโดดเข้าวงไพ่ พ่อของผมเสียชีวิตในวัย 52 ปี ด้วยโรคมะเร็งในตับ

ผมมีพี่ชายที่รักมากคนหนึ่งเป็นลูกคนโตของลุง พี่ชายคนนี้เป็นคนรักษาศีลตั้งแต่เด็ก ไม่เคยคิดเบียดเบียนใคร ยุงก็ไม่เคยตบ มดก็ไม่เคยบี้ เหล้าก็ไม่ดื่ม บุหรี่ก็ไม่เคยสูบ เมียก็ไม่เอา ทุกคนก็ยอมรับว่าเป็นคนดี ผมและพี่ชายรักกันมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่ต่อมาผมได้เข้าวัดพระธรรมกาย แรกๆ พี่ชายคนนี้ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอมีข่าวที่ไม่ดีเกี่ยวกับวัด ประกอบกับถูกชาวบ้านยุว่ามีน้องชายโง่โดนวัดหลอก จึงทำให้พี่ชายต่อต้านผมและวัดพระธรรมกายเป็นอย่างมาก เรียกว่าเจอหน้าผมทีไร ต้องพูดเสียดสีเรื่องวัดทันที จนผมไม่อยากที่จะพบหน้าเขาเลย

แต่เมื่อเดือนมิถุนายน 2547 พี่ชายได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งในลำไส้ใหญ่ระยะสุดท้าย ผมคิดเป็นห่วง จึงชวนพี่ชายขึ้นพนาวัฒน์ ตอนแรกเขาไม่ยอมไป และคิดว่าจะไปนั่งได้อย่างไร เพราะลำไส้ส่วนปลายใกล้ทวารหนัก หูรูดไม่สามารถบังคับได้ ทำให้ปวด และถ่ายเป็นเลือด ทุกๆ 15 หรือ 30 นาที แต่ทุกคนก็ขอร้องให้เขาไป เขาจึงตกลง พอเขาไปถึงสนามบิน เจอพระอาจารย์พี่ชายจึงยกมือไหว้ พอไหว้เสร็จอาการปวดก็ทุเลาลงตอนนั้นเลย พอนั่งเครื่องบินอาการปวดนั้นก็หายไป จนพี่ชายก็งงๆ พอไปถึงพนาวัฒน์ก็ไม่มีอาการปวด สามารถอยู่ที่พนาวัฒน์ได้ครบ 7 วัน แต่ผลการปฏิบัติธรรมก็ไม่ได้อะไรเท่าไรนัก เพราะพี่ชายกังวลกับอาการป่วยของตนเอง เมื่อกลับมาจากพนาวัฒน์ก็ไปพบแพทย์ แพทย์บอกให้รีบผ่าตัดด่วน ก่อนผ่าตัด ได้พาพี่ชายมาทำบุญถวายภัตตาหาร พร้อมสร้างพระธรรมกายประจำตัว, ทำบุญแผ่นลานธรรม และวันนั้นโชคดี ได้กราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว ซึ่งท่านบอกว่า “ตายแน่ ต้องตายทุกทุกคน แต่คุณจะไม่ตายเร็ว”

หลังผ่าตัดเสร็จ หมอบอกว่า...โชคดี.... เชื้อมะเร็งได้ลามไปที่ปอด ทั้งที่ตามความเป็นจริงแล้ว มะเร็งจะต้องลามไปที่ตับ เป็นความโชคดีของพี่ชายอย่างมาก เพราะถ้ามะเร็งลามไปที่ตับจะอยู่ได้ไม่เกิน 3 เดือน แต่พี่ชายจะอยู่ได้ ถึง 6 เดือน

ผมและหมู่ญาติอยากให้พี่ชายได้บุญใหญ่อีกสักบุญคือบุญกฐิน แต่ช่วงนั้นเป็นเดือนมิถุนายน ยังไม่ถึงวันเข้าพรรษา จะไปหาบุญกฐินที่ไหน พระอาจารย์ท่านก็แนะนำให้ถวายกฐินล่วงหน้า และอยากจะให้เป็นประธานกอง ผมคิดว่ามันต้องใช้เงินจำนวนมากมายมหาศาล จะเอาเงินมาจากที่ไหน จึงยืมเงินน้องเขย ของพี่ชาย 3 แสนบาท น้องชายคนที่ 5 ของพี่ชายก็ให้อีก 6 แสน 5 หมื่นบาท ส่วนผมร่วมบุญไป 5 หมื่นบาท และหมู่ญาติร่วมบุญอีก 3 พันบาท โดยได้นำปัจจัยที่รวบรวมมาได้ ไปหาพี่ชายที่โรงพยาบาล และนิมนต์พระอาจารย์ให้ไปรับปัจจัยจากพี่ชายบนเตียงผู้ป่วย เพราะกลัวว่าพี่ชายจะอยู่ไม่ทันได้ไปถวายกฐินที่วัดพระธรรมกาย

