Case Study โรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ (พระจุมพล)


[ 26 เม.ย. 2559 ] - [ 18281 ] LINE it!

สมาธิ กฏแห่งกรรม

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 12 - 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

Case Study โรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ (พระจุมพล)

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

     คำถามข้อที่ 1.  พระพ่อของลูกมรณภาพแล้วท่านมีความเป็นอยู่ในปรโลกเป็นอย่างไร   และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวบ้างไหมคะ

 

ไม่ว่าตัวท่านจะถูกความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บมากแค่ไหนก็ตามตัวท่านก็ได้พยายามข่มใจเอาไว้
และเอาใจกลับมาไว้ที่ศูนย์กลางกายอยู่ตลอดเมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวท่านมีใจที่ผ่องใสเป็นปกติ 

     คำตอบ...ก่อนที่พระพ่อของลูกจะเสียชีวิต…ท่านก็รู้ว่า “ ตัวท่านเองคงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกไม่นาน ”  ท่านจึงได้เตรียมตัว  เตรียมใจ และทำตามหลักวิชชา ด้วยการเอาใจมาผูกพันอยู่กับบุญอยู่กับธรรมะตลอดเวลา และไม่ว่าตัวท่านจะถูกความเจ็บปวดทุกข์ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บเข้ามารุมเร้ามากแค่ไหนก็ตาม  แต่ตัวท่านก็ได้พยายามข่มใจเอาไว้...ด้วยการนึกถึงหลวงพ่อ  นึกถึงบุญ
 
     และเอาใจกลับมาไว้ที่ศูนย์กลางกายอยู่ตลอดเมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวท่านมีใจที่ผ่องใสเป็นปกติ   
 

ภาพของบุญได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างเป็นอัตโนมัติ
 
     จวบจนกระทั่งมาถึงช่วงที่ตัวท่านกำลังจะเสียชีวิตภาพของบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้เคยทุ่มเทสั่งสมเอาไว้  ไม่ว่าจะเป็นภาพของบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจบวชพระแล้วก็บำเพ็ญสมณธรรมมาโดยตลอดหรือภาพของบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจรับบุญช่วยงานพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่เต็มกำลังเสมอมา เป็นต้น ก็ได้มาปรากฏฉายให้ตัวท่านได้เห็นอย่างเป็นอัตโนมัติ
 

ทันทีที่ตัวท่านได้เสียชีวิตลง ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญทำให้กายละเอียดของท่านแปรเปลี่ยนเป็นกายเทพบุตรในทันที

     และทันทีที่ตัวท่านได้เสียชีวิตลง!!!... ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญดังกล่าวก็ได้ควบแน่นจนทำให้กายละเอียดของท่านแปรเปลี่ยนเป็นกายเทพบุตรในทันที และในช่วงจังหวะนั้นเอง เทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ก็ได้มารอคอยต้อนรับตัวท่าน ซึ่งก่อนที่ตัวท่านจะขึ้นไปสู่เทวรถนั้น...ตัวท่านก็ได้แลดูพร้อมกับพิจารณากายหยาบที่กำลังนอนทอดร่างอย่างสงบนิ่ง อีกทั้ง...ยังขอบคุณกายหยาบที่ทำให้ตัวท่านได้เอาไว้ใช้สร้างบารมีแล้วก็มาบวชเป็นพระอีกด้วย
 

ท่านเทพบุตรได้นำเทวรถไปจอดอยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อนั่งสมาธิทบทวนบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้เคยทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่

     จากนั้นท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้เดินแบบลอยๆ ขึ้นไปสู่เทวรถ แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้รีบนำเทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์มุ่งตรงมายังวัดพระธรรมกายในทันที
 
     เมื่อตัวท่านได้มาถึงยังวัดพระธรรมกายแล้ว ตัวท่านก็ได้นำเทวรถไปจอดอยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อนั่งสมาธิทบทวนบุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้เคยทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจมาบวชพระแล้วก็บำเพ็ญสมณธรรมมาโดยตลอด อีกทั้งยังทุ่มเทรับบุญช่วยงานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายอย่างเต็มที่เต็มกำลังเสมอมาอย่างไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไขใดๆ เลยทั้งสิ้น เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ใจของท่านชุ่มชื่นและอิ่มเอิบเบิกบานในบุญเป็นอย่างมาก   
 

