เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ
โดย พระเดชพระคุณพระเมธีรัตโนดม
เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี
โดย พระเดชพระคุณพระเมธีรัตโนดม
เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี
เรียน ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์
ผม พระเมธีรัตโนดม เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี ก่อนอื่นผมขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับท่านเจ้าคุณ ที่ได้เมตตาให้พระผู้ประสานงานนำองค์หลวงปู่แก้วใสมาถวายให้ครับ ผมได้รับเรียบร้อยแล้วครับ องค์หลวงปู่สวยมากๆครับ ขาวบริสุทธิ์ใสจริงๆครับ ทำให้ผมนึกถึงที่หลวงปู่ ท่านเคยมอบพระของขวัญให้ ท่านบอกว่า “นี่เท่ากับมีสมบัติพันล้าน” เมื่อท่านธัมมชโยได้ถวายองค์ท่านเป็นแก้วใสมานี้ ผมปลื้มใจมากครับ นับว่าเป็นสมบัติที่หาค่าไม่ได้เลยในชีวิตผมนะครับ ปลื้มใจมากครับ
ในคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมได้รับชมรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่ท่านเจ้าคุณได้บรรยายธรรม ผมขอชื่นชมนะครับว่า ท่านเจ้าคุณพูดได้ดีจริงๆ เก็บประเด็นได้หมด โยมที่จังหวัดลพบุรีก็ได้รู้จักผมมากขึ้นเลยครับ เพราะชมดาวธรรมของท่านเจ้าคุณ โยมที่ได้รับชมฝากคำชื่นชมมาถึงท่านเจ้าคุณว่า ท่านพูดดีมาก พูดสนุก และท่านพูดเพราะมาก และพูดไปก็ยิ้มไป ทำให้ฟังแล้วเพลิน เกิดการติดตามฟัง ฟังแล้วไม่ง่วง
ผมจึงบอกโยมไปว่า “อาตมาก็เหมือนกัน อาตมาเป็นนักพูดนะ แต่ว่ายอมสยบให้ท่านธัมมชโย” ท่านเจ้าคุณพูดไปยิ้มไป มีตลกนิดๆดีมากเลยครับ ท่านเจ้าคุณพูดได้แจ๋วจริงๆครับ
วันนี้ ผมมีประสบการณ์อานุภาพและคุณวิเศษของหลวงพ่อ (พระเดชพระคุณหลวงปู่ วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย) ที่ผมได้พบเห็น จากการได้รับใช้ใกล้ชิดท่าน มาเล่าสู่กันฟังเพิ่มนะครับ
ผมเป็นสามเณรปี พ.ศ.2498 ตอนนั้นหลวงพ่อ...ท่านยังแข็งแรง ผมอยู่กับท่านมา 5ปี ท่านจึงมรณภาพ ช่วงที่อยู่วัดปากน้ำผมก็สนุก ผมเป็นเณรที่ชอบอะไรไม่ค่อยเหมือนคนอื่นเขา คือ หลวงพ่อ...ท่านไม่ให้ออกบิณฑบาตนอกวัด เพราะท่านเกรงว่าพระ-เณรวัดอื่นจะไม่มีภัตตาหารขบฉัน เนื่องจากวัดปากน้ำยุคนั้นพระ-เณรเยอะครับ ผมก็ชอบหนีไปบิณฑบาต เพราะเราก็อยากฉันข้าวสวยกันบ้างในตอนเช้า
