เรารักแม่

CASE STUDY

เรารักแม่

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างยิ่ง

ลูก เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ชาวไทยอยู่ในประเทศมาเลเซีย รัฐเปอร์ลิส มาได้ 20กว่าปีแล้วค่ะ ลูกเริ่มเข้าวัดพระธรรมกาย โดยมีกัลยาณมิตรชาวหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา และ เพื่อนบ้านที่เป็นคนไทย ซึ่งได้แต่งงานกับสามีชาวจีนในประเทศมาเลเซีย เป็นกัลยาณมิตรให้ลูก ทำให้ลูกได้มาพบกับพระอาจารย์ ซึ่งมาโปรดญาติโยมและเผยแผ่ธรรมะที่ประเทศมาเลเซีย เป็นเหตุให้ลูกได้มาร่วมบุญที่วัดพระธรรมกาย ในเดือนตุลาคม พ.ศ.2548 ซึ่งครั้งนั้นเป็นงานบุญใหญ่ ทอดกฐินบรมจักรพรรดิ

ลูกรู้สึกดีใจมากค่ะ ที่ได้มาถึงวัดพระธรรมกาย ซึ่งปกติลูกจะเห็นภาพกิจกรรมบุญของทางวัด และคุณครูไม่ใหญ่จากดาวธรรม แต่วันนั้นได้มาเห็นด้วยตาของตัวลูกเอง รู้สึกขนลุก เกิดความปีติอย่างบอกไม่ถูก เดินตัวเบาทีเดียวค่ะ มีความสุขเหมือนได้กลับมาบ้านใหญ่ที่แสนอบอุ่นใจ เห็นวัดมีระบบระเบียบสวยงาม ทุกคนที่มาวัดก็ดูหน้าตาอิ่มเอิบผ่องใส ยิ้มแย้มทักทายเป็นกันเอง แม้จะมีผู้คนมากันมากมายแต่ก็ไม่วุ่นวายนะคะ ทุกคนเบิกบานอิ่มในบุญกันจริงๆค่ะ ทำให้ลูกซึ่งมาวัดครั้งแรกเกิดคำถามในใจว่า “ผู้คนเหล่านี้คิดอย่างไรถึงได้มาวัดกันมากมาย”

เมื่อกาลเวลาผ่านมาถึงวันนี้ ลูกก็พอจะเข้าใจบ้างแล้วว่า “ทุกคนมาเอาบุญใหญ่กัน จึงมารวมตัวกันสร้างความดี และพวกเขาอยากจะเข้าถึงธรรม เพื่อความสุขความเจริญในชีวิต”

แม้กระทั่งพระภิกษุสามเณร ก็มากันจากทั่วประเทศ ทุกรูปล้วนน่าเคารพน่าเลื่อมใส ภาพของหมู่สงฆ์จำนวนมากที่มารวมตัวกัน เป็นภาพที่งดงามมากค่ะ และที่สำคัญที่สุด มีคุณครูไม่ใหญ่เป็นหลัก เป็นประธานอยู่ศูนย์กลางพิธี แลดูสว่างมากค่ะ คุณครูไม่ใหญ่เป็นศูนย์รวมดวงใจของทุกๆคน เป็นผู้นำในการสร้างความดีทุกอย่าง ทำให้ลูกๆ ทุกคนทั้งในและต่างประเทศ เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างความดี จนตอนนี้ลูกเข้าใจแล้วค่ะว่า “ทำไมเราจึงต้องมา”

ลูกรู้สึกภาคภูมิใจค่ะ ที่ได้มาเป็นลูกพระธัมฯ ผู้ให้ชีวิตใหม่แก่ลูก แม้ลูกจะอยู่ที่มาเลเซีย แต่ลูกก็ได้พบกับคุณครูไม่ใหญ่ทุกวันนะคะ ลูกดูดาวธรรมทุกวันค่ะ ชอบรายการ Case Study และฝึกสมาธิตามครูไม่ใหญ่ในดาวธรรม ผลจากการได้นั่งสมาธิอย่างต่อเนื่อง ทำให้ลูกจิตใจสงบขึ้นมาก ใจเย็นขึ้น และเริ่มรู้จักความสุขภายในบ้างแล้วค่ะ รู้สึกตัวเบา สบาย ใจขยายเหมือนท้องฟ้ากว้างๆค่ะ

