วิบากกรรม "คนหาปลา"

ทบทวนฝันในฝัน

วิบากกรรม "คนหาปลา"

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

คำถามข้อที่ 1. ชีวิตหลังความตายของโยมพ่อและโยมแม่เป็นอย่างไร ขณะนี้ท่านทั้ง 2 อยู่ที่ไหน บุญที่ตัวลูกและพระหลานชายบวชให้...ส่งผลให้ท่านทั้งสองเป็นอย่างไรในปรโลกครับ

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

กายละเอียดหลุดออกมาจากกายหยาบแล้วเดินกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

ภายหลังจากที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงที่ตลาด (ด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน!!!...) กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมาจากกายหยาบ!!!...พร้อมกับเดินกลับมาที่บ้านของตัวท่านเอง ด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่า...ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว!!!...

และเมื่อกายละเอียดของท่านเดินกลับมาถึงที่บ้านของตัวท่านเองแล้ว ตัวท่านก็ได้พูดคุยกับทุกๆ คนภายในบ้านเหมือนปกติเช่นเคย แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพูดคุยกับใครในบ้านสักเท่าไหร่ก็ตาม...ก็ไม่มีสมาชิกคนใดในบ้านสามารถที่จะรับรู้, รับทราบ หรือสนใจตัวท่านเลยแม้แต่น้อย

กายละเอียดเห็นทุกคนภายในบ้านมีอาการเศร้าโศกจึงได้เข้าไปพูดคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงได้แต่เดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้าน...ด้วยความรู้สึกที่สงสัยขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจว่า...ณ ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวท่านและทุกคนภายในบ้าน!!!...

จนกระทั่งในเวลาต่อมา...กายละเอียดโยมพ่อของลูกก็ได้เห็นทุกคนภายในบ้านมีอาการเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของตัวท่าน ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นบรรยากาศภายในบ้านเป็นเช่นนั้น...ตัวท่านจึงได้เข้าไปพูดคุยกับภรรยาและลูกๆ ของท่านใหม่อีกครั้งว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!!!

ไม่มีใครรับรู้ที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารหรือพูดคุย จึงทำให้รู้สึกตัวได้ในทันทีว่า...ในตอนนี้ได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามพูดคุย...หรือติดต่อสื่อสารกับใครต่อใครภายในบ้านก็ตาม ความพยายามของท่านก็ยังไม่เป็นผลเลย!!! ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...สมาชิกทุกคนภายในบ้านยังคงไม่สนใจ อีกทั้ง...ไม่มีใครรับรู้หรือรับทราบในสิ่งต่างๆ ที่ตัวท่านพยายามที่จะสื่อสารหรือพูดคุยได้เลย เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวท่านรู้สึกตัวได้ในทันทีว่า...ในตอนนี้ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว!!!...

เมื่อกายละเอียดทราบว่าตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้วก็เกิดความรู้สึกสับสนมีแต่ความเศร้าหมองและไม่ผ่องใสเลย

เมื่อกายละเอียดโยมพ่อของลูกทราบว่า...ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกสับสน, ตกใจ, ทุกข์ใจ และเป็นห่วงทุกคนในครอบครัวของท่าน...รวมถึงกิจการงานต่างๆ เป็นอย่างมาก!!! อีกทั้ง...ความรู้สึกดังกล่าวนี้...มันยังได้เกาะกินใจของกายละเอียดโยมพ่อของลูกอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้จึงเป็นผลทำให้...สภาพใจของท่านมีแต่ความเศร้าหมองและไม่ผ่องใสเลยนั่นเอง

เมื่อสภาพใจมีแต่ความเศร้าหมองไม่ผ่องใสสภาพกายละเอียดก็พลอยหม่นหมองและหมองคล้ำตามไปด้วย

เมื่อสภาพใจของท่านมีแต่ความเศร้าหมองไม่ผ่องใสเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้...สภาพกายละเอียดของท่านก็พลอยหม่นหมองและหมองคล้ำตามไปด้วย

แต่อย่างไรก็ตาม...กายละเอียดโยมพ่อของลูกก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะเข้าไปพูดคุย...หรือติดต่อสื่อสารกับทุกคนภายในบ้านของท่านให้ได้ ซึ่งหนึ่งในวิธีการติดต่อสื่อสารของท่านนั้นก็คือ...ความพยายามที่จะไปเข้าฝันลูกๆ และทุกคนภายในบ้าน แต่ถึงกระนั้น...ความพยายามของท่านก็กลับไม่เป็นผลเลย!!!

วันที่ 7 ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลก2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้า

เมื่อวันเวลาผ่านไปจวบจนกระทั่งมาถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่โยมพ่อของลูกได้เสียชีวิตลงไปแล้ว) ในระหว่างที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกกำลังเดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้านของท่านอยู่นั้น ก็ได้มีเจ้าหน้าที่ยมโลกนุ่งหยักรั้งสีแดงจำนวน 2 ตนมาปรากฏกายยืนอยู่ที่เบื้องหน้าของท่าน!!!

เจ้าหน้าที่ยมโลกไม่รอช้าาได้เข้ามาจับตัวเพื่อพาไปพิพากษาบุญบาปที่ยมโลกในทันที

ทันทีที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกได้เห็นเจ้าหน้าที่ยมโลกมายืนอยู่ต่อหน้าตัวท่านเช่นนั้น ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตกใจ จนทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว แล้วเจ้าหน้าที่ยมโลกก็ไม่รอช้าได้เข้ามาจับตัวโยมพ่อของลูก เพื่อที่จะพาตัวท่านไปพิพากษาบุญบาป (ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) ที่ยมโลกในทันที!!!

แม้ว่าจะพยายามวิงวอนขอร้องต่อเจ้าหน้าที่ยมโลกอย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ยมโลกก็ไม่ยอมทำตามคำวิงวอนขอร้องเลย

ทันทีที่กายละเอียดโยมพ่อของลูกถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกคว้าข้อมือเช่นนั้น ตัวท่านก็พยายามดิ้นรนและวิงวอนต่อเจ้าหน้าที่ทั้งสองในทำนองที่ว่า...ขอให้ปล่อยตัวท่านไปเถิดและอย่าได้พาตัวท่านไปไหนเลย ตัวท่านอยากที่จะอยู่กับครอบครัวที่ท่านรักในเมืองมนุษย์นี้ต่อไป!!! แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามวิงวอน, อ้อนวอนหรือขอร้องต่อเจ้าหน้าที่ยมโลกอย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่ยมโลกทั้งสองตนก็ไม่ยอมทำตามคำวิงวอนที่ตัวท่านขอร้องเลย แล้วในที่สุด...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็ได้ฉุดกระชากลากถูและพาตัวโยมพ่อของลูกไปสู่ยมโลกในทันที

