CASE STUDY
วิชาศีลธรรม สะกิดใจ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาชาวไทย อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นค่ะ ลูกเกิดในครอบครัวศาสนาคริสต์ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน ซึ่งคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านต่างนับถือศาสนาคริสต์ รวมทั้ง ตา ยาย และแม่ของลูกด้วย ทุกคนต่างนับถืออย่างเคร่งครัด ไปร่วมทำกิจกรรมทางศาสนาทุกวันอาทิตย์ ยกเว้นพ่อของลูกเพียงคนเดียวในบ้านที่นับถือศาสนาพุทธ แต่พ่อก็ไม่ได้บังคับให้ลูกๆ นับถือ‘พุทธศาสนา’ตามท่านแต่อย่างใด
ยายของลูก เคยเป็นนักบวชของศาสนาคริสต์ที่เคร่งครัดมาก ยายเข้าไปอยู่ในอารามตั้งแต่อายุ 15 ปี และได้บวชเป็นซิสเตอร์แบบธรรมดาเมื่ออายุ 20 ปี และลาออกจากการเป็นนักบวชเมื่ออายุ 29 ปี สาเหตุที่ออกจากการเป็นนักบวช เพราะรู้สึกว่าบวชมานานแล้วจึงเบื่อ อีกทั้งตอนนั้นยายได้รับมอบหมายให้ดูแลเด็กกำพร้าด้วย แต่ยายไม่ชอบ จึงไม่ได้ปฏิญาณเป็นนักบวชต่อ แล้วได้ลาออก กลับมาอยู่บ้านเดิม ซึ่งเป็นหมู่บ้านชาวคริสต์ มีประมาณ 300-400 หลังคาเรือน มีคนประมาณ 2,000 คน
สาเหตุที่หมู่บ้านที่ยายอยู่นับถือคริสต์ เนื่องมาจากมีครอบครัวอยู่ 5 ครอบครัว อพยพมาจากถิ่นอื่น เพราะมีปัญหาเรื่องที่ทำกินบ้าง เรื่องโดนกล่าวหาว่าเป็นผีปอบบ้างพอมาอยู่รวมกันที่นี่ก็ได้ยินว่ามีบาทหลวงที่ศักดิ์สิทธิ์อยู่ อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จึงเชิญบาทหลวงมาสอน และก็มีการกล่าวต่อๆ กันไปถึง เรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของพระคริสต์ คนที่ย้ายมาอยู่ใหม่ในหมู่บ้านนี้ก็ได้รับการแนะนำต่อๆ กันมา จนนับถือคริสต์กันทั้งหมู่บ้าน การก่อตั้ง คริสตชนในหมู่บ้านนี้ก็จะครบ 100 ปี ในปี พ.ศ.2551 (อีก 2 ปีนี้ค่ะ)
ต่อมายายได้แต่งงานกับตาซึ่งเป็นคริสต์เหมือนกัน แต่งงานกันได้ระยะหนึ่งก็ย้ายจากหมู่บ้านนั้นมาอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง ซึ่งเป็นคริสต์เหมือนกันและลูกก็มาเกิดที่หมู่บ้านนี้ค่ะถึงแม้ยายจะมีครอบครัวแล้ว แต่เมื่อนักบวชศาสนาคริสต์ไม่ว่าง ก็จะมอบหมายให้ยายนำสวด และสอนคำสอนแทนเสมอ ใครๆ ก็เรียกยายว่า ‘ครูคำสอน’ ปัจจุบันยายมีอายุ 92 ปีแล้ว