ต่อมา ลูกก็ได้มาอยู่ธุดงค์ปีใหม่ ปี พ.ศ.2549 กับเพื่อนๆที่มาเลเซีย ตามคำเชิญชวนของพระอาจารย์และผู้นำบุญ การมาประพฤติธรรมที่วัดครั้งนี้ ลูกได้มีโอกาสไปกราบรูปหล่อทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ที่ห้องปัญญา ได้นั่งสมาธิและอธิษฐานจิตขอพรกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯว่า “เวลาลูกนั่งสมาธิจะรู้สึกปวดเข่ามาก ขอบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ให้ลูกหายปวดเข่าด้วยค่ะ” และลูกอธิษฐานขอให้ได้เห็นดวงแก้วและองค์พระอย่างคนอื่นเขาบ้าง

หลังจากนั้น ลูกก็เริ่มนั่งสมาธิ พอได้สักพักหนึ่ง ลูกก็รู้สึกตัวเบา ใจเบา เกิดความสงบใจ แล้วมีความรู้สึกอุ่นๆที่หัวเข่า สักครู่ก็รู้สึกสบายจนหายปวดหัวเข่า รู้สึกตัวเบาๆเหมือนจะลอยได้ มือหายไปไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าตัวโล่งๆ ว่างๆ พอนั่งเพลินๆ สักครู่ ก็เห็นดวงกลมๆใสๆ ในกลางท้อง ลูกรู้สึกมีความสุขมากค่ะ มันโปร่งเบาสบายจริงๆค่ะ

ลูกมองดวงแก้วที่ลอยเด่นไปเรื่อยๆ ดวงแก้วก็ยิ่ง ใสขึ้นๆ ลูกดูไปเรื่อยๆ สักพักดวงแก้วก็หายไป เห็นเป็นองค์พระสวยงามมากค่ะ ลูกมีความสุขมาก สุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิต เพิ่งรู้จักว่าความสุขเป็นอย่างนี้เอง สุขที่สุดในโลกเลยค่ะ ตอนนั้นลูกไม่รู้ตัวเลยว่า ลูกนั่งสมาธิไปได้ชั่วโมงกว่าแล้ว แต่กลับมีความรู้สึกว่าเพิ่งนั่งไปได้เพียง 10นาทีเท่านั้นเองค่ะ

หลังจากกลับจากการอยู่ธุดงค์ปีใหม่แล้ว ลูกก็ยังคงกลับมานั่งสมาธิต่อที่บ้าน และยังเห็นองค์พระชัดใสอยู่เจ้าค่ะ ลูกรู้สึกปีติใจ จึงได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และได้ร่วมบุญทุกบุญกับทางวัดเรื่อยมา ไม่เคยตกหล่นแม้แต่บุญเดียวค่ะ

เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ลูกก็ได้ขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ องค์พระของลูกก็ยิ่งใสสว่าง หลังจากกลับจากการปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์แล้ว ลูกก็ได้เอาบุญไปฝากคุณแม่ที่จังหวัดสตูล ซึ่งคุณแม่อยู่บ้านกับน้องชายสองคนเท่านั้น ลูกพักอยู่กับคุณแม่ 2วัน ในช่วงที่ลูกอยู่กับคุณแม่และน้องชายในบ้านหลังนั้น ลูกเกิดความรู้สึกไม่สบายใจมากๆกับน้องชาย เหมือนกับว่า จะถูกน้องชายทำร้ายร่างกาย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน

แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ประมาณ10วัน หลังจากที่ลูกกลับไปประเทศมาเลเซียแล้ว ก็ได้รับทราบข่าวจากน้องสาวว่า คุณแม่เสียชีวิตแล้ว จากการถูกน้องชายของลูก ฆ่าหั่นศพแม่ของตัวเอง และน้องชายก็ได้หนีออกจากบ้านไปแล้ว ลูกรู้สึกสะเทือนใจมากค่ะ ลูกขอเล่าเรื่องของน้องชายดังนี้นะคะ...

