ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท ตอน บวชสองชั้น

 

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 15 เมษายน 2556

ผลการปฏิบัติธรรมของพระและสามเณรธรรมทายาท 

 

 

 

ตอน บวชสองชั้น

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

 

        กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาท วงศ์อนันต์ เขมวํโส อายุ 20 ปี จากโครงการธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41 ครับ ก่อนมาบวชผมศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน คณะเศรษฐศาสตร์ครับ และได้เข้าชมรมสมาธิเพื่อคุณภาพชีวิต แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หรือ KU Meditation Club ตั้งแต่อยู่ปี 1 แต่จริงๆ เดิมทีผมอยากเข้าชมรมไอคิโด้ แต่ไม่มีคนอยู่ พอไปที่ชมรมสมาธิ เจอพี่ๆ ชมรมดีมาก เลยทำให้ผมอยากมาอยู่ชมรมนี้ และตอนนี้ผมก็ได้เป็นคณะกรรมการชมรมครับ ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ทำให้เป็นคนสุขุมรอบคอบมากขึ้น ใช้เหตุผลเป็นหลัก ยอมรับข้อบกพร่องต่างๆ เพื่อพัฒนาตนเองครับ

 

 พระธรรมทายาทวงศ์อนันต์ เขมวํโส

โครงการธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41

 

        เมื่อผมได้มาอบรมธรรมทายาทระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41 ทำให้ผมและเพื่อนๆ ได้รับการฝึกฝนและพัฒนานิสัยที่ดีๆ ต่างๆ มากมาย ได้ฝึกบารมีจนครบ 10 ทัศด้วย พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง สอนให้พวกเราเป็นทีมเดียวกัน ขนาดใช้สิ่งของก็ยังต้องใช้เหมือนกัน ฉันเหมือนกัน จำวัตรเหมือนกัน ทุกรูปถูกฝึกให้เนี๊ยบเฉียบเป๊ะ ตามอย่างที่หลวงพ่อสอนเลย และสอนให้รักการฝึกสมาธิเท่าชีวิตครับ

      

        ตอนที่กระผมยังฝึกเป็นนาคธรรมทายาทอยู่ วิธีการฝึกสมาธิของผม คือ ผมจะใช้วิธีการตรึกธรรมะทั้งในเวลาและนอกเวลา ช่วงแรกๆ ยังตรึกได้ไม่คงที่ มีฟุ้งบ้าง คิดถึงทางโลกบ้าง คิดถึงดวงแก้วบ้าง องค์พระบ้าง หรือแสงเป็นดวงๆ บ้าง แต่เมื่อพระอาจารย์แนะนำด้วยประโยคสั้นๆ แต่มีคุณประโยชน์อย่างยิ่ง คือ “ไม่ต้องคิดมาก” ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของผมเป็นไปในทางที่ดีขึ้นครับ โดยทั้งลืมตา และหลับตา ผมจะเห็นองค์พระใสๆ ลางๆ อยู่ที่กลางท้องครับ จนกระทั่งในวันบรรพชาสามเณร เมื่อวันที่ 12 เมษายนที่ผ่านมา ขณะที่เดินเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ องค์พระลางๆ องค์เดิมก็มาอยู่ในกลางท้องของผม ท่านสว่างและเห็นได้ชัดมากขึ้น พอเวียนประทักษิณไปได้ครึ่งรอบ ผมรู้สึกมีแค่เท้าที่เดิน กับองค์พระที่กลางท้องผมเท่านั้นครับ และมีความสว่างมากคล้ายมีดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน 2 ดวงมารวมกันเป็นดวงเดียว รัศมีแสงทอดไปไกลสุด น่าจะข้ามจังหวัด จากปทุมธานีไปอีก 4 จังหวัดครับ

 