ตาของลูก เข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนาคริสต์อย่างสม่ำเสมอ ทุกวันอาทิตย์จะต้องไปโบสถ์ เมื่อตามาอยู่ที่หมู่บ้านนี้ก็เป็นครูคำสอนเหมือนกับยาย รวมทั้งจะเป็นคนติดต่อกับบาทหลวง และรับรองบาทหลวงค่ะ ตาเคยเป็น‘ทหารอาสาสมัคร’ ในขณะที่อยู่ค่ายทหาร เคยได้รับการฝึกให้ฉีดยาและจ่ายยาอย่างง่ายๆ ดังนั้นเวลาคนในหมู่บ้านไม่สบาย ก็มักจะมาให้ตารักษา และฉีดยาให้ ซึ่งก็หายบ้าง ไม่หายบ้าง ตามักจะสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า รวมทั้งจับปลา และล่าสัตว์มาทำอาหารอยู่เสมอ ๆ ประมาณ 1 ปี ก่อนเสียชีวิต ตามีอาการเป็นอัมพฤกษ์และความดันโลหิตสูง และวันหนึ่งในตอนเช้า เมื่อแม่ไปปลุก ปรากฏว่า ตาเสียชีวิตแล้ว ด้วยโรคความดันโลหิตสูง เส้นเลือดฝอยในสมองแตก เมื่ออายุ 52 ปี
พ่อของลูก เป็นชาวพุทธคนเดียวในครอบครัว เป็นครูโรงเรียนประถม เป็นคนใจดี พูดจาไพเราะ รักครอบครัว แต่เวลาพ่อดื่มเหล้า พ่อก็จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน คือพูดจาเสียงดัง บางครั้งก็อาละวาด และบางทีก็มีเจ้าหนี้จากวงไพ่มาทวงเงินถึงบ้าน ทำให้แม่ของลูกทุกข์ใจ และคับแค้นใจมาก ในที่สุดแม่จึงได้แยกทางกับพ่อไปทำงานที่กรุงเทพฯ ซึ่งขณะนั้นพ่อแม่มีลูกด้วยกัน 3 คน ลูกเป็นลูกคนโต อายุได้ 6 ขวบ เท่านั้น แม้คุณแม่จะจากคุณพ่อไปแล้ว แต่คุณพ่อก็ยังคิดถึงและเป็นห่วงคุณแม่อยู่เสมอค่ะ.. หลังจากแยกกันแล้ว น้องชายและตัวลูกอยู่กับพ่อ ส่วนน้องสาวคนแรกอยู่กับตายาย ต่อมาเมื่อลูกอยู่ ม. 2 แม่ก็กลับมาอยู่กับลูก ๆ เหมือนเดิม
ในปี 2534 หลังจบ ม.6 ลูกก็สอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ ในวันประกาศผลสัมภาษณ์ ก็มีข่าวดีและข่าวร้ายเกิดขึ้นกับลูก พร้อมๆ กัน ข่าวดีคือลูกสอบเข้าเรียนแพทย์ได้ ข่าวร้ายคือ ลูกได้รับโทรเลขว่าพ่อของลูกได้ประสบอุบัติเหตุ ญาติบอกว่า พ่อนั่งรถสามล้อเครื่องไปชนกับรถบรรทุกไม้ หมอบอกว่า ‘สมองตายแล้ว’ เพียงใส่เครื่องช่วยหายใจไว้เท่านั้น พ่ออยู่ในสภาพเจ้าชายนิทรา 14 วัน ก็เสียชีวิตด้วยอายุ 42 ปี
ตัวลูกเอง ในวัยเด็ก ได้ซึมซับคำสอนศาสนาคริสต์นี้อย่างเต็มหัวใจ เพราะทั้งยาย ตา และแม่ ต่างก็นับถือศาสนานี้ จนกระทั่งตัวลูกเคยคิดที่จะบวชอุทิศตัวในศาสนานี้ เพราะคิดว่าคำสอนเป็นที่พึ่งในการดำเนินชีวิต แต่วันหนึ่ง ช่วงที่ลูกกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย เมื่อลูกเรียนวิชา ‘ศีลธรรม’ ในโรงเรียน ขณะที่ลูกกำลังอ่านหนังสือเรียน คำว่า ‘ปัตจัตตัง…รู้ได้เฉพาะตน’ คำนี้สะกิดใจลูกอย่างประหลาดในครั้งแรก
