พลิกชีวิตด้วยบุญทอดกฐิน ตอน พลิกล็อครอดชีวิตเพราะบุญกฐิน

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ.2555

พลิกชีวิตด้วยบุญทอดกฐิน

 

 

ตอน...พลิกล็อครอดชีวิต..เพราะบุญกฐิน

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

  

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

        ลูกชื่อ วุฒิตา พันธุรัตน์ เป็นเจ้าของร้านขนม สุจิตพร ทำขนมชั้นและซาลาเปาขายค่ะ

 

 

กัลฯ วุฒิตา พันธุรัตน์ เจ้าของร้านขนมสุจิตพร

 

        หลวงพ่อคะ มีคนกล่าวว่า สิ่งที่ทำให้แม่ทุกข์ใจมากที่สุดก็คือลูก ซึ่งก็จริงค่ะ เพราะเมื่อปีที่ผ่านมา คือปี 2554 ลูกทุกข์ระทมเหลือเกิน เพราะลูกสาวคนโตของลูก ที่ชื่อ วรางคณา ป่วยจนเกือบไม่รอดชีวิต ทั้งๆ ที่เธอเป็นคนสวยที่น่ารักและเรียนเก่งมาก อย่างในครั้งที่เรียนปริญญาตรีก็ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 และด้วยเหตุนี้ ลูกจึงส่งเสริมให้ลูกสาวไปเรียนต่อที่อเมริกา 1 ปี จากนั้นก็ให้ไปเรียนต่อที่ประเทศไต้หวัน 1 ปี และพอเรียนจบก็บินไปเรียนต่อที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษอีก 2 ปี เพราะเธอมีความสุขกับการเรียนมากๆ ค่ะ

 

 

น้องวรางคณา ลูกสาวคนโตของลูกค่ะ

 

 

 

น้องวรางคณา เรียนจนได้รับใบประกาศจากต่างประเทศค่ะ

 

        แต่พอเรียนไปเรียนมาเธอเกิดเป็นอะไรไม่ทราบค่ะ อยู่ๆ ก็มีอาการอ่อนเพลียหมดเรี่ยวหมดแรง ปวดศีรษะ มีไข้ต่ำๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ตอนหลังมารู้ว่า เธอเป็นโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษาหาย ซึ่งก็คือ โรคเอส-แอล-อี (SLE) หรือโรคพุ่มพวง หรือจะเรียกว่า โรคแพ้ภูมิตนเอง ก็ได้ค่ะ เพราะโรคนี้หากใครเป็นแล้ว แทนที่ร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกันขึ้นมาทำลายเชื้อโรค แต่กลับสร้างขึ้นมาต่อต้านและทำลายเนื้อเยื่อของร่างกายตนเอง จนมีผลกับทุกระบบของร่างกาย เช่น มีอาการตัวบวม ปวดตามข้อ ความดันเลือดสูง โลหิตจาง เม็ดเลือดขาวหรือเกล็ดเลือดต่ำ ไตอักเสบ จนถึงขั้นไตวายแบบเฉียบพลัน มีภาวะติดเชื้อง่าย ซึ่งแพทย์จะรักษาโดยใช้ยากดภูมิไว้ หรืออาจใช้คีโมค่ะ ซึ่งอาการที่กล่าวมาทั้งหมด ได้ทำให้เธอทรุดหนักในช่วงเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2554 จนถึงกับเข้าห้อง ICU อยู่ในโรงพยาบาลประเทศอังกฤษ นานถึง 2 เดือน เนื่องจากเกล็ดเลือดต่ำมาก ต้องให้เลือดและเกล็ดเลือดทุกวัน อีกทั้งต้องฉีดคีโม จนกระทั่งเธอมีอาการดีขึ้น ลูกจึงบินไปรับกลับเมืองไทย

 

        แต่ไม่นานต่อมา อยู่ๆ อาการของเธอก็กำเริบหนักขึ้นอีกในช่วงเดือนตุลาคม พ.ศ.2554 คือ ปีที่ผ่านมา มีอาการหายใจไม่ออก เพราะตรวจพบว่าปอดติดเชื้อขั้นรุนแรง เป็นฝ้าทั่วทั้งปอด ซึ่งเกิดจากเชื้อรา PCP ทำให้ปอดของเธอแทบจะรับออกซิเจนไม่ได้เลย จนหมอต้องใช้เครื่องถ่างขยายหลอดลม แล้วอัดดันอากาศเข้าสู่ปอดโดยตรง และนับวันเธอก็ยิ่งมีอาการทรุดลงเรื่อยๆ คือ นอนนิ่งราวกับไม่หายใจอยู่ในห้อง ICU ตัวบวมแดงคล้ำ มือเท้ากลายเป็นสีม่วง เล็บเป็นรู ระบบประสาทกล้ามเนื้อโดนทำลาย ทำให้ยกแขน ยกขาไม่ได้เลย อีกทั้งกล้ามเนื้อขายังลีบลงๆ เรื่อยๆ ซึ่งช่วงนี้เองค่ะ ลูกเครียดและเศร้ามาก เพราะไม่รู้จะช่วยลูกสาวอย่างไร เพราะหมอบอกว่า “ยังไงลูกสาวก็ไม่รอด ให้ทำใจ” แต่ด้วยความที่ลูกรักลูกสาวมาก ยังไงก็ทำใจไม่ได้ค่ะ จึงเปลี่ยนจาก ทำใจ..เป็นทำบุญ โดยเป็นประธานกองกฐินปี 54 จำนวน 1 S ทันที และก็อธิษฐานขอให้บุญนี้ช่วยให้เธอรอด