เมื่อพระอาจารย์ได้กลับไปแล้ว พี่ชายเกิดความงงๆว่าเงินมาจากไหน เขาถามแต่ไม่มีใครบอก พอวันรุ่งขึ้นพี่ได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนนอนไม่หลับได้คิดถึงว่า เงินได้มาได้อย่างไร คิดไปคิดมาจึงเผลอหลับไป ในขณะที่กำลังเคลิ้มหลับไป ได้ฝันเห็นหลวงปู่ผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกายขยายเต็มตัว เป็นองค์รูปหล่อทองคำหลวงปู่ชัดเจนมากจนทำให้สะดุ้งตื่นขึ้น หลังจากนั้น อาการของพี่ชายก็ดีวันดีคืนจนหมอแปลกใจ แต่หมอก็ยังย้ำว่า เขาจะอยู่ๆได้ไม่เกิน 6 เดือน ต่อมาพระอาจารย์เห็นว่าเขาสามารถเดินได้ พระอาจารย์จึงได้นำเงินที่ถวายมานั้น ให้พี่ชายได้มาถวายหลวงพ่ออีกครั้งหนึ่งที่วัด ซึ่งถือได้ว่าเป็นการถวายกฐินเป็นคนแรกๆ ก็ว่าได้ และหลังจากนั้น แผลที่ผ่าตัดเอาก้อนเนื้อมะเร็งในลำไส้ออกก็มีอาการดีขึ้น ซึ่งหมอรู้สึกแปลกใจอย่างมากแต่ก็ให้กลับพักฟื้นที่บ้าน

หลังจากนั้นพี่ชายได้เร่งสั่งสมบุญกับทางวัด ได้มาวัดนั่งสมาธิ และทำบุญทุกๆอาทิตย์ต้นเดือน อีกทั้งพระอาจารย์ที่ได้มาสอนนั่งสมาธิแก่พี่ชายอยู่หลายครั้ง จนพี่ชายรู้สึกถึงความสุขและความสงบ พี่ชายดูผ่องใสเหมือนไม่ได้ป่วยเป็นอะไร ทั้งๆ ที่หมอบอกว่าเขาจะอยู่ได้แค่ 6 เดือนเท่านั้น แต่เขาก็อยู่มาได้จนถึง 1 ปี กับอีก 2 เดือน ด้วยความที่เขาแข็งแรงขึ้น เขาจึงได้ไปร่วมรับประทานอาหารนอกบ้านกับเพื่อนของเขาและไปเที่ยวตากอากาศในสถานที่ต่างๆ จนเขาลืมการนั่งสมาธิ และลืมมาวัดไปช่วงหนึ่ง ทำให้อาการของโรคกำเริบขึ้น หมอบอกว่าเชื้อได้จากปอดไปถึงสมองแล้ว พระอาจารย์ได้ทราบข่าวการป่วยของเขา จึงชักชวนพี่ชาย ทั้งทำบุญกฐินซื้อที่ดินลานจอดรถ บุญทอดผ้าป่า 3,000 วัด และทุกบุญเพื่อให้บุญช่วยให้พี่ชายลดความเจ็บป่วยลงไป ซึ่งอาการของพี่ชายก็ทุเลาลงจริงๆ เขาจึงตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะไม่เห็นอะไรก็ตาม แต่ก็ได้ความสงบ และหลังจากนั้น พี่ชายจึงได้ละจากโลกนี้ไป รวมอายุได้ 43 ปี

คำถามมีดังนี้ครับ

1. ตาของผมเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในกระเพาะอาหาร ตาตายแล้วไปไหนครับ ได้รับบุญที่อุทิศให้หรือไม่ครับ

2. พ่อของผมตายแล้วไปไหนครับ ได้รับบุญที่ผมได้สร้างพระบนโดม และบุญอื่นๆที่อุทิศให้หรือไม่ครับ กรรมใดทำให้พ่อต้องมาตายด้วยโรคมะเร็งตับ

