อุบาสิกาแก้วสโรชา วังคีรี

 

        ลูกชื่อ อุบาสิกาแก้วสโรชา วังคีรี อายุ 58-ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน จากศูนย์อบรมวัดจินดิตวิหาร กรุงเทพมหานครค่ะ แต่ก่อนลูกทำงานเป็นแม่บ้านของบริษัทแห่งหนึ่ง แต่เมื่อเดือน ตุลาคม พ.ศ.2553-ที่ผ่านมา ลูกต้องลาออกจากงาน เพราะพบว่าตัวเองกำลังป่วยด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ระยะที่สามค่ะ ลูกมาบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนครั้งแรกในรุ่นห้าแสนคน (รุ่นที่สอง)-พอรุ่นที่สามก็มาสมัครอีก แต่อยู่ไม่ครบโครงการ เพราะต้องเข้ารับการรักษาด้วยเคมีบำบัด (คีโม)-แต่ลูกก็นั่งสมาธิไม่เคยขาด แม้จะมืดตื้อมืดมิด ลูกก็นั่งทุกวัน เพราะลูกมั่นใจว่ามีมืดก็ต้องมีสว่าง

 

 

 

        ลูกชอบโครงการนี้มาก เพราะได้มาเจอแต่สิ่งดีๆ หลวงพ่อก็สอนดี พระอาจารย์ก็เทศน์สนุก แล้วก่อนที่ลูกจะหิ้วกระเป๋ามาบวชในรุ่นที่สี่นี้ ลูกก็ได้พบความมหัศจรรย์ คือ ช่วงนี้ลูกต้องเข้ารับการรักษาด้วยเคมีบำบัด โดยต้องรับทั้งหมดหกครั้ง มีค่าใช้จ่ายครั้งละ 12,000-บาท ซึ่งในครั้งที่สอง หลังจากที่คุณหมอรักษาเสร็จแล้ว คุณหมอบอกกับลูกว่า “เดี๋ยวอีกสี่ครั้งที่เหลือ ไม่ต้องจ่ายเงินให้หมอแล้วนะ หมอจะรักษาให้ฟรี”-ทำให้ลูกงงไปเลย ตอนนั้นคิดได้แต่ว่า ต้องเป็นผลบุญจากการมาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนอย่างแน่นอน ทำให้ลูกปลื้มมาก และเชื่อในอานุภาพบุญบวชที่สุดเลยค่ะ 

 

        พอมาบวชในรุ่นนี้ ลูกพบว่าจิตใจของลูกสงบกว่าทุกๆครั้ง ไม่ฟุ้งซ่านเลยค่ะ แล้วในวันแรกที่นั่งสมาธิ ลูกได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ขอบุญกุศลช่วยให้นั่งสมาธิได้ดีๆ ขอให้ได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์ ให้ใจสงบด้วยเถิด”-แล้วลูกก็ประคองใจนิ่งๆ นั่งไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไร รู้สึกสบายใจมากๆ ไม่นานก็เห็นรูปปั้นของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯในท่านั่งสมาธิ ลอยขึ้นมาตรงกลางท้อง แล้วก็เห็นวงกลมๆลอยมาตรงหน้า พอมองเข้าไป กลับเห็นเป็นตัวลูกเองค่ะ ในใจก็นึกขึ้นมาว่า...ทำไมเราไปนั่งอยู่ตรงหน้าโน้นได้ แต่แป๊บเดียวภาพก็หายไป 

 

 

ภาพวาดประสบการณ์ภายในของอุบาสิกาแก้วสโรชา วังคีรี

        พอถึงรอบเย็น ลูกก็นั่งวางใจแบบเดิม อธิษฐานถึงมหาปูชนียาจารย์ แล้วก็ทำใจสบายๆไปเรื่อยๆ ไม่นานก็เห็นวงกลมๆเป็นวงใหญ่มาก อยู่ในกลางท้อง พอทำใจนิ่งๆ วงนั้นก็ค่อยๆแคบลง แล้วอยู่ๆก็มีลูกแก้วใสๆบริสุทธิ์ขนาดประมาณกำปั้นมือ พุ่งขึ้นมาจากในวงกลมนั้น แล้วดวงแก้วก็ขยายใหญ่ขึ้นๆ จนเท่ากับลูกฟุตบอล ลูกเห็นชัดมาก ดวงแก้วมีแสงสว่างแวววาว สวยงาม ลูกไม่เคยเห็นลูกแก้วที่ไหนจะใสแจ๋วแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ  สักพัก ดวงแก้วก็ลอยหายไป แล้วก็มีดวงใหม่ขึ้นมาแบบเดิมอีก เป็นอย่างนี้ซ้ำๆ ตอนนั้นใจนิ่งอย่างเดียว จิตมันเงียบมาก แม้จะได้ยินเสียงอะไรก็ไม่เข้าไปในใจ เหมือนในความคิดของเรามีแต่ดวงแก้วอย่างเดียว หลังจากนั้นไม่ว่าจะนั่งสมาธิอีกกี่ครั้ง ใจของลูกก็จะนิ่งง่ายมาก รวมใจแป๊บเดียวดวงแก้วก็พุ่งขึ้นมาให้เห็นเลยค่ะ พอลืมตาแล้วก็รู้สึกสบายไปทั้งตัว จิตใจเบิกบาน ภูมิใจ ปลื้มใจสุดๆ ลูกอยู่กับความปลื้มตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นนอนไปจนเข้านอนเลยค่ะ 

 

อุบาสิกาแก้วมธุรส กิจวัฒนา

 

        ลูกชื่อ อุบาสิกาแก้วมธุรส กิจวัฒนา อายุ 50-ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน จากศูนย์อบรมยูทาวเวอร์ กรุงเทพมหานครค่ะ ที่จริงลูกอยากบวชมานานแล้วค่ะ อยากบวชอุทิศบุญให้คุณพ่อที่เสียชีวิต และอยากบวชให้กับลูกที่แท้งไปด้วยความไม่ตั้งใจสองคน ซึ่งในขณะที่กำลังหาวัดบวช ดร.วิทัต พรจะเด็ด ก็มาชวนบวชในโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ลูกจึงตัดสินใจมาบวชในทันทีค่ะ 

 

 

อุบาสิกาแก้วมธุรส กิจวัฒนา

        วันแรกที่นั่งสมาธิ ลูกยังไม่รู้วิธี จึงนั่งไปเฉยๆ ไม่คิดอะไร พอวันที่สอง พระอาจารย์สอนให้นึกถึงดวงแก้วหรือองค์พระ ลูกก็ทำตาม โดยนึกเอาดวงแก้วมาวางไว้ตรงกลางตัวฐานที่เจ็ด แต่ดวงแก้วที่ลูกนึกกลับหมุนติ้วๆไม่ยอมหยุด ลูกจึงเปลี่ยนมานึกถึงพระประธานแก้วใสแทน พอนึกได้ ก็เห็นท่านหมุนเร็วมาก หมุนจนลูกเวียนหัวไปหมด จึงต้องเลิกนั่ง วันต่อมา ลูกก็ลองใหม่ แต่คราวนี้ลูกนึกถึงคริสตัล เพราะคิดว่ามันคงรับแสงได้เยอะดี ลูกนึกเอามาไว้ตรงกลางกะโหลก ทำใจนิ่งๆ นึกให้คริสตัลค่อยๆไหลลงมาในท้อง แล้วยังไม่ทันไรก็เห็นแสงสว่างวาบขึ้นมา ขยายออก จนขนแขนลุกซู่ ภาพคริสตัลก็หายไป กลายเป็นความสว่างเหมือนแสงนีออนจ้าๆ ลูกตกใจนิดหน่อย เพราะไม่ทันตั้งตัว แต่พอมองไปเฉยๆ ใจก็นิ่งขึ้น แล้วก็รู้สึกเหมือนตัวมันจะวูบๆ ในท้องก็กว้างออก กลายเป็นโพรงโล่งๆ แขนขาเบา จิตใจว่างเปล่าเหมือนไม่มีอะไรเลย รู้สึกว่ากำลังนั่งอยู่ในห้องโถงที่โล่งกว้าง อยู่ๆลูกก็เกิดความสงสัย พอคิดจะสำรวจความว่างทุกอย่างก็หายไปเลยค่ะ วันต่อมา ก็พยายามนึกถึงกลางตัวไปเรื่อยๆ แล้วทุกครั้งก็จะรู้สึกว่าตัวมันพองๆโล่งๆค่ะ

 

 

        ในรอบเย็นของวันที่ 1-มีนาคม ในขณะที่ลูกกำลังตั้งใจฟังธรรมะจากพระอาจารย์ ลูกได้หลับตาลงช่วงหนึ่ง ก็รู้สึกว่าใจมันเฉยมาก สงบมาก แล้วก็เห็นว่ามีอะไรแวบๆลอยมาจากทางซ้ายเข้าไปในหน้าท้อง ทีแรกก็ไม่สนใจ เพราะกำลังตั้งใจฟังธรรม สักพักก็เหมือนมีอะไรแวบเข้ามาอีก คราวนี้ลูกเลยชำเลืองดู ก็เห็นลูกแก้วใสๆขนาดประมาณห้านิ้ว ข้างในมีพระพุทธรูปนั่งอยู่ พอมองไปที่พระพุทธรูปก็เห็นท่านหมุนรอบตัวเองช้าๆ เหมือนจะหมุนให้ลูกดูค่ะ ลูกเห็นท่านเป็นองค์ใสๆ แต่เศียรไม่แหลมเหมือนพระพุทธรูปทั่วไป ตอนนั้นใจมันนิ่งๆ รู้สึกเฉยๆ ไม่คิดอะไรเลย พอลูกลืมตา พระอาจารย์ก็เทศน์จบพอดี แต่ลูกแก้วกับองค์พระก็ยังอยู่ค่ะ ลูกก็รู้สึกงงๆว่า...พระเข้ามาอยู่อย่างนี้ได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะเดินไปไหน กินปานะหรือทำอะไร ก็ยังเห็นอยู่ ลูกรู้สึกว่ามันง่ายจนน่าสงสัยเลยค่ะ พอไปถามเพื่อนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนที่มีประสบการณ์ เขาก็บอกว่าดีมากเลย ได้เจอของดีแล้ว หลวงพ่อคะ...ตอนนี้ลูกนั่งสมาธิเห็นแต่องค์พระ หลับตาลืมตาก็จะเห็นท่านนั่งอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหนเลย จนรู้สึกแปลกใจ เพราะมองยังไงๆท่านก็อยู่อย่างนั้น ลูกต้องทำอย่างไรต่อไปดีคะ

 

(คำตอบจากพระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์: ก็ให้นั่งสมาธิเป็นเพื่อนท่าน ถ้าท่านไม่ลุก เราก็ไม่ลุก เรานั่งอยู่เป็นเพื่อนท่าน) 

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้ลูกได้พบกับความสุขภายใน แล้วลูกจะทำหน้าที่ชักชวนคนทั้งหญิงและชายให้มาบวชในโครงการของหลวงพ่อให้ได้เยอะๆ พวกเขาจะได้มาพบความสุขแบบเดียวกับลูกค่ะ

 

********************************