ต่อมาลูกได้มีโอกาสมาวัดพระธรรมกายแบบไม่ได้ตั้งใจ ในวันนั้น ลูกได้ยินพี่ ๆ ที่ชมรมพุทธชักชวนเพื่อนผู้ชายไปอยู่ธุดงค์ในวันหยุด ส่วนลูกนัดกับเพื่อน ๆว่าจะไปเที่ยวที่จังหวัดเลย แต่วันนั้นลูกและเพื่อน ๆ ไปไม่ทันรถโดยสาร เพราะรถออกไปแล้ว วันนั้นลูกรู้สึกเซ็งมาก อยากจะไปที่ไหนสักแห่งหนึ่งก็ได้ ก็เลยตัดสินใจมาวัดพระธรรมกาย กับ‘ชมรมพุทธ’ของมหาวิทยาลัย การมาวัดครั้งแรกนี้ ลูกได้เห็นภาพคุณยายอาจารย์ ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย และได้ฟังเรื่องราวของท่าน ทำให้ลูกรู้สึกประทับใจมาก โดยเฉพาะเรื่องที่ “คุณยายอาจารย์ช่วยพ่อในนรก”ได้ หลังจากนั้นลูกได้เริ่มให้โอกาสตัวเองมาสวดมนต์ทำวัตรที่ชมรมพุทธฯเป็นประจำ โดยไม่ให้ทางบ้านรู้ ได้รับบุญเป็นเหรัญญิกและประธานชมรม ต่อมาเมื่อทางวัดเริ่มบอกบุญสร้าง “พระธรรมกายประจำตัว” ลูกจึงตัดสินใจสร้าง “องค์พระจารึกชื่อพ่อ 1 องค์” และสะสมได้จนเต็มองค์ ซึ่งเงินหมื่นบาทในสมัยนั้นเป็นเงินจำนวนมากสำหรับลูก เพราะยังเป็นนักศึกษาไม่มีรายได้ เมื่อจบการศึกษาลูกก็มีโอกาสได้สร้างองค์พระบนโดม , แกนกลาง และ องค์พระภายนอก บูชามหาปูชนียาจารย์ทั้งสาม รวมทั้งหมด 10 องค์ค่ะ
ตัวลูกเป็นคนที่บอกบุญคนอื่นไม่เป็น เห็นเขาบอกบุญสร้างองค์พระกันได้เป็นสิบองค์ ร้อยองค์ ลูกก็อยากจะบอกบุญให้ได้บ้าง ในช่วงที่มีโอกาสถวายปัจจัยกับคุณยายอาจารย์ ลูกจึงขอพรจากท่านว่า “ขอให้บอกบุญสร้างองค์พระให้ได้ 100 องค์” ทั้งๆ ที่มองไม่เห็นทางที่จะบอกบุญได้ในตอนนั้นเลย แต่ปัจจุบันรวมแล้วตอนนี้บอกบุญสร้างองค์พระธรรมกายได้ประมาณ 98 องค์ แล้วค่ะ
หลังจากลูกเรียนแพทย์จบแล้ว ลูกก็ทำงานใช้ทุนเป็นแพทย์อยู่ที่โรงพยาบาล ช่วงนี้ลูกได้รักษาผู้ป่วยอย่างทุ่มเท หากคนไข้มีอาการรุนแรง ไม่ว่าตอนดึกหรือตอนไหนก็ตาม ลูกก็จะไปดูคนไข้เป็นอย่างดีทุกครั้ง เพราะลูกรู้ว่าพวกเขากำลังรอคอยความช่วยเหลือจากลูกอยู่ค่ะ แต่ก็มีครั้งหนึ่ง ลูกได้รับรายงานกลางดึกว่ามี ‘คนไข้ท้องเสีย’ เข้ามาใหม่ แต่ครั้งนั้นลูกไม่ได้ดูผู้ป่วยด้วยตาของตนเอง ได้แต่สั่งพยาบาลไปทางโทรศัพท์ว่าให้ให้เกลือแร่ตัวหนึ่งแก่ผู้ป่วย พอรุ่งเช้าพยาบาลรายงานว่าคนไข้เสียชีวิตแล้ว เรื่องนี้ทำให้ลูกไม่สบายใจมาก อดคิดไม่ได้ว่าลูกเป็นต้นเหตุหรือเปล่า
ลูกทำงานเป็นแพทย์ใช้ทุนอยู่ 1 ปี ครึ่ง เหลืออีกปีครึ่ง ลูกได้ใช้ทุนคืนรัฐบาลไป 200,000 บาท และให้เงินแม่อีกจำนวนหนึ่ง เพราะลูกได้ตัดสินใจที่จะไปช่วยเหลืองานที่ศูนย์ปฏิบัติโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ในช่วงแรกได้เรียนภาษาญี่ปุ่น เมื่อจบแล้วก็สอบเป็นนักศึกษาวิจัยปริญญาโท 2 ปี ที่มหาวิทยาลัย MUSASHINO (มูซาชิโนะ) ต่อมาได้สอบเป็นนักศึกษาปริญญาโทมหาวิทยาลัย OCHANOMIZU (โอชาโนะมิซุ) คณะจิตวิทยาการศึกษา ได้ทุนเรียนฟรี ต่อมาสอบเข้าปริญญาเอกของที่นี่เช่นกัน คณะจิตวิทยาการศึกษา ได้ทุนเรียนฟรี ขณะนี้กำลังเรียนปริญญาเอก อยู่ที่ญี่ปุ่นมาได้ 7 ปี ครึ่งแล้วค่ะ
ครั้งแรกที่ไปถึงญี่ปุ่น ลูกรู้สึกคุ้นเคยกับทุกอย่างรอบตัว รวมทั้งผู้คนที่ได้พบเจอ ราวกับว่าได้กลับบ้านมาอีกครั้ง เป็นเรื่องที่ลูกเก็บความสงสัยไว้ในใจจนถึงทุกวันนี้….
ครั้งแรกที่ไปถึงญี่ปุ่น ลูกรู้สึกคุ้นเคยกับทุกอย่างรอบตัว รวมทั้งผู้คนที่ได้พบเจอ ราวกับว่าได้กลับบ้านมาอีกครั้ง เป็นเรื่องที่ลูกเก็บความสงสัยไว้ในใจจนถึงทุกวันนี้….
ในฤดูใบไม้ผลิ ญี่ปุ่นจะสวยงามมากค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่ดอกซากุระบาน ในช่วงเดือนมีนาคม จนถึงเดือนพฤษภาคม ดอกซากุระจะบานจากตอนใต้ ไล่เรียงขึ้นมาตอนเหนือของประเทศ ช่วงที่ดอกซากุระบานนี้เป็นช่วงที่ใครๆก็ชื่นชม แต่...สำหรับลูก กลับเป็นช่วงที่ทรมานมากที่สุด เพราะว่า ‘ละอองเกสรดอกไม้นานาชนิด’ ฟุ้งกระจายในอากาศตลอดฤดูใบไม้ผลิ ทำให้ลูกมีอาการคันจมูก คันตา คันคอ โรคนี้แม้แต่ผู้คนในท้องถิ่นบางคนก็ป่วยเหมือนกันค่ะ บางคนเป็นมากจะมีอาการหายใจไม่ออก แต่ลูกก็ชอบดูดอกซากุระบานเพราะว่าสวยงามมากๆๆๆเลยค่ะ
ลูกขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ
1. ยายของลูก มีบุพกรรมอะไรจึงได้มาเป็นผู้สอนศาสนาที่เคร่งครัดของศาสนาคริสต์ กรรมนี้จะส่งผลให้ยายอย่างไร และต่อมาลูกได้สร้างองค์พระให้ยาย บอกให้ยายอนุโมทนาบุญ ยายก็ทำตาม ยายจะได้อานิสงส์อย่างไรบ้างคะ
2. ตาของลูก มีบุพกรรมใดจึงมานับถือศาสนาคริสต์ และเป็น “ครูคำสอน” เหมือนยาย , กรรมใดทำให้ตาเป็นโรคความดันโลหิตสูง และอัมพฤต , ตาตายแล้วไปไหน มีสภาพความเป็นอยู่อย่างไร และตามีข้อความอะไรฝากถึงลูกบ้างคะ
3. พ่อของลูก เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เพราะวิบากกรรมใด , พ่อตายแล้วไปไหน มีสภาพความเป็นอยู่อย่างไร และหลังจากที่ลูกได้ทำบุญ “สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว” ให้กับพ่อ และสะสมได้เต็มองค์ในปี พ.ศ.2538 พ่อได้รับบุญภายหลังจากที่สร้างองค์พระเต็มแล้วอย่างไร และบุญที่ได้รับนี้แตกต่างจากก่อนที่สร้างองค์พระให้พ่อไม่เต็ม
อย่างไรคะ
4. ทำไมชีวิตในช่วงแรกของแม่มีความสุขสบายพอสมควร แต่เมื่อแต่งงานแล้ว ก็มีปัญหาครอบครัวแตกแยก ต้องทำงานลำบาก เป็นลูกจ้างเขา ย้ายที่อยู่เรื่อย ๆ และยังไม่สามารถมีบ้านอยู่เป็นของตัวเองจนทุกวันนี้ , แม่ของลูก มักจะปิดกั้นตัวเองว่านับถือศาสนาคริสต์ จะนับถืออย่างอื่นไม่ได้ ลูกควรจะทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างไร และแม่เคยสร้างบุญมากับหมู่คณะบ้างหรือเปล่าคะ
5. วิบากกรรมใดทำให้ลูกไปเกิดในครอบครัวที่นับถือศาสนาคริสต์ และทำไมเมื่อลูกอ่าน คำว่า ‘ปัตจัตตัง...รู้ได้เฉพาะตน’ จึงสะกิดใจลูกอย่างประหลาด
6. ลูกมีวิบากกรรมใดที่เกิดในครอบครัวแตกแยก มีชีวิตวัยเด็กลำบาก และเติบโตในบ้านป่าที่ห่างไกลความเจริญ แต่พอโตมา ชีวิตกลับพลิกผัน มีความก้าวหน้าทางการศึกษา ได้รับความเกรงใจจากคนทั่วไป และได้รับความเมตตาจากรุ่นพี่และพระอาจารย์เสมอ
7. อาชีพแพทย์ ที่ลูกเคยดูแลผู้ป่วยอย่างดี จะทำให้ลูกได้รับผลบุญอย่างไร และคนไข้ท้องเสียที่ลูกได้สั่งพยาบาลให้เกลือแร่ตัวหนึ่งทางโทรศัพท์ รุ่งขึ้นคนป่วยก็เสียชีวิต ลูกเป็นต้นเหตุทำให้เขาตายหรือเปล่าค่ะ ถ้าใช่...ลูกจะมีวิบากกรรมอย่างไร และจะสามารถแก้ไขได้อย่างไรคะ
8. ทำไมเมื่อลูกเดินทางไปญี่ปุ่นครั้งแรก แต่กลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดกับทุกสิ่งรอบตัว เกิดขึ้นจากอะไรหรือลูกรู้สึกไปเอง
9. วิบากกรรมอะไรทำให้ลูก ‘แพ้ละอองเกสรดอกไม้’ ในช่วงฤดูใบไม้ผลิของทุกปี และจะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไร
10. ลูกได้สร้าง “พระธรรมกายประจำตัว” ทั้งทำด้วยตนเอง 10 องค์และบอกบุญกับผู้อื่นให้สร้าง “พระธรรมกายประจำตัว” ได้ประมาณ 98 องค์แล้ว ด้วยบุญนี้ลูกจะได้รับอานิสงส์ทั้งภพนี้และภพเบื้องหน้าอย่างไรคะ
11. ลูกสังเกตว่าบางคนมีเงินไม่พอ แต่ตัดสินใจทำบุญ “สร้างองค์พระ” ทันที แต่บางคนที่มีเงินพอแต่ตัดสินใจ“สร้างองค์พระ”ในภายหลัง บุญที่ได้จะมีอานิสงส์ต่างกันอย่างไร และเจ้าหน้าที่เหรัญญิกที่ทำหน้าที่ลงทะเบียน และจัดส่งรายชื่อคนที่ทำบุญสร้างองค์พระจากต่างประเทศ จะได้บุญอย่างไรคะ
12. รุ่นน้องของลูกคนหนึ่งได้มาปฏิบัติหน้าที่ด้วยกันที่ต่างประเทศ ในอดีตเธอและลูกเคยสร้างบารมีร่วมกับหลวงพ่อ และหมู่คณะมาอย่างไร เธอและลูกมีหน้าที่อะไรในหมู่คณะ ในชาติที่หมู่คณะมาสร้างบารมีสองรอบ เธอและลูกได้ลงมาสร้างบารมีทั้งสองรอบหรือไม่และมีผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร และน้องชาย น้องสาวของลูก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหรือเปล่า และมีหน้าที่อะไรคะ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1. “คุณยาย” มาเป็นผู้สั่งสอนคำสอน “เทวนิยม” เพราะ.....ในอดีต คุณยายได้เคยนับถือศาสนา “เทวนิยม” แบบเคร่งครัด
- กรรมนี้จะทำให้คุณยายต้องอยู่ในวงจรศาสนาแบบ “เทวนิยม”อยู่จ่ะ !
- ต่อมาลูกได้สร้างองค์พระให้คุณยาย แล้วให้คุณยายอนุโมทนา ท่านก็อนุโมทนา
- ท่านก็จะได้อานิสงส์บ้าง เพราะทำแบบตามใจ , ไม่ได้ทำแบบเข้าใจหรือตั้งใจ คือ จะมีสายบุญเชื่อมอยู่กับพระพุทธศาสนาบ้าง โดยจะมีชาติใดชาติหนึ่งที่ท่านจะได้อยู่ในร่มเงาของพระพุทธศาสนาจ่ะ !
- ตายแล้ว ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับทั่วไปในหมู่บ้านภุมมเทวาที่มีความเชื่อแบบเทวนิยมเหมือนตอนเป็นมนุษย์ และกำลังรอคอยที่จะพบพระผู้เป็นเจ้าอยู่ , แต่ก็ยังไม่เจอเลยจ่ะ !
- ใจท่านยังไม่เปิดเลย , ยังไม่เชื่อเรื่องบุญหรือการเวียนว่ายตายเกิดเลย เพราะเฝ้ารอคอยพระผู้เป็นเจ้าอยู่ ไม่ได้สนใจใครในมนุษย์เลย โดยเฉพาะยิ่งกับตัวลูกด้วยแล้ว ท่านก็รู้สึกเฉย ๆ เพราะไม่มีอะไรผูกพัน เนื่องจากลูกไม่ได้นับถือ พระเจ้าเหมือนดังท่านจ่ะ !
3. “คุณพ่อ” เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เพราะ....กรรมในอดีตที่ได้ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้ม , ทำอาหารและเลี้ยงสัตว์ไว้ฆ่าขายและขายให้เขาเอาไปฆ่าด้วย มาส่งผลจ่ะ !
- พ่อตายแล้ว ช่วงแรกก็เป็นกายสัมภเวสีเดินตุหรัดตุเหร่ไปเรื่อย ๆ ผอม , หิวโซ , ลำบาก ต่อมาได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ก็ได้ไปเป็น “บริวารของภุมมเทวา” โดยไปอาศัยบ้านภุมมเทวาอื่นที่มีบุญกว่าอยู่จ่ะ !
- บุญที่อุทิศไปให้ตอนที่ยังสร้างองค์พระไม่เต็มองค์ ก็ค่อย ๆ ทยอยส่งผล เปลี่ยนสภาพไปเรื่อย ๆ จนทำองค์พระเต็มองค์จ่ะ !
