อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอน ทักคนสึก แม่นนัก โดยลุงหลอม

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ.2555

อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ 

 

ตอน.. ทักคนสึก..แม่นนัก โดยลุงหลอม

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

        ลูกชื่อ องุ่น สุขเจริญ เป็นลูกหลานทางสายเลือดแท้ๆ ของหลวงปู่ค่ะ

 

 

น้าองุ่น สุขเจริญ หลานหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

 

        หลวงพ่อคะ วันนี้ลูกขออนุญาตมาเล่าถึงเรื่องราวความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเรื่องนี้ ลุงฉลอม มีแก้วน้อย หรือ ลุงหลอม หลานชายแท้ๆ ของหลวงปู่ ได้เล่าให้ฟังค่ะ

 

 

ลุงฉลอม มีแก้วน้อย หรือ ลุงหลอม หลานชายแท้ๆ ของหลวงปู่

 

        ลุงหลอม เป็นหลานผู้ใกล้ชิดหลวงปู่มาก เพราะได้ดูแลอุปัฏฐากหลวงปู่จนกระทั่งท่านมรณภาพ ปัจจุบัน ลุงหลอม ยังมีชีวิตอยู่ แต่ท่านอายุมากถึง 91 ปีแล้วค่ะ จะลุกขึ้นมาเล่าอะไรยาวๆ ไม่ไหว แต่เนื่องจากลูกไม่อยากจะให้ประวัติศาสตร์เลือนรางไปมากกว่านี้ และที่สำคัญ ในฐานะที่ลูกเกี่ยวข้องกับหลวงปู่ และใกล้ชิดกับลุงหลอมโดยตรง ก็เลยอยากมาถ่ายทอดเรื่องราวที่ลุงหลอมเล่าให้ลูกฟังอย่างละเอียด ถึงในสมัยที่ลุงหลอมอยู่กับหลวงปู่ค่ะ

 

        หลวงพ่อคะ ว่าไปแล้ว ลุงหลอมถือเป็นบุคคลยุคต้นวิชชา ที่ใกล้ชิดหลวงปู่มาตั้งแต่เด็ก เพราะโยมแม่ของหลวงปู่ พาลุงหลอมไปวัดปากน้ำตั้งแต่ลุงหลอมอายุได้ 5 ขวบ เนื่องจากเป็นหลานรักของโยมแม่หลวงปู่ ต่อมาลุงหลอมก็ได้มาอยู่ที่วัดปากน้ำโดยมีแม่ชีปุกและแม่ชีท้วม คอยดูแลเรื่องความเป็นอยู่ให้ โดยให้เรียนหนังสือ แต่เนื่องจากลุงหลอมเรียนไม่รู้เรื่อง ก็เลยทำให้ไม่ชอบเรียน จึงทำให้ครูใหญ่มาฟ้องหลวงปู่ค่ะ ซึ่งหลวงปู่เห็นลุงหลอมไปไม่ไหวจริงๆ ก็เลยบอกกับครูใหญ่ไปว่า “ช่างมันเถอะ ไอ้นี่มันดื้อ ให้มันเรียนเท่าที่มันชอบนั่นแหละ” ด้วยเหตุนี้ ลุงหลอมก็เลยเลิกเรียนแล้วกลับไปอยู่บ้านที่ อ.สองพี่น้อง แต่ลุงหลอมอยู่บ้านได้ระยะหนึ่ง ก็อดคิดถึงย่า(ซึ่งเป็นโยมแม่ของหลวงปู่)ไม่ได้ จึงกลับมาอยู่ที่วัดปากน้ำใหม่ แต่พอมาอยู่คราวนี้ ลุงหลอมก็ชอบแอบหลวงปู่ไปดูหนังกลางแปลงตอนดึกๆ ที่ตลาดพลูทุกคืน

 

        จนกระทั่งวันหนึ่ง ประมาณตี 1 ขณะที่ลุงหลอมแอบย่องกลับวัดกับเพื่อน ก็แจ๊คพอตแตกค่ะ คือ มาเจอหลวงปู่กำลังเดินตรวจวัดอยู่พอดี และทันใดนั่นเองค่ะ พอหลวงปู่ชี้หน้า ทำให้ลุงหลอมและเพื่อนวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงแบบไม่คิดชีวิต เพราะกลัวหลวงปู่ดุ แต่ในที่สุดก็ไม่รอดค่ะ เพราะอีก 2 วันต่อมา หลวงปู่ก็สั่งให้ลุงหลอมบวชเณรทันที โดยให้ลุงหลอมนั่งสมาธิทุกวัน แต่ด้วยความที่ยังเด็กอยู่ บางครั้งง่วงนอนมาก สามเณรหลอมก็เลยนอนเหยียดยาวอยู่หน้าหิ้งพระเลยค่ะ

 

        จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่ง สามเณรหลอมก็ตื่นมาเจอแจ๊กพอตอีกแล้วค่ะ คือ ตื่นมาเจอหลวงปู่มายืนอยู่ตรงหน้าพอดี หลวงปู่จึงเอ็ดว่า “ไอ้จุดธูปล่อตา ไอ้ภาวนาล่อครู ไอ้ชนิดนี้ต้องเฆี่ยนเสียให้เข็ด” ซึ่งพอลุงหลอมได้ยินคำว่าเฆี่ยนเท่านั้นแหละค่ะ ก็วิ่งหนีอ้าวเลย และพอลุงหลอมบวชได้ประมาณ 1 ปี ก็รู้สึกว่า ชีวิตนักบวชไม่เหมาะกับตัวเองจริงๆ เพราะอยากจะไปดูแต่หนัง จึงไปบอกหลวงปู่ว่า “หลวงพ่อครับ ผมจะมาขอสึก” พอพูดจบเท่านั้นค่ะ หลวงปู่ก็ตาเขียว พร้อมกับพูดว่า “มึงจะสึกออกไปเป็นควายเร๊อะ” จากนั้นหลวงปู่ก็รีบลุกเข้ากุฏิของท่าน แล้วหยิบหนังสือเรียนบาลี 3 เล่ม มาให้สามเณรหลอม เพราะหลวงปู่มีนโยบายว่า พระเณรที่วัดปากน้ำ บวชแล้วจะอยู่เฉยๆ ไม่ได้ ถ้าไม่ชอบนั่งสมาธิ ก็ต้องเอาดีทางด้านเรียนบาลีให้ได้

 

        หลังจากนั้น หลวงปู่ก็ให้สามเณรหลอมย้ายกุฏิมาอยู่ใกล้ๆ ท่าน คือ ไม่ว่าสามเณรหลอมจะไปไหนมาไหน ก็ต้องเดินผ่านหน้ากุฏิท่าน แต่เนื่องจากสามเณรหลอมเรียนบาลีก็ไม่รู้เรื่องอีก จึงอยากสึกมาก จึงหนีหลวงปู่โดยกระโดดออกทางหน้าต่าง แล้วเดินทางมาสึกที่วัดสองพี่น้อง นับจากนั้น ลุงหลอมก็กลับมาทำนาเลี้ยงบิดามารดาและพี่น้อง หลังสึกมาแล้ว ลุงหลอมลำบากมาก แล้วยิ่งทำก็ยิ่งจนลงๆ เพราะน้ำท่วมนาล่มจมหมด จนลุงหลอมมาพูดตอนหลังว่า “ลำบากลำบนมาหลายปี ลุงมีชีวิตเหมือนวัวควายอย่างที่หลวงปู่ทักก่อนสึก คำพูดหลวงปู่ช่างจริงแท้ๆ”       

 

        นอกจากนั้นลุงหลอมยังบอกอีกว่า หลวงปู่ทักคนที่ไปขอลาสึกนี่แม่นนัก อย่างในครั้งที่ หลวงพี่แช่ม ซึ่งเป็นญาติของหลวงปู่ที่บวชอยู่ที่วัดนางชีก็เหมือนกัน พอไปกราบลาหลวงปู่ก่อนจะสึก หลวงปู่ก็ทักว่า “จะสึกไปทำไม สึกไปก็ไปฟันแผ่นดินกิน มีลูกมีเมียก็มีเมียหมา” ซึ่งก็จริงๆ ค่ะ หลวงปู่นี่ท่านแม่นยิ่งกว่าตาเห็น คือ พอตาแช่มสึกไป ก็ไปฟันแผ่นดินกินจริงๆ คือ มีอาชีพทำไร่ขุดดินปลูกพืชหาเลี้ยงชีพ และพอมีเมีย เมียของตาแช่ม ดันชื่อหมาจริงๆ ค่ะ ซึ่งยุคนั้น คนในอำเภอสองพี่น้อง รู้จักยายหมาดี

 

        หรืออีกรายหนึ่ง คือ สามเณรมงคล มาขอหลวงปู่สึก แต่หลวงปู่ไม่ให้สึก โดยท่านทักว่า “สึกไป มึงจะต้องไปขายกางเกงกิน” ซึ่งก็จริงๆ ค่ะ หลังจากสึกแล้ว ในบั้นปลายชีวิตของทิดมงคล ก็ตกอับสุดๆ จนไม่มีเงินจะใช้ ไม่มีข้าวจะกิน จนสุดท้าย ต้องไปถอดเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่เอาออกขาย แม้แต่กางเกงตัวสุดท้าย ก็ต้องเอามาขายกิน เป็นดังคำที่หลวงปู่พูดไว้จริงๆ ค่ะ

 

        สุดท้ายนี้ เรื่องราวที่เกี่ยวกับความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ยังมีอีกมากค่ะ ซึ่งบางส่วนแฝงอยู่ในอัตชีวประวัติชีวิตของลุงหลอม ซึ่งจะเข้มข้นและน่าติดตามขนาดไหน ลุงหลอมทำนาล่มจมแล้วจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