กลอนวันครู กลอนซึ้งๆ ถึงคุณครู
กลอนวันครู ซึ้งๆไพเราะ จับใจ
กลอนวันครู บทที่ 1
ย้อนรำลึก นึกถึงวัน ฉันยังเด็ก
ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย
มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย
ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว
กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้
เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว
กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว
จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน
ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่
ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน
น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี
มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ
แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี
มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที
แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ
คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ
อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ
อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ
สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...
ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย
มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย
ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว
กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้
เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว
กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว
จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน
ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่
ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน
น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี
มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ
แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี
มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที
แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ
คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ
อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ
อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ
สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...
กลอนวันครู บทที่ 2
ถึงจะสูงเทียมฟ้าอย่าดูถูก
ครูเคยปลูกวิชามาเเต่หลัง
ศิษย์ไร้ครูอยู่ไม่ได้ไม่จีรัง
อย่าโอหังลบหลู่ครูอาจารย์
กลอนวันครูู
กลอนวันครู บทที่ 3
วันสิบหก มกรา ข้าเคารพ
ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน
คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน
กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ
ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ
ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน
ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน
ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา
มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้
แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา
ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา
ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป
16 มกราวันนี้วันครู ท่านเป็นผู้ให้ความรู้ตลอดมา
ครูมีแต่ความหวังดีทุกเวลา ห่วงว่าศิษย์หลงทำผิดคิดพลาดไป
คอยอบรมสอนสั่งไม่ย่อท้อ ครูยังพอยิ้มได้และสุขใจ
เมื่อศิษย์ไปได้ดีดั่งหวังไว้ เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนใจพร้อมสู้
ครูยืนอยู่เบื้องหลังเป็นกำลังใจ ความผิดใดที่ศิษย์ได้ทำไว้
โปรดขอครูนี้จงได้ให้อภัย ไม่ตั้งใจจริงๆสิ่งที่ทำไป
ครูมีแต่ความหวังดีทุกเวลา ห่วงว่าศิษย์หลงทำผิดคิดพลาดไป
คอยอบรมสอนสั่งไม่ย่อท้อ ครูยังพอยิ้มได้และสุขใจ
เมื่อศิษย์ไปได้ดีดั่งหวังไว้ เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนใจพร้อมสู้
ครูยืนอยู่เบื้องหลังเป็นกำลังใจ ความผิดใดที่ศิษย์ได้ทำไว้
โปรดขอครูนี้จงได้ให้อภัย ไม่ตั้งใจจริงๆสิ่งที่ทำไป
กลอนวันครู บทที่ 4
ประนตน้อมพร้อมจิตลิขิตสาร
ดำริกานท์ก้มเกศพิเศษหมาย
นบบูชาพระคุณครูมิรู้วาย
ทั้งจิตกายตั้งมั่นกตัญญู
ดำริกานท์ก้มเกศพิเศษหมาย
นบบูชาพระคุณครูมิรู้วาย
ทั้งจิตกายตั้งมั่นกตัญญู
พระคุณที่สั่งสอนทั้งศาสตร์ศิลป์
ให้ศิษย์สิ้นสงสัยให้ความรู้
เกิดปัญญาก้าวหน้าเพราะคำครู
ยังก้องอยู่โสตประสาทมิขาดไป
ตั้งแต่เรียนเขียน ก ทั้งนับเลข
นิทานเสกสอนสั่งสร้างนิสัย
ขัดเกลาจิตศิษย์อยู่ให้รู้วัย
ว่าสิ่งไหนนั้นควรไม่ควรทำ
ในวาระวันครู หนูจะเขียน
ต่างแพเทียนธูปทองอันผ่องล้ำ
สร้อยอักษรล้วนจิตพินิจจำ
กระแสน้ำพระคุณครูอยู่ชั่วกาล
กลอนวันครู บทที่ 5
ครูคือปูชนียบุคคล
ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น
เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ
ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี
ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น
เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ
ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี
เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต
คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี
อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี
สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม
ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่
คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา
แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ
สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน
พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด
ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน
ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน
คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอย
กลอนวันครู ครูคือครู
คลิปอ่านบทกวีครูคือครู
กลอนวันครู บทที่ 6
เรียงหญ้าแพรกข้าวตอกพร้อมดอกไม้
พิธีไหว้กราบครูผู้สั่งสอน
คุกเข่าคลานน้อมก้มพนมกร
ศิษย์สังวรได้ดีเพราะมีครู
ประหนึ่งท่านนั้นคือผู้ถือท้าย
เป็นหางเสือเรือพายออกจากอู่
คอยรับส่งหญิง-ชายหวังได้ดู
นําความรู้สร้างตนเป็นคนดี
คือแสงทองส่องหล้าอุษาสาง
คอยชี้ทางมอบรักเป็นสักขี
พระคุณครูคู่ฟ้าคู่ปฐพี
จักหาใดฤๅมีมาเทียมทัน
หากมาตรแม้นผู้ใดใจลบหลู่
สิ้นสํานึกคําครูคงผกผัน
จักรุ่งเรืองดีได้อย่างไรกัน
จงสํานึกทุกวันทดแทนคุณ
พิธีไหว้กราบครูผู้สั่งสอน
คุกเข่าคลานน้อมก้มพนมกร
ศิษย์สังวรได้ดีเพราะมีครู
ประหนึ่งท่านนั้นคือผู้ถือท้าย
เป็นหางเสือเรือพายออกจากอู่
คอยรับส่งหญิง-ชายหวังได้ดู
นําความรู้สร้างตนเป็นคนดี
คือแสงทองส่องหล้าอุษาสาง
คอยชี้ทางมอบรักเป็นสักขี
พระคุณครูคู่ฟ้าคู่ปฐพี
จักหาใดฤๅมีมาเทียมทัน
หากมาตรแม้นผู้ใดใจลบหลู่
สิ้นสํานึกคําครูคงผกผัน
จักรุ่งเรืองดีได้อย่างไรกัน
จงสํานึกทุกวันทดแทนคุณ
กลอนวันครู บทที่ 7
กลอนวันครู
อนึ่งข้าคำนับน้อม ต่อพระครูผู้การุณย์
โอบเอื้อและเจือจุน อนุศาสน์ทุกสิ่งสรรพ์
ยัง บ่ ทราบก็ได้ทราบ ทั้งบุญบาปทุกสิ่งอัน
ชี้แจงและแบ่งปัน ขยายอรรถให้ชัดเจน
จิตมากด้วยเมตตา และกรุณา บ่ เอียงเอน
โอบเอื้อและเจือจุน อนุศาสน์ทุกสิ่งสรรพ์
ยัง บ่ ทราบก็ได้ทราบ ทั้งบุญบาปทุกสิ่งอัน
ชี้แจงและแบ่งปัน ขยายอรรถให้ชัดเจน
จิตมากด้วยเมตตา และกรุณา บ่ เอียงเอน
เหมือนท่านมาแกล้งเกณฑ์ ให้ฉลาดและแหลมคม
ขจัดเขลาบรรเทาโม- หะจิตมืดที่งุนงม
กังขา ณ อารมณ์ ก็สว่างกระจ่างใจ
คุณส่วนนี้ควรคำนับ ถือว่าเลิศ ณ แดนไตร
ควรนึกและตรึกใน จิตนึกน้อมนิยมชม.
กลอนวันครู บทที่ 8
วันสิบหก มกรา ข้าเคารพ
ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน
คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน
กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ
ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ
ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน
ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน
ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา
มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้
แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา
ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา
ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป
ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน
คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน
กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ
ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ
ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน
ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน
ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา
มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้
แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา
ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา
ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป
กลอนวันครู บทที่ 9
กลอนวันครู
พระคุณครูใหญ่ยิ่งเป็นมิ่งฟ้า
ทั่วสุธาน้อมบูชาท่านเหนือเศียร
เพราะครูเปรียบดังประกายจากแสงเทียน
ให้ศิษย์เรียนรู้โลกอันกว้างไกล
ทั่วสุธาน้อมบูชาท่านเหนือเศียร
เพราะครูเปรียบดังประกายจากแสงเทียน
ให้ศิษย์เรียนรู้โลกอันกว้างไกล
ศิษย์คนนี้จะจำคำครูสอน
เป็นคำวอนให้อนาคตศิษย์สดใส
ศิษย์รู้ว่าครูรักศิษย์ดั่งหทัย
ในดวงใจศิษย์มิลืมพระคุณครู
กลอนวันครู บทที่ 10
อันคุณครูคำนี้มีความหมาย อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู
กลอนวันครู บทที่ 11
ใครคือครู ครูคือใคร ในวันนี้
ใช่อยู่ที่ ปริญญา มหาศาล
ใช่อยู่ที่ เรียกว่า ครูอาจารย์
ใช่อยู่นาน สอนนาน ในโรงเรียน
ใช่อยู่ที่ ปริญญา มหาศาล
ใช่อยู่ที่ เรียกว่า ครูอาจารย์
ใช่อยู่นาน สอนนาน ในโรงเรียน
ครูคือผู้ ชี้นำ ทางความคิด
ให้รู้ถูก รู้ผิด คิดอ่านเขียน
ให้รู้ทุกข์ รู้ยาก รู้พากเพียร
ให้รู้เปลี่ยน แปลงสู้ รู้สร้างงาน
ครูคือผู้ ยกระดับ วิญญาณมนุษย์
ให้สูงสุด กว่าสัตว์ เดรัจฉาน
ปลุกสำนึก สั่งสม อุดมการณ์
มีดวงมาน เพื่อมวลชน ใช่ตนเอง
ครูจึงเป็น นักสร้าง ผู้ยิ่งใหญ่
สร้างคนจริง สร้างคนกล้า สร้างคนเก่ง
สร้างคนให้ ได้เป็นตัว ของตัวเอง
ขอมอบเพลง นี้มา บูชาครู
กลอนวันครู บทที่ 12
ก้มกราบเท้าระลึกคุณพ่อแม่
เลี้ยงดูแลอบรมบ่มนิสัย
เปรียบคุณครูคนแรกซึ้งหทัย
มโนมัยใช้เลี้ยงลูกปลูกกมล
ขอก้มกราบระลึกคุณอาจารย์
ท่านสืบสานสอนวิชาพาฝึกฝน
ศิษย์ได้เรียนเพียรขยันหมั่นคิดค้น
ครูสร้างคนฉลาดล้ำนำปัญญา
สิบหกมกรามาบรรจบ
สิบนิ้วนบกราบคุณครูทุกทิศา
ยกพานพุ่มดอกไม้น้อมบูชา
เทิดครูบาระลึกคุณเหล่าอาจารย์
ถึงอยู่ห่างแคว้นใดไกลสุดแสน
ทั้งชายแดนเหนือใต้ใคร่ส่งสาร
มอบแรงใจให้คุณครูถิ่นกันดาร
พระคุณท่านจักตราไว้ให้อนุชน
พายเรือจ้างกลางชนให้คนนั่ง
หมั่นฝนทั่งกลายเป็นเข็มสัมฤทธิ์ผล
เป็นแม่พิมพ์ของชาติเปี่ยมค่าล้น
น้อมกมล แด่คุณครู..ด้วยดวงใจ
เลี้ยงดูแลอบรมบ่มนิสัย
เปรียบคุณครูคนแรกซึ้งหทัย
มโนมัยใช้เลี้ยงลูกปลูกกมล
ขอก้มกราบระลึกคุณอาจารย์
ท่านสืบสานสอนวิชาพาฝึกฝน
ศิษย์ได้เรียนเพียรขยันหมั่นคิดค้น
ครูสร้างคนฉลาดล้ำนำปัญญา
สิบหกมกรามาบรรจบ
สิบนิ้วนบกราบคุณครูทุกทิศา
ยกพานพุ่มดอกไม้น้อมบูชา
เทิดครูบาระลึกคุณเหล่าอาจารย์
ถึงอยู่ห่างแคว้นใดไกลสุดแสน
ทั้งชายแดนเหนือใต้ใคร่ส่งสาร
มอบแรงใจให้คุณครูถิ่นกันดาร
พระคุณท่านจักตราไว้ให้อนุชน
พายเรือจ้างกลางชนให้คนนั่ง
หมั่นฝนทั่งกลายเป็นเข็มสัมฤทธิ์ผล
เป็นแม่พิมพ์ของชาติเปี่ยมค่าล้น
น้อมกมล แด่คุณครู..ด้วยดวงใจ
กลอนวันครู บทที่ 13
คำว่า " ครู "เปรียบไว้ได้หลายอย่าง
เปรียบ"เรือจ้าง"รับส่งผู้โดยสาร
ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร
ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ
เปรียบ"แม่พิมพ์"กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม
ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้
ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ
ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา
เปรียบ"แสงเทียน"ส่องสว่างทางมืดมิด
เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา
จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา
กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน
คือ"ปูชนียบุคคล"เปี่ยมล้นค่า
ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร
ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร
เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี
ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง
ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี
พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี
เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม
ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น
ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม
ในวันครูที่สิบหกมกราคม
ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน
เปรียบ"เรือจ้าง"รับส่งผู้โดยสาร
ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร
ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ
เปรียบ"แม่พิมพ์"กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม
ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้
ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ
ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา
เปรียบ"แสงเทียน"ส่องสว่างทางมืดมิด
เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา
จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา
กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน
คือ"ปูชนียบุคคล"เปี่ยมล้นค่า
ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร
ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร
เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี
ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง
ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี
พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี
เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม
ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น
ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม
ในวันครูที่สิบหกมกราคม
ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน
กลอนวันครู บทที่ 14
กลอนวันครู
ประดุจดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด
น้ำใจเลิศเมตตามหาศาล
ผู้สอนสั่งทั้งจริยาวิชาการ
สร้างสืบสานคนมีธรรมนำสังคม
หวังเพียงให้เด็กน้อยค่อยเติบใหญ่
มีน้ำใจใฝ่สรรค์สร้างอย่างสั่งสม
ถ้วนทุกวันหมั่นขัดเกลาเฝ้าอบรม
เพียรเพาะบ่มสุดกำลังด้วยตั้งใจ
ฝึกค้นคิดพิจารณาหาคำตอบ
ฝึกทดสอบวิเคราะห์ความรู้ถามไถ่
ฝึกเทคโนโลยีที่ก้าวไกล
ฝึกประยุกต์ใช้ตามวิถีที่เพียงพอ
ฝึกให้เป็นผู้ให้ไม่หวังผล
ฝึกอดทนสร้างสายใจไว้เกี่ยวก่อ
ฝึกวิธีทำใจในคำรอ
ฝึกไม่ท้อแท้ใจในชะตา
เป็นแสงเทียนแห่งธรรมนำสว่าง
เป็นแก่นกลางกลไกชาติปราชญ์ศึกษา
เป็นผู้จุดเทียนทองของปัญญา
เป็นผู้กล้าแกร่งหัวใจไฟอุดมการณ์
จะเหนื่อยยากอย่างไรก็ไม่บ่น
พร้อมผจญขจัดปัดทุกข์ผ่าน
เสียสละเพื่อส่วนรวมร่วมกอปรการ
รักในงานที่ศรัทธาอาชีพครู
ขอนบนิ้วบูชามากราบไหว้
คุณครูไทยทั้งหลายได้รับรู้
น้อมนำใจใส่ทูนเทิดและเชิดชู
จากหนูหนูนักเรียนเขียนอวยพร
ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล
โปรดดาลดลทุกข์สลายคลายเดือดร้อน
ส่งความสุขสู่กายใจไร้นิวรณ์
ผ่านกานท์กลอนนี้มาบูชาครู
น้ำใจเลิศเมตตามหาศาล
ผู้สอนสั่งทั้งจริยาวิชาการ
สร้างสืบสานคนมีธรรมนำสังคม
หวังเพียงให้เด็กน้อยค่อยเติบใหญ่
มีน้ำใจใฝ่สรรค์สร้างอย่างสั่งสม
ถ้วนทุกวันหมั่นขัดเกลาเฝ้าอบรม
เพียรเพาะบ่มสุดกำลังด้วยตั้งใจ
ฝึกค้นคิดพิจารณาหาคำตอบ
ฝึกทดสอบวิเคราะห์ความรู้ถามไถ่
ฝึกเทคโนโลยีที่ก้าวไกล
ฝึกประยุกต์ใช้ตามวิถีที่เพียงพอ
ฝึกให้เป็นผู้ให้ไม่หวังผล
ฝึกอดทนสร้างสายใจไว้เกี่ยวก่อ
ฝึกวิธีทำใจในคำรอ
ฝึกไม่ท้อแท้ใจในชะตา
เป็นแสงเทียนแห่งธรรมนำสว่าง
เป็นแก่นกลางกลไกชาติปราชญ์ศึกษา
เป็นผู้จุดเทียนทองของปัญญา
เป็นผู้กล้าแกร่งหัวใจไฟอุดมการณ์
จะเหนื่อยยากอย่างไรก็ไม่บ่น
พร้อมผจญขจัดปัดทุกข์ผ่าน
เสียสละเพื่อส่วนรวมร่วมกอปรการ
รักในงานที่ศรัทธาอาชีพครู
ขอนบนิ้วบูชามากราบไหว้
คุณครูไทยทั้งหลายได้รับรู้
น้อมนำใจใส่ทูนเทิดและเชิดชู
จากหนูหนูนักเรียนเขียนอวยพร
ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล
โปรดดาลดลทุกข์สลายคลายเดือดร้อน
ส่งความสุขสู่กายใจไร้นิวรณ์
ผ่านกานท์กลอนนี้มาบูชาครู
กลอนวันครู บทที่ 15
16 มกรา มาบรรจบ
ขอน้อมนบ ระลึกคุณ ครูผู้สอน
ที่ได้มอบ ความรู้ ความอาทร
พร่ำพรั่งสอน อบรม บ่มศิษยา
ครูคือผู้ นำทาง แนะถูกผิด
คอยชี้ทิศ ให้เดิน ตามปรารถนา
ศิษย์ได้ดี อบอุ่นใจ ชื่นอุรา
ขอวันทา ก้มกราบมา บูชาครู
กลอนวันครู บทที่ 16
เคยร้องไห้ เพราะครูตี ที่ทำผิด
น้ำตาศิษย์ พรั่งพรู ครูพร่ำสอน
ทั้งสอนไป ตีไป ไม่ขาดตอน
ครูเฝ้าวอน ย้อนย้ำ ให้...ทำดี
ครูนั้นคือ แบบอย่าง ที่สร้างศิษย์
ครูคือมิตร ยามพลาดพลั้ง ไม่ห่างหนี
ครูผู้ให้ ความเมตตา เปี่ยมปรานี
ครูผู้มี คุณธรรม ชี้นำคน
ผ่านชีวิต มาได้ ด้วยใจสู้
เพราะคำครู สอนใจ ให้เหตุผล
ความสำเร็จ ปรากฏ ด้วยอดทน
พระคุณล้น เหลือล้ำ เกินรำพัน
ถึงใครเห็น ครูเป็น เช่นเรือจ้าง
แต่ครูสร้าง ทางชีวิต ศิษย์ยึดมั่น
นานหลายปี พลัดพราก จากไกลกัน
ใจศิษย์นั้น ยังคำนึง คิดถึงครู
โดย นพ นิตย์มาลัย 16 ม.ค 2556(วันครูแห่งชาติ)
เพลงพระคุณที่สาม
Desktop Version