ท่านพญายมราชได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่

ภายหลังจากที่เจ้าหน้าที่ยมโลกได้พากายละเอียดโยมพ่อของลูกเข้าไปสู่โรงวินิจฉัยบุญบาปแล้ว ท่านพญายมราชก็ได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปของตัวท่าน และทันทีที่ท่านพญายมราชได้พิจารณาดูบัญชีบุญ-บัญชีบาปของตัวท่าน...ภาพของการกระทำต่างๆ (ทั้งบุญและบาป) ที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่...ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งภาพที่มาปรากฏโดยส่วนใหญ่...จะเป็นภาพของบาปอกุศลกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำเอาไว้ เช่น...ภาพที่ตัวท่านได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรม หรือ...ภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมา เป็นต้น

ส่วนภาพของบุญกุศลที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ก็มีแค่เพียง...ภาพของบุญบวชระยะสั้นที่ตัวลูกและพี่ชายของลูกได้เคยบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาให้กับตัวท่าน กับภาพของบุญที่ตัวท่านได้เคยใส่บาตรพระและถวายสังฆทานบ้างเป็นครั้งเป็นคราว หรือ...ภาพของบุญสงเคราะห์โลกที่ตัวท่านได้เคยช่วยเหลือผู้คนที่ตกทุกข์ได้ยาก เป็นต้น

ภาพของบาปอกุศลที่เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่มาปรากฏฉายอย่างถี่ๆ ทำให้ใจยิ่งอับเฉามากขึ้น

เมื่อภาพของบาปอกุศล (ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) มาปรากฏฉายอย่างถี่ๆ และชัดเจนกว่าภาพของบุญกุศลที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้เช่นนี้ จึงทำให้ใจของท่านยิ่งอับเฉามากขึ้น...มากขึ้น แล้วก็มากขึ้นไปเรื่อยๆ

ภาพของบาปอกุศลกรรมที่ได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรมหรือภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมามาปรากฏฉายชัดเจน

ท่านพญายมราชจึงได้ตัดสินสั่งให้เจ้าหน้าที่ยมโลกจับตัวกายละเอียดไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที

หลังจากที่ภาพของบุญและบาปที่โยมพ่อของลูกได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่มาปรากฏฉายอย่างชัดเจนแล้ว (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นภาพของบาปอกุศลกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำประมงเป็นอาจิณกรรม หรือภาพที่ตัวท่านได้เคยดื่มน้ำเมา เป็นต้น มาปรากฏฉายชัดเจนและเด่นชัดกว่าภาพของบุญกุศลเป็นอย่างมาก) ท่านพญายมราชจึงได้ตัดสินสั่งให้เจ้าหน้าที่ยมโลกจับตัวกายละเอียดโยมพ่อของลูกไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที!!! (ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว...ถ้าหากโยมพ่อของลูกไม่มีบุญบวชระยะสั้น...ที่ตัวลูกและพี่ชายของลูกได้เคยบวชเป็นพระภิกษุให้กับท่าน (ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่) มาช่วยเอาไว้ ตัวท่านก็จะต้องไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในภพภูมิที่ลึกและหนักหนาสาหัสกว่านี้อีกหลายเท่านัก!!!)

สัตว์ นรกที่มีหัว, แขน และลำตัวช่วงบนเป็นเหมือนกับคนที่ผอมดำ

ส่วนบริเวณท่อนล่างของลำตัวไล่เรื่อยไปจนถึงปลายเท้า ก็ได้แปรเปลี่ยนจากขา...กลายเป็นหางของปลา

เมื่อโยมพ่อของลูกได้รับการพิพากษาจากท่านพญายมราช...ให้ไปรับโทษทัณฑ์อยู่ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1 แล้ว สภาพร่างกายของท่านก็เปลี่ยนไปจากเดิมเป็นอย่างมาก คือ...จากเดิมที่รูปกายท่านจะมีลักษณะเป็นมนุษย์เหมือนอย่างเราๆ ทั่วๆ ไป ก็กลับกลายเป็นร่างของสัตว์นรกที่มีหัว, แขน และลำตัวช่วงบนเป็นเหมือนกับคนที่ผอมดำ ส่วนบริเวณท่อนล่างของลำตัวไล่เรื่อยไปจนถึงปลายเท้า ก็ได้แปรเปลี่ยนจากขา...กลายเป็นหางของปลา (แต่ไม่ใช่เงือก) โดยตัวท่านจะแหวกว่ายอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดซึ่งมีสีแดงอมดำที่กำลังเดือดระอุอยู่ตลอดเวลา อีกทั้ง...ลำธารแห่งนี้ยังคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นของคาวเลือดที่เหม็นฟุ้งตลบอบอวลอยู่เต็มไปหมดอีกด้วย

เจ้าหน้าที่ยมโลกจับสัตว์นรก

    และที่ยิ่งไปกว่านั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกที่ทำหน้าที่จับสัตว์นรก (ที่แหวกว่ายอยู่ในลำธารเลือดแห่งนี้) มาทัณฑ์ทรมาน...ยังมีขนาดลำตัวที่ใหญ่โตและสูงกว่าสัตว์นรก (ที่อยู่บริเวณนี้) ถึง 20 เท่าเลยทีเดียว ไม่เพียงแค่นั้น...วิธีการทัณฑ์ทรมานของเจ้าหน้าที่ยมโลกที่อยู่บริเวณลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้...ยังมีความหลากหลายและน่าสยดสยองเป็นอย่างมากอีกด้วย

    สำหรับวิธีการที่เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้ทัณฑ์ทรมานสัตว์นรก...ที่อยู่ ณ บริเวณลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้...ก็จะมีหลากหลายวิธีการที่น่าสยดสยองและน่ากลัวเป็นอย่างมาก

    ยกตัวอย่างเช่น...วิธีการที่ 1   เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้อวนเหล็กร้อนมาขึงขวางลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้เอาไว้

เจ้าหน้าที่ยมโลกลากอวนเหล็กร้อนนี้ไปตามลำธารเพื่อต้อนสัตว์นรก

จากนั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะลากอวนเหล็กร้อนนี้ไปตามลำธาร เพื่อต้อนสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ให้เข้าไปอยู่ในอวนเหล็กร้อนนี้มากขึ้นไปเรื่อยๆ

เจ้าหน้าที่ยมโลกยกอวนเหล็กร้อนนี้ขึ้นมาบนฝั่งพร้อมกับเอาเหล็กแหลมแทงสัตว์นรกำให้สัตว์นรกเหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

และเมื่อมีสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ติดอยู่ในอวนเหล็กร้อนนี้เป็นจำนวนมากแล้ว เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกอวนเหล็กร้อนนี้ขึ้นมาบนฝั่ง...พร้อมกับเอาเหล็กแหลมแทงสัตว์นรกเหล่านั้นบ้าง หรือ...เอามีดฟันบ้าง หรือ...เอาท่อนเหล็กร้อนทุบบ้าง หรือไม่ก็เอาไฟเผาสัตว์นรกเหล่านั้นบ้าง เป็นต้น ซึ่งก็เป็นผลทำให้สัตว์นรกเหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส...แล้วก็เเหลกเเหลวเเป๋วลงไปในที่สุด!!!...

พอสัตว์นรกเเหลกเเหลวเเป๋วลงไปแล้ววิบากกรรมก็จะประกอบร่างของสัตว์นรกให้เกิดขึ้นใหม่อีกครั้ง

พอสัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) เเหลกเเหลวเเป๋วลงไปแล้ว วิบากกรรมก็จะประกอบร่างของสัตว์นรกเหล่านั้น...ให้เกิดขึ้นมาอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุใหม่อีกครั้งหนึ่ง!!!...

จากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกจับมาทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม (ซึ่งเป็นระยะเวลาอีกยาวนาน)

เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้ยอเหล็กร้อนมาดักจับสัตว์นรกในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุ

สำหรับการทัณฑ์ทรมานวิธีการที่ 2 นั้น เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้ยอเหล็กร้อนมาดักจับสัตว์นรกในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ โดยก่อนที่เจ้าหน้าที่ยมโลกจะยกยอขึ้นมานั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะโยนอาหารลงไปในลำธาร เพื่อล่อให้สัตว์นรกมารุมกันกินอาหารดังกล่าว!!!... (ซึ่งอาหารดังกล่าวนี้ก็คือ...ก้อนเหล็กร้อนระอุ แต่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม...จึงทำให้สัตว์นรกแต่ละตนเห็นก้อนเหล็กร้อนนั้นเป็นอาหารอันโอชะ แล้วสัตว์นรกเหล่านั้นก็จะมาแย่งกันกินและกลืนก้อนเหล็กร้อนนั้นเข้าไป ซึ่งก็ส่งผลทำให้สัตว์นรก (ที่กลืนกินก้อนเหล็กร้อนนั้นเข้าไป) ได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก)

ในช่วงจังหวะที่สัตว์นรกมาแย่งกันกินอาหารหรือก้อนเหล็กร้อนนั้น

เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกยอพร้อมกับรวบตาข่ายเหล็กร้อนขึ้นมาจากที่ริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้

ซึ่งในช่วงจังหวะที่สัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) มาแย่งกันกินอาหาร (หรือก้อนเหล็กร้อน) นั้น สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะมีการกัดกินกันเองอย่างน่าสยดสยองและน่าสลดสังเวชเป็นอย่างมากและเมื่อมีสัตว์นรกมาแย่งกันกินอาหารมากเข้า...มากเข้า เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะยกยอพร้อมกับรวบตาข่ายเหล็กร้อน...ขึ้นมาจากที่ริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดแห่งนี้

เจ้าหน้าที่ยมโลกใช้หอกเหล็กร้อนทิ่มแทงหรือทุบตีสัตว์นรกจนแหลกแหลวแป๋ว

จากนั้น...เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะใช้หอกเหล็กร้อนทิ่มแทงหรือทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) อย่างแรง จนทำให้สัตว์เหล่านั้นได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานแล้วก็แหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด!!!...

สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรมแล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม

หลังจากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม แล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม (ซึ่งเป็นระยะเวลาอีกยาวนาน) หรือจะพูดอีกอย่างว่า เจ็บนี้อีกนาน

สำหรับวิธีการที่ 3 เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะนั่งอยู่บนเรือ...พร้อมกับวางตะข่ายเส้นใยเหล็กร้อนบางๆ เอาไว้ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ เพื่อดักสัตว์นรกทั้งหลาย (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ให้มาติดกับตะข่ายดังกล่าว!!!...และทันทีที่สัตว์นรกเหล่านั้นมาติดอยู่ที่ตะข่ายดังกล่าวแล้ว สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้เลย!!!...

สัตว์นรกไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้เจ้าหน้าที่ยมโลกก็จะเอาหอกเหล็กร้อนทิ่มแทงและทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้นจนแหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด

    และในช่วงจังหวะที่สัตว์นรกเหล่านั้น (ซึ่งมีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) ไม่สามารถดิ้นหนีไปไหนได้นี่เอง...เจ้าหน้าที่ยมโลก (ที่อยู่บนเรือ) ก็จะยกตะข่ายนั้นขึ้นมา   พร้อมกับเอาหอกเหล็กร้อนทิ่มแทงและทุบตีสัตว์นรกเหล่านั้นจนแหลกแหลวแป๋วลงไปในที่สุด!!!...

     หลังจากนั้น...สัตว์นรกเหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นมาใหม่ด้วยอำนาจแห่งวิบากกรรม   แล้วก็ต้องถูกทัณฑ์ทรมานเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดวิบากกรรม!!!...

เมื่อสัตว์นรกพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งก็จะต้องเผชิญกับเหล่าเจ้าหน้าที่ยมโลกที่คอยเอาหอกไล่ทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา

และเพราะการลงโทษทัณฑ์มันเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสนี้เอง จึงทำให้มีสัตว์นรกบางตนพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งให้ได้

แต่เมื่อสัตว์นรกพยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งให้ได้ พวกเขาก็ถึงกับผงะ!!!...เพราะจะต้องเผชิญกับเหล่าเจ้าหน้าที่ยมโลกที่คอยเอาหอกหรือฉมวกเหล็กร้อน...ไล่ทิ่มแทงพวกเขาอยู่ตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้สัตว์นรกเหล่านั้นไม่สามารถที่จะหลบหนีขึ้นไปอยู่บนฝั่งได้เลย!!!...

อีกทั้ง...บางส่วนก็ถูกหอกหรือฉมวกเหล็กร้อนทิ่มแทงจนแหลกแหลวแป๋ว หรือ...บางส่วนที่สามารถหนีกลับลงไปในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุได้...ก็จะไปติดกับกับดักของอุปกรณ์จับสัตว์นรกที่มีอยู่เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็น...แห หรือ..อวน เป็นต้น (ซึ่งโยมพ่อของลูกก็เป็นหนึ่งในนั้น...ที่ถูกทัณฑ์ทรมานอยู่ในลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ด้วย)

ทุกๆ วันพระใหญ่การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกจะพลันหยุดลง

แต่เมื่อถึงทุกๆ วันพระใหญ่ (หรือ...วันพระขึ้น 15 ค่ำ) นั้น การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกแห่งนั้นก็จะพลันหยุดลง!!! ซึ่งในช่วงเวลานี้เอง...ก็จะมีช่วงพักจากการถูกทัณฑ์ทรมาน เหล่าสัตว์นรก (ที่มีลำตัวท่อนบนเป็นคน...ท่อนล่างเป็นปลา) จึงพากันมาเกาะอยู่ที่บริเวณริมฝั่งของลำธารที่คล้ายกับเลือดเดือดระอุแห่งนี้ เพื่อหยุดพักจากการถูกทัณฑ์ทรมาน (และในช่วงเวลาดังกล่าวนี้เอง บุญที่หมู่ญาติในเมืองมนุษย์ได้ทำแล้วก็อุทิศส่งมาให้นั้นก็จะได้ช่องมาส่งผลอย่างเต็มที่ ส่วนในวันอื่นๆ ที่ไม่ใช่วันพระใหญ่นั้น...บุญดังกล่าวก็มีโอกาสที่จะส่งผลและไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมได้เหมือนกัน แต่จะไม่เต็มที่เท่ากับวันพระใหญ่ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ใจของสัตว์นรกยังทุกข์ทรมานอยู่ตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้บุญไม่ได้ช่องที่จะส่งผลอย่างเต็มที่นั่นเอง)

และเมื่อช่วงเวลาของวันพระใหญ่ผ่านพ้นไปแล้ว การทัณฑ์ทรมานทั้งหมดภายในยมโลกแห่งนั้นก็จะเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง นั่นก็คือ...สัตว์นรกทั้งหลายก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสเช่นนี้ซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ นั่นเอง (ซึ่งความเจ็บปวดทุกข์ทรมานในยมโลกนั้น...มันมากกว่ามากจนเทียบกันไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานในเมืองมนุษย์)

เมื่อตัวลูกได้ทุ่มเทสั่งสมบุญแล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้

ผลแห่งบุญเหล่านี้ก็ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ

     จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูกได้ทุ่มเทสั่งสมบุญร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ   แล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้กับโยมพ่อของลูกมากเข้า...มากเข้า   ด้วยผลแห่งบุญเหล่านี้เอง...ก็ได้ไปช่วยตัดรอนวิบากกรรมปาณาติบาต (ที่โยมพ่อของลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์) ให้เบาบางเจือจางและอ่อนกำลังลงไปเรื่อยๆ     เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้โยมพ่อของลูกได้รับโทษทัณฑ์และความทุกข์ทรมานลดน้อยถอยลงไปตามลำดับนั่นเอง!!!...

     และด้วยบุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะมาอย่างตลอดต่อเนื่อง แล้วก็ตั้งใจมาบวช ฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะเป็นพระแท้   ด้วยบุญเหล่านี้เอง...จึงทำให้พระธรรมกายได้เมตตาไปหาโยมพ่อของลูกในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1

ทันทีที่พระธรรมกายได้ไปถึงที่ยมโลกก็ส่งผลให้ไฟในยมโลกซึ่งกำลังลุกโชนก็พลันดับลงในทันที

      ทันทีที่พระธรรมกายได้ไปถึงที่ยมโลกของมหานรกขุมที่ 1   ความสว่างและกระแสความชุ่มเย็นของพระธรรมกายก็ได้แผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งยมโลกแห่งนั้น   และด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมกาย...ก็ได้ส่งผลให้ไฟในยมโลก (ซึ่งกำลังลุกโชนอย่างร้อนแรง) ก็พลันดับลงในทันที

     ไม่ใช่เพียงเท่านั้น...พื้นแผ่นดินที่กำลังร้อนระอุดังถูกไฟเผาลนก็พลันเย็นลงอย่างเป็นอัศจรรย์   แม้น้ำที่กำลังเดือดพล่านก็กลับกลายเป็นน้ำปกติแบบฉับพลันทันที   และอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับทัณฑ์ทรมานสัตว์นรก เช่น...หอก หรืออวนเหล็กร้อน เป็นต้น ก็ได้พลันหายไปในพริบตา สัตว์นรกทั้งหลายก็พลอยพ้นทุกข์ไปชั่วขณะ แล้วต่างก็ดีใจ

เจ้าหน้าที่ที่อยู่ในยมโลกต่างก็แสดงความเคารพต่อพระธรรมกายในรูปแบบที่แตกต่างกันไป

อีกทั้ง...จิตใจของเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในยมโลกแห่งนั้น (ซึ่งมีความเหี้ยมโหดต่อสัตว์นรกเป็นอย่างมาก) ก็กลับอ่อนโยนลง และต่างก็แสดงความเคารพต่อพระธรรมกายในรูปแบบที่แตกต่างกันไป คือ...เจ้าหน้าที่ในยมโลกท่านไหนที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาก็จะแสดงความเคารพด้วยการก้มลงกราบพระธรรมกาย ส่วนเจ้าหน้าที่ในยมโลกท่านไหนที่นับถือลัทธิความเชื่ออื่นก็จะแสดงความเคารพตามรูปแบบที่ตัวเองเคยคุ้นเคยในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์

ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นพระธรรมกายก็ได้พยายามตะเกียกตะกายที่จะขึ้นมาจากน้ำเพื่อมากราบพระธรรมกาย

ส่วนตัวโยมพ่อของลูกนั้น...ทันทีที่ตัวท่านได้เห็นพระธรรมกาย ตัวท่านก็ได้พยายามตะเกียกตะกายที่จะขึ้นมาจากน้ำเพื่อมากราบพระธรรมกาย และเมื่อโยมพ่อของลูกได้กราบพระธรรมกายแล้ว พระธรรมกายก็ได้เมตตาให้ท่านได้ฝากข้อความมาถึงตัวลูกซึ่งเป็นพระลูกชายของท่านในเมืองมนุษย์ โดยตัวท่านก็ได้ฝากข้อความมาถึงตัวลูกในทำนองที่ว่า “ ตัวท่านยังจดจำและนึกถึงพระลูกชายได้ เพราะได้เห็นภาพที่พระลูกชายได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ตัวท่านอยู่เสมอ

ในตอนนี้...ก็มีแต่พระลูกชายเท่านั้นที่จะช่วยท่านได้ ขอให้พระลูกชายได้ช่วยท่านด้วย ตัวท่านอยากจะพ้นไปจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด เพราะที่แห่งนี้มีแต่ความทุกข์ทรมานเต็มไปหมด และตัวท่านก็รู้สึกทุกข์ทรมานเหลือเกิน ในตอนนี้...ตัวท่านรู้ซึ้งถึงผลของบาปแล้ว อีกทั้ง...ตัวท่านยังรู้สึกสำนึกผิดและกลัวผลของบาปเป็นอย่างมาก ถ้าตัวท่านพ้นจากที่แห่งนี้ไปได้ ตัวท่านจะตั้งใจทำแต่ความดี และจะไม่ทำบาปอกุศลกรรมเลยแม้แต่เพียงนิดเดียว ”

     คำถามข้อที่ 2. ชีวิตหลังความตายของโยมแม่เป็นอย่างไร   ขณะนี้ท่านอยู่ที่ไหน   บุญที่ตัวลูกและพระหลานชายบวชให้...ส่งผลให้ท่านเป็นอย่างไรในปรโลกครับ

     ก่อนที่โยมแม่ของลูกจะเสียชีวิต ตัวท่านก็รู้ตัวว่า “ ตัวท่านเองคงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกไม่นาน ”   และด้วยความที่ตัวท่านก็มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเป็นอย่างดี

ก่อนที่จะเสียชีวิตได้ตั้งใจทำตามหลักวิชชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนานึกถึงบุญต่างๆ ที่ได้เคยสั่งสมเอาไว้

ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวท่านได้ตั้งใจทำตามหลักวิชชาด้วยการเจริญสมาธิภาวนา นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ฯ และนึกถึงบุญต่างๆ ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้มาอย่างตลอดต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็น...บุญที่ตัวท่านได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว, บุญทอดกฐินทอดผ้าป่า และบุญที่ตัวท่านได้ใส่บาตรพระอยู่เป็นประจำ เป็นต้น

ได้นึกถึงพระลูกชายผู้ที่คอยเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวท่านได้สั่งสมบุญมาโดยตลอด

     ไม่เพียงแค่นั้น...ตัวท่านยังได้นึกถึงพระลูกชายผู้ที่คอยเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวท่านได้สั่งสมบุญมาโดยตลอดอีกด้วย

    เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงเป็นผลทำให้ใจของท่านมีความผ่องใสและเกิดเป็นมวลแห่งความสว่างขึ้นภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจเป็นอย่างมาก อีกทั้ง...ยังทำให้ใจของท่านไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวต่อมรณภัย และไม่ได้เกาะเกี่ยวอยู่กับสิ่งใดๆ ภายนอกเลยแม้แต่น้อย

     จวบจนกระทั่งมาถึงช่วงที่โยมแม่ของลูกกำลังจะเสียชีวิต...ภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในพระพุทธศาสนา (โดยเฉพาะบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมร่วมกับหมู่คณะ) ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างชัดเจนแบบเป็นอัตโนมัติ   ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ใจของท่านเกิดความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก

     ทันทีที่ตัวท่านเสียชีวิตลง...ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้   ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านได้ไปบังเกิดเป็น “ เทพธิดาสุดสวยโสภา ”   ด้วยความรู้สึกที่เหมือนกับหลับแล้วตื่นขึ้น...ท่ามกลางวิมานทองแก้วประดับด้วยรัตนชาติของสวรรค์ชั้นดุสิตวงบุญพิเศษเขตเสบียง

ท่านเทพธิดาใหม่กำลังเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติ

     ในตอนนี้...ท่านเทพธิดาใหม่ (หรือโยมแม่ของลูก) ก็กำลังเพลิดเพลินเจริญตาเจริญใจกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติอยู่   โดยทันทีที่ตัวท่านได้เห็นทิพยสมบัติต่างๆ   ภาพของบุญที่ทำให้เกิดทิพยสมบัติเหล่านั้นก็จะมาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างเป็นอัตโนมัติ   และเมื่อท่านได้เห็นภาพของบุญต่างๆ แล้ว   ตัวท่านก็จะเกิดความรู้สึกแช่มชื่นเบิกบานใจอย่างสุดๆ

     และด้วยผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายไว้ในพระพุทธศาสนานี้เอง   ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานที่ใหญ่โตโอฬาร และมีความวิจิตรตระการตาด้วยประกายของเพชรที่ระยิบระยับแวววับจับตาเป็นอย่างมาก   อีกทั้ง...รัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานนี้ยังประดับประดาไปด้วยกลีบของดอกบัวแก้วที่ซ้อนเรียงรายกันอย่างสวยสดงดงาม

วิมานอันเป็นทิพย์ของท่านเทพธิดามีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ ด้วยบุญที่ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายของท่านเอาไว้ในพระพุทธศาสนา

ไม่เพียงเท่านั้น...วิมานอันเป็นทิพย์ของท่านเทพธิดาใหม่ (หรือโยมแม่ของลูก) ยังมีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ แถมยังเปล่งประกายระยิบระยับม้อบๆ แม้บๆ ว้อบๆ แว้บๆ เพิ่มขึ้นอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านได้ถวายพระลูกชายของท่านเอาไว้ในพระพุทธศาสนา...ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่ด้วยความปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก

ไม่ว่าพระลูกชายของท่านจะสั่งสมบุญอะไรตัวท่านก็จะมีส่วนในบุญเหล่านั้นไปด้วยทุกๆ บุญ

ดังนั้น!!!...ไม่ว่าพระลูกชายของท่านจะสั่งสมบุญอะไรก็ตาม ตัวท่านก็จะมีส่วนในบุญเหล่านั้นไปด้วยทุกๆ บุญเลย ไม่เพียงแค่นั้น...ยิ่งพระลูกชายของท่านสั่งสมบุญแล้วอุทิศเจาะจงส่งให้ไปกับท่าน ตัวท่านก็จะยิ่งได้รับส่วนแห่งบุญเหล่านั้นเพิ่มมากขึ้นเข้าไปอีก

ด้วยผลแห่งบุญที่ได้ใส่บาตรและถวายภัตตาหารพระอยู่เป็นประจำก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัศมีนวลๆ เปล่งออกมาจากกายอันเป็นทิพย์ของท่านอยู่ตลอดเวลา

นอกจากนั้น...ด้วยผลแห่งบุญที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้ใส่บาตรและถวายภัตตาหารพระอยู่เป็นประจำนั้น ก็ได้ส่งผลทำให้ตัวท่านมีรัศมีนวลๆ เปล่งออกมาจากกายอันเป็นทิพย์ของท่านอยู่ตลอดเวลา เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้กายอันเป็นทิพย์ของท่านแลดูพิเศษและโดดเด่นกว่าเทวดาท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้สั่งสมบุญดังกล่าวนี้เอาไว้เป็นอย่างมาก

พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาที่วิมานของท่าน

ในเวลาต่อมา...พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่ ถึงที่วิมานของท่าน ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาโปรด ตัวท่านก็รู้สึกปลื้มปีติและดีใจเป็นอย่างมาก แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงมาจากรัตนบัลลังก์ พร้อมกับก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อมในทันที

หลังจากนั้น...ท่านเทพธิดาใหม่ ก็ได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงพระลูกชาย, พระหลานชาย และทุกๆคนในครอบครัว

ท่านเทพธิดาอยากขอบคุณพระลูกชายของท่านมากๆ ที่คอยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรและชักชวนให้ตัวท่านได้เข้าสู่เส้นทางที่ดี

“ ขอบคุณทุกๆ คนที่คอยดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ตอนนี้ตัวท่านสบายดี มีความสุขมาก ตัวท่านรู้สึกปลื้มปีติใจเป็นอย่างมากที่ได้มาบังเกิดเป็นเทพธิดาอยู่ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ เพราะที่สวรรค์แห่งนี้ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนวิจิตรตระการตา, สวยงามและอลังการเกินกว่าจินตนาการใดๆ บนโลกมนุษย์เป็นอย่างมาก

ตัวท่านอยากขอบคุณพระลูกชายของท่านมากๆ ที่คอยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรและชักชวนให้ตัวท่านได้เข้าสู่เส้นทางที่ดี...ทำให้ตัวท่านได้มีโอกาสสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนีจารย์และหมู่คณะ ซึ่งเป็นผลทำให้...ตัวท่านได้มาบังเกิดอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้ ตัวท่านยังระลึกนึกถึงพระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนอยู่เสมอ

ท่านเทพธิดาได้รับบุญทุกๆบุญที่ทุกคนในครอบครัวได้ตั้งใจทำและก็อุทิศส่งมาให้

ในตอนนี้...ตัวท่านได้รับบุญทุกๆ บุญที่ทุกคนในครอบครัวได้ตั้งใจทำและก็อุทิศส่งมาให้แล้ว โดยเฉพาะบุญที่พระลูกชายกับพระหลานชายได้บวชสร้างบารมีนั้น...เป็นบุญที่ทำให้ทิพยสมบัติของท่านมีปริมาณที่เพิ่มมากขึ้น อีกทั้ง...ยังเปล่งประกายระยิบระยับม้อบๆ แม้บๆ แลดูงดงามน่าดูน่าชมอีกด้วย ตัวท่านอยากให้พระลูกชายกับพระหลานชายของท่านตั้งใจบวชสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันไปให้ได้ตลอดชีวิต ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านเองได้เห็นผลแห่งบุญด้วยตาของตัวท่านเองแล้วว่า ผลแห่งบุญที่ได้ทำร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะนั้น...มีผลมากมายจริงๆ

ตัวท่านอยากให้พระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนในครอบครัวช่วยประคับประคองซึ่งกันและกัน

เพื่อที่ทุกๆ คนในครอบครัวจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจน กระทั่งหมดอายุขัย

ในตอนนี้...พระลูกชายและทุกคนในครอบครัวยังมีโอกาสและยังมีลมหายใจอยู่ ดังนั้น...ขอให้เก็บเกี่ยวโอกาสในการสั่งสมบุญสร้างบารมีตรงนี้กันให้เต็มที่ เพราะ...บุญเท่านั้นที่เป็นเป้าหมายในการลงมาเกิดสร้างบารมี อย่างที่มหาปูชนียาจารย์ได้เมตตาสอนเอาไว้จริงๆ ตัวท่านอยากให้พระลูกชาย, พระหลานชายและทุกๆ คนในครอบครัวช่วยประคับประคองซึ่งกันและกัน เพื่อที่ทุกๆ คนในครอบครัวจะได้สร้างบารมีติดตามมหาปูชนียาจารย์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจนกระทั่งหมดอายุขัย และทุกๆ ครั้งที่ได้สั่งสมบุญแล้ว...ก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ตัวท่านอีกบ่อยๆ ”

คำถามข้อที่ 3. ตัวลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมครับ

สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วย

พุทธันดรที่ผ่านมาได้เกิดเป็นกุลบุตรในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงของแคว้นพระราชา

ในพุทธันดรที่ผ่านมา...ตัวลูกก็ได้เกิดเป็น “กุลบุตรสุดหล่อ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม... ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้กับเมืองหลวงของแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) โดยอัธยาศัยของตัวลูก (ในภพชาตินั้น) ตัวลูกจะเป็นเด็กหนุ่มที่มีความขยันขันแข็ง, อดทน และมีจิตใจที่ดีงามเป็นอย่างมาก อีกทั้ง...ตัวลูกเองยังคอยช่วยเหลือและแบ่งเบาภารกิจหน้าที่การงานของที่บ้านได้อย่างดีเยี่ยมอีกด้วย

ในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูก (ในภพชาตินั้น) เติบใหญ่เข้าสู่ช่วงวัยรุ่น ตัวลูกก็ได้ประสบกับเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวลูกเอง!!!...

ตัวลูกได้เห็นพระราชาเป็นครั้งแรกในชีวิต เพียงแค่แว้บแรกก็เกิดความเคารพรักในพระองค์ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ

สำหรับเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) นั้นก็คือ...ตัวลูกได้เห็นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เป็นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งในวันนั้น...พระองค์ได้เสด็จมาเยี่ยมเยียนและทอดพระเนตรดูความเป็นอยู่ของพสกนิกรภายในหัวเมืองที่ตัวลูกอาศัยอยู่ ทันทีที่ตัวลูกได้เห็นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เพียงแค่แว้บแรกเท่านั้น!!!... ตัวลูกก็เกิดความเคารพรักในพระองค์ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ อีกทั้ง...ตัวลูกยังรู้สึกชื่นชมในความงามสง่าของพระองค์เป็นอย่างมากอีกด้วย

ตัวลูกได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)

และด้วยความรู้สึกเคารพรักและชื่นชมในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แบบเปี่ยมล้นอยู่ในหัวใจนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกเกิดความใฝ่ฝันอย่างแรงกล้า...ปรารถนาอยากที่จะเป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) และเมื่อตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) เกิดความใฝ่ฝันขึ้นมาเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้า...ได้รีบไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ในทันที

ตัวลูกก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกได้ใฝ่ฝันเอาไว้

หลังจากที่ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้ไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนและฝึกฝนวิชาทหารอย่างเต็มที่ อีกทั้ง...ตัวลูกยังเป็นทหารที่ดีที่อยู่ในระเบียบวินัยมาโดยตลอดอีกด้วย ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ในเวลาต่อมา ตัวลูกก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นทหารองครักษ์ผู้ที่คอยพิทักษ์พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกได้ใฝ่ฝันเอาไว้

ตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ทั้งพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา และดูแลคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด

หลังจากที่ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้มาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่นี้อย่างสุดกำลังความสามารถ...ด้วยหัวใจที่เคารพรักในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) อย่างสุดๆ ในระดับที่ว่ายอมตายแทนพระราชาได้เลยทีเดียว คือ...ตัวลูกไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ทำนั้นเป็นเพียงแค่หน้าที่เท่านั้น แต่คิดว่าเป็นสิ่งที่ตัวลูกรักและชอบเป็นอย่างมาก (เรียกได้ว่า...ตัวลูกนั้นทุ่มเททำด้วยใจจริงๆ) และในช่วงเวลานี้เอง...ตัวลูกก็ได้มาพบรักและแต่งงานกับหญิงสาวแสนสวยคนหนึ่ง แล้วก็ได้มีลูกด้วยกันกับเธอ 2 คน ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ทั้งพิทักษ์รักษาความปลอดภัยให้กับพระราชา และดูแลคนในครอบครัวได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด

พระราชาทรงมอบหมายให้ตัวลูกทำหน้าที่เป็น “ หัวหน้าหน่วย ” ที่คอยคุมกำลังนำขบวนเสด็จของพระองค์ไปตามสถานที่ต่างๆ

จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา ด้วยความซื่อสัตย์ จงรักภักดี และทุ่มเทในการทำหน้าที่อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันของตัวลูกนี้เอง จึงทำให้พระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ทรงไว้วางพระทัยในตัวลูกเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้...พระองค์จึงทรงมอบหมายให้ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ขึ้นมาทำหน้าที่เป็น “ หัวหน้าหน่วย ” ที่คอยคุมกำลังนำขบวนเสด็จของพระองค์ไปตามสถานที่ต่างๆ จนกระทั่งในเวลาต่อมา...ก็ได้เกิดมหาสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ ซึ่งสุดท้าย...แคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ก็ได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้

แม้ว่าจะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้ก็ตามแต่พระองค์กลับไม่ได้ทรงรู้สึกเบิกบานพระทัยเลย

ตรงกันข้ามพระองค์กลับทรงรู้สึกเบื่อหน่ายและสลดหดหู่ต่อมหาสงครามที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก

แม้ว่าแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) จะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้ก็ตาม แต่พระองค์กลับไม่ได้ทรงรู้สึกเบิกบานพระทัยเลย ตรงกันข้าม...พระองค์กลับทรงรู้สึกเบื่อหน่ายและสลดหดหู่ต่อมหาสงครามที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก กอปรกับ...ณ ช่วงเวลาดังกล่าวนี้เอง พระองค์ก็ได้มีโอกาสไปพบ, ไปปฏิบัติธรรม และซักถามธรรมะกับพระมหาเถระซึ่งพำนักอยู่ในวัดป่าแห่งหนึ่ง เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้พระองค์ได้รู้และเข้าใจถึงความเป็นจริงของชีวิตและยิ่งพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ได้ปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงธรรมะภายในแล้ว พระองค์ก็ทรงทราบถึงเป้าหมายและหน้าที่ที่แท้จริงในการเกิดมาของพระองค์เอง เมื่อเป็นเช่นนี้...พระองค์จึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวชในที่สุด

ภายหลังจากที่พระราชาองค์ที่จะออกบวชได้เสด็จออกผนวชแล้ว ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ก็ได้มีโอกาสเดินทางไปสั่งสมบุญ, ฟังธรรม และปฏิบัติธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ด้วยและด้วยความเคารพเลื่อมใสศรัทธาที่มีต่อพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) นี่เอง จึงทำให้...ตัวลูกมีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมและปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้...ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีได้เข้าถึงความสุขภายในอย่างที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ตัวลูกมีความตั้งอกตั้งใจในการฟังธรรมและปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก

เมื่อเป็นเช่นนี้จึงส่งผลทำให้...ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีได้เข้าถึง ความสุขภายในอย่างที่ตัวลูกไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เมื่อใจของตัวลูก ได้สัมผัสถึงความสุขภายในจากการประพฤติปฏิบัติธรรมเช่นนั้น ความรู้สึกเคารพเลื่อมใสศรัทธาที่ตัวลูกมีต่อพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ก็ยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นเข้าไปอีก ไม่เพียงแค่นั้น...ธรรมะที่พระเถระได้เมตตาถ่ายทอดและสั่งสอนนั้น ยังส่งผลทำให้...ตัวลูกเกิดความรู้สึกที่ซาบซึ้งและเข้าใจในเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ตามหลักธรรมคำสอนที่มีในพระพุทธศาสนาอีกด้วย

เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) จึงอดไม่ได้ที่จะสวมหัวใจยอดกัลยาณมิตร...ไปชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัว รวมถึงเพื่อนพ้องบริวารและทุกๆ คนที่ตัวลูกรู้จัก...ให้ได้มีโอกาสเดินทางมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ซึ่งก็เป็นผลทำให้...ทุกๆ คนเกิดความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต (ตามหลักธรรมคำสอนที่มีในพระพุทธศาสนา) เป็นอย่างมากอีกด้วย!!!...

ตัวลูกได้ชักชวนให้ทุกๆ คนในครอบครัวมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับพระเถระ

นอกจากนี้...ในเวลาที่พระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) จะต้องเดินทางผ่านสถานที่ที่อาจจะมีอันตรายทั้งจากคนและสัตว์ร้าย ตัวลูกก็จะชอบขันอาสามาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ผู้คอยเคลียร์ทางล่วงหน้าไปก่อนที่พระเถระจะเดินทางไปถึงอยู่ในหลายๆ ครั้ง ซึ่งตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็จะรู้สึกปลื้มปีติและภาคภูมิใจในบุญนี้เป็นอย่างมาก

ตัวลูกจะชอบขันอาสามาทำหน้าที่เป็นทหารองครักษ์ผู้คอยเคลียร์ทางล่วงหน้าไปก่อนที่พระเถระจะเดินทางไปถึงอยู่ในหลายๆ ครั้ง

และเมื่อตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้มีโอกาสเดินทางมาสั่งสมบุญ, ฟังธรรม และปฏิบัติธรรมที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) มากเข้า...มากเข้า ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะออกบวชขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ แต่เนื่องจากตัวลูกเองยังมีภาระหน้าที่การงานและครอบครัวที่ยังต้องรับผิดชอบอยู่ ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกยังไม่สามารถที่จะออกบวชได้ แต่ถึงกระนั้น...เป้าหมายการออกบวชของตัวลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็ยังคงเหนียวแน่นอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา

เป้าหมายการออกบวชของตัวลูกยังคงเหนียวแน่นอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา

ในเวลาต่อมา...เมื่อตัวลูกมีอายุที่มากขึ้น ตัวลูกก็สามารถปล่อยวางภารกิจหน้าที่ต่างๆ ทางโลกได้ เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

แม้ว่าตัวลูกจะออกบวชในช่วงที่มีอายุมากแล้วก็ตาม แต่ตัวลูกก็ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้แบบไม่มีทิฎฐิมานะใดๆ เลย อีกทั้ง...ตัวลูกยังตั้งใจบำเพ็ญสมณะธรรมอย่างเต็มที่ควบคู่ไปกับการทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายอีกด้วย!!!...

เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี คือ...ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด!!!... และเมื่อตัวลูกหมดอายุขัย ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างามสมภาคภูมิแห่งนักรบกล้าแห่งกองทัพธรรม

เมื่อตัวลูกมีอายุที่มากขึ้นามารถปล่อยวางภารกิจหน้าที่ต่างๆ ทางโลกได้ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

ส่วนลูกทั้ง 2 คนของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา (ซึ่งคนหนึ่งเป็นลูกชาย, อีกคนหนึ่งเป็นลูกสาว) นั้น ตัวลูกชายของลูกก็ได้มีโอกาสมาอุปัฏฐากพระและช่วยงานที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวเขามีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต อีกทั้ง...ยังซาบซึ้งในมโนปณิธานการสร้างบารมีของมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะอีกด้วย

เมื่อตัวเขาเติบใหญ่ขึ้น...ตัวเขาก็ได้บวชและเป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนงานเผยแผ่ธรรมะอยู่ภายในวัดของพระเถระได้เป็นอย่างดี ซึ่งตัวเขาก็ได้รับบุญควบคู่ไปกับการบำเพ็ญสมณธรรมมาอย่างตลอดต่อเนื่อง เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวเขาสามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด ซึ่งก็ทำให้ตัวเขามีความสุขในเพศสมณะไปจนตลอดชีวิต

และต่อมา...เมื่อลูกชายของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) หมดอายุขัยแล้ว ตัวเขาก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม

ลูกสาวของลูกวเธอก็ได้ติดตามตัวลูกมาเข้าวัดและสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ยังเด็ก

ส่วนตัวลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) นั้น...ตัวเธอก็ได้ติดตามตัวลูกมาเข้าวัดและสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวเธอมีความรู้ความเข้าใจในมโนปณิธานการสร้างบารมีของหมู่คณะเป็นอย่างดี

และเมื่อตัวเธอเติบใหญ่ขึ้น...ตัวเธอก็ถึงเวลาที่จะต้องเลือกว่า “ จะอยู่เป็นกองเสบียงหรือจะมารับบุญช่วยงานอยู่ภายในวัด ” ซึ่งตัวเธอก็สามารถที่จะสอนตัวเองได้ว่า “ การมีคู่ครองนั้นเป็นทุกข์ แม้ว่าตัวเธอจะมีคู่ครองที่ดีขนาดไหนก็ตาม มันก็ยังมีเหตุที่ทำให้เธอต้องทุกข์ใจ อีกทั้ง...ยังทำให้เสียเวลาและเสียโอกาสในการสั่งสมบุญไปอีกด้วย ”

เมื่อลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) สามารถสอนตัวเองได้เช่นนี้...ตัวเธอจึงได้ตัดสินใจมารับบุญช่วยงานเผยแผ่ธรรมะอยู่ภายในวัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรม แล้วในที่สุด...ตัวเธอก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ ซึ่งก็ทำให้ตัวเธอมีความสุขในธรรมไปจนตลอดชีวิต!!!... และต่อมา...เมื่อลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) หมดอายุขัยแล้ว ตัวเธอก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม...เช่นเดียวกันกับพระพี่ชายของเธอ

เมื่อลูกสาวของลูกหมดอายุขัยแล้ว ตัวเธอก็ได้เดินทางกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม เช่นเดียวกันกับพระพี่ชายของเธอ

เมื่อกาลเวลาล่วงเลยผ่านไปจวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ ลูกชายและลูกสาวของลูก (ในพุทธันดรที่ผ่านมา) ก็ได้มาเกิดเป็นลูกชายและลูกสาวของตัวลูกในภพชาติปัจจุบัน (หรือพูดง่ายๆ ก็คือ...ได้เกิดมาเป็นพ่อแม่ลูกชุดเดียวกันเหมือนอย่างเดิมนั่นเอง) ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากที่จะได้เกิดมาสร้างบารมีด้วยกันเหมือนเดิม แต่อย่างไรก็ตาม...ทั้งพี่และน้องก็ต้องรู้ว่า...ยังมีวันที่แม่รอคอยอยู่ เพราะท่านอยากจะพบกับลูกทั้ง 2 เป็นอย่างยิ่ง ซึ่งท่านก็คอยชำเลืองตามามองดูลูกทั้ง 2 ในโลกมนุษย์อยู่บ่อยๆ แม้สายน้ำไม่อาจจะไหลกลับได้ แต่เราสามารถไปหาไปเจอท่านได้ ถ้าหากลูกทั้งสองคิดถึงท่าน มันก็ต้องไปหาท่านให้ได้

แม้สายน้ำไม่อาจจะไหลกลับได้ แต่เราสามารถไปหาไปเจอท่านได้

จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้...ก็สอนให้เราได้รู้ว่า...ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม (ซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอ) ทั้งสิ้น และไม่ว่าใครจะรู้หรือไม่รู้, จะเชื่อหรือไม่เชื่อ จะศึกษาหรือไม่ศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมก็ตาม แต่กฎแห่งกรรมนี้...เป็นกฎสากลที่มีผลบังคับใช้ต่อทุกๆ คนในโลกใบนี้เสมอกัน...ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม!!!...

เราจำเป็นต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง

เพราะฉะนั้น...เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งยวด!!!...ที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาท จะได้ปิดอบาย ไปสวรรค์ และมีความสุขในปัจจุบัน อีกทั้ง...ยังดับทุกข์ได้อีกด้วย ซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น!!!...

อีกทั้ง...ตัวเราจะต้องศึกษาให้ดีว่า...อะไรดี อะไรชั่ว และต้องมีความมั่นใจว่า “ ทำดีต้องได้ดี ทำชั่วต้องได้ชั่ว!!!...” (แต่ที่เราเห็นคนทำชั่วแล้วยังได้ดิบได้ดีอยู่ หรือทำดีแล้วแต่ว่ายังไม่ได้ดิบได้ดีเหมือนคนอื่นเขา ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...บุญและบาปมีช่วงระยะเวลาในการส่งผลอยู่ เหมือนกับการปลูกต้นไม้ที่จะต้องรอระยะเวลาในการออกดอกออกผล ซึ่งทั้งหมดนี้เราสามารถเรียนรู้ได้จากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่งแล้วก็ไปศึกษาวิชชาปุพเพนิวาสานุสติญาณ หรือ...วิชชาระลึกชาติได้ เราจะได้หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง)

เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ดังนั้น...เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี, ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้...ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ”

รับชมคลิปวิดีโอ วิบากกรรม "คนหาปลา"