ท่านเทพบุตรได้ไปฟังธรรมอยู่ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
แล้วก็กลับมานั่งสมาธิต่ออยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์จนสามารถเข้าถึงดวงธรรมภายในที่ชัด ใส สว่างได้
 
     พอมาถึงช่วงหัวค่ำ ท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้ไปร่วมงานบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรมร่างของตัวท่านเองจากนั้น...ตัวท่านก็ได้ไปฟังธรรมอยู่ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา แล้วก็กลับมานั่งสมาธิต่ออยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์ โดยตัวท่านเองก็ได้น้อมนำใจกลับมารวมหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายจนสามารถเข้าถึงดวงธรรมภายในที่ชัด ใส สว่างได้
 
     เมื่อตัวท่านได้เข้าถึงดวงธรรมภายในที่ชัด ใส สว่างแล้ว ตัวท่านก็ได้หมั่นประคองใจรักษาดวงธรรมภายในเอาไว้อยู่ตลอดเวลา จวบจนกระทั่งในเวลาต่อมาตัวท่านก็สามารถหยุดใจจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้ในที่สุด 
   

วันที่ 7 นับจากวันที่ตัวท่านมรณภาพท่านเทพบุตรใหม่ได้นำเทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์
แล้วก็เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตในได้อย่างสง่างาม

     เมื่อวันเวลาล่วงเลยมาจนถึงวันที่ 7 (นับจากวันที่ตัวท่านมรณภาพ) ท่านเทพบุตรใหม่ก็ได้นำเทวรถพร้อมด้วยเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ แล้วก็เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตในได้อย่างสง่างามและสมภาคภูมิแห่งความเป็นนักรบกล้าของกองทัพธรรม!!!...  
 
     สำหรับทิพยวิมานของท่านเทพบุตรใหม่นั้น...ก็จะมีลักษณะเป็นวิมานแก้วประดับด้วยรัตนชาติที่สวยสดงดงามและวิจิตรตระการตาอย่างสุดๆ  ซึ่งในตอนนี้...ท่านเทพบุตรใหม่ก็กำลังเพลิดเพลินกับการตรวจตราดูทิพยสมบัติของตัวท่านเองอยู่ในวิมานด้วยความปลื้มปีติเบิกบานในบุญเป็นอย่างมาก
 

ในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพบุตรใหม่ถึงที่วิมาน

     ในเวลาต่อมาพระธรรมกายก็ได้เมตตาไปเยี่ยมท่านเทพบุตรใหม่ถึงที่วิมานของท่าน เพื่อให้ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากข้อความมาถึง ตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวอันเป็นที่รักของท่านในเมืองมนุษย์   
 
     ทันทีที่ท่านเทพบุตรใหม่ ได้เห็นพระธรรมกายเมตตามาเยี่ยมตัวท่านถึงที่วิมานเช่นนั้น ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติ ดีใจ และเบิกบานอย่างสุดๆ จากนั้นตัวท่านก็ไม่รอช้าได้ลงมาจากรัตนบัลลังก์ แล้วก็ก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพนอบน้อม   
 

ท่านเทพบุตรใหม่อยากให้ทุกๆ คนตั้งใจนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ และก็หมั่นสั่งสมบุญกันให้เต็มที่
 
     ซึ่งท่านเทพบุตรใหม่ก็มีข้อความฝากมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวอันเป็นที่รักของท่านในทำนองที่ว่า...
 
     “ ตอนนี้ตัวท่านมาอยู่ที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษแล้ว ท่านมีความสุขสบายดีไม่ต้องเป็นห่วงท่าน ขอขอบคุณทุกๆ คนที่ดูแลตัวท่านเป็นอย่างดีมาโดยตลอด ซึ่งตัวท่านเองก็อยากให้ทุกๆ คนตั้งใจนั่งสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ และก็หมั่นสั่งสมบุญกันให้เต็มที่ โดยให้ทำตามที่พระเถระท่านสอนเอาไว้ทุกๆ อย่าง อย่าได้มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือ...เงื่อนไขใดๆ เลย   
 

เวลาที่สั่งสมบุญทุกๆ บุญแล้วก็ให้หมั่นอธิษฐานจิตด้วยว่าขอให้ได้ติดตามสร้างบารมีกับพระเถระและหมู่คณะไปทุกภพทุกชาติ

      ให้ใช้วันเวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่าและเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย ให้ดูท่านเป็นตัวอย่าง แล้วก็อย่าลืมดูแลสุขภาพของตัวเองด้วย 
 
     และเวลาที่สั่งสมบุญทุกๆ บุญแล้ว...ก็ให้หมั่นอธิษฐานจิตด้วยว่า...ขอให้ได้ติดตามสร้างบารมีกับพระเถระและหมู่คณะไปทุกภพทุกชาติ และเมื่อละจากโลกแล้วก็ขอให้ได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษแห่งนี้ เพื่อที่ว่าเราทุกๆ คนจะได้กลับมาเจอกันอีก ”   
 

ในหลายๆ พุทธันดรก่อนๆ นู้นพระพ่อของลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่ออยู่ในแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวชในยุคนั้น

    สำหรับวิบากกรรมที่ทำให้พระพ่อของลูกต้องมรณภาพด้วยโรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยทำผิดทำพลาดเอาไว้
 
     ในหลายๆ พุทธันดรก่อนๆ นู้นได้ช่องตามมาส่งผล เรื่องก็มีอยู่ว่า....
 
     ในหลายๆ พุทธันดรก่อนๆ นู้น...ตัวท่านได้เกิดเป็น “ กุลบุตรสุดหล่อ ” อยู่ในแคว้นของพระราชา (องค์ที่จะออกบวชในยุคนั้น) และเมื่อตัวท่านเติบใหญ่ขึ้นตัวท่านก็ได้ไปสมัครเข้ารับราชการเป็นนายทหารที่คอยดูแลความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในตัวเมืองหลวงของแคว้น!!!...   
 

ตัวท่านขันอาสาขอเป็นหนึ่งในทหารที่จะไปจัดการกับพวกโจรป่าที่บุกเข้ามาปล้นและฆ่าพวกชาวเมืองที่อาศัยอยู่บริเวณแนวชายแดนของแคว้น
 
     จวบจนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งก็ได้มีกลุ่มโจรป่าบุกเข้ามาปล้นและฆ่าพวกชาวเมืองที่อาศัยอยู่บริเวณแนวชายแดนของแคว้น เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้มีการแจ้งรายงานสถานการณ์ไปยังส่วนกลางที่ตัวเมืองหลวงของแคว้น   
 
     และเมื่อพระพ่อของลูกได้ยินข่าวนี้เข้า...ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกโกรธแค้นพวกโจรป่ากลุ่มนี้เป็นอย่างมาก อีกทั้ง...ตัวท่านยังอยากที่จะไปจัดการกับพวกโจรป่ากลุ่มนี้ด้วยตัวท่านเองอีกด้วย ดังนั้น...ทันทีที่ทางส่วนกลางได้มีนโยบายที่จะส่งนายทหารฝีมือฉกาจไปปราบพวกโจรร้ายเหล่านี้ ตัวท่านจึงไม่รอช้าได้รีบขันอาสาขอเป็นหนึ่งในทหารหน่วยนี้ในทันที!!!...
 

พระพ่อของลูกในภพชาตินั้นเป็นผู้ทำหน้าที่ทรมานพวกโจรป่ากลุ่มนี้เพื่อรีดข่าวและเอาข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งกบดานของพวกโจรป่าทั้งหมดมาให้ได้

     และเมื่อนายทหารหน่วยเฉพาะกิจกลุ่มนี้ซึ่งมีพระพ่อของลูกในภพชาตินั้นรวมอยู่ด้วยได้เดินทางไปถึงยังพื้นที่ดังกล่าวแล้ว ทุกคนก็ได้วางแผนที่จะจัดการจับกุมพวกโจรป่ากลุ่มนี้ด้วยวิธีการอันแยบยล ซึ่งในช่วงแรกๆ นั้น...นายทหารหน่วยนี้ก็สามารถจับกุมพวกโจรป่ามาได้เพียงแค่กลุ่มย่อยกลุ่มหนึ่งเท่านั้น   
 
     เมื่อเป็นเช่นนี้ทางหัวหน้าหน่วยทหารเฉพาะกิจจึงได้มอบหมายให้พระพ่อของลูกเป็นผู้ทำหน้าที่ทรมานพวกโจรป่ากลุ่มนี้เพื่อรีดข่าวและเอาข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งกบดานของพวกโจรป่าทั้งหมดมาให้ได้!!!...   
 

