วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)

สมาธิ กฏแห่งกรรม

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 17 - 19 มีนาคม พ.ศ. 2559

Case Study วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

คำถามข้อที่ 1. คุณแม่ของลูกละโลกแล้วไปไหน...ท่านไปอยู่ในภพภูมิที่ดีหรือไม่ และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกๆ ของท่านบ้างไหมคะ

ช่วงเวลาที่คุณแม่ใกล้จะเสียชีวิต ตัวท่านมีจิตที่ผ่องใส อยู่ในบุญ อยู่ในธรรมะและไม่ได้หวาดกลัวต่อมรณะภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาเลย

คำตอบ....ในช่วงที่คุณแม่ของลูกใกล้จะเสียชีวิต ณ ช่วงเวลานั้นตัวท่านมีจิตที่ผ่องใส อยู่ในบุญ อยู่ในธรรมะและไม่ได้หวาดกลัวต่อมรณะภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาเลย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวท่านมีตัวลูกที่คอยประคับประคองดูแลใจของท่าน...ให้ได้นึกถึงบุญและอยู่ในบุญที่ตัวท่านเคยสั่งสมเอาไว้ ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวลูกได้ทุ่มเททำให้กับท่าน มันทำให้ตัวท่านรู้สึกอบอุ่นใจเป็นอย่างมาก

ทันทีที่กายละเอียดหลุดออกมาจากร่างก็ได้ไปบังเกิดใหม่เป็นเทพธิดาสุดสวยของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ในทันที

และเมื่อลมหายใจสุดท้ายของท่านได้จากไปภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านเคยตั้งใจสั่งสมเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็น...บุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว บุญทอดกฐินทอดผ้าป่า บุญหล่อรูปเหมือนหลวงปู่พระผู้ปราบมารด้วยทองคำ บุญถวายมหาสังฆทาน 30,000 วัด รวมถึงบุญทุกๆ บุญที่ตัวลูกได้ตั้งใจทุ่มเทเข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะอยู่เขตในอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เป็นต้น ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นแบบเป็นอัตโนมัติ และด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญดังกล่าวนี้เอง จึงส่งผลทำให้...ทันทีที่กายละเอียดของท่านหลุดออกมาจากร่าง ตัวท่านก็ได้แว้บ!!!...ไปบังเกิดใหม่เป็น “เทพธิดาสุดสวย” ด้วยอาการที่เหมือนกับหลับแล้วตื่นขึ้น...กลางวิมานทองลายไม้ที่สวยงามของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 ในทันที!!!...

ในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมถึงที่วิมาน

ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ ได้ไปบังเกิดเป็นเทพธิดาใหม่ของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 แล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตื่นตาตื่นใจและอะเลิร์ทเบิกบานกับทิพยสมบัติต่างๆ ของตัวท่านเป็นอย่างมาก

จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่ถึงที่วิมานของท่าน ทันทีที่ท่านเทพธิดาใหม่ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาโปรด ตัวท่านก็รู้สึกปลื้มปีติและดีใจเป็นอย่างมาก แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงมาจากรัตนบัลลังก์ พร้อมกับก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อมในทันที

ท่านเทพธิดาได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัว

หลังจากนั้น ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้ฝากสารแห่งความรักความคิดถึงมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวในทำนองที่ว่า...

“ ในตอนนี้ตัวท่านสบายดี...มีความสุขมาก ไม่ต้องเป็นห่วงท่าน เพราะที่สวรรค์แห่งนี้มีแต่ของสวยๆ งามๆ ที่สุดแสนจะอลังการเกินกว่าในโลกมนุษย์เป็นอย่างมาก ซึ่งตัวท่านปรารถนาอยากที่จะให้ทุกๆ คนได้มาเห็นด้วยตาของตัวเองและท่านก็อยากขอบคุณทุกๆ คนที่ได้ดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ซึ่งตัวท่านก็ยังระลึกนึกถึงความดีของทุกคนอยู่เสมอๆ

ท่านอยาก ให้ทุกคนรักบุญและหมั่นสั่งสมบุญกันให้เยอะๆ และในทุกๆ ครั้งที่สั่งสมบุญแล้วก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกบ่อยๆ

ตัวท่านจะคอยตามอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คนอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้

ท่านอยากจะบอกทุกๆ คนว่าผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในบุญเขตพระพุทธศาสนานั้น ล้วนมีผลมากมายเกินกว่าจะนับจะประมาณได้จริงๆ ซึ่งทิพยสมบัติต่างๆ ที่บังเกิดขึ้นภายในวิมานของท่านแห่งนี้ ส่วนใหญ่ล้วนเกิดจากผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้กระทำเอาไว้ในพระพุทธศาสนาแทบทั้งสิ้น!!!

ตัวท่านขอขอบใจตัวลูกและทุกๆ คนที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับท่าน ในตอนนี้ตัวท่านได้รับบุญทุกๆ บุญแล้ว ท่านอยากให้ทุกคนรักบุญและหมั่นสั่งสมบุญกันให้เยอะๆ และในทุกๆ ครั้งที่สั่งสมบุญแล้วก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกบ่อยๆ ตัวท่านจะคอยตามอนุโมทนาบุญกับทุกๆ คนอยู่ที่สวรรค์แห่งนี้ ”

หลายๆ ภพชาติก่อนๆ คุณแม่ของลูกได้เกิดเป็นกุลธิดาอยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเพาะปลูกและค้าขายผลิตผลทางการเกษตร

ส่วนวิบากกรรมที่ทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมปาณาติบาตที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ แบบไม่ได้ตั้งใจ ในหลายๆ ภพชาติก่อนๆ นู้นได้ช่องตามมาส่งผล

เรื่องก็มีอยู่ว่า..

ย้อนไปในหลายๆ ภพชาติก่อนๆ คุณแม่ของลูกได้เกิดเป็น “กุลธิดาสาวแสนสวยรวยน้ำใจ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเพาะปลูกและค้าขายผลิตผลทางการเกษตร โดยอัธยาศัยของตัวท่านในภพชาตินั้นตัวท่านจะเป็นคนที่จิตใจดี ขยันขันแข็ง มีความรับผิดชอบและรักครอบครัวของท่านเป็นอย่างมาก

ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปีน้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าก็ยังเป็นม้าชุดเดิมๆ อยู่ตลอด

เมื่อตัวท่านเจริญวัยขึ้น ตัวท่านก็ได้มารับผิดชอบดูแลการเก็บเกี่ยวและนำผลผลิตทางการเกษตรในเรือกสวนไร่นาของครอบครัว ไปขายที่เมืองหลวง ซึ่งการขนส่งสินค้าทางการเกษตรแต่ละครั้งตัวท่านก็จะใช้น้องม้ามาเทียมรถเพื่อขนส่งสินค้าอยู่เสมอๆ

และไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปี...น้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าก็ยังเป็นม้าชุดเดิมๆ อยู่ตลอด ส่วนสาเหตุที่ตัวท่านไม่คิดที่จะเปลี่ยนเอาน้องม้าตัวใหม่ๆ มาทำหน้าที่นี้บ้างนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ...ตัวท่านใช้น้องม้าชุดนี้มาจนรู้สึกคุ้นเคยและไม่คิดอยากที่จะเปลี่ยนหรือฝึกน้องม้าตัวใหม่ๆ นั่นเอง

น้องม้าได้รับความยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากแล้วในที่สุดน้องม้าตัวหนึ่งก็ได้ล้มป่วยลง

จนกระทั่งเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป น้องม้าที่ใช้สำหรับลากรถขนส่งสินค้าชุดเดิมก็เริ่มชราภาพและอ่อนแรงลง

แต่ถึงกระนั้น...ตัวท่านก็ไม่ได้สังเกตหรือใส่ใจอะไรกับความเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไปของน้องม้าเหล่านั้นเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ตัวท่านจึงยังคงใช้น้องม้าเหล่านั้นซึ่งชราภาพและอ่อนล้า ให้วิ่งขนส่งสินค้าอย่างเดิมแบบเดิมเรื่อยไป ซึ่งก็ส่งผลทำให้น้องม้าเหล่านั้นได้รับความยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยเป็นอย่างมากแล้วในที่สุดน้องม้าตัวหนึ่งก็ได้ล้มป่วยลง!!!...

