ผลการปฏิบัติธรรมของธรรมทายาทหญิง ตอน ภาวนาจนเข้าถึงธรรม

 

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 เมษายน 2556

ผลการปฏิบัติธรรมของธรรมทายาทหญิงรุ่นที่ 30 

 

 

 

ตอน ภาวนาจนเข้าถึงธรรม

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

 

        กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        ลูกธรรมทายาทหญิง อุไรวรรณ อินมะโน หรือน้องแจมมี่ค่ะ กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ชั้นปีที่ 2 คณะอุตสาหกรรมเกษตร สาขาวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารเจ้าค่ะ ลูกมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อปลายปีที่แล้ว คือ พ.ศ.2555 เพราะมีเพื่อนสมัย ม.ต้น อยู่ชมรมพุทธฯ ของ มช. ชวนมาเข้าค่ายวี-ลีดเดอร์ ลูกประทับใจรอยยิ้มของพี่ๆ พอได้ฟังธรรม ได้นั่งสมาธิเป็นครั้งแรก รู้สึกเหมือนโดนดูด เหมือนตัวจะหายไป ตกใจมาก แต่พอออกจากสมาธิแล้ว รู้สึกสบายมากๆ เลยค่ะ ตัวนี้โล่งเบาถึงกับยืนยิ้มกับตัวเอง จนเพื่อนมาสะกิดว่าเป็นอะไร ลูกก็ยิ้มตอบไปว่า “อากาศสดชื่นดี เลยมีความสุข” ต่อมาลูกก็มีโอกาสมานั่งสมาธิกับพี่ๆ ที่ชมรมพุทธฯ อยู่เรื่อยๆ และมีโอกาสมาช่วยทำกิจกรรม เช่น ปล่อยปลา ตักบาตร มาเป็นวีเชียร์ เป็นต้นค่ะ

 

ธรรมทายาทหญิง อุไรวรรณ อินมะโน(แจมมี่)

โครงการธรรมทายาทหญิง ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 30

 

        หลวงพ่อเจ้าคะ พอได้เข้ามาอบรมในโครงการธรรมทายาทหญิง ลูกก็เข้าใจเลยค่ะว่าทำไมถึงเรียกว่า ธรรมทายาทหญิง ผู้หญิง 200% ก็โครงการนี้สอนตั้งแต่ความสะอาด ความเป็นระเบียบ ความสุภาพเรียบร้อย ความตรงต่อเวลา ความอดทน สอนการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงองค์พระภายใน เรียกว่าให้ทั้งกายและใจที่ใสสะอาดไปพร้อมๆ กันค่ะ และที่แห่งนี้ยังมีความอบอุ่น มีความเมตตาของพระอาจารย์ และพี่เลี้ยง มีการอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะอย่างมีน้ำใจ ทุกๆ วันที่วิหารคด 12-13 มีแต่รอยยิ้มค่ะ

 