3. แม่ของผมทำกรรมใดมาครับ จึงต้องมาแต่งกับพ่อซึ่งแม่ไม่ได้รักเลย, กรรมใดทำให้แม่พยายามฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ก็ไม่ตาย มีคนมาช่วยไว้ได้ทุกครั้ง เพราะบุญใดครับ

4. กรรมใดทำให้แม่มีลูกคนแรกเป็นโปลิโอครับ ถ้าแม่ไม่ใส่บาตรทุกวันแล้วอธิษฐาน แม่จะมีสิทธิ์ได้ลูกพิการอีกไหมครับ คำอธิษฐานของแม่ไปรื้อผังมีลูกพิการได้อย่างไร

5. แม่ของผมทำไมจึงไม่มีบ้าน ไม่มีที่ดินเป็นของตัวเองเลยครับ ,ตอนที่มีเงินก็ไม่คิดจะซื้อ แต่พอคิดจะซื้อก็ไม่มีเงินแล้ว เพราะกรรมใด

6. ทั้งที่หมอยืนยันว่า พี่ชายจะอยู่ได้เพียง 6 เดือน แต่บุญใดทำให้พี่ชายอยู่มาได้ถึงปีกว่า

7. ทำไมพี่ชายฝันเห็นหลวงปู่วัดปากน้ำหลังจากที่ได้ถวายเงินกฐินที่บนเตียงผู้ป่วยกับพระอาจารย์ ความฝันหมายความว่าอย่างไรครับ

8. ก่อนตายพี่ชายทำถูกหลักวิชชาหรือไม่ มีญาติเห็นเขานั่งอยู่ในห้องยังไม่ไปไหน จริงหรือไม่ครับ พี่ชายตายแล้วไปไหน มีอะไรฝากมาถึงญาติๆ บ้างหรือเปล่าครับ

9. ตอนรวบรวมปัจจัยให้พี่ชายถวายนั้น ผมและญาติๆเป็นต้นคิดและดำเนินการให้ ส่วนพี่ชายเป็นคนถวายอย่างเดียว พี่ชายได้บุญมากแค่ไหน, ส่งผลให้พี่ชายเป็นอย่างไรหลังจากตายแล้วครับ และจะส่งผลให้อย่างไรในภพต่อๆไป

10. เงินที่ยืมมาจากญาติ เพื่อให้พี่ชายได้ทำบุญกฐินตอนป่วย ต่อมาพี่ชายก็ได้ยกที่ดินให้กับญาติที่เป็นเจ้าของเงิน เพื่อชดเชยกับเงินที่ญาติให้มา อย่างนี้พี่ชายจะได้บุญอย่างไรครับ

11. น้องเขยทีแรกให้เงินยืมเงิน 3 แสนบาท แต่ภายหลังเปลี่ยนใจไม่เอาคืน โดยตั้งใจร่วมบุญไปกับพี่ชาย น้องเขยจะได้บุญอย่างไรครับ บุญจะส่งผลให้ในลักษณะใดครับ

12. กระผมได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีผังบวชมาหนาแน่นแค่ไหนครับ, เพราะบุพกรรมอันใดทำให้ผมต้องสึกออกมาในตอนบวชครั้งแรก, ผมตั้งใจจะบวชในปี 2549 จะบวชตลอดชีวิตหรือไม่ครับ และควรปฏิบัติตัวอย่างไรจึงจะได้บวชตลอดชีวิตอย่างมีความสุข

13. พระอาจารย์ที่เป็นกัลยาณมิตรให้แก่ผมและครอบครัวของผม มีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร, และมีความเกี่ยวข้องอย่างไรกับพี่ชายที่เสียชีวิตไปครับ, ท่านเคยทำวิชชากับหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย มาบ้างหรือไม่ และอดีตชาติท่านได้สร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไร

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณตาเสียชีวิตด้วย “มะเร็งในกระเพาะอาหาร” เพราะ....กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารทั้งในอดีตและปัจจุบันมาส่งผลจ่ะ !

ตายแล้วก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ชั้นล่าง , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็มีสภาพที่ดีขึ้นในทุกด้านจ่ะ ! ท่านดีใจมาก เพราะท่านสุขสบายกว่าเดิม เพราะท่านทำทานมาน้อยเมื่อตายใหม่ ๆ จึงลำบาก

2. คุณพ่อตายด้วย “มะเร็งในตับ” เพราะ.....กรรมในอดีตที่เคยเลี้ยงสัตว์ไว้ขายให้เขาฆ่า และล่าสัตว์เอามาเป็นอาหารมาส่งผลจ่ะ !

