จากลูกกรรมกร สู่ผู้กองยอดรวย

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        ผม เรืออากาศเอกอัครวัฒน์ เรืองฤทธิ์โอภาส อายุ 31 ปี หรือจะเรียกผมว่า “ผู้กองบอย” ก็ได้ครับ ปัจจุบันผมรับราชการที่กรมสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ทหารอากาศ และเป็นเจ้าของโรงเรียนกวดวิชาประดับดาว ที่ติวเด็กสอบเข้านายร้อย 4 เหล่าทัพ, เข้าพยาบาลทหาร หรือเข้านายร้อยตำรวจหญิงครับ ทางโทรทัศน์มีละครเรื่อง “ผู้กองยอดรัก” แต่สำหรับผม ขอภูมิใจเสนอเรื่อง “ผู้กองยอดรวย” ที่พูดอย่างนี้ ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เพราะหากย้อนดูปูมหลังของผมแล้ว ไม่มีใครเชื่อหรอกครับว่า “คนอย่างผมจะมีวันนี้ได้”

 

 

 

        ในอดีต ผมเป็นเด็กยากไร้ที่เป็นเพียงลูกกรรมกรในโรงงานหล่อเหล็ก พ่อแม่ได้ค่าแรงขั้นต่ำเพียงวันละ 120-150 บาท และที่แย่หนักไปกว่านั้น ครอบครัวของเราไม่มีบ้านจะอยู่ครับ ต้องอาศัยอยู่ในห้องหลังคามุงสังกะสี ที่ทางโรงงานสร้างแบบชั่วคราวให้คนชนชั้นแรงงานอยู่รวมกัน แต่ใครล่ะครับ จะพอใจกับชีวิตเยี่ยงนี้ ดังนั้น ผมจึงจำเป็นต้องมุมานะเพื่อยกระดับชีวิต โดยการสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารครับ ซึ่งหลังจากสอบได้แล้ว ก็ได้มาบวชสามเณรในรุ่นขุนพลแก้วที่วัดพระธรรมกาย เมื่อจบโครงการก็มาเป็นอาสาสมัครช่วยงานบุญใหญ่ โดยมีหน้าที่กวาดถูสเตท, ปูเสื่อ, เตรียมอาสนะให้พระ และเบาะรองนั่งให้ประธานกองกฐินที่แต่ละท่านทำบุญระดับเอ็มกันทั้งนั้น ขณะทำไป ผมก็คิดไปว่า “วันนี้เราได้แค่ถูสเตท แต่สักวัน คนจนๆอย่างเรานี่แหละ จะทำบุญระดับเอ็มให้ได้ก่อนตาย”

 

        แต่ ณ เวลานั้น ดูเหมือนความฝันของผม ช่างเป็นเรื่องเพ้อเจ้อที่ไม่มีวี่แววว่าจะเป็นไปได้เลยครับ เพราะเมื่อผมเรียนจบมา แม้จะดูเท่ดูดี แต่ผมก็ต้องอดโซครับ เพราะเงินเดือนเรืออากาศตรีก็แค่ 7,040 บาทเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ ผมจึงต้องดิ้นรนไปรับจ้างสอนพิเศษ และต้องทำเป้าหาเด็กมาเรียนพิเศษให้กับโรงเรียนกวดวิชาแห่งหนึ่ง จนผมเก็บเงินได้สองแสนบาท แล้วเอามาเช่าตึกเปิดโรงเรียนสอนกวดวิชาเป็นของตัวเองในปี พ.ศ.2549 จนกระทั่งในปี พ.ศ.2552 ผมต้องการที่จะรื้อผังจนแบบชนิดถอนรากถอนโคน ผมจึงไม่รอช้ารีบปิดบัญชีหนึ่งเอสแรกของชีวิต มาทำบุญทอดกฐินปี พ.ศ.2552 ทันที และนอกจากจะปิดบัญชีของตัวเองแล้ว ผมยังไปชวนพ่อกับแม่และเพื่อนๆร่วมบุญด้วย รวมแล้วได้มากถึงสองเอสกว่าๆครับ ซึ่งเป็นเงินทำบุญที่มากที่สุดในชีวิตของผมและครอบครัว

 

 

        หลังจากทำบุญแล้ว อยู่ๆผมก็เกิดความคิดสว่างวาบผุดขึ้นมาว่า “เราน่าจะสร้าง อพาร์ทเมนท์ให้คนเช่า เพื่อจะได้เอาค่าเช่าไว้เลี้ยงพ่อแม่ เผื่อในอนาคตหากเราเกิดอยากบวชตลอดชีวิตขึ้นมา จะได้ไม่ต้องกังวล” เมื่อคิดดังนั้น ผมจึงไปติดต่อกับทางธนาคารเพื่อขอกู้เงินนำมารวมกับเงินหมุนที่ผมมี แล้วนำมาลงทุนสร้างอพาร์ทเมนท์ ซึ่งค่าก่อสร้างรวมที่ดินแล้วราคาสูงถึงเกือบ 7 ล้านบาทครับ ตอนไปขอกู้เงิน พนักงานธนาคารได้เตือนผมว่า “ผมขอเตือนนะ คุณมีโอกาสเจ๊งสูงมาก เพราะในภาวะเศรษฐกิจแย่แบบนี้ คุณไม่มีทางหาคนมาเช่าได้เต็มหรอก คุณเชื่อข้อมูลของผมเถอะ เพราะผมอยู่ในวงการปล่อยสินเชื่อมานาน ผมเห็นเขาเจ๊งกันมามากแล้ว แต่ไม่ต้องกลัว มันมีทางรอดอยู่อย่างหนึ่ง คือ คุณต้องมีของดีจริงๆถึงจะช่วยได้ และถ้าของดีนั้นสามารถทำให้คุณรวยได้ล่ะก็ ให้คุณช่วยกลับมาบอกผมนะ ผมจะรีบไปกราบเลย”