ตัวท่านได้ป้อนยาสมุนไพรให้กับน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วย กินเกินขนาดในปริมาณที่มากเกินกว่าที่ม้าตัวนั้นจะรับได้

ทันทีที่ตัวท่านทราบว่า...น้องม้าที่ท่านใช้งานอยู่ได้ล้มป่วยลง ตัวท่านก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปดี!!! แต่แล้ว…ตัวท่านก็คิดขึ้นมาได้โดยที่ไม่ได้ไปปรึกษาหารือกับใครว่า...ยามที่คนเราป่วยก็ยังต้องทานยาเพื่อให้หายป่วยเลย น้องม้าก็คงเช่นเดียวกันน่าจะต้องทานยาจึงจะหายป่วยได้!!!...

เมื่อตัวท่านคิดได้เช่นนี้...ตัวท่านจึงได้ไปนำเอาว่านสมุนไพรที่ใช้รักษาคนมาบดปรุงให้กับน้องม้าที่แก่และป่วยตัวนั้นในทันที และด้วยความที่ตัวท่านคิดว่า...ม้าเป็นสัตว์ที่มีร่างกายใหญ่โตและแข็งแรงกว่าคน ดังนั้น...ถ้าอยากจะให้น้องม้าของท่านหายป่วยไวๆ ก็จะต้องให้น้องม้ากินยาเยอะๆ ในปริมาณที่มากกว่าคนกิน เพื่อที่น้องม้าจะได้แข็งแรงและหายป่วยไวๆ ด้วยเหตุดังที่ได้กล่าวนี้เอง...ตัวท่านจึงได้ป้อนยาสมุนไพรให้กับน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วย ตัวนั้นกินเกินขนาดในปริมาณที่มากเกินกว่าที่ม้าตัวนั้นจะรับได้!!!

วิบากกรรมที่ให้น้องม้ากินยาเกินขนาดจนน้องม้าต้องเสียชีวิต ทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้

แล้วในที่สุด!!!...อาการของน้องม้าที่ทั้งแก่และป่วยตัวนั้น...ก็ได้ทรุดหนัก แล้วก็เสียชีวิตลงในเวลาต่อมา แม้ว่าตัวท่านจะไม่มีเจตนาทำให้น้องม้าตัวนั้นต้องตาย ด้วยการให้น้องม้ากินยาที่เกินขนาดก็ตาม แต่ถึงกระนั้น!!!...สิ่งที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ มันก็ได้ถูกเซ็ตเป็นผังสำเร็จและกลายเป็นวิบากกรรม (ตามหลักของกฎแห่งกรรม) ที่ติดตามตัวท่านนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา

จวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้...แม้ว่าวิบากกรรมดังกล่าวที่ตัวท่านให้น้องม้ากินยาเกินขนาด...จนเป็นเหตุทำให้น้องม้าต้องเสียชีวิต จะเจือจางเบาบางลงไปแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังคงมีกำลังและคอยหาช่องตามมาส่งผลอยู่ตลอดเวลาดังนั้น...เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผลอีกครั้ง จึงเป็นผลทำให้คุณแม่ของลูกต้องมาเสียชีวิตในวัย 88 ปี ด้วยโรคน้ำท่วมปอดและปอดทะลุเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง

คำถามข้อที่ 2. ในพุทธันดรที่ผ่านมาลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมคะ

พุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่อที่แสนดีในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม

คำตอบ...สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า...

ย้อนไปในพุทธันดรที่ผ่านมา...ตัวลูกได้เกิดเป็น “ กุลบุตรสุดหล่อที่แสนดี ” อยู่ในครอบครัวที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมซึ่งอาศัยอยู่ในแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช)

ตัวลูกได้ไปอ่านเจอตำราทางพระพุทธศาสนาเล่มหนึ่งที่กล่าวถึงเรื่องการทำสมาธิ ซึ่งหลังจากที่ตัวลูกได้อ่านและนั่งสมาธิตามตำราเล่มดังกล่าวแล้ว

ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกโล่งใจและสบายใจเป็นอย่างมาก

โดยอัธยาศัยของตัวลูกนั้น...ตัวลูกก็จะเป็นเด็กน้อยที่น่ารัก ร่าเริงเบิกบาน ขยันขันแข็ง และชอบช่วยเหลือกิจการงานของที่บ้านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด

จวบจนกระทั่งเมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้นจนเข้าสู่วัยที่เล่าเรียนเขียนอ่านแล้ว ตัวลูกก็ได้ไปอ่านเจอตำราทางพระพุทธศาสนาเล่มหนึ่ง...ที่กล่าวถึงเกี่ยวกับเรื่องการทำสมาธิ ซึ่งหลังจากที่ตัวลูกได้อ่านและนั่งสมาธิตามตำราเล่มดังกล่าวแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกโล่งใจและสบายใจเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ตัวลูกชอบการนั่งสมาธินับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา!!!

ตัวลูกมีความใฝ่ฝันอยู่ลึกๆ ภายในใจว่าสักวันหนึ่งตัวลูกจะต้องเป็นทหารของพระราชาให้ได้

และในเวลาต่อมา...ตัวลูกก็มีโอกาสได้พบเจอและพูดคุยกับรุ่นพี่ข้างบ้านคนหนึ่งที่เรียนจบมาจากโรงเรียนเตรียมทหาร ซึ่งรุ่นพี่คนนี้ก็ได้เล่าเรื่องราวหลายๆ อย่างเกี่ยวกับพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระจริยวัตรอันงดงาม หรือพระอัจฉริยภาพในด้านต่างๆ ของพระองค์ เป็นต้น

เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวลูกเกิดความรู้สึกประทับใจในพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) เป็นอย่างมาก อีกทั้ง...ตัวลูกยังมีความใฝ่ฝันอยู่ลึกๆ ภายในใจด้วยว่า... “ สักวันหนึ่งตัวลูกจะต้องเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) ให้ได้ ”

เมื่อมีอายุครบเกณฑ์ตัวลูกก็ได้รีบไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารในทันที

และเมื่อตัวลูกมีอายุครบเกณฑ์ที่จะไปสมัครเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้าได้รีบทำตามความใฝ่ฝันของตัวเอง ด้วยการไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารในทันที

และเมื่อตัวลูกได้ไปสมัครเข้าเรียนอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารแล้ว ตัวลูกก็ได้ทุ่มเทฝึกฝนทั้งภาคทฤษฏีและภาคปฏิบัติด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจเป็นอย่างมาก จนในที่สุดตัวลูกก็สามารถสอบผ่านและได้เป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) สมดังที่ตัวลูกใฝ่ฝันเอาไว้!!!...

ไม่ว่าภารกิจทางการทหารจะมากมายสักเพียงไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืม และยังคงชอบนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอมาโดยตลอด

หลังจากที่ตัวลูกได้รับการบรรจุให้เป็นนายทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) แล้ว ตัวลูกก็ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบดูแลความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในตัวเมืองหลวง ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดี อีกทั้ง...ตัวลูกยังมีความรู้สึกภาคภูมิใจและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาเป็นทหารของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) อีกด้วย

และไม่ว่าภารกิจทางการทหารจะมากมายสักเพียงไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืม...และยังคงชอบนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอมาโดยตลอด!!!...

ในภาวะสงครามตัวลูกได้คอยทำหน้าที่ปลอบขวัญและพูดให้กำลังใจกับชาวเมืองเพื่อไม่ให้แต่ละคนเกิดความหวาดผวาต่อภัยสงครามที่กำลังคุกรุ่นอยู่

จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา...ก็ได้เกิดภาวะสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ (หรือแคว้นของพระราชาผู้เกะกะเกเร)

และในช่วงภาวะสงครามนี้เอง...ตัวลูกก็ได้รับหน้าที่ให้คอยปกป้องดูแลความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในตัวเมืองหลวง อีกทั้ง...ตัวลูกยังได้คอยทำหน้าที่ปลอบขวัญและพูดให้กำลังใจกับชาวเมือง เพื่อไม่ให้แต่ละคนเกิดความหวาดผวาต่อภัยสงครามที่กำลังคุกรุ่นอยู่ ณ ช่วงเวลานั้นอีกด้วย

ตัวลูกได้ไปเจอกับแม่หญิงแสนสวยคนหนึ่งจึงได้ลองเข้าไปพูดคุยไถ่ถามและให้กำลังใจกับตัวเธอ

และในช่วงระหว่างที่ตัวลูกกำลังตั้งใจปฏิบัติหน้าที่อยู่ในเมืองหลวงนี้เอง ตัวลูกก็ได้ไปเจอกับแม่หญิงแสนสวยคนหนึ่ง ที่แลดูน่าสงสารและกำลังหวาดกลัวต่อภัยสงครามเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้...ตัวลูกจึงได้ลองเข้าไปพูดคุยไถ่ถามและให้กำลังใจกับตัวเธอ

และเมื่อตัวลูกได้ลองเข้าไปพูดคุยกับตัวเธอแล้ว ตัวลูกจึงได้รู้ว่า “ แท้ที่จริงแล้วตัวเธอเป็นหญิงสาวที่เดินทางมาจากต่างแคว้น เพื่อเข้ามาค้าขายอยู่ในเมืองหลวงของแคว้นพระราชา (องค์ที่จะออกบวช) และพอเกิดภาวะสงครามขึ้นมาเช่นนี้จึงทำให้ตัวเธอหวาดกลัวแล้วก็ไม่กล้าที่จะเดินทางกลับไปยังแคว้นของตัวเธอเอง ”

ตัวลูกได้คอยแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจตัวเธออยู่เป็นประจำ

ทันทีที่ตัวลูกได้รู้ข้อมูลความเป็นจริงจากแม่หญิงแสนสวยเช่นนั้น จึงทำให้ตัวลูกยิ่งรู้สึกสงสารตัวเธอขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ อีกทั้ง...ตัวลูกยังกลัวว่าตัวเธอจะเหงาใจและไม่มีใครคอยเทคแคร์ดูแลอีกด้วย

และด้วยความรู้สึกสงสารแม่หญิงแสนสวยนี้เอง...จึงทำให้ตัวลูกได้คอยแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจตัวเธออยู่เป็นประจำ ไม่เพียงเท่านั้น...ตัวลูกยังได้ซื้อของติดไม้ติดมือไปฝากตัวเธออยู่เสมอๆ อีกด้วย แล้วในที่สุด...ความรู้สึกสงสารก็ได้แปรเปลี่ยนจนกลายเป็นความรักความผูกพันในตัวแม่หญิงแสนสวยเป็นอย่างมาก...มากขนาดที่ตัวลูกรู้สึกอยากที่จะไปหาตัวเธออยู่ตลอดเวลาเลยทีเดียว

ด้วยความรักความผูกพันจึงทำให้ตัวลูกได้พลาดแอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับตัวเธอในที่สุด

และถึงแม้ว่าภาระหน้าที่การงานของตัวลูก ณ ช่วงเวลานั้น...จะหนักหนาสาหัสสักเพียงไหนก็ตาม แต่ตัวลูกก็ไม่เคยลืมที่จะแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนตัวเธอเลยแม้แต่วันเดียว ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ...เพียงแค่ตัวลูกได้เห็นหน้าของเธอเท่านั้น ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชุ่มชื่นใจและหายเหนื่อยไปเลยในทันที

และด้วยความรักความผูกพันในตัวแม่หญิงแสนสวยอย่างสุดๆ นี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้พลาด...แล้วก็แอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับตัวเธอในที่สุด ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ให้คำมั่นสัญญากับตัวเธอเอาไว้ว่า... “ หลังเสร็จศึกสงครามระหว่างแคว้นแล้ว ตัวลูกจะไปสู่ขอตัวเธอแต่งงานอย่างเป็นทางการ ”

แม่หญิงแสนสวยมาขอบอกเลิกกับตัวลูกโดยตัวเธอได้ให้เหตุผลว่าตัวลูกนั้นดีเกินไปและไม่เหมาะสมกับคนอย่างเธอที่ยังมีข้อบกพร่องอยู่

ภายหลังจากที่ศึกสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลงแล้ว ชีวิตความรักระหว่างตัวลูกกับแม่หญิงแสนสวยกลับไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวลูกวาดฝันหรือตั้งใจเอาไว้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะแม่หญิงแสนสวยเธอเป็นฝ่ายที่มาขอบอกเลิกกับตัวลูกก่อน!!!...

โดยตัวเธอได้ให้เหตุผลว่า “ ตัวลูกนั้นดีเกินไปและไม่เหมาะสมกับคนอย่างเธอที่ยังมีข้อบกพร่องอยู่อีกเยอะ ยิ่งถ้าหากตัวลูกคบกับเธอไปนานมากเท่าไหร่ ตัวลูกก็จะยิ่งมีแต่ความทุกข์และหาความสุขไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเราทั้งสองเลิกกันเสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า ”

ตัวลูกยังรู้สึกเสียใจและช้ำใจจนแทบจะหัวใจสลาย เพราะตัวลูกได้ทุ่มเทความรักให้กับเธอไปแบบหมดทั้งหัวใจเลยทีเดียว

ทันทีที่ตัวลูกได้ยินคำบอกเลิกจากแม่หญิงแสนสวยเช่นนั้น ตัวลูกก็ถึงกับอึ้งไปสักพักใหญ่ อีกทั้ง...ตัวลูกยังรู้สึกเสียใจและช้ำใจจนแทบจะหัวใจสลายอีกด้วย ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกได้ทุ่มเทความรักให้กับเธอไปแบบหมดทั้งหัวใจเลยทีเดียว

แต่แล้ว!!!…กาลเวลาก็ได้ค่อยๆ ช่วยเยียวยาหัวใจของตัวลูกให้กลับมาเข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง และหลังจากที่ตัวลูกได้ผ่านพ้นจากเรื่องราวความเจ็บปวดเพราะความรักที่ประดุจดั่งฝันร้ายไปเรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้ยินข่าวการเสด็จออกผนวชของพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลาย

ตัวลูกเกิดความรู้สึกแปลกใจว่าทำไมพระราชาผู้ทรงเพียบพร้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่างถึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชเช่นนี้

ทันทีที่ตัวลูกได้ยินข่าวการเสด็จออกผนวชของพระราชาเช่นนั้น ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกแปลกใจและมีคำถามเกิดขึ้นมาในใจอย่างมากมายในทำนองที่ว่า…

“ ทำไมพระราชาผู้ทรงเพียบพร้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชเช่นนี้ แสดงว่าการบวชน่าจะมีอะไรที่ดีกว่าและประเสริฐกว่าการเป็นพระราชาอย่างแน่นอน ” ซึ่งตัวลูกเองก็ได้เก็บคำถามและความรู้สึกสงสัยดังกล่าวนี้เอาไว้อยู่ภายในใจมาโดยตลอด

ในเวลาต่อมาตัวลูกได้มีโอกาสเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระ ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชอบและประทับใจในธรรมะที่พระเถระได้เมตตานำมาแสดงเป็นอย่างมาก

จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมา ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช)

และเมื่อตัวลูกได้ฟังธรรมกับพระเถระแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกชอบและประทับใจในธรรมะที่พระเถระได้เมตตานำมาแสดงเป็นอย่างมาก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะเรื่องราวต่างๆ ที่พระเถระนำมาแสดง ไม่ว่าจะเป็น.เรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องนรกสวรรค์ หรือ...เรื่องเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นต้นนั้น ล้วนแล้วแต่มีเหตุมีผล และเป็นเรื่องราวที่ตัวลูกไม่เคยได้ยินได้ฟังที่ไหนมาก่อนเลยในชีวิต!!!...

ยิ่งได้ปล่อยใจไปตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเถระใจของลูกก็ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งจนเข้าไปถึงความสงบและความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจแบบที่ตัวลูกไม่เคยสัมผัสมาก่อน

และยิ่งตัวลูกได้ปล่อยใจไปตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ด้วยแล้ว ใจของลูกก็ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งจนเข้าไปถึงความสงบและความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจแบบที่ตัวลูกไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต

เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกยิ่งรู้สึกประทับใจกับการเดินทางมาฟังธรรมและปฏิบัติธรรมกับพระเถระเป็นอย่างมาก

ภายหลังจากที่พระเถระได้นำนั่งสมาธิเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเข้าไปสนทนาธรรมและซักถามธรรมะกับพระอาจารย์ที่อยู่ภายในวัดของพระเถระ...โดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องการนั่งสมาธิซึ่งเป็นเรื่องที่ตัวลูกชอบและสนใจมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก

การที่จะไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเกี่ยวกับเรื่องนรกสวรรค์หรือการระลึกชาติได้ จะต้องเข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ก่อน

และเมื่อตัวลูกได้มีโอกาสเข้าไปสนทนาธรรมกับพระอาจารย์แล้ว จึงทำให้ตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจที่เพิ่มมากขึ้นว่า...

“ การที่จะไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเกี่ยวกับเรื่องนรกสวรรค์หรือการระลึกชาติได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งอย่างจริงๆ นั้น ตัวลูกจะต้องตั้งใจนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ก่อน เพื่อที่ตัวลูกจะได้ไปศึกษาวิชชาธรรมกาย...แล้วก็ไปรู้ไปเห็นในเรื่องราวเหล่านี้ด้วยตัวของลูกเอง ”

ตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชเป็นอย่างมาก

เมื่อตัวลูกเกิดความรู้ความเข้าใจขึ้นมาเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกจึงมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ และนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ตัวลูกก็ได้หาเวลาเดินทางไปฟังธรรมและนั่งสมาธิที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) อยู่เป็นประจำ

และเมื่อตัวลูกได้มาฟังธรรมจากพระเถระบ่อยเข้า...บ่อยเข้า จึงทำให้ตัวลูกได้รู้ว่า “ ชีวิตที่ดีที่สุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นก็คือ...ชีวิตการบวช เพราะเป็นชีวิตที่ปลอดกังวลและปลอดจากเครื่องพันธนาการต่างๆ ของชีวิต อีกทั้ง...ยังมีเวลาให้กับการประพฤติปฏิบัติธรรมได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังอีกด้วย ” เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชเป็นอย่างมาก

ในที่สุดด้วยผลแห่งความเพียรจึงทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้

เมื่อตัวลูกมีความปรารถนาอยากที่จะออกบวชขึ้นมาในใจเช่นนั้นตัวลูกจึงได้รีบเคลียร์ภารกิจหน้าที่การงานต่างๆ ให้เรียบร้อย และเมื่อทุกๆ อย่างเริ่มลงตัวแล้ว ตัวลูกก็ได้ตัดสินใจออกบวชแล้วก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...ด้วยความปรารถนาอยากที่จะไปศึกษาวิชชาธรรมกายกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ให้ได้!!!...

แล้วในที่สุด...ด้วยผลแห่งความเพียรที่ประกอบอย่างถูกหลักวิชชานี้เอง จึงทำให้ตัวลูกสามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้ และเมื่อตัวลูกได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็ได้มีโอกาสเข้าไปศึกษาวิชชาธรรมกายในระดับเบื้องต้นกับพระเถระสมดังที่ตัวลูกมุ่งมาดปรารถนาเอาไว้!!!...

เมื่อเวลาผ่านไปพระเถระก็ได้มอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลาย

จวบจนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไป...พระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ก็ได้มอบหมายให้ตัวลูกออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลาย ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่นี้ได้อย่างดีเยี่ยม...จนถือได้ว่าเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่ธรรมะของหมู่คณะเลยทีเดียว และแม้ว่างานเผยแผ่ธรรมะของหมู่คณะจะมีมากมายสักเพียงใดก็ตามแต่ตัวลูกก็ยังคงสามารถรักษาความละเอียดของธรรมะภายในเอาไว้ได้ตลอดเวลา

เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้จิตใจของตัวลูกมีความชุ่มชื่นเบิกบานกับการทำหน้าที่เป็นแสงสว่างให้กับมหาชนทั้งหลายไปจนกระทั่งหมดอายุขัย!!!... และเมื่อตัวลูกละจากโลกไปแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสมภาคภูมิแห่งความเป็นนักรบกล้าของกองทัพธรรม

วิบากกรรมกาเมฯได้ช่องตามมาส่งผลจึงเป็นเหตุทำให้ตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้

แม้ว่าตัวลูกจะตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี...แล้วก็ออกบวชไปจนกระทั่งหมดอายุขัยก็ตาม แต่ถึงกระนั้น...สิ่งที่ตัวลูกได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ หรือการแอบไปมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับแม่หญิงแสนสวยแบบลับๆ โดยที่คุณพ่อคุณแม่ของเธอก็ไม่ได้รับรู้รับทราบและยังไม่อนุญาตเลยนั้น มันก็ได้ถูกเซ็ตเป็นผังสำเร็จแล้วก็กลายมาเป็นวิบากกรรม...ที่ติดตามตัวลูกนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา

จวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้...เมื่อวิบากกรรมกาเมฯ ดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผล จึงเป็นเหตุทำให้ตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง

พระธรรมกายได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่เพื่อสอนให้ท่านเทพธิดาใหม่นั่งสมาธิ

สำหรับเรื่องราวของท่านเทพธิดาใหม่ (หรือคุณแม่ของลูก) ที่ได้ไปบังเกิดอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส 3 นั้น ก็ยังมีรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย

ในเวลาต่อมา...พระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพธิดาใหม่ (หรือคุณแม่ของลูก) ถึงที่วิมานของท่านอีกครั้งหนึ่ง เพื่อสอนให้ท่านเทพธิดาใหม่นั่งสมาธิ...พร้อมกับประทานโอวาทให้กับท่านในทำนองที่ว่า... “ ให้ตัวท่านตั้งใจนั่งสมาธิตามที่สอนเอาไว้ทุกๆ วันอย่าให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว เพราะวิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์...ก็ยังคงมีกำลังและจ่อรอคอยที่จะส่งผลอยู่ตลอดเวลา

ตัวท่านได้มาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้นั้นก็เป็นเพราะลูกสาวได้คอยทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวท่านเป็นอย่างดีในช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิต

จึงทำให้ใจของท่านมีความผ่องใส สว่างไสว และอยู่ในบุญได้ตลอดเวลา

แต่ที่ตัวท่านได้มาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ…ลูกสาวของท่านได้คอยทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับตัวท่านเป็นอย่างดีในช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิต เมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ใจของท่านมีความผ่องใส สว่างไสว และอยู่ในบุญได้ตลอดเวลา และเมื่อมารวมกับผลแห่งบุญที่ลูกสาวของท่านได้อุทิศตนเข้ามารับบุญเป็นอุบาสิกาช่วยงานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายแล้ว จึงทำให้ท่านมาบังเกิดใหม่อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ได้!!!...

ดังนั้น...ตัวท่านก็จะต้องไม่ประมาท อย่ามัวเพลิดเพลินอยู่กับทิพยสมบัติ และให้หมั่นนั่งสมาธิตามที่สอนเอาไว้ เพื่อไม่ให้วิบากกรรมเก่าได้ช่องตามส่งผล และตัวท่านเองก็จะได้อยู่บนสวรรค์แห่งนี้ไปอีกนานๆ ”

ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น

จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้...ก็สอนให้เราได้รู้ว่า... “ ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น!!!

เพราะฉะนั้น...เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งยวดที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาทจะได้ปิดอบายไปสวรรค์ และมีความสุขในปัจจุบัน อีกทั้ง...ยังดับทุกข์ได้อีกด้วย (ซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น!!!...

ดังนั้น...เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้...ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ”

สำหรับเรื่องราว Case Study ของ คุณแม่พยอมก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้