ตายแล้วก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ในระดับล่าง ลำบากในช่วงแรก เพราะทำทานมาน้อย แต่ต่อมาก็ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ก็ทำให้สภาพทุกอย่างดีขึ้น , ที่ยังไม่ได้ไปอบาย เพราะท่านเล่นไพ่เป็นงานอดิเรก ไม่ได้เล่นแบบล้างผลาญ กับมีบุญที่เคยทำไว้ในพระพุทธศาสนามาปิดอบายเอาไว้ให้

3. คุณแม่ต้องมาแต่งงานกับคุณพ่อ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก เพราะ....กรรมในอดีต ได้ยกลูกสาวสองคนให้ไปแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก วิบากกรรมนี้จึงทำให้มาโดนบ้าง ,

อีกทั้งก็เคยเป็นสามี-ภรรยากันมา แต่เวลารักก็รัก กับอธิษฐานขอให้มาเจอกันอีก แต่เวลาทะเลาะกัน ก็ขออย่าให้มาเจอกันสลับกันไปอย่างนี้จ่ะ !

ท่านพยายามฆ่าตัวตายหลายครั้ง แต่มีคนมาช่วยทุกครั้ง เพราะ....กรรมในอดีตที่ท่านยกลูกสาวให้คนที่ตนไม่รัก จนทำให้ลูกสาวอึดอัดคิดฆ่าตัวตาย แต่ก็ยังไม่ได้ฆ่า , จึงไม่มีผังฆ่าตัวตายติดมา แม้ว่าจะมีเหตุทำให้อึดอัดก็ฆ่าตัวตายไม่ได้ ต้องมีเหตุให้ไม่อาจฆ่าตัวตายได้

4. คุณแม่มีลูกคนแรกเป็น “โปลิโอ” เพราะ....ในอดีตท่านเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ใช้ข้าทาสบริวารจับสัตว์ล่ามโซ่ตรวนไว้ฆ่าขายและขายให้เขาฆ่า วิบากกรรมนี้จึงดึงดูดให้ได้อดีต ข้าทาสบริวารที่ตัวใช้ให้มัดสัตว์ฆ่าขายและขายฆ่าดังกล่าว มาเกิดเป็นลูกให้ตัวเองต้องเลี้ยงดูจ่ะ !

ถ้าคุณแม่ไม่ใส่บาตรทุกวันแล้วอธิษฐาน ก็มีสิทธิ์ได้ลูกพิการอีก เพราะ....ในอดีตท่านใช้บริวารหลายคนมัดสัตว์ฆ่าขาย , ขายเพื่อให้เขาเอาไปฆ่าดังกล่าวมาเกิดเป็นลูกจ่ะ !
ผังนี้ยังมีอยู่ ,ให้คุณแม่สั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นวิบากกรรมนี้จ่ะ !

5. คุณแม่ไม่มีบ้านและที่ดินเป็นของตัวเอง เพราะ....ทำทานเรื่องที่ดินและบ้านมาน้อย ที่สำคัญ คือ ไปห้ามญาติที่กำลังจะยกที่ดินและบ้านให้ถวายวัด จนเขาเปลี่ยนใจ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

ตอนที่มีเงินก็ไม่คิดซื้อ , พอคิดจะซื้อก็ไม่มีเงิน เพราะ....วิบากกรรมดังกล่าว คือ ห้ามไม่ให้เขายกที่ดินให้เป็นที่กัลปนาสงฆ์ จนญาติคนนั้นเปลี่ยนใจไม่ถวายวัดมาส่งผลจ่ะ !

6. พี่ชายมีอายุต่อมาได้ถึงปีกว่า ทั้ง ๆ ที่คุณหมอเจ้าของไข้บอกว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียง 6 เดือน เพราะ....บุญในปัจจุบัน ที่ทำตามหลักวิชชา , คือ ทำทาน , รักษาศีล , เจริญภาวนา ได้ไปตัดรอนวิบากกรรมและยืดอายุขัยให้ยืนยาวขึ้นจ่ะ !

7. พี่ชายฝันเห็นหลวงปู่ หลังจากที่ได้ถวายเงินกฐินบนเตียงผู้ป่วยกับพระอาจารย์ ความฝันนั้น ก็เป็นกุศลนิมิตที่เกิดจากการทำบุญและทำสมาธิในช่วงนั้นบันดาลให้เห็นในฝันจ่ะ !

ความฝันนั้นก็หมายความว่าจิตของพี่ชายเป็นกุศลจ่ะ !