หลวงพ่อ...ท่านไม่ให้ออกไปนอกวัด ผมก็คิดบิณฑบาตในวัดนี่แหละครับ ก็นึกในใจว่า “ดูสิมันจะได้ไหม” ผมไปบิณฑบาตแถวกุฏิแม่ชี ผมได้คุณโยมจันทร์นี่แหละ เป็นผู้ใส่บาตร ตอนนั้น คุณโยมจันทร์ยังอยู่กับคุณโยมสุก ซึ่งเป็นหัวหน้าแม่ชี วันพระผมออกบิณฑบาต คุณโยมจันทร์...ท่านออกมาเห็นผม
ท่านบอกว่า “สามเณรบิณฑบาตเหรอ ได้ไหม”
“ยังไม่ได้เลยโยม”
“เดี๋ยวๆ หยุดรอก่อนๆ เดี๋ยวโยมจะใส่บาตร”
ตั้งแต่นั้น ก็เลยได้กลายเป็นโยมประจำของผมเลย ทุกวันพระ คุณยายจันทร์จะเตรียมอาหารใส่บาตรไว้เลย เพราะท่านรู้ว่าเณรจะมาบิณฑบาต
ผมก็บอกโยมว่า “ฉันแต่ข้าวต้มไม่ค่อยอยู่ท้องโยม มันหิว เวลาเรียนหนังสือมันหิว เจ็ดวันได้ฉันข้าวสวยสักครั้งก็ยังดี”
โยมหัวเราะใหญ่ พูดว่า “เณรนี่พูดดีนะ นิมนต์มาประจำนะทุกวันพระนะ”
ผมก็ได้คุณยายจันทร์เป็นโยมใส่บาตร ตอนนั้นท่านธัมมชโยยังไม่ได้บวชนะ คุณยาย...ท่านก็ยังเป็นแม่ชีวัดปากน้ำ ตอนมาอยู่วัดพระธรรมกาย คุณยายเคยชวนผมนะ
“ไปด้วยกันไหมท่าน”
ผมบอกว่า “โอ้...ยาย ฉันไม่ไปหรอก เพราะฉันชอบเรียน อยากเรียนดีกว่า เพราะเป็นมหาแล้วมันดังดี มันโก้ดี”
คุณยายก็ไม่ว่าอะไร หัวเราะเฉยๆ
หลวงพ่อ...ท่านพูดตอนที่ท่านยังไม่อาพาธนะครับ ท่านพูดว่า “พวกแกไม่ต้องกลัวอด วิชชาธรรมกายจะเลี้ยงพวกแกได้ตลอดไป ขอให้ตั้งใจปฏิบัติกันก็แล้วกัน แล้วไม่มีวันอด วิชชาของเรามันเป็นวิชชาที่จริง ถึงจะถูกอะไรปิดบังก็ชั่วครั้งชั่วคราวเดี๋ยวก็หาย พวกแกคอยดูต่อไปเถอะ วิชชาธรรมกายต่อไปจะคลุมทั้งประเทศ แล้วถ้าตั้งใจปฏิบัติกันจริงๆ จะคลุมทั้งโลก จะป้องกันศาสนาได้ เพราะวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาจริง พิสูจน์ได้”
เดี๋ยวนี้ ก็เป็นอย่างที่หลวงพ่อ...ท่านเคยพูดไว้ ผมได้ยินเรื่องการตักบาตรพระเป็นหมื่นๆแสนๆรูป และเรื่องดาวธรรมไปต่างประเทศ นี่ผมนึกถึงเลย นึกถึงที่หลวงพ่อ...ท่านพูดว่า วิชชาของท่านจะครอบคลุมไปทั้งประเทศทั้งโลก ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็เป็นจริงๆ
สุดท้ายนี้ ผมขอให้ท่านเจ้าคุณมีสุขภาพที่แข็งแรงดีขึ้น ขอให้ท่านเป็นกำลังในการเผยแผ่พระศาสนา โดยเฉพาะวิชชาธรรมกายที่หลวงพ่อ...ท่านเคยพูดไว้ว่า วิชชานี้เป็นวิชชาเป็น ไม่ใช่วิชชาตาย ตั้งใจรักษาแล้วจะครอบคลุมทั้งประเทศ ครอบคลุมทั้งโลก แล้วผมก็ชื่นใจว่า เดี๋ยวนี้...ท่านธัมมชโย ท่านทำได้ แล้วก็สมบรูณ์ด้วยครับ
พระเมธีรัตโนดม
เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี
Desktop Version
