1 นาที เพื่อชีวิต
คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว
การคบคนดีเป็นศรีแก่ตัว แต่ทั้งๆ ที่รู้อย่างนี้คนที่ขาดปัญญาและขาดสติก็ยังหลงไปคบกับคนที่เลวคนที่สังคมรังเกียจอยู่ดี โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือทางหายนะของตน เหมือนกับคนทั่วไปทั้งๆ ที่รู้ว่าโรคเอดส์เป็นแล้วต้องตาย ก็ยังมีคนสมัครใจที่จะเป็นกันอยู่ดี โลกมนุษย์ เราเป็นอย่างนี้แหละ จึงต้องปลงให้ตกบ้าง จะได้สบายใจกัน จะได้ไม่ต้องมานั่งแบกโลกทั้งโลกไว้คนเดียว
จงสลัดความโลภ ออกไปจากตนให้มากที่สุด
ความโลภมีอยู่ด้วยกันทุกคน เพียงมากหรือน้อย กว่ากันเท่านั้น แต่ผู้ใดสามารถสลัดตัวสลัดใจออกจากความโลภได้มาก ผู้นั้นก็จะพบแสงสว่างได้มาก มีโอกาส ทำบุญทำทานได้มาก ได้เสียสละช่วยเหลือคนอื่นได้มากและได้มีโอกาสอิ่มอกอิ่มใจ กับผลบุญผลทานของตนได้มาก
ป่ากิเลสต่างหากที่ต้องตัดถาง
ป่าคือหมู่ไม้ เป็นสิ่งที่ต้องรักษาเอาไว้ เพราะป่า คือชีวิตของมนุษย์ ทำให้ชีวิตมีความรื่นรมย์ร่มเย็น แม้จะมีภัยบ้าง ก็ไม่มากนัก พอพลบหลีกได้ แต่ป่าคือกิเลสเป็นสิ่งที่ต้องตัดต้องถางกันไปจนกว่าจะหมด เพราะป่าแบบนี้ทำให้ชีวิตอับเฉา คับแค้น ทุกข์ทรมาน เวียนสุข เวียนทุกข์ ร่ำไป ผู้ฉลาดย่อมพยายามตัดป่าเช่นนี้เรื่อยๆ แต่ผู้เบาปัญญากลับปลูกป่าเช่นนี้ขึ้นในตนเรื่อยๆ และตราบใดที่ป่ากิเลสยังอยู่ในจิตใจของมนุษย์ ป่าไม้จริงๆ ก็จะถูกโค่นลงไปเรื่อยๆ
เรียบเรียงโดย พระธรรมกิตติวงศ์ ป.ธ.9. ราชบัณฑิต
Desktop Version