4. ช่วงแรกชีวิตของคุณแม่สุขสบายพอสมควร แต่พอแต่งงานแล้วครอบครัวก็แตกแยก , ต้องทำงานลำบาก , ต้องเป็นลูกจ้าง , ย้ายที่อยู่เรื่อย ๆ และยังไม่มีบ้านเป็นที่อยู่ของตนเองจนทุกวันนี้ เพราะ....ในอดีตสมัยแม่เป็นผู้ชาย ก็จะทำตัวคล้าย ๆ พ่อ แต่ในชาตินั้นก็ไม่ค่อยได้รับผิดชอบครอบครัวและมักจะห้ามภรรยาทำบุญ จึงทำให้กำลังทานบารมีหย่อน จึงทำให้ลำบาก , กรรมเจ้าชู้ก็ทำให้มาเป็นผู้หญิงและมีครอบครัวแตกแยก
- ช่วงแรกสุขสบาย เพราะยังมีบุญสงเคราะห์โลกอยู่บ้าง มาส่งผลในช่วงแรก เพราะ.....ห้ามภรรยาทำบุญ จึงทำให้ชีวิตลำบาก ไม่มีบ้านเป็นของตนเองอยู่จ่ะ !
- แม่ของลูกมัก “ปิดกั้น” ตัวเองว่า จะต้องนับถือศาสนา “เทวนิยม” แบบเดิม ไม่อาจนับถือศาสนาอื่นได้ ดังนั้นเมื่อลูกจะเป็นกัลยาณมิตรให้ท่าน ลูกก็จะต้องอธิบายให้ท่านเข้าใจเกี่ยวกับการเวียนว่ายตายเกิดเสียก่อน แล้วก็อธิบายเรื่องกฎแห่งกรรมว่า เป็นกฎสากลที่ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นต้น! โดยไม่กล่าวถึงว่าเป็นคำสอนในทางพุทธศาสนา
- แม่ก็มีสายบุญในอดีตอยู่บ้างกับหมู่คณะ แต่ด้วยความประมาทในการดำเนินชีวิต จึงทำให้บางชาติพลัดไปนับถือ “เทวนิยม” และไม่เจอหมู่คณะ แต่ยังดีที่สายบุญเก่าที่เคยทำกับหมู่คณะทำให้มีลูกสาวอย่างลูกจ่ะ !
5. ลูกไปเกิดในครอบครัวที่นับถือ “เทวนิยม” เพราะ.....เมื่อหลายพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้น้อยใจสมาชิกบางคนในหมู่คณะ จึงได้ออกไปจากหมู่คณะและไปนับถือ “เทวนิยม” แต่ภายหลังก็กลับมาสู่หมู่คณะ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !
- แต่เมื่อได้อ่านคำว่า “ปัจจัตตัง...รู้ได้เฉพาะตน” จึงสะกิดใจลูก เพราะ.....บุญที่เคยสร้างมากับหมู่คณะส่งผล จึงทำให้สะดุดใจและได้คิด เป็นเหตุให้ดำเนินชีวิตได้ถูกต้องและหันกลับมาสร้างบุญกับหมู่คณะอีกจ่ะ !
6. ลูกเกิดในครอบครัวที่แตกแยก , มีชีวิตวัยเด็กลำบาก , และเติบโตในบ้านป่าที่ห่างไกลความเจริญ เพราะ......ในอดีต ลูกเป็นผู้ชายเจ้าชู้ จึงทำให้มาเกิดในครอบครัวที่แตกแยก อีกทั้งเป็นคนถือตัวมีทิฐิมานะ จึงทำให้เกิดในที่ลำบากและห่างไกลความเจริญจ่ะ !
