สมาธิ กฏแห่งกรรม
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559
Case Study คุณพ่อพันเอกอุดร ตอนที่ 1
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
คำถามข้อที่ 1. คุณพ่อของลูกตายแล้วไปไหน ท่านมีความเป็นอยู่ในปรโลกเป็นอย่างไร และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกและครอบครัวบ้างไหมคะ
ในช่วงที่คุณพ่อของลูกนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลตัวท่านก็ได้แต่นึกถึงเรื่องราวและวันเวลาเก่าๆ ที่ผ่านมาในอดีต
คำตอบ...ในช่วงที่คุณพ่อของลูกนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ตัวท่านได้ถูกโรคภัยไข้เจ็บมารุมเร้าอย่างหนัก จนทำให้ตัวท่านรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก ซึ่งในช่วงเวลานั้น ตัวท่านก็ได้แต่นึกถึงเรื่องราวและวันเวลาเก่าๆ ที่ผ่านมาในอดีตไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวภายในครอบครัว หรือเรื่องราวในสมัยที่ตัวท่านเป็นทหารและก็ดื่มเหล้าเข้าสังคมกับเพื่อนๆ เป็นต้น จนกระทั่งในเวลาต่อมาร่างกายของท่านก็ได้หมดสติและเสียชีวิตลงในที่สุด
หลังจากเสียชีวิตลงแล้ว กายละเอียดก็ได้หลุดออกมาจากร่างด้วยอาการที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว
หลังจากที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิตลงแล้ว กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกมาจากร่างด้วยอาการที่มึนๆ งงๆ และยังไม่รู้สึกตัวว่า “ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว”ซึ่งในจังหวะนั้นกายละเอียดของท่านก็ได้นึกถึงที่บ้าน
ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้กายละเอียดของท่านได้แว้บกลับมานั่งอยู่ที่บ้านของท่านในทันทีและเมื่อกาลเวลาผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง...กายละเอียดคุณพ่อของลูกก็ค่อยๆมีสติรู้ตัวได้มากขึ้นแต่อย่างไรก็ตามตัวท่านก็ยังไม่รู้ว่า“ตัวท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว” เพียงแต่ตัวท่านได้เกิดความรู้สึกแปลกใจขึ้นมาว่า “เอ๊...ทำไมตัวท่านถึงมาอยู่ที่บ้านได้ อีกทั้ง...ตัวท่านยังหายป่วยและเดินได้เป็นปกติอีกด้วย”
กายละเอียดพยายามพูดคุยและสื่อสารกับทุกๆ คนในครอบครัว แต่ทุกๆ คนก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ในสิ่งที่ตัวท่านต้องการที่จะสื่อสารได้เลย
จากนั้น กายละเอียดคุณพ่อของลูกก็ได้พยายามที่จะเข้าไปพูดคุยและสื่อสารกับทุกๆ คนในครอบครัว แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม ทุกๆ คนก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ในสิ่งที่ตัวท่านต้องการที่จะสื่อสารได้เลย
เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงได้นึกทบทวนถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านๆ มา กอปรกับ...ตัวท่านเองก็เห็นทุกๆ คนในครอบครัวกำลังเศร้าโศกเสียใจกับอะไรบางอย่าง เมื่อตัวท่านนึกทบทวนและเห็นเหตุการณ์ภายในบ้านเช่นนั้น จึงทำให้ตัวท่านรู้ตัวได้ในทันทีว่า…“ ในตอนนี้ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว ”
เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงได้นึกทบทวนถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านๆ มา กอปรกับ...ตัวท่านเองก็เห็นทุกๆ คนในครอบครัวกำลังเศร้าโศกเสียใจกับอะไรบางอย่าง เมื่อตัวท่านนึกทบทวนและเห็นเหตุการณ์ภายในบ้านเช่นนั้น จึงทำให้ตัวท่านรู้ตัวได้ในทันทีว่า…“ ในตอนนี้ตัวท่านเองได้เสียชีวิตลงแล้ว ”
กายละเอียดได้พยายามเข้าไปปลอบโอบกอด และให้กำลังใจกับทุกๆ คนในครอบครัว
แต่ทุกๆ คนก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ถึงความห่วงใยจากใจของท่านได้เลย
ทันทีที่กายละเอียดคุณพ่อของลูกรู้ตัวเช่นนั้น ตัวท่านก็ถึงกับตกใจและทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว อีกทั้งตัวท่านยังเกิดความรู้สึกเป็นห่วงลูกๆ และทุกคนในครอบครัวขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวท่านจึงได้พยายามเข้าไปปลอบ โอบกอด และให้กำลังใจกับทุกๆ คนในครอบครัว...ด้วยการไปกระซิบที่ข้างๆ หูว่า“ ตัวท่านเองยังคงอยู่ใกล้ๆ และยังไม่ได้จากทุกคนไปไหน ” แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามอย่างไรก็ตาม ทุกๆ คนก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ถึงความห่วงใยจากใจของท่านได้เลย ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ตัวท่านยิ่งรู้สึกอึดอัดและเสียใจเป็นอย่างมาก
วันที่ 7 นับจากวันที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิต ก็ได้มีเจ้าหน้าที่จากยมโลก 2 ตนมารับตัวกายละเอียด
จวบจนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยมาถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่คุณพ่อของลูกเสียชีวิต) ก็ได้มีเจ้าหน้าที่จากยมโลก 2 ตนมารับตัวกายละเอียดคุณพ่อของลูกแล้วก็พยายามที่จะฉุดกระชากลากตัวของท่านไป แต่ตัวท่านก็พยายามที่จะดิ้นสู้เพื่อหลบหนีทั้งตกใจ ทั้งกลัว และอ้อนวอนขอร้องต่อเจ้าหน้าที่จากยมโลกทั้ง 2 ตนว่า “ ขอให้ตัวท่านได้อยู่กับคนในครอบครัว อย่าได้พาตัวท่านไปไหนเลย ”
แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามอ้อนวอนขอร้องอย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่จากยมโลกก็ยังคงฉุดกระชากลากถูและพาตัวท่านไปสู่ยมโลก เพื่อพิพากษาตัดสินผลของบุญและบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์!!!...
เจ้าหน้าที่ในยมโลกได้พาตัวท่านไปยังลานหน้าโรงวินิจฉัยบุญบาป เพื่อรอคิวที่จะเข้าไปสู่โรงวินิจฉัย
เมื่อกายละเอียดคุณพ่อของลูกได้ไปถึงที่ยมโลกแล้ว เจ้าหน้าที่ในยมโลกก็ได้พาตัวท่านไปยังลานหน้าโรงวินิจฉัยบุญบาป เพื่อรอคิวที่จะเข้าไปสู่โรงวินิจฉัยนั้นซึ่งในช่วงระหว่างที่ตัวท่านกำลังรอคิวอยู่นี้ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกที่สลดหดหู่ใจเป็นอย่างมาก!!!...ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...บรรยากาศที่ลานหน้าโรงวินิจฉัยบุญบาปนั้นทั้งร้อนและทะมึนอยู่ตลอดเวลา ไม่เพียงแค่นั้น...
ไม่ว่าตัวท่านจะหันมองไปทางไหน ตัวท่านก็จะได้เห็นและได้ยินเสียงหวีดร้องด้วยความหวาดกลัว ปะปนระคนไปกับเสียงร้องไห้อ้อนวอนขอความช่วยเหลือของกายละเอียดตนอื่นๆ ที่ดังระงมรายล้อมตัวท่านอยู่เต็มไปหมด!!!
กายละเอียดทุกๆ ตนที่ยืนสั่นเทาอยู่บริเวณลานหน้าโรงวินิจฉัย (เพื่อรอการเรียกตัว)
เท่านั้นยังไม่พอ!!!...กายละเอียดทุกๆ ตนที่ยืนสั่นเทาอยู่บริเวณลานหน้าโรงวินิจฉัย (เพื่อรอการเรียกตัว) จะได้ยินเสียงของท่านพญายมราชและกายละเอียดที่กำลังถูกวินิจฉัยบุญบาปอยู่อีกด้วย (อยากฟังมั้ย...)
ยกตัวอย่างเช่น!!!...“ เจ้ารู้มั้ย!!!…ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่ตรงนี้ หรือ…เจ้าระลึกได้มั้ย!!!...เจ้าได้เคยทำบาปกรรมเอาไว้มากในตอนที่เป็นมนุษย์ หรือเจ้าเคยทำบุญทำกุศลกับเขาบ้างมั้ย เพราะเจ้าไม่เคยทำบุญเอาแต่กินเหล้าเมายา เจ้าจะต้องไปรับผลกรรมที่เจ้าได้เคยกระทำเอาไว้ ณ บัดนี้ ”เป็นต้น
ทันทีที่ตัวท่านนึกถึงภาพของบาปภาพเหล่านั้นก็จะปรากฏฉายออกมาให้ทั้งตัวท่านและพญายมราชได้เห็นในทันที!!!
และเมื่อกายละเอียดคุณพ่อของลูกได้เข้าไปสู่โรงวินิจฉัยบุญบาปแล้ว ท่านพญายมราชก็ได้สอบถามถึงบุญและบาปกับคุณพ่อของลูก เมื่อเป็นเช่นนี้...คุณพ่อของลูกจึงเริ่มนึกถึงบุญและบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำมา ซึ่งโดยส่วนใหญ่...ท่านจะนึกได้แต่ภาพของบาปที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ ท่านพยายามนึกๆ คิดๆ ถึงบุญกุศล
และทันทีที่ตัวท่านนึกถึงภาพของบาป (ที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้) ภาพเหล่านั้นก็จะปรากฏฉายออกมาให้ทั้งตัวท่านและพญายมราชได้เห็นในทันที!!! ซึ่งในบรรดาภาพของบุญและบาปที่มาปรากฏฉายอยู่นั้นภาพที่ตัวท่านชอบดื่มเหล้าเข้าสังคมและเมาอยู่เป็นประจำจะเป็นภาพที่ฉายชัดเจนมากกว่าภาพอื่นๆ
และทันทีที่ตัวท่านนึกถึงภาพของบาป (ที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้) ภาพเหล่านั้นก็จะปรากฏฉายออกมาให้ทั้งตัวท่านและพญายมราชได้เห็นในทันที!!! ซึ่งในบรรดาภาพของบุญและบาปที่มาปรากฏฉายอยู่นั้นภาพที่ตัวท่านชอบดื่มเหล้าเข้าสังคมและเมาอยู่เป็นประจำจะเป็นภาพที่ฉายชัดเจนมากกว่าภาพอื่นๆ
ภาพของบุญและบาปจะมาปรากฏฉายให้ทั้งต่อหน้าเจ้าตัวและท่านพญายมราชได้เห็น
ซึ่งการฉายภาพของบุญและบาปโดยทั่วไปนั้นจะมี 2 แบบ คือ...
แบบที่ 1. ท่านพญายมราชจะซักถามและให้อดีตมนุษย์ระลึกถึงบุญและบาปก่อน เมื่อพวกเขาระลึกได้ภาพของบุญและบาปเหล่านั้นก็จะมาปรากฏฉายให้ทั้งต่อหน้าเจ้าตัวและท่านพญายมราชได้เห็น
แบบที่ 2. ถ้าหากเจ้าตัวระลึกไม่ได้ท่านพญายมราชก็จะให้เจ้าหน้าที่ตรวจดูบัญชีบุญบาป แล้วภาพของบุญและบาปก็จะมาปรากฏฉายให้ทุกคนได้เห็นนั่นเอง
แม้ว่าจะมีภาพของบาปที่ตัวท่านชอบดื่มเหล้ามาปรากฏฉายอย่างชัดเจน
แต่ถึงกระนั้นภาพของบุญที่ตัวท่านได้เคยบวชระยะสั้นในพระพุทธศาสนาก็ได้มาช่วยหล่อเลี้ยงใจของกายละเอียดคุณพ่อของลูกให้ผ่องใสขึ้นมา
ส่วนคุณพ่อของลูก...แม้ว่าจะมีภาพของบาปที่ตัวท่านชอบดื่มเหล้าเข้าสังคมและเมาอยู่เป็นประจำมาปรากฏฉายให้เห็นอย่างชัดเจนก็ตาม
แต่ถึงกระนั้น!!!...ภาพของบุญที่ตัวท่านได้เคยบวชระยะสั้นในพระพุทธศาสนา และบุญที่ตัวท่านได้ทำเคยทำบุญตามประเพณี เช่น...บุญใส่บาตรพระ, บุญทอดกฐินทอดผ้าป่า เป็นต้น ก็ได้มาช่วยหล่อเลี้ยงใจของกายละเอียดคุณพ่อของลูกให้ผ่องใสขึ้นมาบ้าง ท่านจึงหมั่นนึกถึงบุญกุศลความดี แต่อย่างไรก็ตาม...ภาพของบุญเหล่านั้นก็ยังมีปริมาณที่ไม่มากและชัดเจนเท่ากับภาพของบาปอกุศล (ที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้)
สาเหตุที่ทำให้ภาพของบุญที่เคยสั่งสมเอาไว้มาปรากฏฉายไม่มาก ก็เป็นเพราะไม่ค่อยได้สั่งสมบุญอยู่เป็นประจำ
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ภาพของบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้...มาปรากฏฉายไม่มากและไม่ชัดเจนนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ!!!...ในช่วงที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ตัวท่านไม่ค่อยได้สั่งสมบุญอยู่เป็นประจำ อีกทั้ง...ในเวลาที่สั่งสมบุญตัวท่านก็ไม่ได้ทำบุญด้วยความตั้งใจและปลื้มใจเพราะฉะนั้นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกที่รักทั้งหลาย ก็ให้หมั่นสั่งสมแต่บุญกุศล และทำบุญทุกครั้งก็ต้องนึกแล้วปลื้ม
ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง...ภาพของบุญต่างๆ ที่มาปรากฏฉายจึงเป็นภาพที่ไม่ชัดเจน อีกทั้งยังฉายแบบสั้นๆ เป็นช่วงๆ และไม่ปะติดปะต่อชัดเจนเหมือนอย่างกับภาพของบาปอกุศลที่ตัวท่านเคยกระทำเอาไว้นั่นเอง
ส่วนว่า...เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องอดใจมารอรับฟังกันต่อในวันถัดไป
Desktop Version