8. ก่อนตายพี่ชายก็ทำจิตได้แค่เป็นกุศล ยังไม่ถึงหลักวิชชาที่จะมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์จ่ะ ! ที่ญาติเห็นว่านั่งอยู่ในห้องก็ไม่จริงจ่ะ !

พี่ชายตายแล้วก็ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์” เฟส 3 ด้วยบุญที่ทำในช่วงท้ายของชีวิตกับหมู่คณะ จ่ะ ! ตายแบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมานทอง

กำลังยิ้มแย้มแจ่มใสชื่นชมกับทิพยสมบัติ และศึกษาในสังคมใหม่ และฝากบอกว่าบุญมีจริง ซึ่งตอนนี้เขาประจักษ์ในผลแห่งบุญแล้วจ่ะ !

9. ลูกเป็นคนรวบรวมเงินจากหมู่ญาติมอบให้พี่ชายถวายพระ พี่ชายถวายอย่างเดียว บุญนี้ก็มีมากมายระดับปิดอบาย และพาพี่ชายไปสวรรค์ดาวดึงส์ เฟส 3 ได้จ่ะ !

และจะส่งผลให้พี่ชายในภพชาติต่อไปได้รื้อผังจนออกไป และมีสมบัติตามกำลังแห่งบุญของตนจ่ะ !

10. เงินที่ขอยืมมาจากญาติ เพื่อให้พี่ชายได้ทำกฐินตอนป่วย ,ต่อมาพี่ชายก็ยกที่ดินให้กับญาติที่เป็นเจ้าของเงินนั้น เพื่อชดเชยกับเงินที่ญาติให้มา อย่างนี้พี่ชายก็ได้บุญเต็มที่

โดยถือว่าเป็นทรัพย์ของพี่ชายอย่างแท้จริง และไม่ได้เป็นหนี้ญาติคนนั้น แต่ญาติคนนั้นก็จะมีส่วนแห่งบุญนี้ด้วยจ่ะ !

11. “น้องเขย” ทีแรกให้ขอยืมเงิน 3 แสนบาท แต่ภายหลังเปลี่ยนใจไม่เอาคืน โดยตั้งใจร่วมบุญไปกับพี่ชาย น้องเขยจะได้บุญโดยจะมีสมบัติติดตัวไปข้ามชาติ โดยผังจนจะถูกรื้อไป และจะมีหมู่ญาติที่เป็นสัมมาทิฐิ และจะคอยติดตามช่วยเหลือเกื้อกูลน้องเขยคนนี้ เหมือนชาตินี้ที่น้องเขยได้เกื้อกูลพี่ชายก่อนดังกล่าวจ่ะ !

12. ลูกได้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “เผยแผ่” โดยมีผังบวชติดตัวมาหนาแน่น โดยในชาติไกล ๆ บางชาติก็ไม่ได้บวช, ต่อ ๆ มาก็บวชช่วงสั้น , และช่วงยาว กระทั่งชาติใกล้ ๆ ก็ได้บวชตลอดชีวิต , ดังนั้นชาตินี้มีสิทธิ์บวชตลอดชีวิตได้

การที่จะบวชตลอดชีวิตได้อย่างมีความสุข ก็ต้องมีเป้าหมายของการบวชชัดเจน , อีกทั้งบำเพ็ญสมณะธรรมทุกวันให้ได้ตลอดชีวิต จนมีความสุขที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ก็จะหล่อเลี้ยงใจให้ยินดีกับเพศนักบวช อีกทั้งต้องคบหมู่สหธรรมิกที่ประพฤติดีปฏิบัติชอบจ่ะ !

13. พระอาจารย์ที่เป็นกัลยาณมิตรให้กับครอบครัวของลูก ท่านก็ได้ทำหน้าที่นี้มากับครอบครัวของลูกหลายชาติแล้ว , ชาตินี้ผังเดิมติดตัวมา เมื่อมาเจอกันก็มาทำต่อจ่ะ ! และได้เคยเป็น พระอาจารย์ของพี่ชายมาก่อนในอดีตจ่ะ !

พระอาจารย์ท่านนี้ ท่านทำหน้าที่ “เผยแผ่” มาตลอด ยังไม่ถึงกับทำวิชชากับหลวงปู่ แต่ก็มีผลการปฏิบัติธรรมได้ดีเข้าถึงองค์พระภายในใส ๆ ได้จ่ะ !

พุทธันดรที่ผ่านมา ก็ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช และได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต , ปฏิบัติธรรมได้ดีจนได้กลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ ดังนั้นชาตินี้ก็ให้ประคับประคองตัวให้ดีจ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !