เศรษฐีไร่อ้อย เจ๊หวังรวยล้นไร่

 

        ลูกชื่อ หวังดี ทัพวงค์ หรือ เจ๊หวัง ชาวไร่อ้อย แห่งจังหวัดกำแพงเพชรค่ะ ลูกเพิ่งเคยทอดกฐินกับวัดพระธรรมกายครั้งแรกไปเมื่อปีที่แล้ว เพราะเพิ่งเข้าวัดได้แค่ปีเดียวเท่านั้น ซึ่งก็ไม่คิดไม่ฝันเลยค่ะว่า หลังจากทำบุญนี้ไปแล้ว จะเจอความรวยแรงแบบไม่ต้องรอลุ้น จนรู้สึกร่าเริงได้ถึงขนาดนี้...

 

 

 

        ก่อนลูกเข้าวัดพระธรรมกาย ลูกตะลุยทำบุญมาหลายวัดค่ะ เพราะลูกเกิดมาจน เรียนจบก็แค่ ป.4_อีกทั้งยังต้องลำบากตรากตรำทำไร่อ้อยมาตั้งแต่เล็ก จากสภาพเช่นนี้ จึงคิดได้ว่า เราต้องทำบุญให้มากๆ เพื่อชาติหน้าจะได้ไม่ต้องเจอความจนอีก จากนั้น ลูกก็ทำบุญไปเยอะมากเมื่อเทียบกับฐานะตัวเอง ทำจนไม่มีเงินเก็บ จนชาวบ้านเอาไปพูดกันว่า “มันทำบุญเยอะอย่างนี้ เดี๋ยวมันก็หมด”_แต่จนป่านนี้แล้ว ก็ไม่เห็นจนลงสักที ทั้งๆที่ลูกเริ่มต้นชีวิตคู่จากการไม่มีสมบัติอะไรกันเลยค่ะ

 

 

 

        ลูกมีชีวิตอย่างนี้ จนกระทั่งเปิดเจอช่องดีเอ็มซี แล้วก็สะดุดใจชอบโครงการบวชพระ 7,000-รูป 7,000-ตำบล ที่หลวงพ่อจัดขึ้น ลูกจึงส่งลูกน้องสองคนและสามีมาบวช ซึ่งในช่วงที่สามีบวช ลูกก็ทราบข่าวว่า...ที่วัดพระธรรมกายจะมีการทอดกฐิน และมีการทำบุญสร้างอาคาร 100-ปีคุณยายอาจารย์ ซึ่งเป็นอาคารเพื่อการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ทำให้ลูกอยากทำบุญนี้ขึ้นมาอย่างจับใจ ทั้งๆที่ตอนนั้นยังไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลย แต่เมื่อเห็นศักยภาพของวัดแล้ว ก็รู้สึกทึ่ง ที่จัดบวชได้ทีละหมื่น ทีละแสน และเร็วๆนี้ก็จะบวชเป็นล้านๆ ลูกจึงคิดว่า...ถ้าชาวไร่ชาวนาจนๆอย่างลูก มีสิทธิ์และมีส่วนในการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ลูกจะต้องได้บุญเยอะสุดๆอย่างแน่นอน

 

 

        พอคิดอย่างนี้...ก็มาดูเงินทั้งหมดที่ชาวไร่อย่างเราพอจะมีในตอนนั้น แต่ปรากฏว่า...มันเหลืออยู่นิดเดียวเท่านั้นค่ะ เพราะเพิ่งทำบุญสร้างกุฏิกับวัดแถวบ้านไปสองแสนกว่าบาท ลูกจึงตัดสินใจเอาสร้อยคอทองคำที่สามีสุดที่รักให้ลูกตอนหมั้นไปจำนำ แล้วรวบรวมเงินที่มีในตอนนั้นได้ห้าหมื่นบาท แล้วเอามาทำบุญทันที ซึ่งชาวบ้านแถวนี้ ไม่มีใครทำบุญกันถึงขนาดนี้หรอกค่ะ แต่ลูกคิดว่า หากเรานำสิ่งที่เราตัดใจได้ยาก เอาสิ่งนั้นมาทำบุญอย่างง่ายๆแล้ว เวลาบุญส่งผล สมบัติที่ชาวโลกจะได้กันยากๆ เราก็จะได้อย่างง่ายๆ

 

 

 

        นอกจากทำบุญด้วยตัวเองแล้วยังไม่พอค่ะ ลูกเดินลุยบอกบุญเพื่อนบ้านทุกบ้าน ตั้งแต่เช้าถึงสองทุ่มกว่า เพราะลูกก็อยากให้พวกชาวไร่ชาวนาทุกคนมีส่วนในการฟื้นฟูศีลธรรมโลก ซึ่งเขาก็ร่วมบุญกันมาคนละ 10-บาท 20-บาท 100-บาท ด้วยความศรัทธา จนกระทั่งไปเจอคนคนหนึ่งที่ไม่ศรัทธา แถมต่อต้านวัดพระธรรมกาย เขาบอกว่า “ไม่ทำหรอก...วัดนี้รวยแล้ว คนไปทำบุญที่นี่...สุดท้ายก็หมดตัว”_ลูกก็บอกเขาว่า “เจ๊หวังไปดูวัดนี้มาแล้วนะ คนไปกันเยอะแยะ ถ้าเขาไปทำบุญที่นี่แล้วหมดตัวจริงๆ เขาจะไปอีกทำไมให้โง่ อีกทั้งคนจากต่างประเทศคงไม่ลงทุนยอมจ่ายค่าเครื่องบินแพงๆไปทำบุญที่วัดนี้กันหรอก แต่เขาไปแล้ว...รวยขึ้นๆ หรือไม่...ชีวิตก็ดีขึ้น”

 

        พอพูดอย่างนี้จบ เขาก็อึ้งไปสักครู่...ซึ่งลูกก็ไม่รอช้า ถามเขากลับไปว่า “แล้วคุณไม่อยากรวยกับเขาบ้างหรือ”_พอลูกพูดจบ เขาก็รีบควักแบงก์พันออกมาทำบุญด้วยทันทีค่ะ ทำให้งานนี้ลูกชวนคนทำบุญได้ถึงแปดพันบาท และเมื่อถึงวันทอดกฐินจริงๆ ลูกก็รวบรวมทรัพย์สมบัติที่เกิดขึ้นใหม่ ทำบุญอย่างสุดกำลังจนครบหนึ่งแสนบาท ด้วยความปลื้มที่สุดค่ะ

 

 

        หลังจากทำบุญแล้วก็เกิดเหตุอัศจรรย์อย่างที่ไม่คาดคิด เพราะบุญได้ส่งผลรวดเร็วจนลูกตกใจ คือ อยู่ๆก็มีคนมาจ้างลูกตัดอ้อยเพิ่ม ทำให้มีรายได้ในปีนั้นถีบตัวสูงกว่าเดิมไปถึงสี่แสนบาท ซึ่งมากเป็นประวัติการณ์อย่างที่ไม่เคยเจอมาเลยค่ะ ซึ่งยังไม่พอแค่นั้น หลังจากทำบุญกฐินแล้ว ฝันของลูกก็เป็นจริงค่ะ คือ ลูกฝันอยากได้รถไถมานานมากแล้ว ขอยืมเงินแม่กี่ครั้งๆก็ไม่ให้สักที จนรู้สึกหมดหวัง แต่อยู่ๆคราวนี้ ท่านได้ให้ยืมเงินก้อน มาดาวน์รถไถ ราคา 1.9-ล้านบาทอย่างง่ายๆ

 

 

 

        อีกทั้ง ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.)_ยังได้อนุมัติให้ลูกกู้เงินซื้อที่ดินอย่างไม่น่าเชื่อ ลูกจึงคิดว่าจะเอาที่ดินนั้นมาทำห้องเช่า แต่พอคิดๆดู ก็คิดไม่ออกค่ะว่า แล้วใครจะมาเช่า เพราะเป็นทำเลที่ไม่เจริญ รอบข้างมีแต่ทุ่งนาฟ้าโล่ง แต่ก็แทบไม่น่าเชื่อ เพราะเกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้นเป็นว่าเล่น คือ มีคนมาถามว่า จะใช้ที่ดินทำอะไร ลูกจึงตอบไปว่า อยากทำห้องเช่า เขาก็รีบพูดสวนกลับทันทีเลยว่า “ดีเลย...เจ๊รีบสร้างให้เสร็จด่วนที่สุด อีกเดือนกว่าๆ ราวๆปีใหม่ จะมาขอเช่า”_ตอนนั้นลูกรู้สึกอัศจรรย์ใจที่ได้ลูกค้ามาเช่าตั้งแต่ยังไม่ทันสร้างอะไรเลย ซึ่งเขาจะเช่าทำร้านอาหารป่าค่ะ จากนั้น ก็มีคนพากันมาขอเช่าห้องเต็มทุกห้องตั้งแต่เดือนแรก จนตอนนี้ลูกกลายเป็นเศรษฐีห้องเช่ามูลค่าเกือบล้านไปแล้วค่ะ

 

 

 

        ตอนนี้ ลูกเข้าใจแล้วว่า ทำไมหลายคนถึงบอกว่า พวกที่เข้าวัดพระธรรมกายมีแต่พวกคนรวยๆ เพราะขนาดเจ๊หวัง...เพิ่งเข้าวัดได้แค่ปีเดียว ยังรวยขึ้นพรวดพราดขนาดนี้ จนตัวเองก็อึ้งเหมือนกัน และที่เขาว่ากันว่า พอไปทำบุญที่วัดนี้แล้วจะหมดตัว เจ๊หวังทำหมดก็จริง ถึงขนาดเอาสร้อยทองหมั้นที่สามีให้ไปทำบุญ แต่หลังทำบุญอย่างสุดกำลังไปแล้ว กลับมีมากกว่าเดิมหลายเท่า ซึ่งไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะ เหมือนลูกธนู เมื่อเราง้างคันธนูถอยหลังออกพร้อมจะยิง ยิ่งง้างมากเท่าไร เหมือนเราถอยหลังมากเท่านั้น แต่กลับมีแรงส่งให้ลูกธนูพุ่งไปไกลสุดไกล บุญก็เหมือนกัน ต้องทำอย่างสุดๆ ตัดความตระหนี่ออกจากใจจนหมด...จนบุญเกิดขึ้น แล้วบุญในตัวก็จะไปทำหน้าที่ดึงดูดทรัพย์สมบัติที่มากกว่า...ให้มาหาเราเอง

 

 

 

        สุดท้ายนี้ เจ๊หวังอยากถามด้วยคำถามซื่อๆว่า “อยากรวยกันไหมคะ”_ถ้าอยากรวย รออะไรอยู่ล่ะคะ มาทอดกฐินกันเถอะค่ะ แต่ตอนนี้เจ๊หวัง...ขอรีบรวยและลุยไปทำหน้าที่ชวนชาวไร่ชาวนาทำบุญกันก่อน ปีนี้...เจ๊หวังชวนไปได้หมื่นกว่าบาทแล้วค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลยาณมิตรหวังดี ทัพวงค์