พระของขวัญไปได้มาได้

อานุภาพ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

พระของขวัญไปได้มาได้ และแห้วพันล้าน

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (คุณครูไม่ใหญ่) ที่เคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ

หลังจากที่ลูกได้ฟัง พระเดชพระคุณพระเมธีรัตโนดม ท่านเล่าถึงอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เรื่องพระของขวัญไปได้มาได้ ลูกขอยืนยันเจ้าค่ะว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะคนในครอบครัวของลูกได้เจอมาแล้ว ลูกขอเริ่มเลยนะเจ้าคะ

ลูกชื่อ เหรียญ สกุลเกศทิพย์ อายุ 60ปี เป็นลูกพระธัมฯจังหวัดสุพรรณบุรีเจ้าค่ะ...เริ่มจากสามีของลูกชื่อ ติ้ว มีอาชีพขายถ่านทางเรือ ขายอยู่แถววัดราชาฯใกล้ๆวัดปากน้ำฯ ถึงแม้จะเป็นหนุ่มขายถ่าน แต่สามีของลูกเป็นคนหนึ่งที่มีบุญได้รับพระของขวัญกับมือพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯด้วยนะเจ้าคะ ช่วงนั้นลูกเองก็ยังไม่ได้พบรักกับสามีหรอกนะเจ้าคะ แต่ว่าสามีได้พบรักแรกกับหญิงคนหนึ่ง ต่อมาเมื่อเธอเสียชีวิตแล้ว สามีจึงได้มาพบรักใหม่และแต่งงานกับลูกเจ้าค่ะ

ช่วงนั้น สามีและเธอได้อาศัยเรือขายถ่านเป็นเรือนรัก (เรือนแพ) สามีได้มอบพระของขวัญที่ได้รับมาจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พร้อมสร้อยคอทองคำหนักประมาณ 4-6บาทให้แก่เธอคนนั้น อยู่มาคืนวันหนึ่ง ขณะที่กำลังนอนหลับอย่างมีความสุขอยู่ที่ท้ายเรือ ตกกลางคืนได้มีผู้ไม่ประสงค์ดีมีนามว่า “โจร” ได้มาจี้และกระตุกเอาสร้อยทองพร้อมพระเส้นนั้นไป สามีของลูกเล่าให้ฟังว่า “ทองน่ะ...ไม่เสียดายหรอก แต่เสียดายพระของขวัญมากๆ”

คืนนั้น สามีของลูกก็หลับไปพร้อมกับรำลึกนึกถึงพระของขวัญด้วยความเสียดาย แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทราบหรือไม่เจ้าคะ พอตื่นเช้าขึ้นมาก็ได้พบว่า องค์พระของขวัญที่ห้อยไว้กับสร้อยคอทองคำนั้น ได้กลับมาอยู่ที่ข้างหมอนอย่างน่าอัศจรรย์ สามีของลูกตกใจและแปลกใจมากว่า พระของขวัญ...ท่านน่าจะต้องอยู่กับสร้อยที่โจรเอาไปนี่นา แต่ทำไม...ท่านถึงกลับมาอยู่ที่ข้างหมอนได้อย่างไร เรื่องอัศจรรย์นี้ยังคงอยู่ในใจสามีของลูกไม่มีวันลืมเลือนเลยเจ้าค่ะ ขณะที่เขานำเรื่องราวนี้มาเล่าให้ลูกฟัง เขาถึงกับขนลุกเลยนะเจ้าคะ

ก่อนที่สามีของลูกจะเสียชีวิต เขาก็ได้มอบพระของขวัญให้กับตัวลูก เขากำชับและบอกว่า “หลวงปู่...ท่านศักดิ์สิทธิ์มากๆนะ หลวงปู่...ท่านเคยบอกไว้ว่า มีพระของขวัญอยู่ ก็เหมือนมีสมบัติพันล้าน ให้เก็บรักษาให้ดี” ลูกจึงเก็บรักษาอย่างดีเรื่อยมา แล้วลูกก็พบกับอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ลูกขอตั้งชื่อเรื่องให้ว่า แห้วพันล้าน เจ้าค่ะ

หลังจากที่สามีของลูกเสียชีวิต ช่วงนั้นชีวิตของลูกลำบากมากๆ เสื่อสักผืนที่จะใช้นอนก็แทบจะไม่มีเลย คงไม่ต้องพูดถึงความเป็นอยู่อย่างอื่น ยากจนมากๆ มีคนทราบข่าวว่าลูกมีพระของขวัญรุ่นหนึ่ง ที่ได้รับมาจากสามี เขาก็จะมาขอเช่า เขาบอกว่า ถ้าลูกให้เขาเช่าไป ชีวิตของลูกก็จะดีขึ้น จะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น แต่ลูกก็ไม่ยอมเจ้าค่ะ บอกเขาไปว่า “ให้ไม่ได้หรอก จะยากจนอย่างไรก็ให้ไม่ได้”

ขณะนั้น ถึงแม้ว่าชีวิตลูกจะลำบากยากจนมาก แต่ก็ได้มีผู้นำบุญท่านหนึ่ง ท่านมองข้ามความยากจนของลูก ท่านมาชวนลูกหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อปี พ.ศ.2537 ท่านบอกว่า “อยากรื้อพังจนไหม ถ้าอยากก็ต้องร่วมบุญกับหลวงปู่นะ ทำเท่าไรก็ได้แล้วก็ให้อธิษฐานบอกท่านนะ”

ลูกก็ร่วมบุญไปด้วย 100บาทเจ้าค่ะ พระเดชพระคุณหลวงพ่อทราบหรือไม่เจ้าคะว่า เงิน 100บาทนี้ สามารถเลี้ยง 5ชีวิตของคนในครอบครัวไปได้อีกหลายวันเลยเจ้าค่ะ แต่ลูกก็ไม่ได้เสียดายเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าตอนนั้นลูกยังไม่รู้จักวัดพระธรรมกายเลย

