ชีวิตนักบวชนี่แหละ คือ ชีวิตสุดท้ายในสังสารวัฏ เมื่อเรียนจบหลักสูตรหมดกิเลสอาสวะก็ต้องอยู่ในเพศสมณะ ต้องเป็นนักบวช ถ้าหากว่าใครบารมีเต็มเปี่ยมจะบรรลุอรหัตผล แต่ว่าวิบากกรรมกาเมฯเจ้าชู้ส่งผลตอนชนกกรรมนำมาเกิด ก็จะเป็นผู้หญิง เมื่อบรรลุมรรคผลนิพพานก็ต้องอยู่ในเพศของบรรพชิตเหมือนกัน เป็นพระอรหันต์เถรี แต่ถ้าหากว่าวิบากกรรมกาเมฯไม่ได้ช่องก็จะเป็นผู้ชาย จะแตกต่างกันที่กายภายนอกเท่านั้น แต่ภายในจะเหมือนกัน กายธรรมอรหัตผลจะเหมือนกัน แต่ชีวิตก่อนหน้านั้นไปอีก จะเป็นชีวิตของนักบวชที่ไม่มีเพศหญิง และไม่ต้องห่วงว่า...ถ้าบวชกันหมดโลกแล้ว ใครจะใส่บาตร ไม่ต้องห่วงเลย ด้วยอานุภาพแห่งบุญของทุกท่าน เดี๋ยวเทวดาก็ลงมาใส่บาตร หรือไม่ก็เกิดสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ที่เกิดด้วยอานุภาพแห่งบุญของทุกท่านมารวมกัน ซึ่งจะบันดาลให้สมความปรารถนาทุกอย่าง แต่คนที่มีกิเลสหนาปัญญาหยาบจะนึกไม่ออก จะไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้ จะนึกไม่ออกว่า...มันจะเป็นไปได้อย่างไร         ถ้าอยู่ในอิริยาบถนั่งสมาธิอย่างเดียวล่ะก็.... บางท่านไม่ต้องฉันอาหารหยาบ แต่จะมีอาหารละเอียด บางท่านก็ไม่ฉันเลย เหมือนอย่างที่คุณถาวรเคยไปเจออยู่องค์หนึ่ง องค์นี้อายุ 167-ปี คุณถาวรเตรียมอาหารไปถวายท่าน ท่านบอกว่า “หลวงปู่ไม่ได้ฉันอาหารมาร้อยกว่าปีแล้ว”-เพราะฉะนั้นเรื่องอาหารนี้หายห่วง เป็นเรื่องเล็ก รวมถึงอย่างอื่น อาทิ การเจ็บไข้ได้ป่วย ก็ไม่ต้องคำนึงถึง นั่นแหละชีวิตสุดท้าย         พระเดชพระคุณหลวงปู่ (พระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย)-พยายามจะทำอย่างนี้ให้ได้ ให้ได้ทุกๆคนในโลก ท่านพยายามทำตรงนี้ ถ้าวันใดมนุษย์ทุกคนในโลกยอมที่จะมีความสุขอย่างแท้จริง ไม่ใช่สุกๆดิบๆอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ถ้าทุกคนเป็นอย่างนี้...ก็เป็นไปได้ มันขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนอยากได้หรือไม่