สมัยที่เขายังเป็นเด็ก น้องชายคนนี้ เป็นคนเรียบร้อย จิตใจดี เมื่อน้องชายเรียนจบมัธยมปลายแล้ว คุณพ่อไม่ได้ส่งให้เรียนหนังสือต่อ น้องชายจึงรู้สึกน้อยใจมาก จึงได้ตัดสินใจไปบวช ซึ่งการบวชเรียนตอนแรกๆ ก็ปฏิบัติดีมาก ทำให้เป็นที่ยอมรับของคนในหมู่บ้าน มีอยู่ครั้งหนึ่งในขณะที่บวช ท่านได้คิดสร้างเจดีย์ที่วัดปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ในขณะที่ก่อสร้าง เจดีย์ก็ได้ล้มลง จนมีคนวิจารณ์ไปต่างๆนานา แต่แล้วก็สร้างจนสำเร็จ หลังจากนั้นก็สึกออกมา ทำให้คุณพ่อเครียดมากที่น้องชายสึก และต่อมาไม่นาน คุณพ่อเสียชีวิต เพราะล้มศีรษะฟาดพื้น

หลังจากนั้น น้องชายของลูกเริ่มมีอาการแปลกๆ แล้วน้องชายก็ได้กลับไปบวชอีกครั้ง ครั้งนี้บวชได้ไม่นานก็สึกอีก แล้วไม่นานก็ไปบวชอีกเป็นอย่างนี้ถึง 3ครั้ง หลังจากนั้นก็มาใช้ชีวิตอยู่กับคุณแม่ โดยไม่ทำการงานใดๆ

แต่น้องชายก็มีพฤติกรรมแปลกๆ เช่น มักชอบเดินไปๆมาๆ ทั้งวันทั้งคืนจนเกือบสว่าง ไม่ค่อยจะหลับนอน และมักใช้จ่ายมาก แถมยังชอบข่มขู่คุณแม่ เขาเริ่มมีอาการทางจิต เมื่อยามโกรธคุณแม่ก็มักจะพูดว่า “เดี๋ยวจะฆ่าแม่เสียหรอก” บางทีก็ไล่คุณแม่ออกจากบ้าน โดยที่ไม่นึกถึงคุณค่าน้ำนมที่ท่านได้เลี้ยงดูมาเลย แต่ถึงเขาจะข่มขู่คุณแม่อย่างไร คุณแม่ก็ไม่เคยบ่นว่าอะไรเขาเลย

จนกระทั่งวันหนึ่ง น้องสาวของลูก มาเยี่ยมคุณแม่ที่บ้าน แต่เห็นประตูเหล็กหน้าบ้านล็อคอยู่จึงกลับไป เพราะคิดว่าคุณแม่ไม่อยู่บ้าน แต่วันต่อมาน้องสาวก็มาดูอีก ก็เห็นประตูล็อกเหมือนเดิม รู้สึกแปลกใจ จึงตัดสินใจพังประตูเข้าไป ก็เห็นภาพที่ทำให้น้องสาวของลูกถึงกับคุมสติไม่อยู่ ได้แต่วิ่งร้องโวยวายออกจากบ้านมา ด้วยความโมโหและเครียดสุดขีด จนกระทั่งเพื่อนบ้านแถวนั้นต้องออกมาดูว่า เกิดอะไรขึ้น

ภาพที่เห็น คือ ศพของคุณแม่ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ เลือดแดงฉาน ศีรษะถูกโยนอยู่ในคูน้ำหลังบ้าน แขนขาถูกหั่นเป็นท่อนๆ ใบหน้าถูกมีดสับจนจำไม่ได้ และเมื่อแพทย์ชันสูตรแล้วพบว่า อวัยวะเพศของคุณแม่ มีร่องรอยการถูกข่มขืนอีกด้วย เหตุการณ์นี้เมื่อทุกคนรู้ จึงเกิดอาการช็อก รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น สติขาดไปชั่วขณะ ทำอะไรไม่ถูก คิดอะไรไม่ออก

ยังดีที่ตัวลูกพอจะมีสติอยู่บ้าง จึงนึกถึงผู้นำบุญที่หาดใหญ่ ได้โทรศัพท์ไปเล่าเหตุการณ์สะเทือนขวัญให้ฟังด้วยน้ำตานองหน้า และเมื่อพระอาจารย์ทราบ ท่านก็เมตตาให้กำลังใจ ให้ธรรมะปลอบประโลมใจ ให้ลูกทำใจและเข้าใจในเรื่องกฎแห่งกรรม ซึ่งลูกก็ค่อยๆทำใจได้ และท่านก็ได้เมตตามาแสดงธรรมในงานศพของคุณแม่อีกด้วย ซึ่งทำให้หมู่ญาติทุกคนรู้สึกดีขึ้น จากที่ตึงเครียด ก็ผ่อนคลายลงไปได้มาก ถ้าหากไม่มีหมู่คณะมาคอยให้กำลังใจ ลูกก็ยังไม่รู้ว่า จะผ่านพ้นเหตุการณ์ที่แสนทุกข์ใจนี้ไปได้อย่างไร

ลูกขอกราบแทบเท้า ขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้เมตตาส่งพระอาจารย์และคณะกัลยาณมิตร มาเป็นแสงสว่างที่ประเทศมาเลเซีย ทำให้ทุกคนได้ธรรมะเป็นที่พึ่ง และได้ใช้ในชีวิตประจำวัน อีกทั้งทำให้ลูกรู้จักเป้าหมายของชีวิตที่ถูกต้องเจ้าค่ะ

ต่อมา ทางการก็ออกตามจับตัวน้องชายจนได้ แต่ไม่ว่าน้องชายจะถูกสอบสวนอย่างไร เขาก็ไม่ยอมรับสารภาพ หน้าตาของเขาไม่มีพิรุธเลยว่าได้กระทำความผิด ตำรวจจึงได้ส่งตัวน้องชายไปที่โรงพยาบาลโรคประสาท สุดท้ายทางตำรวจได้พิจารณาว่าผิดจริง และว่าเขาเป็นโรคจิต แต่ตัวเขาก็ไม่ยอมรับความผิด ลูกก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำร้ายคุณแม่ได้ลงคอ ลูกได้ส่งความรู้สึกจากเบื้องลึกของหัวใจไปให้คุณแม่ค่ะว่า “ลูกรักคุณแม่มากค่ะ”

หลังจากที่คุณแม่เสียชีวิตแล้ว ลูกก็เพิ่งมาทราบจากป้าว่า น้องชายอาจเป็นคนฆ่าคุณพ่อด้วย และในที่สุดคุณแม่ก็ต้องมาถูกน้องชายฆ่าอีก ดังที่กล่าวมาแล้วเจ้าค่ะ

ลูกขอกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่ดังนี้เจ้าค่ะ

1.บุพกรรมใด ที่ทำให้คุณแม่ถูกฆ่าอย่างอนาถจากฝีมือของลูกชายตัวเอง และคุณแม่ถูกน้องชายล่วงละเมิดทางเพศด้วยหรือไม่ค่ะ

2.คุณพ่อและคุณแม่ตายแล้วไปไหน ท่านมีอะไรฝากมาถึงลูกๆบ้างหรือไม่ ลูกได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวอุทิศไปให้คุณแม่ ท่านได้รับแล้วเป็นอย่างไรบ้างคะ

3.คุณแม่มาเข้าฝันลูก และตัวลูกก็ได้กลิ่นเหม็น และคุณแม่มาเข้าร่างน้องสาวของลูกด้วย คุณแม่ในร่างของน้องสาวได้บอกว่า ท่านทรมานมาก ความจริงเป็นอย่างไรคะ

4.ลูกๆของคุณพ่อ-คุณแม่ทำกรรมใดมา จึงได้เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญขึ้นในครอบครัวของเราเจ้าคะ

5.ลูกที่ฆ่าพ่อ-แม่โดยตั้งใจ และลูกที่ฆ่าพ่อ-แม่โดยแพทย์ระบุว่าเป็นโรคจิต ทั้งสองกรณีนี้ จะได้รับผลกรรมแตกต่างกันหรือไม่ อย่างไร และน้องชายจะได้รับผลจากอนันตริยกรรมอย่างไรคะ

6.ก่อนที่น้องชายของลูกจะฆ่าคุณแม่ เขาพูดกับลูกเสมอว่า เขานั่งสมาธิแล้วไปเห็นนรกขุมต่างๆ และเจอมาร เขากำลังต่อสู้กับมารอยู่ ถ้าเขาแพ้เขาก็จะตาย จากนั้นไม่นานน้องชายก็ได้ฆ่าคุณแม่ เรื่องที่เขาพูดเกี่ยวข้องกับการฆ่าคุณแม่หรือไม่คะ น้องชายของลูกจะฆ่าใครอีกหรือไม่ และจะมีวิธีการป้องกันอย่างไรดีคะ

7.น้องชายของลูกมีกรรมอะไร จึงมีอาการจิตประสาท จะช่วยเหลือเขาอย่างไรคะ

8.พระอาจารย์และคณะกัลยาณมิตร รวมทั้งตัวลูก ได้ช่วยกันทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาและเผยแผ่ธรรมะในประเทศมาเลเซีย เพื่อรักษาพระพุทธศาสนาให้มั่นคงและให้เจริญรุ่งเรือง ภารกิจนี้มีอุปสรรคพอสมควร แล้วจะสำเร็จได้หรือไม่คะ ทีมงานจะต้องปฏิบัติอย่างไรคะ จึงจะไปสู่ความสำเร็จได้ ซึ่งมีทั้งฝ่ายคณะสงฆ์ และมวลชน

9.หลวงพ่อรูปหนึ่ง ในประเทศมาเลเซีย ท่านได้เป็นหนึ่งในพระผู้ใหญ่ที่ช่วยให้งานพระศาสนาในมาเลเซีย ดำเนินไปได้อย่างดียิ่ง ในอดีตท่านเคยสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

10.พระอาจารย์มีความเกี่ยวข้องกับตัวลูก และทีมงานอย่างไรคะ ส่วนคณะกัลยาณมิตร และตัวลูก แต่ละท่าน มีประวัติความเป็นมาในการสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้างคะ

ท้ายที่สุดนี้ ลูกขอกราบแทบเท้า ขอความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยนะเจ้าคะ

กราบขอบพระคุณด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.คุณแม่ ถูกฆ่าอย่างอนาถด้วยฝีมือลูกชายตัวเอง เพราะในอดีต คุณพ่อ คุณแม่ และน้องชาย มีเวรผูกกันมา โดยในชาตินั้น คุณพ่อได้เป็นเจ้าเมืองของเมืองๆหนึ่ง ส่วนคุณแม่เป็นชายา ส่วนน้องชายได้เป็นมหาดเล็กที่คอยดูแลอารักขาตำหนักของพระชายา

ต่อมา พระชายาได้ลอบมีชู้กับมหาดเล็กหนุ่มนี้ ภายหลังพระชายาทรงทราบว่า มหาดเล็กหนุ่มคนนี้ไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น จึงทำให้โกรธแค้น และได้เพ็ดทูลเจ้าเมือง เพื่อให้เจ้าเมืองลงโทษมหาดเล็กนี้ให้สมแค้น

โดยใส่ความว่า มหาดเล็กหนุ่มนี้เป็นสายของพวกกบฏ และพระชายาได้แนะนำเจ้าเมืองว่า ให้สับร่างมหาดเล็กให้แร้งกากินในพระลานหลวงเพื่อประจาน จึงทำให้มหาดเล็กหนุ่มผูกแค้น และคิดว่าสักวันจะต้องมาเอาคืน

ในชาตินี้ เจ้าเมืองก็มาเป็นคุณพ่อ ชายาก็มาเป็นคุณแม่ มหาดเล็กหนุ่มก็มาเป็นลูกชาย เมื่อถึงเวลากรรมส่งผล ก็เป็นดังที่ได้กล่าวมาแล้ว อีกทั้งได้จองเวรผลัดกันฆ่ามาหลายชาติแล้ว

คุณแม่ถูกน้องชายล่วงละเมิดทางเพศจริง เพราะกรรมกาเมฯของคุณแม่ตอนเป็นผู้ชาย และเคยนอกใจสามีตอนเกิดเป็นผู้หญิง อีกทั้งเคยมีอะไรกันมา ในชาติที่น้องชายเป็นมหาดเล็กหนุ่มดังกล่าว

2.คุณพ่อตายแล้ว ก็ไปเป็นภุมมเทวา อยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ที่ไม่ไกลจากบ้านนัก ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ทำให้มีสภาพดีขึ้น

คุณพ่อก็เข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมด เพราะเห็นเหตุการณ์ต่างๆ แต่ก็ไม่มีใจผูกแค้นลูกชาย ในระดับที่จะทำให้ตนเองจุติ

ส่วนคุณแม่ ก็ยังเป็นภุมมเทวาวนเวียนอยู่กับบ้าน ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ทำให้มีสภาพที่ดีขึ้น
คุณแม่ก็มีความรู้สึกสลดรันทดที่ลูกชายทำกับท่านอย่างนี้ แต่ก็ไม่ถึงกับโกรธแค้นในระดับถูกฉุดไปอบาย
ลูกก็ต้องทำทุกบุญ ทั้ง ทาน ศีล ภาวนา แล้วอุทิศไปให้ท่านทั้งสองบ่อยๆ ก็จะทำให้ท่านทั้งสอง ค่อยๆมีสภาพที่ดีขึ้นกว่านี้