 

        เมื่อแม่ของผมได้ฟังเรื่องนี้ ท่านก็บอกกับผมว่า “ไม่ต้องห่วง ของดีน่ะ...มีแน่ๆ เพราะเพิ่งจะปิดบัญชีร่วมบุญกับลูก ทำบุญทอดกฐินสร้างอาคาร100 ปีคุณยายอาจารย์ไป จะไปกลัวอะไร ถ้าอพาร์ทเมนท์สร้างเสร็จ เราก็ทำกรอบรูปคุณยายอาจารย์ขนาดใหญ่ที่สุดมาติดในอพาร์ทเมนท์เลย” นับจากนั้น แม่ของผมก็ลงมือเลยครับ ท่านสวดสรรเสริญคุณยายอาจารย์เช้า-เย็น อธิษฐานนึกถึงบุญกฐินที่เพิ่งทำไป พอเดือนมกราคม พ.ศ.2553 เดือนแรกของการเปิดอพาร์ทเมนท์ ปรากฏว่าไม่รู้คนพากันมาจากไหน กรูมาแย่งกันเช่าเต็มหมดทุกห้องอย่างเหลือเชื่อ ทำให้ผมมีรายได้จากค่าเช่าอพาท์เมนท์มากถึงเดือนละห้าหมื่นกว่าบาท เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

 

        ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากผมปิดบัญชีทำบุญกฐินปี พ.ศ.2552 ไปไม่ทันไร เด็กนักเรียนก็พากันมาสมัครกวดวิชาที่โรงเรียนของผม โดยเพิ่มจาก 120 คนเป็น 170 คนในทันที ซึ่งค่าเรียนก็ไม่ใช่ถูกนะครับ ตกคนละ 15,000 บาท ทำให้ผมมีเงินไปถอยรถป้ายแดงมาใช้ถึง 2 คัน รวม 2.5 ล้านบาทครับ ผมขอกราบเรียนหลวงพ่อว่า หลังจากปิดบัญชีทอดกฐินไป ภายใน 5 เดือนเท่านั้นเองครับ ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงพลิกโผชีวิตของผมอย่างเหลือเชื่อ จนชาวบ้านแถวนั้นพากันลือว่า “มันรวยพรวดพราดขนาดนี้ เพราะมันขายยาบ้า” พอผมรู้อย่างนี้ก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้เลยครับ

 

        เมื่อผมได้ฟังเรื่องราวพลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ที่หลวงพ่ออ่านให้นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกฟังผ่านทางดีเอ็มซี (DMC) ไปหลายสิบเรื่อง ผมก็อยากเป็นประธานกองระดับเอ็มอย่างที่สุด แต่พอมานับเงินแล้ว มีไม่ถึงครับ แต่ผมก็ใช้วิธีการเดียวกันกับแม่ของผม คือ อธิษฐานขอพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯวันละ 50 รอบ ซึ่งภายในสามวันเท่านั้นครับ อยู่ๆก็มีเงินค่าสอนพิเศษโอนเข้ามาในบัญชีของผมถึงสองเอส จากนั้นผมก็ปิดบัญชีทั้งหมด 8 บัญชี รวมกับเงินของพ่อได้ครบหนึ่งเอ็ม แล้วนำมาถวายทันที เมื่อนึกถึงบุญนี้ครั้งใด ผมปลื้มใจสุดขีดทุกครั้งเลยครับ เพราะผมรอคอยวันนี้มานานกว่า 10 ปี นับจากวันที่ลูกกรรมกรจนๆได้มาเป็นอาสาสมัครถูสเตท และปัจจุบันนี้ ผมได้กลายเป็นผู้กองยอดรวย เป็นเจ้าของอพาร์ทเมนท์มูลค่าเกือบ 7 ล้านบาท มีรถยนต์ใช้ถึง 5 คัน มีโรงเรียนกวดวิชาที่ขยายเพิ่มเป็น 4 ตึกได้อย่างอัศจรรย์ จนผมเกิดอาการปลื้มอย่างที่สุด ใจของผมขยาย อยากที่จะทำบุญกฐินเพื่อสร้างอาคารพระผู้ปราบมาร แบบเหมาห้อง ผมกราบขอบารมีหลวงพ่อให้ผมทำ 1 ห้อง ได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ด้วยครับ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

เรืออากาศเอกอัครวัฒน์ เรืองฤทธิ์โอภาส