หลังจากนั้นต่อมาไม่นาน พระเดชพระคุณหลวงพ่อก็ได้เมตตาให้มากราบสักการบูชาพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯที่หล่อเรียบร้อยแล้ว ลูกจึงได้มีโอกาสมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกและครั้งต่อๆไป จนถึงปัจจุบันเจ้าค่ะ ช่วงนั้นลูกได้เปลี่ยนอาชีพมาขายแห้วเจ้าค่ะ เพราะหวังว่าขายแห้วคราวนี้จะไม่แห้วอย่างแน่นอน ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆเจ้าค่ะ

หลังจากที่ลูกได้ร่วมบุญหล่อรูปเหมือน พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและมาอธิษฐานกับพระประธานในโบสถ์ว่า “ด้วยบุญที่ลูกได้ร่วมหล่อหลวงปู่ ทองคำองค์นี้ ลูกไม่ขออะไรมาก ลูกขอรถสักคันเอาไว้ค้าขายด้วยนะเจ้าคะ” ต่อมาไม่นานเพียงแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น ก็มีคนรู้จักพาไปจองรถเลยเจ้าค่ะ ถึงแม้ตอนนั้นลูกจะไม่มีเงินหรอกนะเจ้าคะ แต่ลูกเชื่อมั่นในอานุภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯว่า รถกระบะคันนี้ต้องเป็นของเราอย่างแน่นอน ลูกเลยจองไป 2,000บาท

พอลูกกลับมาถึงบ้าน ก็เอาข่าวดีไปแจ้งให้กับลูกๆทั้ง 4คน พวกเขาก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่เอาหรอกแม่ เราไม่มีเงินผ่อนหรอก เงินที่จะใช้กินข้าวก็แทบจะไม่มีแล้ว” แล้วลูกสาวก็วิ่งออกไปนอกบ้านไปเล่าให้คนรู้จักฟัง พอเขาได้ยินเท่านั้น เขาถึงกับเอาโฉนดที่นา 28ไร่ไปจำนองกับ ธกส. (ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์) แล้วเอาเงินสดให้ลูกไปซื้อรถเลยเจ้าค่ะ เป็นแค่คนรู้จักเท่านั้นไม่ใช่ญาตินะเจ้าคะ ลูกถึงกับอึ้งบอกได้คำเดียวว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯช่วยลูกแล้ว ลูกจึงได้รถคันแรกก็ด้วยอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯจริงๆเจ้าค่ะ

ลูกก็ได้มาทำบุญที่วัดเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง และเมื่อปี พ.ศ.2541 ก็ได้มีการปิดองค์พระแกนกลางในวันครบรอบ 114ปีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ แต่ชีวิตของลูกช่วงนั้นค่อนข้างขัดสน เป็นหนี้อยู่เกือบล้านบาท ลูกจึงได้ไปปรึกษาหารือ กับหมอดูว่า จะทำอย่างไรดี หมอดูก็บอกว่า ให้เลิกทำอาชีพขายแห้วนี้ ทำแล้วจะเจ๊งหมดเลย ทำไม่ได้...ต้องเลิก คำเดียวเท่านั้น

ลูกจึงนำความของหมอดูไปปรึกษากับลูกๆ ลูกๆก็บอกว่า “ไม่เลิก เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ถึงช่วงเวลาที่วิกฤตชีวิตแล้ว เราต้องเอาบุญช่วยเท่านั้น” ครอบครัวของลูกจึงตัดสินใจว่า ถ้าอย่างนั้น...เราเอาบุญสร้างพระแกนกลางถวายพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯกันก่อนแล้วกัน แล้วค่อยอธิษฐานขอกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้ท่านช่วยเรา เราก็ทำกันแบบปิดบัญชีเลยเจ้าค่ะ ทำแบบคนไม่ค่อยมีเงิน เป็นครั้งแรกที่เราทำบุญครั้งละเยอะๆถึง 30,000บาทอย่างนี้

หลังจากที่ลูกทำบุญไปแล้วไม่นาน กิจการของลูกจากที่ซบเซาก็มากลับมาดีวันดีคืนดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจ จากที่เคยเป็นหนี้เกือบล้าน ก็ใช้หนี้หมดในเวลาไม่นาน แถมยังได้กำไรจากการขายแห้วถึงปีละ 2ล้านบาทเลยนะเจ้าคะ จากที่เคยใช้รถกระบะก็ต้องเปลี่ยนมาใช้รถ 6ล้อแทน เพราะกิจการขายดีมากๆ จากคนที่เคยไม่มีรถ แต่ตอนนี้มีรถถึง 7คันแล้วเจ้าค่ะ ที่ลูกมีได้ทุกวันนี้ เพราะลูกเชื่อมั่นในอานุภาพบุญของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯเจ้าค่ะ และการหล่อรูปเหมือนของท่านด้วยทองคำหนักหนึ่งตันในครั้งนี้ ลูกจะขอทุ่มทำเต็มที่สุดกำลังเลยเจ้าค่ะ

เรื่องราวอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ ที่ลูกประสบกับตัวเอง ยังไม่หมดเพียงเท่านี้นะเจ้าคะ ในครั้งต่อไป ลูกมีเรื่องราวรอดตายได้อย่างอัศจรรย์ของคนในครอบครัว มาเล่าให้นักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฟังด้วยเจ้าค่ะ อย่าลืมติดตามกันนะเจ้าคะ

เหรียญ สกุลเกศทิพย์