3.คุณแม่มาเข้าฝันตัวลูกและตัวลูกได้กลิ่นเหม็นนั้น ก็เป็นเรื่องจริง เพราะท่านยังวนเวียนอยู่ใกล้ๆ

คุณแม่มาเข้าร่างน้องสาวนั้น ก็เป็นเรื่องของอาการเครียดที่เจอเหตุการณ์ดังกล่าว มาผสมกับความเชื่อเรื่องทรงเจ้าเข้าผี

4.ลูกๆของคุณพ่อคุณแม่ มาเจอเหตุการณ์สะเทือนขวัญของครอบครัวนั้น เพราะลูกๆของท่านทั้งสองก็อยู่ในยุคดังกล่าว โดยบางคนก็เป็นนางกำนัล บางคนก็เป็นมหาดเล็กในวัง ได้ร่วมกันอนุโมทนาบาปดังกล่าว คือ พลอยยินดีสมน้ำหน้า ที่มหาดเล็กคนนั้นถูกลงโทษ โดยการถูกสับร่างที่พระลานหลวง มาส่งผล

5.ลูกที่ฆ่าพ่อแม่โดยตั้งใจ ก็จะมีกรรมหนักกว่าลูกที่ฆ่าพ่อแม่ เพราะเป็นโรคจิตตามที่แพทย์ระบุ แต่ทั้งสองแบบก็จัดเป็น อนันตริยกรรม

ดังนั้น กรณีของน้องชาย จึงจัดว่าเป็น อนันตริยกรรม จะได้รับกรรมหนักหรือเบาก็ไปรู้ตอนตายแล้ว

6.ก่อนที่น้องชายของลูกจะฆ่าคุณแม่ เขาพูดกับลูกเสมอว่า เขานั่งสมาธิแล้วไปเห็นนรกขุมต่างๆ และภาพอื่นอีกมากมายนั้น ก็เป็นอาการทางจิตที่ฟุ้งซ่านเกิดจากอาการทางประสาท

น้องชายของลูก ก็สามารถฆ่าใครได้ตลอด ถ้าหากมีเวรผูกกันมา
จะแก้ไข ก็ต้องให้อยู่ในที่ที่ควรจะอยู่ ที่มีโอกาสทำร้ายคนอื่นได้น้อย เช่น โรงพยาบาลประสาท เป็นต้น
ส่วนพี่ๆ น้องๆ ทุกคนก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญให้มากๆ แล้วอธิษฐานจิตให้บุญคุ้มครองให้ปลอดภัย

7.น้องชายของลูก มีอาการจิตประสาท เพราะกรรมในอดีต ได้ดื่มสุรา มารวมกับกรรมผูกพยาบาท ดังกล่าว มารวมส่งผล

จะแก้ไขด้วยตัวเองคงจะยาก เพราะยังเสวยวิบากอยู่ แต่ให้พี่น้องทุกคนทำบุญแล้วใส่ชื่อเขาในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าว ให้หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย

8.พระอาจารย์และคณะกัลยาณมิตรรวมทั้งตัวลูก ได้ช่วยกันบำรุงพระพุทธศาสนา และเผยแผ่พระพุทธศาสนาในมาเลเซียนั้น มีอุปสรรคพอสมควร แต่ก็สำเร็จได้ โดยความสำเร็จนั้นต้องเกิดจาก การร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ร่วมปัจจัย จากทุกคน

9.หลวงพ่อรูปหนึ่งในมาเลเซีย ได้ช่วยให้งานพระพุทธศาสนา ดำเนินไปด้วยดี ตามเส้นทางพระโพธิสัตว์ ที่ท่านได้สั่งสมมาคล้ายกับการสร้างบารมีของหมู่คณะเรา เป็นเพื่อนร่วมทางสร้างบารมี

10.พระอาจารย์และตัวลูกพร้อมทีมงาน เคยมีความเกี่ยวพันกัน โดยเคยเป็นทีมงานสร้างบารมีกันมา โดยมีพระอาจารย์เป็นกัลยาณมิตรให้ เหมือนในชาตินี้

ส่วนตัวลูกพร้อมทีมงาน ก็ได้เป็นกองเสบียงของหมู่คณะมา โดยช่วยสนับสนุนการเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย