สามีปฏิบัติธรรมเห็นองค์พระ มะเร็งไม่มีผล

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงยิ่งค่ะ

คุณพ่อ-คุณแม่ของลูก มีบุตร 8 คน ลูกเป็นคนที่ 3 แต่ก็ต้องช่วยคุณแม่ทำมาหากินตั้งแต่ยังเล็ก คุณแม่ต้องหาเงินเลี้ยงลูก เพราะลำพังเงินเดือนของคุณพ่อที่เป็นข้าราชการไม่พอใช้ เมื่อลูกเรียนจบ ก็ได้ช่วยส่งน้องๆจนเรียนจบและมีงานทำทุกคน แต่พอชีวิตคุณแม่จะเริ่มสบายเพราะลูกๆเรียนจบมีงานทำแล้ว คุณพ่อก็ไปมีภรรยาใหม่ ระยะแรกคุณแม่ทุกข์ใจมาก ต่อมาทำใจได้และได้เข้าวัด ทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนา (กำหนดลมหายใจและเดินจงกรม) และได้ทำอย่างต่อเนื่องมาตลอดจนถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา รวมอายุได้ 77 ปี ส่วนคุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจโต เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2527 รวมอายุได้ 74 ปี

สามีของลูก เป็นเพื่อนที่เรียนมัธยมปลายมาด้วยกัน จึงไม่ค่อยจะเกรงใจกัน แต่ด้วยความดีของสามีที่มีต่อครอบครัว ญาติและเพื่อนๆ ประกอบกับลูกได้เข้าวัดพระธรรมกาย ได้ฟังคำสอนของพระเดชพระคุณคุณยายอาจารย์ และพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ โดยเฉพาะได้ฟังเรื่องราวของนางสุชาดา จากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ลูกก็ตั้งใจจะเป็นทาสีภริยา เพราะคิดว่านางสุชาดาเป็นถึงพระโสดาบันและเป็นเศรษฐี ยังเลือกเป็นทาสีภรรยา ลูกได้ทำหน้าที่ทาสีภรรยาได้ยังไม่ถึงเดือน สามีก็ถึงแก่กรรมด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเนื่องมาจากโรคมะเร็งตับ

สามีของลูกเป็นวิศวกรโยธา ทำงานเกี่ยวกับการสร้างถนน ส่วนใหญ่อยู่ต่างจังหวัด จึงใช้ชีวิตอย่างผู้ชายทั่วๆไป สามีเป็นคนที่มีจิตใจกว้างขวาง ใจเย็น เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และมีเมตตากับทุกคนที่รู้จัก เมื่อเกษียณแล้วได้มาอยู่กรุงเทพฯ ลูกพยายามเป็นกัลยาณมิตรให้กับสามี และชักชวนมาวัดในวันอาทิตย์ต้นเดือน ซึ่งสามีก็อยู่ได้แค่ครึ่งวันช่วงเช้า

เมื่ออายุได้ 61 ปี แพทย์ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งตับ ได้ทำการรักษาเรื่อยมาแต่เซลมะเร็งได้กระจายไปทั่วตับ และรักษาไม่ได้ นอกจากต้องเปลี่ยนตับเท่านั้น ในช่วงนี้ลูกได้ชวนสามีไปปฏิบัติธรรมที่กาสะลอง จังหวัดกาญจนบุรี ด้วยความเกรงใจลูกและแรงเชียร์จากเพื่อนกัลยาณมิตร น้องๆเจ้าหน้าที่วัดและที่สำคัญได้คำแนะนำจากพระอาจารย์ สามีจึงยอมไปปฏิบัติธรรม

ในวันที่ 2 ของการปฏิบัติธรรม สามีนั่งสมาธิได้เห็นองค์พระสว่างไสว มีความปีติมาก และคิดว่าคนที่นั่งสมาธิคงได้องค์พระภายในหมดแล้ว เพราะแค่ทำท้องให้ว่างๆโล่งๆเฉยๆ ก็เห็นองค์พระภายในได้ง่ายๆ (แต่ลูกก็ยังไม่เห็นเลย) ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ทำให้สามีตั้งใจปฏิบัติธรรมมากขึ้นและมาวัดทุกวันอาทิตย์ไม่เคยขาด

ตลอดระยะเวลาที่เจ็บป่วย หน้าตาและบุคลิกของสามีไม่เหมือนคนเจ็บป่วยเลยค่ะ เพื่อนๆและญาติๆที่ทราบว่าสามีเป็นมะเร็ง ตั้งแต่แรกยังบอกว่า “หมอวินิจฉัยโรคผิดหรือเปล่า” เพราะรับประทานอาหารได้ปกติ ขับรถได้ปกติ ในวันที่ 16 กันยายน พ.ศ.2546 หลังจากได้องค์พระแล้ว ขณะปฏิบัติธรรม ก็มีอาการเจ็บปวดที่หัวใจและหายใจหอบ นั่งสมาธิไม่ค่อยได้ กราบเรียนถามพระอาจารย์ ท่านบอกว่า อาจจะเป็นเพราะลุ้น แต่สามีของลูกคิดว่า “อาจจะเป็นเพราะมารผจญ ไม่อยากให้นั่งสมาธิ” น่าแปลกมากที่อาการดังกล่าวจะเป็นเฉพาะตอนปฏิบัติธรรม

ในวันพุธที่ 3 มีนาคม พ.ศ.2547 สามีมีอาการหนักต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่ห้อง ICU วันมาฆบูชาทั้งลูกและสามีจึงไม่ได้มาวัด สามีบ่นเสียดายที่พลาดงานบุญใหญ่ถึง 2 บุญ คือ วันมาฆบูชาและวันอาทิตย์ต้นเดือนมีนาคม ตลอดระยะเวลาที่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาล ลูกจะคอยพูดให้สามีนึกถึงบุญที่ทำมาและทำใจใสๆอยู่ตลอดเวลา และคอยถามว่า “องค์พระยังอยู่หรือเปล่า” เขาก็จะพยักหน้า

ในวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ.2547 สามีลูกไม่รู้สึกตัว หลับตาอยู่ แต่พอพระอาจารย์มาเยี่ยม ได้พูดให้สตินึกถึงบุญ เขาลืมตาขึ้นมารับรู้ ลูกจึงเอาปัจจัยใส่ซอง บอกให้อธิษฐานจิต พระอาจารย์ได้เมตตาเอาหูฟังใส่หู ให้สามีของลูกได้ฟังธรรมะของหลวงพ่อจากเครื่องเล่น MP3 สลับกับพูดให้นึกถึงบุญตลอดต่อเนื่อง ประมาณ 4 ชั่วโมง สามีลืมตาและหลับตาสลับกันไปเป็นระยะๆ และได้จากไปด้วยอาการสงบ รวมอายุได้ 63 ปี 7 เดือน 25 วัน

สำหรับคำถามมีดังนี้ค่ะ

1.คุณพ่อ คุณแม่ และสามีของลูก ขณะนี้อยู่ที่ไหนคะ มีความเป็นอยู่อย่างไร ได้รับบุญที่ลูกทำให้หรือเปล่าคะ และลูกจะต้องทำบุญอะไรและทำอย่างไร จึงจะทำให้พวกเขามีภพภูมิที่ดีขึ้น

2.สามีของลูกมีบุพกรรมอะไรคะ จึงทำให้เป็นมะเร็งและอายุสั้น

3.องค์พระที่สามีได้เห็นที่กลางท้อง เป็นองค์พระระดับไหนคะ ทำไมเขาถึงสามารถเห็นได้ง่ายๆ และอาการเจ็บที่หัวใจ หายใจหอบ ขณะปฏิบัติธรรม ใช่เป็นเพราะมารผจญหรือไม่คะ

4.ลูกทำถูกหรือไม่คะ ที่พูดกระซิบข้างหูตลอดเวลา ในขณะที่คนป่วยฟังธรรมะจากหลวงพ่อทางหูฟัง เขาสับสนหรือเปล่าคะ และสามารถทำตามหลวงพ่อและคำแนะนำต่างๆได้หรือไม่คะ

หลังสามีเสียชีวิต กายละเอียดของสามี ได้ตามลูกกลับมาบ้านด้วยหรือไม่คะ ตอนสวดพระอภิธรรมสามีได้มาฟังด้วยหรือไม่คะ ตลอดระยะเวลาที่ยังไม่ได้ฌาปนกิจศพ เมื่อลูกอยู่บ้าน พอถึงเวลาปฏิบัติธรรม (คือ ตอนเช้าหลังสวดมนต์ จะนั่งสมาธิ เย็นบูชาเจดีย์ เข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทางดาวธรรมจนเลิกเรียน) ลูกได้ปูอาสนะ และบอกสามีว่า ตอนนี้เขาว่างแล้วให้ทำสมาธิต่อไปเรื่อยๆนะ ลูกทำถูกหรือไม่คะ

