ปรโลกนิวส์ ของทีมชนะสกุลนิยม ตอนที่ 8


[ 26 ต.ค. 2555 ] - [ 18273 ] LINE it!

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ.2555
ปรโลกนิวส์ ของ ทีมชนะสกุลนิยม
ตอนที่ 8
 
 
 
ปรโลกนิวส์ ตอน โยมพ่อละโลกแล้วไปไหน ตอนที่ 8
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
 
 
        เมื่อโยมพ่อของลูก ต้องประสบกับปัญหาโรคระบาดของสัตว์ที่แพร่ระบาดไปทั่วทั้งหมู่บ้านแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกที่กังวลและกลัวเป็นอย่างมากว่า “ตัวท่านเองจะขาดทุนอย่างย่อยยับในการลงทุนเลี้ยงสัตว์เพื่อนำไปขายในครั้งนี้”
 
โยมพ่อของลูก ประสบปัญหาโรคระบาดของสัตว์ที่แพร่ระบาดไปทั่วทั้งหมู่บ้าน
 
โยมพ่อของลูก ประสบปัญหาโรคระบาดของสัตว์ที่แพร่ระบาดไปทั่วทั้งหมู่บ้าน
 
        และด้วยความรู้สึกกลัวดังกล่าว จึงทำให้ตัวท่านคิดหาทางออกของปัญหานี้ ด้วยการปลอมปนสัตว์ที่ป่วยไปกับสัตว์ที่แข็งแรงเป็นปกติ จากนั้น ตัวท่านก็รีบส่งพวกสัตว์เหล่านี้ไปยังโรงฆ่าสัตว์ที่อยู่ในเมืองหลวงแบบเนียนๆ ในทันที
 
        ส่วนพวกสัตว์อีกชุดหนึ่งที่โยมพ่อของลูกในภพชาตินั้น ไม่สามารถจะส่งไปขายยังโรงฆ่าสัตว์ได้ ไม่ว่าจะเป็นพวกสัตว์ที่กำลังจะตายด้วยโรคระบาด หรือพวกสัตว์ที่ยังโตไม่เต็มวัยและมีอาการร่อแร่ใกล้จะเสียชีวิต เป็นต้น โยมพ่อของลูก ก็จะสั่งให้พวกลูกน้องปลิดชีวิตของพวกสัตว์เหล่านั้น พร้อมทั้งสั่งให้แล่เนื้อออกมาเป็นชิ้นๆ เพื่อเตรียมที่จะจัดส่งไปขายให้กับร้านค้าเนื้อสัตว์ที่อยู่ในเมืองหลวงของแคว้นโดยตรง
 
โยมพ่อของลูก สั่งให้ลูกน้องปลิดชีวิตของสัตว์เหล่านั้น พร้อมทั้งสั่งให้แล่เนื้อออกมาเป็นชิ้นๆ
 
โยมพ่อของลูก สั่งให้ลูกน้องปลิดชีวิตของสัตว์เหล่านั้น พร้อมทั้งสั่งให้แล่เนื้อออกมาเป็นชิ้นๆ
 
        และก่อนที่พวกลูกน้องโยมพ่อของลูก จะนำเนื้อของพวกสัตว์ที่ตายด้วยโรคระบาดดังกล่าว ไปขายให้กับร้านค้าเนื้อสัตว์ที่อยู่ในเมืองหลวงของแคว้น ตัวท่านก็ได้ “เตี๊ยม” กับพวกลูกน้องของท่านเอาไว้ว่า “ถ้าหากมีร้านค้าเนื้อสัตว์ร้านไหนถามว่า ทำไมถึงเอาพวกเนื้อสัตว์เหล่านี้มาขายโดยตรง” ก็ให้พวกลูกน้องของท่านโกหก หรือหลอกพวกพ่อค้าเนื้อสัตว์เหล่านั้นไปว่า “เนื้อเหล่านี้เป็นเนื้อของสัตว์ที่กัดกันเองจนตาย เจ้าของจึงสั่งให้แล่เนื้อของพวกสัตว์เหล่านี้มาขาย”
 