 

        และหลังจากทำบุญเสร็จ คุณหมอสุพัตรา ก็แนะนำให้ลูกไปหาแพทย์ทางเลือกที่เก่งขั้นเทพท่านหนึ่ง คือ คุณหมอขาว หรือนายแพทย์ฉัตรชัย ศรีบัณฑิต ซึ่งพอเล่าอาการให้คุณหมอฟัง คุณหมอก็ฟันธงทันทีเลยค่ะ ว่าไม่รอด เพราะสภาพของลูกสาวตอนนั้น ถ้าถอดเครื่องช่วยหายใจออก ก็ตายทันที เพราะขนาดเอาแสงส่องตา ม่านตาก็ไม่ตอบสนองเลย ซึ่งทางการแพทย์ถือว่าสมองตายแล้ว แต่ลูกก็ขอร้องวิงวอนคุณหมอขาวว่า ให้ฉีดยาให้กับลูกสาวเถอะ แต่คุณหมอไม่อยากฉีดให้ เนื่องจากรู้ว่าฉีดไปก็ต้องตายอยู่ดี แต่ด้วยความรักที่ลูกมีต่อลูกสาวมาก จึงบอกคุณหมอไปว่า “คุณหมอขาวคะ แม้มีความหวังแค่ 1 % ก็จะขอเสี่ยงค่ะ เพราะดิฉันเชื่อมั่นในบุญ และรักลูก” และเมื่อเป็นดังนี้ คุณหมอขาวก็เลยยอม โดยบอกว่า “ด้วยบุญที่หมอทำมาทั้งหมด รวมทั้งบุญจากการเป็นประธานกองกฐิน ขอให้น้องวรางคณามีส่วนในบุญด้วย” จากนั้นคุณหมอขาวก็ไม่รอช้า ส่งพยาบาลมาที่ห้อง ICU ของโรงพยาบาลรามาฯ มาฉีดยาให้ ซึ่งระหว่างนั้น ลูกนึกถึงแต่บุญทอดกฐินที่เพิ่งทำให้ลูกสาว และอธิษฐานขอหลวงปู่ท่ามกลางบรรยากาศที่เศร้าสลด และหมดความหวังใดๆ

 

        แต่ในที่สุด ปาฏิหาริย์ก็เกิดจนได้ค่ะ คือ หลังฉีดยาไปเข็มที่ 2 ภายใน 2 สัปดาห์ ปรากฏว่า อยู่ๆ เธอก็ลืมตาขึ้น แล้วบอกว่าขอดื่มน้ำ จากนั้นระดับเกล็ดเลือด ระบบการหายใจก็ค่อยๆ ฟื้นขึ้นอย่างพรวดพราด จนสามารถถอดเครื่องช่วยหายใจและออกจากห้อง ICU ได้ภายใน 48 ชั่วโมง หลังจากที่เธอลืมตาขึ้น จนคุณหมอประจำโรงพยาบาลรามาฯ เป็นงง และพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ปาฏิหาริย์ๆ เป็นไปได้ยังไง” จนพยาบาลทั้งชั้น 20 กว่าคน ก็วิ่งมาดู แล้วต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “อัศจรรย์ ไม่น่าเชื่อ” ค่ะ คือทุกคนตะลึงมาก โดยเฉพาะคุณหมอขาว ต้องฟันธงใหม่แรงๆ เพื่อคอนเฟิร์มทันทีว่า “รอดเพราะบุญ”

 

        และหลังจากนั้นภายใน 3 เดือน เธอก็สามารถเดินได้ ซึ่งคุณหมอคนอื่นๆ ต่างก็ตะลึงอีกแล้วค่ะ เพราะปกติอาการอย่างนี้จะเดินได้ต้องใช้เวลานานถึง 2 ปี แต่ตอนนี้เธอสามารถเดินเหินได้ ขับรถมาวัดมาเป็นประธานกองกฐินปีนี้ได้แล้วค่ะ

 

 

น้องวรางคณา ฟื้นตัวราวกับปาฏิหาริย์ค่ะ

 

 

 

น้องวรางคณา แข็งแรงจนมาสร้างบุญที่วัดเป็นปกติได้แล้วค่ะ

 

        สุดท้ายนี้ ลูกขอสรุปว่า บุญกฐินนี้แรงจริงๆ ซึ่งลูกก็ขอเชิญชวนทุกคนให้มาเป็นเจ้าของบุญกันนะคะ