ท่านได้สั่งให้พวกลูกน้องนายทหารช่วยกันจับพวกโจรนอนหงายลงกับพื้นพร้อมกับมัดขาของพวกโจรเหล่านั้นด้วยตุ้มเหล็กให้แน่นมากกว่าปกติ

     เมื่อพระพ่อของลูกในภพชาตินั้น ได้รับหน้าที่ดังกล่าวมาแล้ว ด้วยความที่ตัวท่านเองก็มีความโกรธแค้นพวกโจรป่ากลุ่มนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว บวกกับพวกโจรป่าเองก็ชอบพูดจายียวนกวนประสาทอย่างสุดๆ

     ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวท่านในภพชาตินั้น เกิดอารมณ์โมโหขึ้นมาอย่างสุดขีด แล้วตัวท่านก็ไม่รอช้าได้สั่งให้พวกลูกน้องนายทหารช่วยกันจับพวกโจรนอนหงายลงกับพื้น พร้อมกับมัดขาของพวกโจรเหล่านั้นด้วยตุ้มเหล็กให้แน่นมากกว่าปกติ!!!...   
 

ตัวท่านได้บรรเลงโทสะด้วยการกระทืบไปที่ท้องแถวๆ กระเพาะปัสสาวะ ด้วยความสะใจอย่างแรง

     จากนั้นตัวท่านก็ได้บรรเลงโทสะด้วยการกระทืบไปที่ท้องแถวๆ กระเพาะปัสสาวะ ด้วยความสะใจอย่างแรง จนเป็นผลทำให้พวกโจรป่าหมดแรงและหมดอารมณ์ที่จะยียวนกวนประสาท อีกทั้ง...พวกเขายังยอมบอกแหล่งกบดานของพวกโจรทั้งหมดให้ตัวท่านได้รับทราบอีกด้วย   

     เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้นายทหารเฉพาะกิจหน่วยนี้สามารถบุกเข้าไปจับกุมพวกโจรป่ากลุ่มใหญ่มาได้ทั้งหมดแบบยกรังเลยทีเดียวซึ่งภารกิจนี้ก็ถือว่าเป็นผลงานอันโดดเด่นเป็นอย่างมาก ณ ตอนนั้นเลยทีเดียว
 

ตัวท่านเกิดความรู้สึกทุกข์ใจจากการกระทำที่ส่งผลทำให้พวกโจรป่าบางคนต้องถูกตัดขาทิ้งและบางคนถึงกับเสียชีวิต
 
     แม้ว่าพระพ่อของลูกในภพชาตินั้น จะเป็นผู้ที่มีส่วนสำคัญในการจับกุมพวกโจรป่ากลุ่มนี้มาได้ก็ตามแต่ตัวท่านกลับรู้สึกร้อนรุ่มกลุ้มในจิตและรู้สึกผิดกับการทรมานรีดข่าวพวกโจรป่าเหล่านั้นอยู่เสมอๆ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวท่านรู้สึกว่าตัวท่านใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล และจากการกระทำดังกล่าวก็ได้ส่งผลทำให้พวกโจรป่าบางคนถึงกับเสียชีวิตไปเลยก็มี อีกทั้งวิธีการมัดขาพวกโจรป่าด้วยตุ้มเหล็กที่แน่นเกินไป มันก็ได้ส่งผลทำให้พวกโจรป่าบางคนเกิดอาการขาเน่าและต้องถูกตัดขาทิ้งไปในที่สุดอีกด้วย 
 
     เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวท่านเกิดความรู้สึกทุกข์ใจ อีกทั้งความทุกข์นี้มันยังได้เกาะกินอยู่ภายในใจของท่านมาโดยตลอด
 

เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปตัว ท่านได้ฟังธรรมจากพระเถระแล้วตัวท่านก็เกิดความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเรื่องบุญบาป และเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างชัดเจน

     จวบจนกระทั่งเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไป พระราชา (ผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลาย) ก็ได้เสด็จออกผนวช ซึ่งตัวท่านในภพชาตินั้น ก็ได้มีโอกาสมาฟังธรรมกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) ด้วย
 