        เมื่อเข้าสู่พิธีขอขมาผู้ปกครอง พอผมเห็นโยมแม่ร้องไห้ตาแดงก่ำเพราะปลื้ม เลยทำให้ผมรู้สึกอิ่มบุญ สดชื่น เบิกบาน และมั่นใจในสิ่งที่ทำอยู่ว่า “เราทำถูกต้องแล้ว” แล้วผมก็เห็นดวงแก้วอยู่ในกลางท้อง ใหญ่ขนาดประมาณยอดโดมมหาธรรมกายเจดีย์ ทำให้รู้สึกเบาสบายๆ พอถึงตอนที่พระอุปัชฌาย์ให้ท่องมูลกรรมฐาน ดวงแก้วก็หายไปกลายเป็นมีองค์พระผุดขึ้นมาแทนครับ จนถึงช่วงที่ฟังโอวาทของพระอุปัชฌาย์ จู่ๆ องค์พระก็ขยายใหญ่ขึ้น เศียรท่านอยู่ตรงช่วงลิ้นปี่ของผม แต่ฐานอยู่บริเวณสะดือ องค์พระชัด ใส สว่าง เหมือนดวงอาทิตย์สองดวงรวมกันเลย เป็นแบบนี้ตลอดทั้งวันเลยครับ และตอนที่ผมให้พรโยมพ่อโยมแม่และโยมญาติ ผมได้เปล่งเสียงออกมาจากกลางองค์พระด้วยครับ

 

        หลวงพ่อครับ ผมได้อุปสมบทในวันที่ 14 เมษายน 2556 ผมรู้สึกตื่นเต้น นั่งหลับตาก็ตื่นเต้นจนฟุ้ง ผมเลยใช้วิธีลืมตา แล้วค่อยๆ ทำใจให้หยุดนิ่ง องค์พระองค์เดิมก็มาแบบลางๆ จนถึงช่วงที่พระคู่สวดถามอันตรายิกธรรมเสร็จ องค์พระก็ได้ขยายจนคลุมพระอุโบสถ และผุดขึ้นมาใหม่ 3 องค์ ชัดมาก ชัดในระดับมือสัมผัสได้ เห็นร่องแขนชัดเจน ขนาดรูจมูกท่านผมยังรู้สึกสัมผัสได้เลยครับ และท่านใสมากจนมองทะลุไปถึงจุดกำเนิดของแสงได้ชัดเจน ผมปลื้มมากเลยผมได้บวช 2 ชั้นแล้วครับ ทุกวันนี้ แค่ทำใจนิ่งๆ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องหลับตา ก็เห็นองค์พระในกลางท้องได้ แต่ตอนหลับตาท่านจะสว่างมากกว่าครับ

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ พระธรรมทายาทวงศ์อนันต์ เขมวํโส

 

 

พระธรรมทายาทวงศ์อนันต์ เขมวํโส ในท่า Peace Position

 

        ผมต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อมากๆ ครับ ที่ได้ก่อตั้งโครงการที่ดีๆ แบบนี้ขึ้นมา ผมอยากให้โครงการนี้อยู่ไปตราบนานเท่านาน ผมว่ามีน้อยโครงการที่เกิดขึ้นในโลก ที่จะฝึกอบรมคนโดยยึดกรอบที่เป็นไปตามแก่นสารที่แท้จริง เหมือนองุ่นไร้เมล็ด ที่ทานได้ทั้งลูก ไม่เหลือสิ่งที่ต้องทิ้งเลย การได้บวชในโครงการนี้ ทำให้ผมได้พบความสุขภายใน ได้ดำเนินตามเป้าหมายชีวิตที่ถูกต้อง โดยมีหลักยึดเหนี่ยวที่ชัดเจน ทำให้ไม่กล้าเผลอไปทำในสิ่งที่ทำให้เกิดโทษ ผมรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณโครงการนี้มากครับ

 

        สุดท้ายนี้ ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง มีกำลังสร้างบารมีไปตราบนานเท่านานยิ่งๆ ขึ้นไป เป็นที่รักเคารพ ศรัทธาของมนุษย์และเทวดาตลอดไปครับ และผมจะนำความสุขที่แท้จริงที่ได้รับนี้ ไปเผยแผ่ให้เข้าไปอยู่ในใจของเพื่อนๆ นิสิตในรั้วมหาวิทยาลัยให้ได้ครับ