โยมพ่อของลูกได้เตี๊ยมกับลูกน้องท่านว่า เนื้อเหล่านี้เป็นเนื้อของสัตว์ที่กัดกันเองจนตาย
 
โยมพ่อของลูกได้เตี๊ยมกับลูกน้องท่านว่า เนื้อเหล่านี้เป็นเนื้อของสัตว์ที่กัดกันเองจนตาย
 
        ส่วนสาเหตุที่ทำให้ตัวท่านต้อง “เตี๊ยม” กับพวกลูกน้องของท่านเอาไว้เช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ โดยปกติแล้ว ร้านค้าเนื้อสัตว์แต่ละร้านในยุคสมัยนั้น จะรับซื้อแต่เนื้อสัตว์ที่มาจากโรงฆ่าสัตว์เท่านั้น และจะไม่รับซื้อเนื้อสัตว์จากพวกชาวบ้านหรือพวกพ่อค้าคนกลางเลย
      
        เมื่อโยมพ่อของลูก ได้ดำเนินการตามแผนการที่ตัวท่านได้วางเอาไว้เช่นนั้นแล้ว ตัวท่านก็สามารถระบายเนื้อสัตว์ที่ติดเชื้อโรคระบาดเหล่านั้นไปได้จนหมดเกลี้ยง โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า “เนื้อสัตว์ที่พวกเขารับซื้อไปนั้น เป็นเนื้อสัตว์ที่ติดเชื้อโรคระบาดอย่างร้ายแรง” เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้โยมพ่อของลูก สามารถนำพาธุรกิจของท่านผ่านพ้นวิกฤตการณ์โรคระบาดในครั้งนี้ไปได้ แบบแทบจะไม่ขาดทุนเลยแม้แต่นิดเดียว
 
ท่านสามารถนำพาธุรกิจให้ผ่านพ้นวิกฤตการณ์โรคระบาดในครั้งนี้ไปได้ โดยแทบไม่ขาดทุนเลย
 
ท่านสามารถนำพาธุรกิจให้ผ่านพ้นวิกฤตการณ์โรคระบาดในครั้งนี้ไปได้ โดยแทบไม่ขาดทุนเลย
 
        แต่สิ่งที่โยมพ่อของลูกได้ทำลงไปมัน ก็ได้สร้างปัญหาใหญ่ให้เกิดขึ้นกับพวกชาวเมืองที่บริโภคเนื้อสัตว์เหล่านั้น เพราะภายหลังจากที่พวกชาวเมืองผู้โชคร้าย ได้บริโภคเนื้อสัตว์เหล่านั้นเข้าไปแล้ว พวกชาวเมืองเหล่านั้นต่างก็ล้มป่วยและเจ็บปวดทุกข์ทรมานด้วยโรคอวัยวะภายในติดเชื้อ และเสียสมดุลอย่างรุนแรง จนทำให้มีอาการแสดงออกมาให้เห็นภายนอกหลายๆ อย่าง อาทิเช่น ปวดตามเนื้อตามตัว หน้ามืด เวียนหัว หายใจไม่ออก ช็อค หรือหมดสติ เป็นต้น แล้วในที่สุด ก็มีพวกชาวเมืองบางส่วนต้องเสียชีวิตลงด้วยโรคอวัยวะภายในติดเชื้อและเสียสมดุลนั่นเอง
 
ชาวเมืองที่บริโภคเนื้อสัตว์เหล่านั้น ต่างล้มป่วยและเจ็บปวดทุกข์ทรมานด้วยโรคอวัยวะภายในติดเชื้อ
 
ชาวเมืองที่บริโภคเนื้อสัตว์เหล่านั้น ต่างล้มป่วยและเจ็บปวดทุกข์ทรมานด้วยโรคอวัยวะภายในติดเชื้อ
 
 
        เมื่อโยมพ่อของลูกได้ทราบถึงผลกระทบที่เกิดขึ้น จากสิ่งที่ตัวท่านได้ทำลงไปเช่นนั้นแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกผิดบาปเป็นอย่างมาก อีกทั้งตัวท่านยังเกิดความคิดสอนตัวเองขึ้นมาได้ว่า “คนอื่นเขาก็รักชีวิต รักครอบครัว รักลูกและรักภรรยาเหมือนกับตัวเรา ดังนั้น ถ้าหากคนที่เขารักต้องมาล้มป่วยและเสียชีวิตไป ตัวเขาก็ต้องรู้สึกเสียใจและทุกข์ใจมากๆ อย่างแน่นอน อย่ากระนั้นเลย เราควรที่จะทำอะไรสักอย่าง เพื่อแสดงความรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของเราในครั้งนี้” และเมื่อโยมพ่อของลูกคิดสอนตัวเองขึ้นมาได้เช่นนั้น แม้มันอาจจะดูสายไปก็ตาม แต่ตัวท่านก็ไม่รอช้าได้รีบออกเดินทางไปยังเมืองหลวงในทันที
 
เมื่อโยมพ่อของลูกได้ทราบถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่ตัวท่านได้ทำลงไปเช่นนั้นแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกผิดบาปเป็นอย่างมาก
 
เมื่อโยมพ่อของลูกได้ทราบถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่ตัวท่านได้ทำลงไปเช่นนั้นแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกผิดบาปเป็นอย่างมาก
 
        หลังจากที่โยมพ่อของลูกได้เดินทางไปถึงที่เมืองหลวงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวท่านก็ได้ป่าวประกาศแสดงความรับผิดชอบเรื่องความเสียหายที่เกิดขึ้นกับหลายๆ ครอบครัว ด้วยการจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลให้กับพวกชาวเมืองที่ล้มป่วยอย่างเต็มที่ พร้อมกับจ่ายเงินค่าทำศพให้กับครอบครัวที่มีคนเสียชีวิตจากการบริโภคเนื้อสัตว์ของตัวท่าน
 
ตัวท่านได้ป่าวประกาศแสดงความรับผิดชอบเรื่องความเสียหายที่เกิดขึ้นกับหลายๆ ครอบครัว
 
ตัวท่านได้ป่าวประกาศแสดงความรับผิดชอบเรื่องความเสียหายที่เกิดขึ้นกับหลายๆ ครอบครัว
 
        แม้ว่าโยมพ่อของลูก จะออกมาประกาศและแสดงความรับผิดชอบต่อพวกชาวเมืองแล้วก็ตาม แต่พวกชาวเมืองก็ยังรู้สึกโกรธเคืองตัวท่านเป็นอย่างมาก อีกทั้งพวกเขาก็รู้สึกเข็ดขยาดและรู้สึกไม่ไว้วางใจเนื้อสัตว์ที่มาจากโยมพ่อของลูกอีกแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้โยมพ่อของลูก ต้องปิดกิจการดังกล่าวลงไป แล้วก็เปลี่ยนมาประกอบกิจการค้าขายพืชผลทางการเกษตรแทน
 
        ในเวลาต่อมา ในระหว่างที่โยมพ่อของลูกในภพชาตินั้น กำลังเดินทางไปยังเมืองหลวง ตัวท่านก็ได้เห็นพระภิกษุรูปหนึ่งพร้อมกับเหล่าสามเณรกำลังเดินบิณฑบาตอย่างสงบเสงี่ยมสง่างาม เมื่อตัวท่านได้เห็นเช่นนั้น ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ แล้วตัวท่านไม่รอช้าได้รีบนำภัตตาหารคาวหวานมาใส่บาตรพระภิกษุและสามเณรเหล่านั้นในทันที
 
เมื่อท่านเห็นพระภิกษุรูปหนึ่งกับเหล่าสามเณรกำลังเดินบิณฑบาตอยู่ ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงรีบนำภัตตาหารคาวหวานมาใส่บาตรพระภิกษุและสามเณรเหล่านั้นทันที
 