        หลวงพ่อเจ้าคะ ตอนแรกที่อยู่ในโครงการ ลูกนั่งสมาธิไม่เห็นอะไรเลยค่ะ แต่ลูกจะนั่งด้วยการนึกถึงหยดน้ำไปเรื่อยๆ ทำให้ได้ความสบายค่ะ จนกระทั่งวันอังคารที่ 16 เมษายน 2556 ลูกได้ฟังเทคนิคการนั่งสมาธิจากพระอาจารย์ปรเมษฐ์ ท่านว่าถ้ามีความอยาก ความฟุ้ง ให้แก้ด้วยการนึกถึงครูบาอาจารย์ แล้วภาวนาสัมมาอะระหังจากกลางท้อง ลูกก็เลยนึกถึงหลวงปู่, หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ และพ่อกับแม่ค่ะ โดยสัมมาอะระหังครั้งที่ 1-15 นึกถึงพระอาจารย์ปรเมษฐ์, สัมมาอะระหังครั้งที่ 1-18 นึกถึงหลวงปู่, สัมมาอะระหังครั้งที่ 1-22 นึกถึงหลวงพ่อครูไม่ใหญ่, สัมมาอะระหังครั้งที่ 1-19 นึกถึงคุณยายอาจารย์ฯ, สัมมาอะระหังครั้งที่ 1-20 นึกถึงคุณพ่อคุณแม่ สลับไปแบบนี้เรื่อยๆ ก็รู้สึกนิ่งสบาย แล้วก็วูบตกเหว แป๊บเดียวก็เห็นความสว่างวูบขึ้นมาจากกลางท้องสว่างไปหมดทุกทิศทาง แล้วก็เห็นดวงกลมๆเล็กๆขนาด 0.5 เซนติเมตร ใสๆ นุ่มๆอยู่ด้านหน้า สว่างกว่าหยดน้ำ เหมือนพระอาทิตย์แต่ไม่แสบตาค่ะ แสงสว่างนั้นอบอุ่นนุ่มนวล ยิ่งมองยิ่งมีความสุข มองไปปลื้มไปค่ะ พอถึงในช่วงสายของอีกวันหนึ่ง ขณะที่ใจเริ่มนิ่งลูกก็ถูกดูดเข้าไปกลางดวงแก้ว แล้วก็รู้สึกว่ามีองค์พระออกมาจากกลางท้องคลุมตัวลูกเอาไว้ ลูกเห็นท่านเป็นเค้าโครงขององค์พระ แล้วที่กลางท้องก็มีองค์พระอยู่อีกองค์ด้วยค่ะ ตอนนั้นมีความสุขมาก รู้สึกปลอดภัยเหมือนอยู่บ้าน มันสบายโล่งโปร่งไปหมดเลยค่ะ

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของธรรมทายาทหญิง อุไรวรรณ อินมะโน(แจมมี่)

 

 

ธรรมทายาทหญิง อุไรวรรณ อินมะโน(แจมมี่) ในท่า Peace Position

 

 

        เวลานอกรอบลูกก็จะประคองดวงกลมๆ ที่ใสเหมือนหยดน้ำไว้กลางท้อง และภาวนาสัมมาอะระหังไปด้วยค่ะ แล้วก่อนนอนก็จะนั่งสมาธิที่เต็นท์เพิ่มอีกประมาณ 1-2 ชั่วโมงทุกวัน นั่งได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็จะมีดวงสว่างเกิดขึ้นเสมอค่ะ เดี๋ยวนี้เวลานอนไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วนะคะ เพราะตั้งแต่เห็นความสว่าง พอเอนตัวนอนก็จะนึกถึงบุญไปด้วย และจะรู้สึกว่ามีองค์พระนั่งสมาธิอยู่กลางท้องลูก คือเรานอนแต่ท่านนั่งตั้งฉากกับตัวเราหันหน้าไปทางปลายเท้าค่ะ ลูกยังเห็นท่านไม่ชัดนะคะแต่ท่านสว่างค่ะ ตอนนี้เวลานั่งสมาธิ จะนิ่งเร็วขึ้น ไม่เมื่อย ไม่ง่วงเลย เวลาฟังธรรมก็จะกำหนดเสียงให้ดังออกมาจากดวงกลมใสที่กลางท้อง ทำให้เข้าใจทุกคำพูดมากขึ้นด้วยค่ะ

      

        ลูกขอถวายบุญที่ลูกได้ทำนี้ เป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิดแด่หลวงพ่อ ลูกจะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองให้ดีขึ้นไปกว่านี้ ลูกรู้สึกปลาบปลื้มซาบซึ้งในความเมตตาของหลวงพ่อยิ่งนัก ไม่รู้จะพูดอย่างไร ขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่ออย่างสุดซึ้งจากใจจริง ลูกจะถือเอาหลวงพ่อเป็นแบบอย่าง จะเป็นกัลยาณมิตรให้ผู้อื่น จะสานความฝันความหวังของหลวงพ่อให้ทุกคนบนโลกนี้ ได้เจอความสุขที่แท้จริงของชีวิต สุดท้ายนี้ลูกขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง เป็นคุณครูไม่ใหญ่ที่อยู่ในใจของลูกๆ ทุกคนตลอดไปค่ะ