ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 2

ประการที่ 1. คุณแม่ของลูกได้เสียชีวิตก่อนที่ตัวท่านจะหมดอายุขัย ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะวิบากกรรมปาณาติบาตที่คุณแม่ของลูกได้เคยฆ่าสัตว์ทำอาหารในภพชาติปัจจุบัน (ซึ่งเป็นวิบากกรรมหลัก) ได้ไปดึงดูดให้วิบากกรรมปาณาติบาตและวิบากกรรมกาเมฯที่ท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้จากภพชาติในอดีต ให้มาได้ช่องรวมกันส่งผล เมื่อวิบากกรรมทั้งหมดดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ได้ช่องตามมาส่งผลร่วมกัน จึงเป็นผลทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งที่ทรวงอกก่อนที่ตัวท่านจะหมดอายุขัย (ถ้าหากวิบากกรรมดังกล่าวไม่ได้ช่องมาตัดรอนเสียก่อน คุณแม่ของลูกจะมีอายุยืนถึงประมาณ 60 กว่าปีเลยทีเดียว)

 

ประการที่ 2. ภายหลังจากที่คุณแม่ของลูกเสียชีวิตไปแล้ว บาปอกุศลกรรมที่ท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็นกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร และกรรมเชือดคอเป็ด-ไก่เพื่อนำมาไหว้เจ้า เป็นต้น ยังไม่ได้ช่องตามมาส่งผล ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นผลทำให้กายละเอียดของคุณแม่ของลูกยังไม่ต้องไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในอบายภูมิ

 

ประการที่ 3. กอปรกับได้มีบุญหลักๆอยู่ทั้งหมด 2 บุญด้วยกันที่มาอุ้มกายละเอียดของคุณแม่ของลูกเอาไว้ ไม่ให้ท่านต้องพลัดไปบังเกิดในอบายภูมิ คือ บุญที่คุณแม่ของลูกได้เคยสั่งสมเอาไว้เองในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็น บุญใส่บาตรพระภิกษุสงฆ์ตามเทศกาลต่างๆ และบุญที่ท่านได้ทำบุญแบบสงเคราะห์โลก คือ ไปทำบุญที่โรงเจ เป็นต้น กับบุญที่ลูกชายคนโตของท่านได้เคยบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา (เป็นการบวชระยะสั้น) ได้มารวมกันส่งผล แต่ด้วยความที่ผลแห่งบุญดังกล่าว ยังไม่ได้ช่องส่งผลอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้กายละเอียดของคุณแม่ของลูกยังคงวนเวียนอยู่ภายในบ้าน และยังไม่ได้ไปบังเกิดอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้นไปกว่านี้

 

ประการที่ 4. ประการสุดท้ายที่ทำให้กายละเอียดของคุณแม่ของลูกยังคงวนเวียนอยู่ภายในบ้าน และยังไม่ไปบังเกิดอยู่ในภพภูมิอื่น คือ ใจของคุณแม่ของลูกเอง ที่ยังคงรู้สึกเป็นห่วงครอบครัวและลูกๆของท่านอยู่ เมื่อใจของท่านยังมีความเป็นห่วงและผูกพันกับครอบครัวของท่านอยู่เช่นนี้ กายละเอียดของคุณแม่ของลูกจึงยังคงวนเวียนไปๆมาๆอยู่ภายในบ้าน และคอยเฝ้ามองดูทุกๆคนในครอบครัวของท่านด้วยความรักและปรารถนาดีอยู่ตลอดเวลา

 

 

 

 

        ด้วยสาเหตุหลักๆทั้ง 4 ประการดังที่ได้กล่าวมาแล้ว จึงเป็นผลทำให้กายละเอียดของคุณแม่ของลูกยังคงวนเวียนอยู่ภายในบ้าน และยังไม่ไปบังเกิดอยู่ในภพภูมิอื่น ภายหลังจากที่คุณแม่ของลูกได้เสียชีวิตไปได้สักระยะหนึ่ง พี่ชายคนโตของลูกจึงได้ฝากเรื่องราวของคุณแม่ของลูก มากราบเรียนขอบารมีธรรมจากคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เพื่อขอให้ท่านคุมบุญให้กับคุณแม่ของลูก

 

 

 

 

        ในเวลาต่อมา พระธรรมกายได้เมตตาไปช่วยกายละเอียดของคุณแม่ของลูก ด้วยการประมวลรวมบุญทุกๆบุญที่พี่ชายคนโตของลูกได้สั่งสมมาอย่างดีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นบุญจากการบวชเป็นพระธรรมทายาท และตั้งใจฝึกฝนตนเองเป็นพระแท้ในพระพุทธศาสนา (เป็นการบวชระยะสั้น หลายๆ ครั้ง) บุญจากการเข้าวัดฟังธรรม ปฏิบัติธรรม และบุญจากการเป็นประธานชมรมพุทธฯในสมัยที่เป็นนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นต้น ให้มาประมวลรวมกันกับบุญทุกๆบุญที่คุณแม่ของลูกได้เคยสั่งสมเอาไว้ด้วยตัวของท่านเองในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็น บุญใส่บาตรพระภิกษุสงฆ์ตามเทศกาลต่างๆ และบุญที่ท่านได้ทำบุญแบบสงเคราะห์โลก คือ ไปทำบุญที่โรงเจ เป็นต้น

 

 

 

 

        จากนั้น พระธรรมกายได้เมตตานำบุญทุกๆบุญที่พี่ชายคนโตของลูกได้สั่งสมมาอย่างดีดังที่กล่าวมาแล้ว กับบุญทุกๆบุญที่คุณแม่ของลูกได้เคยสั่งสมเอาไว้ด้วยตัวของท่านเองในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ ไปจรดเชื่อมเข้าที่ศูนย์กลางกายของกายละเอียดของคุณแม่ของลูก ทันทีที่บุญทุกๆบุญได้ไปจรดเชื่อมที่ศูนย์กลางกายของคุณแม่ของลูกแล้ว ทันใดนั้นเอง กายละเอียดของคุณแม่ของลูกก็พลันสว่างวาบ แล้วกายละเอียดของคุณแม่ของลูกก็ได้แปรเปลี่ยนไปเป็นกายเทพธิดาภุมมเทวาชั้นสูง พร้อมกับแวบไปบังเกิดในวิมานไม้ขนาดใหญ่ในทันที

 

 

 

 

        ซึ่งวิมานของเทพธิดาภุมมเทวาจะมีลักษณะเป็นวิมานไม้ทรงจีนขนาดใหญ่ 2 ชั้น ตั้งอยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาที่มีลักษณะเป็นแบบคนจีนยุคเก่าๆ (กล่าวง่ายๆว่าหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งนี้ก็เป็นเหมือนไชน่าทาวน์ในเมืองมนุษย์นั่นเอง) เมื่อกายละเอียดของคุณแม่ของลูกได้ไปบังเกิดเป็นเทพธิดาภุมมเทวาแล้ว ภายในวิมานของท่านจะมีบริวารอยู่จำนวนหนึ่ง ซึ่งบริวารเหล่านี้จะคอยต้อนรับ ดูแล และปรนนิบัติท่านเป็นอย่างดี ทำให้เทพธิดาภุมมเทวามีความเป็นอยู่ที่สุขสบายมากขึ้นไปกว่าเดิมเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

        หลังจากที่กายละเอียดของคุณแม่ของลูกได้ไปบังเกิดเป็นเทพธิดาภุมมเทวาแล้ว พระธรรมกายได้เมตตาสอนให้ท่านนั่งสมาธิ ซึ่งในช่วงแรกๆนั้น เทพธิดาภุมมเทวาก็ตั้งใจนั่งสมาธิเป็นอย่างดี จนทำให้ท่านได้รับความสุขความสดชื่นจากการนั่งสมาธิเป็นอย่างมาก แต่เมื่อวันเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป ท่านเทพธิดาภุมมเทวาก็เริ่มนั่งสมาธิน้อยลง...น้อยลง ไปตามลำดับ