     เมื่อตัวท่านได้ฟังธรรมจากพระเถระแล้วตัวท่านก็เกิดความรู้ความเข้าใจในเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตเรื่องบุญบาป และเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งเมื่อเป็นเช่นนี้...จึงทำให้ตัวท่านได้รู้ว่า “สิ่งที่ตัวท่านได้เคยกระทำลงไปนั้นมันเป็นบาป!!!... ”   
 

ตัวท่านได้ ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรชักชวนให้สมาชิกทุกๆ คนในครอบครัวไปเข้าวัด ฟังธรรม และสั่งสมบุญร่วมกันกับตัวท่านอยู่เสมอๆ อีกด้วย

     เมื่อตัวท่านรู้และเข้าใจเช่นนี้แล้ว ตัวท่านจึงได้ตั้งใจสั่งสมบุญทุกๆ บุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง อีกทั้งยังได้เดินทางไปฟังธรรมและปฏิบัติธรรมที่วัดของพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) อยู่เป็นประจำ
 
     ไม่เพียงแค่นั้น!!!...ตัวท่านยังได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรชักชวนให้สมาชิกทุกๆ คนในครอบครัวไปเข้าวัด ฟังธรรม และสั่งสมบุญร่วมกันกับตัวท่านอยู่เสมอๆ อีกด้วย   
    

เมื่อตัวท่านอายุมากขึ้นก็ได้ตัดสินใจออกบวชจนสามารถปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัด ใส สว่างได้ในที่สุด

     เมื่อตัวท่านอายุมากขึ้นและทุกอย่างในครอบครัวลงตัวแล้ว ตัวท่านก็ได้ตัดสินใจออกบวช แล้วก็ตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมควบคู่ไปกับการรับบุญเผยแผ่เทศน์สอนธรรมะให้กับมหาชนทั้งหลายเรื่อยมา จวบจนกระทั่งมาถึงในช่วงบั้นปลายของชีวิต...ตัวท่านก็สามารถปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัด ใส สว่างได้ในที่สุด
    
     เมื่อตัวท่านหมดอายุขัยและละจากโลกไปแล้ว ตัวท่านก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม
 

วิบากกรรมที่เคยทรมานพวกโจรป่าว้ด้วยการกระทืบไปที่ท้องได้ช่องตามมาส่งผลทำให้ตัวท่านต้องอาพาธและมรณภาพด้วยโรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้

     แม้ว่าในภพชาตินั้นตัวท่านจะตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีและบวชไปจนกระทั่งหมดอายุขัยก็ตาม แต่ถึงกระนั้น!!!...วิบากกรรมที่ตัวท่านได้เคยทรมานพวกโจรป่าเอาไว้ด้วยการกระทืบไปที่ท้องแถวๆ กระเพาะปัสสาวะอย่างแรง จนทำให้พวกโจรป่าบางคนเสียชีวิตไปเลยนั้น มันก็ยังคงมีกำลังและคอยหาช่องส่งผลอยู่ตลอดเวลา   
 
     จวบจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผล จึงเป็นเหตุทำให้ตัวท่านต้องอาพาธและมรณภาพด้วยโรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง
    
     ซึ่งในความเป็นจริงแล้วตัวท่านจะต้องมรณภาพไปก่อนหน้านี้หลายเดือนแล้ว แต่ด้วยบุญที่ตัวท่านได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ในภพชาติปัจจุบันนี้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง จึงทำให้ตัวท่านมีชีวิตอยู่ต่อมาได้อีกหลายเดือนนั่นเอง
 

ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น
 
     จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ก็สอนให้เราได้รู้ว่า ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมซึ่งเป็นกฎสากลที่มวลมนุษยชาติทุกคนบนโลกใบนี้จะต้องเจอทั้งสิ้น!!!
 
     เพราะฉะนั้นเราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเพราะมันเกี่ยวกับตัวเราเอง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาทจะได้ปิดอบายไปสวรรค์และมีความสุขในปัจจุบัน อีกทั้งยังดับทุกข์ได้อีกด้วยซึ่งความรู้นี้มีสอนเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น!!!...
 
     ดังนั้น เราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี ประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น...ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม   
 
     สำหรับ Case Study พระจุมพลก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วยประการละฉะนี้ สำหรับวันนี้  


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 1Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 1

Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 2 (ตอนจบ)Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 2 (ตอนจบ)

วิบากกรรม วิบากกรรม "คนหาปลา" ตอนจบ



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม