"อโห สุขํ สุขจริงหนอ" พระมหาพงศ์ศิริ สิริวิชโย

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ.2556

จดหมายจากพระลูกชาย

จดหมายจากพระลูกชายบวชอุทิศชีวิต
ตอน...อโห สุขํ สุขจริงหนอ

กระผม พระมหาพงศ์ศิริ สิริวิชโย แปลว่า..ผู้มีชัยชนะอันวิเศษด้วยศิริ เปรียญธรรม 7 ประโยค ครับ

พระมหาพงศ์ศิริ สิริวิชโย
เปรียญธรรม 7 ประโยค

หลวงพ่อครับ ลูกมีภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ ผ้าไหมงามครับ สมัยเด็กๆในช่วงปิดเทอมลูกได้ไปบวชอยู่กับหลวงลุง ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดพญากำพุช จังหวัดจันทบุรี หลวงลุงได้ยื่นข้อเสนอเล่นๆให้เลือก 2 ข้อ คือ

1.ให้เป็นนักมวย ต่อยมวยไปด้วย เรียนไปด้วย

2.ให้เป็นนักบวช เรียนไปด้วย นั่งสมาธิไปด้วย

ลูกก็คิดในใจว่า “ปัดติโธ่ ผมกินข้าวเด้ บ่ได้กินแกลบ ต่อยมวยกับนั่งสมาธิมันคนละเรื่องกันเลย เรื่องอะไรจะเอาตัวไปให้คนอื่นต่อย มันเจ็บ”

พอลูกเลือกข้อ 2 หลวงลุงก็พาไปบวชที่ธุดงคสถานจันทปุระ ทีแรกลูกคิดจะบวชเพียงสนองข้อเสนอของหลวงลุงเท่านั้น แต่พอบวชแล้วได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ได้ดูการ์ตูนบุญโต ได้ดูวีดีโอนรกสวรรค์ทำให้เข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรม ทำให้ลูกอยากบวชนานๆ ซึ่งตลอดเวลา 3 ปีที่บวชอยู่ที่ธุดงคสถานจันทปุระ ลูกได้เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาด้วยนะครับ

ได้ดูหลวงพ่อทุกวัน ได้นั่งสมาธิกับหลวงพ่อทุกวันอาทิตย์ผ่านหน้าจอ DMC ทำให้ลูกอยากสร้างบารมีใกล้ๆ หลวงพ่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแต่ละปี เห็นสามเณรเปรียญธรรมวัดพระธรรมกายได้บวชอุทิศชีวิต และมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีมากราบเรียนหลวงพ่อ ลูกก็เลยอยากเข้ามาเป็นสามเณรวัดพระธรรมกายบ้าง จึงไปกราบขออนุญาตหลวงปู่วศิน จนฺทกนฺโต ประธานสงฆ์ ซึ่งท่านก็ส่งเสริมและสนับสนุนครับ

หลวงพ่อครับ ถ้ามีคนล้านคนคิดว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุด ลูกคิดว่าลูกเป็นหนึ่งในนั้น ถ้ามีคนร้อยคนคิดว่าตัวเองเป็นคนโชคดีที่สุด ลูกก็ยังคิดว่าเป็นหนึ่งในนั้น แล้วถ้ามีคนหนึ่งคนคิดว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุด ลูกคิดว่าลูกก็คือคนๆ นั้นครับ เพราะลูกได้เกิดมาเป็นลูกเณรเป็นลูกพระของหลวงพ่อ ถึงแม้ว่าหน้าตาของลูกจะไม่หล่อเหลาเอาการเหมือนหลวงพ่อก็ตาม แต่ลูกได้คลองผ้ากาสาวพัสตร์ ได้ตัดผมทรงเดียวกันกับหลวงพ่อ ได้สร้างบารมีตามติดติดตามหลวงพ่อ แค่นี้ก็ปลื้มสุดๆ แล้วครับ

และก่อนจะถึงวันอุปสมบท ลูกได้โอกาสมาปฏิบัติธรรมอยู่ที่อาศรมพุทธบุตรแก้ว โดยมีพระอาจารย์ตัวแทนหลวงพ่อคอยเป็นกัลยาณมิตร คอยให้กำลังใจ ทำให้ลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้น ซึ่งลูกจะทำความรู้สึกว่ามีองค์พระแก้วใสอยู่ที่กลางท้อง แตะใจเบาๆ นึกถึงองค์พระไปเรื่อยๆ ช่วงแรกก็ยังนึกได้ไม่ต่อเนื่อง แต่พอหมั่นนึกบ่อยๆ นึกทั้งในรอบและนอกรอบ ก็เห็นองค์พระชัดขึ้นมาเองครับ องค์พระที่เห็นมีลักษณะใสๆ นวลๆ นั่งขัดสมาธิอยู่ในกลางท้อง เวลามองท่านจะรู้สึกสบายใจเป็นสุขมากครับ พอหมดเวลานั่งในรอบ ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ในกลางท้องได้ตลอดเลยครับ จนอยากจะเปล่งอุทานเหมือนพระมหากัปปินะ ว่า

“อโห สุขํ อโห สุขํ อโห สุขํ สุขจริงหนอ สุขจริงหนอ สุขจริงหนอ”

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
พระมหาพงศ์ศิริ สิริวิชโย

ในคืนก่อนวันที่จะอุปสมบทอุทิศชีวิต ลูกๆ ทั้ง 18 รูปได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อมาลงนำนั่งสมาธิ ตอนนั้นพอหลวงพ่อมาถึง ก็ถามทันทีว่า “พร้อมที่จะบวชกันแล้วรึยังจ๊ะ” ทุกรูปก็ตอบอย่างพร้อมเพรียงว่า “พร้อมครับ” ตอนนั้นลูกๆ ทุกรูปมีความรู้สึกว่า พร้อมที่จะต่อสู้กับข้าศึกที่มาประจันอยู่เบื้องหน้า เหมือนทหารหาญของพระราชาก็ไม่ปานครับ

พระมหาพงศ์ศิริ สิริวิชโย
ในท่า Peace Position

และเมื่อเวลาแห่งความภาคภูมิใจมาถึง ในช่วงที่กำลังเข้าสู่พิธีอุปสมบท ลูกได้วางใจนิ่งๆที่กลางท้อง ตรึกระลึกนึกถึงองค์พระตลอดเวลา พอองค์พระชัดได้ในระดับหนึ่ง ลูกก็ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ขอให้มีกำลังใจอันสูงส่งที่จะฝึกฝนอบรมตนเอง ให้มีความบริสุทธิ์บริบูรณ์ สามารถสร้างบารมีอยู่ในเพศสมณะ ติดตามตามติดพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปตลอดชีวิต ตลอดรอดฝั่ง ทุกภพทุกชาติตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม และขอให้หลวงพ่อผู้เป็นที่รักของลูกมีสุขภาพแข็งแรง หายป่วยแบบปลิดทิ้งครับ

หลวงพ่อครับ ลูกเป็นพระชุดแรกที่อุปสมบทเสร็จ ในขณะที่รออีก 15 รูปที่เหลือ ลูกได้นั่งหลับตาวางใจนิ่งๆเบาๆที่กลางท้อง องค์พระที่เห็นก็ชัดขึ้น ใสขึ้นเรื่อยๆ และแผ่ขยายคลุมตัวลูกครับ ถึงแม้ว่าในวันนั้นจะมีเสียงสายฟ้าฟาด..ดังเปรี้ยงๆ แต่ใจลูกยังหยุดนิ่ง องค์พระท่านก็นิ่งอยู่กับลูกตลอดเวลา ทำให้รู้สึกมีความสุขมากๆเลยครับ

ลูกขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่เมตตาให้ลูกได้อุปสมบทอุทิศชีวิตในวันวิสาขบูชา วันแห่งชัยชนะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ลูกจะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นพระแท้ที่สมบูรณ์แบบ เพื่อรักษาไว้ซึ่งพระพุทธศาสนาครับ