- แต่พอโตขึ้นชีวิตกลับพลิกผัน มีความก้าวหน้าทางการศึกษา ได้รับความเกรงใจจากคนทั่ว ๆ ไป และได้รับความเมตตาจากรุ่นพี่และพระอาจารย์เสมอ เพราะ.....ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เป็นแพทย์ทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช , มียศตำแหน่งสูง , ได้มีวิบากกรรมเจ้าชู้ แต่ต่อมาก็ออกบวชตามพระราชา , ช่วงแรกของการบวชก็ถือตัวมีทิฐิมานะ
- ต่อมาภายหลังก็กลับตัวกลับใจแก้ไขตัวเองได้ , และมีบุญสนับสนุนการศึกษามาในอดีตชาติหนึ่ง จึงทำให้บุญนี้ส่งผลให้มีความก้าวหน้าทางการศึกษาและบุญที่แก้ไขตัวเองได้ จึงเป็นที่เมตตาของรุ่นพี่และพระอาจารย์จ่ะ !
7. อาชีพแพทย์ที่ลูกเคยดูแลผู้ป่วยอย่างดี จะได้รับผลบุญโดยย่อ คือ จะได้รับการเคารพนับถือชื่นชมของชนทั่วไป , จะมีร่างกายแข็งแรง และได้รับการสนับสนุนช่วยเหลือจากชนทั้งหลาย เป็นต้นจ่ะ !
- คนไข้ท้องเสียที่ลูกสั่งพยาบาลให้เกลือแร่ตัวหนึ่งทางโทรศัพท์ รุ่งขึ้นคนป่วยก็เสียชีวิตนั้น ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไร เพราะคนไข้หมดอายุขัยแล้ว , ไม่ว่าลูกจะรักษาอย่างไรก็ตายจ่ะ !
- แต่เพื่อความสบายใจก็ให้ลูกสั่งสมบุญ แล้วอุทิศส่วนกุศลไปยังคนไข้คนนั้นที่ละโลกไปแล้วจ่ะ !
8. เมื่อลูกเดินทางมาถึงญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก แต่กลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดกับทุกสิ่งรอบตัว เกิดขึ้นจากความชอบชื่นชมในประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบันเป็นหลักจ่ะ ! ไม่ได้มีอะไรพิเศษไปกว่านี้
9. ลูกแพ้ละออง “เกสรดอกไม้” ในช่วงฤดูใบไม้ผลิทุกปี เพราะ.....ในชาติหนึ่งได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ชอบเผา ที่นา , เผาหญ้า ทำให้ไปรบกวนเพื่อนบ้านทั่วไป มาส่งผลจ่ะ !
- จะแก้ไข ลูกก็ต้องออกกำลังกายให้แข็งแรง และสั่งสมบุญทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ให้ไปตัดรอนวิบากกรรมนี้บ่อย ๆ จ่ะ !หนักก็จะเป็นเบา , เบาก็จะหายจ่ะ !
ติดตัวไปในภพเบื้องหน้า และปัจจุบันชาติ บุญนี้ก็จะไปตัดรอนวิบากกรรมเก่า และให้ประสบความสำเร็จในชีวิตและธุรกิจการงานจ่ะ !
- ส่วนเจ้าหน้าที่ต่างประเทศจะได้มีส่วนในบุญของทุก ๆ คนจ่ะ !
- รุ่นน้องของลูกที่มาปฏิบัติหน้าที่ในต่างประเทศ ในพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น “กองเสบียง” และเป็น “กุลธิดา” ได้เบื่อหน่ายการครองเรือน จึงได้ตั้งความปรารถนาจะมาประพฤติพรหมจรรย์ และช่วยงานพระศาสนากับหมู่คณะ
- เธอลงมารอบเดียว ส่วนตัวลูกลงมา 2 รอบ ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมพอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ และได้ลงมาสองรอบ , ส่วนรุ่นน้องกลับดุสิตบุรีได้แต่ลงมารอบเดียว ชาติที่ผ่านมาจะลงมากี่รอบก็ช่าง ชาตินี้ประคองตัวกลับดุสิตบุรีให้ได้ก็แล้วกันจ่ะ !
- น้องชาย , น้องสาวของลูก ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยเป็น “กองเสบียง” จ่ะ !
- ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !
Desktop Version