เมื่อท่านเห็นพระภิกษุรูปหนึ่งกับเหล่าสามเณรกำลังเดินบิณฑบาตอยู่ ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงรีบนำภัตตาหารคาวหวานมาใส่บาตรพระภิกษุและสามเณรเหล่านั้นทันที
 
        หลังจากที่ตัวท่านได้ใส่บาตรพระภิกษุและสามเณรเหล่านั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวท่านก็ได้ขันอาสาขอทำหน้าที่เป็นเด็กวัด ช่วยถือภัตตาหารคาวหวาน แล้วก็เดินตามไปส่งถึงที่วัด ซึ่งอยู่ติดกับเมืองหลวงของแคว้นแห่งนั้น
 
        เมื่อโยมพ่อของลูก ได้ไปถึงที่วัดแห่งนั้นแล้ว ตัวท่านก็มีโอกาสได้สนทนาธรรมกับพระภิกษุรูปนั้น ซึ่งพระภิกษุรูปนั้นก็ได้เมตตาชี้แนะแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องและดีงามให้กับโยมพ่อของลูก
 
โยมพ่อของลูกมีโอกาสได้สนทนาธรรมกับพระภิกษุรูปนั้น ทำให้ท่านเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น
 
โยมพ่อของลูกมีโอกาสได้สนทนาธรรมกับพระภิกษุรูปนั้น ทำให้ท่านเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น
 
        เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้โยมพ่อของลูกเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้นไปตามลำดับ อีกทั้งตัวท่านยังเกิดความเลื่อมใสศรัทธาในพระภิกษุรูปนั้นมากขึ้นไปกว่าเดิมเป็นอย่างมากอีกด้วย และด้วยความเลื่อมใสศรัทธาที่เปี่ยมล้นอยู่ในจิตใจของตัวท่านนี้เอง จึงทำให้ในทุกๆ ครั้งที่ตัวท่านเดินทางไปยังเมืองหลวงของแคว้น ตัวท่านก็มักจะหาโอกาสเข้าไปสั่งสมบุญที่วัดแห่งนั้นอยู่เสมอๆ จนกระทั่งตัวท่านหมดอายุขัย
       
        ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาตที่โยมพ่อของลูกได้เลี้ยงสัตว์และรับซื้อสัตว์ เพื่อนำไปขายให้กับโรงฆ่าสัตว์ในภพชาติดังกล่าว เมื่อมาส่งผลรวมกับวิบากกรรมที่ตัวท่านได้หลอกขายเนื้อสัตว์ที่ติดเชื้อโรคระบาดให้กับโรงฆ่าสัตว์ และร้านค้าเนื้อสัตว์ในเมืองหลวง จนเป็นเหตุทำให้พวกชาวเมืองต้องล้มป่วย และเสียชีวิตไปเป็นจำนวนมากในภพชาติเดียวกันนี้เอง จึงส่งผลทำให้ในภพชาติต่อๆ มา โยมพ่อของลูกต้องมีอายุสั้นและเจ็บปวดทุกข์ทรมานด้วยโรคที่เกี่ยวกับอวัยวะภายในเสียสมดุลนั่นเอง
 
ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาตในภพชาติดังกล่าว จึงทำให้โยมพ่อของลูกต้องมาป่วยด้วยโรคต่างๆ อย่างที่เป็นอยู่นี้
 
       ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาตในภพชาติดังกล่าว จึงทำให้โยมพ่อของลูกต้องมาป่วยด้วยโรคต่างๆ อย่างที่เป็นอยู่นี้
 
        จนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผล จึงเป็นเหตุทำให้โยมพ่อของลูกต้องมาป่วยด้วยโรคต่างๆ เช่น โรคเบาหวาน โรคหัวใจ หรือโรคความดัน เป็นต้น แล้วก็ต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองตอนอายุ 71 ปีเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง
       
        ในความเป็นจริงแล้ว โยมพ่อของลูกจะต้องเสียชีวิตตอนอายุประมาณ 65 ปี และตัวท่านก็จะต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานก่อนเสียชีวิตมากกว่านี้ แต่ด้วยผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจถวายพระลูกชายเอาไว้ในพระพุทธศาสนา เพื่อสืบทอดอายุของพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวยิ่งๆ ขึ้นไป ผลแห่งบุญนี้ก็ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าว ที่ยังคงมีกำลังแรงอยู่ ให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไป เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ตัวท่านมีอายุขัยที่ยืนยาวมากขึ้นไปจากเดิมจนถึง 71 ปี แล้วก็ไม่ต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างหนักก่อนที่จะเสียชีวิต เหมือนอย่างที่ควรจะเป็นนั่นเอง
 
ด้วยผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจถวายพระลูกชายเอาไว้ในพระพุทธศาสนา ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าว จึงทำให้ท่านมีอายุขัยที่ยืนยาวมากขึ้นไปจากเดิม
 
ด้วยผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจถวายพระลูกชายเอาไว้ในพระพุทธศาสนา ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าว จึงทำให้ท่านมีอายุขัยที่ยืนยาวมากขึ้นไปจากเดิม
 
        แม้ว่าวิบากกรรมดังกล่าวจะเบาบางเจือจางลงไปแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังคงมีกำลังที่จะส่งผลในภพชาติต่อๆ ไป ดังนั้นถ้าหากตัวลูกปรารถนาอยากที่จะให้โยมพ่อของลูกมีอายุขัยที่ยืนยาว และไม่ต้องมาเจ็บป่วยด้วยโรคต่างๆ เช่น โรคเบาหวาน โรคหัวใจ หรือโรคความดัน เป็นต้น เหมือนอย่างในภพชาติปัจจุบันนี้ ตัวลูกก็จะต้องตั้งใจบวชสร้างบารมีไปให้ได้ตลอดชีวิต แล้วก็จะต้องหมั่นประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้
 
        เมื่อตัวลูกเข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็จะได้มาศึกษาวิชชาธรรมกาย แล้วก็จะได้ไปสอนโยมพ่อของลูก ให้นั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตามอย่างตัวลูกไปด้วย ซึ่งถ้าหากโยมพ่อของลูกสามารถนั่งสมาธิจนเข้าถึงพระธรรมกายได้เช่นนั้น ด้วยผลแห่งบุญจากการที่ตัวท่านได้เข้าถึงพระธรรมกายนี้ ก็จะไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในภพชาติดังกล่าว ให้เบาบางเจือจางลงไปได้มากๆ
 
เมื่อตัวลูกเข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็จะได้มาศึกษาวิชชาธรรมกาย แล้วจะได้ไปสอนโยมพ่อของลูก ให้นั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน ตามอย่างตัวลูกไปด้วย
 
เมื่อตัวลูกเข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็จะได้มาศึกษาวิชชาธรรมกาย แล้วจะได้ไปสอนโยมพ่อของลูก ให้นั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน ตามอย่างตัวลูกไปด้วย
 
        แต่ถ้าจะให้ดีที่สุดก็คือ ตัวลูกจะต้องมาศึกษาวิชชาธรรมกายที่ละเอียด แล้วก็ไปเก็บแก้รื้อผังแห่งวิบากกรรมดังกล่าวของโยมพ่อของลูกให้หมดเกลี้ยงไปเลย
      
        ส่วนว่า เรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา จะมีรายละเอียดเป็นไรอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามกันต่อในวันถัดไป
 
 
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

     บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

     "วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
โครงการสว่าง..รุ่นแรกของโลกโครงการสว่าง..รุ่นแรกของโลก

พลิกชีวิตด้วยบุญทอดกฐิน ตอน สมบัติทะลักล้นทุกทิศทุกทางพลิกชีวิตด้วยบุญทอดกฐิน ตอน สมบัติทะลักล้นทุกทิศทุกทาง

แจ้งความคืบหน้าในการปลูกดอกดาวรวยพันธุ์ทองชฎิลเศรษฐีแจ้งความคืบหน้าในการปลูกดอกดาวรวยพันธุ์ทองชฎิลเศรษฐี



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ช่วงเด่นฝันในฝัน