5.สามีของลูกมีวิบากกรรมอะไร จึงไม่ได้บวชด้วยตัวเอง แต่ได้บวชลูกชายทั้งสองคนถึง 2 ครั้ง (ครั้งแรกบวชธรรมทายาทที่วัดพระธรรมกาย ครั้งที่ 2 บวชอุทิศส่วนกุศลให้คุณพ่อของเขาหลังเสียชีวิต) และบุญนี้สามีได้รับหรือไม่คะ

6.สามีมีข้อความอะไรอยากจะบอกลูกบ้างคะ

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.คุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจโต เพราะกรรมในอดีตชาติใช้แรงงานสัตว์เกินกำลัง กับกรรมปัจจุบันที่เจ้าชู้

ตายแล้วไปเกิดใหม่เป็นเด็กผู้หญิงโตแล้ว ยังรับบุญไม่ได้

คุณแม่ตายแล้วไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ยิ่งมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

สามีของลูกตายแล้ว ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ยิ่งมีทิพยสมบัติและรัศมีกายเพิ่มขึ้น

2.สามีลูกเป็นมะเร็งและมีอายุสั้น เพราะมีกรรมสุราและฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีตชาติ กับเศษกรรมกาเมในปัจจุบัน

3.องค์พระที่สามีลูกเห็นในกลางท้อง ยังอยู่ในระดับนิมิตที่ยังไม่ชัดเจนนัก บางครั้งก็ชัด บางครั้งก็ไม่ชัด บางครั้งก็เห็น บางครั้งก็ไม่เห็น ที่สามีลูกสามารถนึกองค์พระได้ง่าย เพราะบุญที่เคยบวชและประพฤติธรรมในอดีตชาติมาส่งผล

อาการที่เจ็บหัวใจ หายใจหอบขณะปฏิบัติธรรมนั้น เพราะสุขภาพไม่แข็งแรง อาจจะเรียกว่าเป็นมารผจญก็ได้

4.ลูกทำถูกแล้วที่แนะนำเรื่องบุญที่ข้างหูเขา ทำให้ใจผ่องใส ตายแบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมานทองชั้นดาวดึงส์ทันที ไม่ได้มาวนเวียนอยู่ที่บ้าน ไม่ได้มาฟังสวดพระอภิธรรมและไม่ได้มาทำตามที่ลูกอยากให้เขาทำ

เหตุที่สามีไปได้แค่นี้ เพราะสร้างบุญกับหมู่คณะมาน้อย และใจที่จะมุ่งไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษก็น้อย

5.สามีของลูกในชาตินี้มุ่งแต่ทำงานและขาดกัลยาณมิตรแนะนำ จึงไม่ได้มีความสนใจหรือให้ความสำคัญกับการบวชมากนัก

แต่มีบุญที่เคยบวชและบุญที่เคยกตัญญูกับบิดามารดาในอดีตชาติ ทำให้มาเจอพระพุทธศาสนาอีก และเป็นเหตุให้ลูกบวชให้ 2 ครั้ง

บุญบวชของลูกถึงแก่สามี จึงทำให้มีทิพยสมบัติและมีวิมานทองที่ใหญ่โตขึ้น ทั้งๆที่ตอนเป็นมนุษย์ในชาตินี้ตนเองก็ไม่ได้ทำบุญอะไรมากนัก

6.สามีฝากข้อความมาถึงลูกว่าขอบคุณลูกและซึ้งใจที่ลูกได้เป็นกัลยาณมิตรให้เขาในตอนช่วงท้ายของชีวิต

เพราะชีวิตที่ผ่านมานั้นเขาได้สร้างกรรมบางอย่างเอาไว้ เช่น ดื่มสุรา กาเม เป็นต้น แบบชีวิตลูกผู้ชายบางคน ต้องไปทำงานต่างจังหวัดทำให้ห่างครอบครัว บุญบาปก็ไม่เข้าใจ ซึ่งรู้ตัวเองดีว่าถ้าตายไปตอนนั้นเขาคงต้องไปอบายแน่

แต่ได้ลูกเป็นกัลยาณมิตรให้เขาจึงทำให้เขาได้มาเป็นชาวสวรรค์บนชั้นนี้ เขาจึงซาบซึ้งลูกมากที่ลูกเป็นภรรยาที่ดีอย่างนี้

ชาตินี้ก็ให้สร้างบารมีให้เต็มที่ อย่าให้ตกบุญแม้แต่บุญเดียว ทั้งทำด้วยตนเองและชวนคนอื่นทำด้วย แล้วอธิษฐานจิตติดตามไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