กระสุนรัก, ขอบอกว่าอย่าบอก

View this page in: 中文

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการ คุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูงยิ่ง

ไม่มีความสูญเสียใดๆจะยิ่งใหญ่มากที่สุดในชีวิต เท่ากับการที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งกว่าแก้วตาดวงใจ เพียงวันแรกที่ทราบข่าวการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของลูกสาว หัวอกแม่ที่โชคร้ายเช่นตัวลูก แทบจะแตกสลาย ร้องไห้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด แต่เพราะมี DMC มีคุณครูไม่ใหญ่ ทำให้ตัวลูกค่อยๆยอมรับกับความพลัดพรากของบุคคลอันเป็นที่รัก ซึ่งเป็นธรรมดาของโลก ลูกจึงกราบขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ ช่วยส่องแสงสว่างนำทางให้กับชีวิตลูกและชาวโลก ให้ก้าวเดินไปสู่หนทางแห่งความสุขที่แท้จริงด้วยค่ะ

แต่เดิม ลูก มีอาชีพขายของชำ แต่เมื่อได้ดู DMC ทำให้ลูกตัดสินใจยุติการขายเหล้า-เบียร์-บุหรี่ และได้มาเริ่มค้าขายชุดสังฆทาน โลงศพ และของชำบางอย่างที่เหลืออยู่ในร้านเท่านั้น ตัวลูกเป็นสาวชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่งที่มีชีวิตเรียบง่าย แต่ได้พบรักแบบโลดโผนสายฟ้าแลบ เพราะ “รักติดกระสุนปืน” เป็นเหตุ

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อปี พ.ศ.2522 ตอนนั้นตัวลูกอยู่ในวัยสาวแรกรุ่นอายุ 19ปี บางครั้งก็ออกไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆในหมู่บ้านบ้าง แต่คุณแม่ของลูกก็มักจะบ่นว่าอยู่เสมอ จนลูกรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ลูกจึงตัดสินใจประชดคุณแม่ ด้วยการเอาปืนมายิงขาตัวเองบริเวณน่องด้านซ้าย กระสุนโดนบริเวณกลางๆน่อง ทำให้กระดูกซี่เล็กหัก 1ท่อน

ตอนนั้น ลูกรู้สึกเจ็บปวดนิดๆค่ะ เพียงสิ้นเสียงกระสุนปืนนัดแรกดัง "ปัง" เท่านั้น กามเทพสะดุ้งตกใจตื่น รีบแผลงศรความสงสารให้กับครูคนใหม่คนหนึ่งที่บังเอิญผ่านมาพอดี เขาเห็นลูกเลือดอาบเต็มน่องไปหมด เขารู้สึกสงสารลูกมาก ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย เขารีบมาอุ้มลูก ราวกับพระเอกมาอุ้มนางเอกในหนังไทยไม่มีผิดเลยค่ะ จากนั้นเขาพาลูกไปส่งที่โรงพยาบาล แล้วบุพเพก็อาละวาดโดยลูกไม่ทันตั้งตัวเลยค่ะ

เขาจะมาเยี่ยมลูกที่โรงพยาบาลทุกวัน ซื้ออาหารมาฝากทั้งหวานทั้งคาว คอยถามว่า "อยากกินอะไร จะเอาอะไรไหม จะซื้อมาฝาก" พูดจาสุภาพ เอาใจเก่ง ด้วยแววตาหวานฉ่ำ เลิกงานแล้วเขาก็มาคอยดูแลลูกที่โรงพยาบาลไม่ห่างเลย จนหมดเวลาเยี่ยมถึงจะกลับบ้าน วันไหนเขามาสายกว่าเวลาปกติไปบ้าง ลูกก็ชะเง้อมองที่ประตูตลอด แต่พอเขามาแล้วลูกก็ทำเป็นเฉยๆค่ะ เรื่องนี้ยังคงเป็นความลับอยู่ในใจลูกตลอดมา

เขายังคงมาอย่างสม่ำเสมอทุกวันตลอด 2เดือน เมื่อลูกออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาก็บอกให้แม่มาสู่ขอทันที ลูกก็ไม่ปฏิเสธค่ะ เพราะกลัวเขาเสียใจ แล้วเราก็แต่งงานตามประเพณีที่ดีงาม กระทั่งปัจจุบันเรามีพยานรักแท้ด้วยกัน 3คน

สามีของลูก เป็นคนดี ใจกว้าง ชอบช่วยเหลือคน ใครเดือดร้อนก็จะช่วยหมด มีอาชีพรับราชการครู แต่เขามีงานอดิเรกที่ไม่น่าจะทำ นั่นคือเป็น นายพราน พอถึงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เขาจะไปล่าหมูป่า เก้ง ไก่ป่า แต่เดี๋ยวนี้เขาเลิกแล้วค่ะ เพราะเมื่อลูกติด DMC ได้รู้ความจริงของชีวิตจากคุณครูไม่ใหญ่ ลูกก็แอบประท้วงเงียบ ทุกครั้งที่สามีล่าสัตว์ที่กลายเป็นซากไร้วิญญาณ ลูกก็จะไม่ใส่ใจที่จะนำมาปรุงอาหารให้เขาทานอีกเลย ลูกทำบ่อยๆ จนในที่สุดเขาก็เลิกไปเองค่ะ

ลูกสาวคนโต เป็นลูกที่ดี ว่าง่าย สอนง่าย ไม่ดื้อ และมาวัดทำบุญและปฏิบัติธรรมสม่ำเสมอ พร้อมทั้งยังชักชวนเพื่อนๆมาด้วย เธอบอกว่า เธอคือคนรุ่นใหม่ที่ต้องเก่งและดี ขณะที่อายุ 21ปี กำลังศึกษาอยู่ในระดับปริญญาตรี ปี2_ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง และมหาวิทยาลัยรังสิต เรียนพร้อมกันสองมหาวิทยาลัย ปกติลูกสาวพักอยู่หอพักที่กรุงเทพฯ และเมื่อมีเวลาว่างจากการเรียน ลูกสาวมักจะเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านที่ต่างจังหวัดเสมอ

แต่แล้ว วันสุดท้ายของชีวิตลูกสาวก็มาถึง เมื่อต้นเดือนมีนาคม พ.ศ.2547 ขณะลูกสาวอยู่ที่บ้านต่างจังหวัด ลูกสาวจัดกระเป๋าเสื้อผ้าไว้ล่วงหน้าหลายวัน เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับหอพักที่กรุงเทพฯ และจะมาทำบุญที่วัดพระธรรมกายในวันมาฆบูชา (วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ.2547) แต่แล้วเมื่อวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ.2547 ลูกสาวคนโตได้ขับรถพาคุณแม่ของลูก คุณแม่ของสามี และเพื่อนสนิท (ผู้หญิง)_ของลูกสาว ทั้งหมดเดินทางไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ ตามที่หมอนัด

ระยะทางจากบ้านถึงโรงพยาบาล 150กิโลเมตร ขากลับรถได้เกิดอุบัติเหตุ ลูกสาวคนโตขับรถเสียหลักพุ่งชนต้นไม้ เธอเสียชีวิตคาที่ คุณแม่ของสามีเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในวันต่อมา ส่วนคุณแม่ของลูก และเพื่อนของลูกสาว บาดเจ็บสาหัส รอดตายมาได้เพียง 2คน

ตลอดระยะเวลา 7วันแรกที่ลูกสาวเสียชีวิต ลูกพยายามพูดคุยให้กายละเอียดของลูกสาวนึกถึงบุญทุกบุญที่ทำมา และบอกให้มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ต่อมาลูกก็ยังได้ถวายปัจจัยสร้างองค์พระสามแสนปลื้มให้ลูกสาวคนโตอีกด้วยค่ะ

คุณแม่ของลูก เป็นคนเจ้าอารมณ์ ขี้โมโห ชอบทานอาหารที่ต้องฆ่าสัตว์สดๆ จึงจะอร่อย ลูกพยายามบอกให้ท่านไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ที่มาทำอาหาร แต่คุณแม่บอกว่า “มันเกิดมาเป็นอาหาร เราฆ่ามันไม่บาปหรอก” ปัจจุบันคุณแม่ป่วยด้วยโรค 9โรค ตั้งแต่ ปวดขา ปวดต้นคอ เบาหวาน ความดัน โรคหัวใจ ฯลฯ และเคยประสบอุบัติเหตุบาดเจ็บสาหัส แต่รอดตายมาได้

ลูกบอกว่า "โรคเหล่านี้อาจเกิดจากกรรมปาณาติบาต"

แต่คุณแม่บอกว่า “หลวงพ่อไม่ฆ่าสัตว์ แต่ทำไมยังปวดขา”

ลูกจะทำอย่างไรจึงจะให้คุณแม่มีความคิดที่ถูกต้องคะ

พี่สาวของสามี เป็นข้าราชการค่ะ แต่ชอบเล่นไพ่เป็นชีวิตจิตใจ หลายครั้งที่เธอมีหนี้สิน ลูกต้องคอยใช้หนี้ให้ตลอด แต่เธอก็ยังคงเล่นการพนันเหมือนเดิมจนเสียงานเสียการ จนกระทั่งเมื่อเธอมีหนี้สินจากการพนันต้องใช้หนี้ก้อนโต ทำให้เธอต้องหนีเจ้าหนี้ และต้องหนีออกจากงานราชการไป เธอได้ทิ้งลูกๆทั้ง 3คนไว้ให้กับ พี่เขยของสามี ดูต่างหน้า

ต่อมา พี่เขยของสามีก็ทิ้งลูกๆทั้ง 3คนไปมีครอบครัวใหม่ ทิ้งลูกทั้ง 3คนไว้ให้ตัวลูกดูต่างหน้า ทำให้ลูกต้องดูแลและรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดค่ะ ส่วนพี่สาวของสามีได้หายสาบสูญจนขาดการติดต่อไปนาน 10กว่าปี จนกระทั่งเมื่อประมาณปี พ.ศ.2543_เพื่อนๆที่ทำงานก่อสร้างกับเธอที่จังหวัดนครนายก ได้พาเธอกลับมาบ้านในสภาพที่เป็น โรคเอดส์ระยะสุดท้าย ตอนนั้นลูกไม่อยู่บ้าน อยู่แต่คุณแม่ของลูก ซึ่งท่านก็ปฏิเสธที่จะรับเธอกลับมา

เพื่อนได้พาเธอกลับจังหวัดนครนายก ต่อมาภายหลังลูกได้ทราบข่าวว่า มีพระภิกษุรูปหนึ่งที่จังหวัดนครนายก ให้ที่พักพิงแก่เธอ โดยมอบหมายให้เธอช่วยเหลืองานเล็กๆน้อยๆที่วัดแห่งนั้น ไม่นานเธอก็เสียชีวิตด้วยโรคเอดส์ในปีนั้นเอง ขณะอายุได้ 43ปี และพระภิกษุรูปนี้ก็เมตตาจัดงานศพให้เธอด้วยดีค่ะ

ลูกขออนุญาตกราบเรียนถามคำถามกฎแห่งกรรมจากคุณครูไม่ใหญ่ด้วยค่ะ

1.สามีของลูก ในอดีตชาติ เคยเป็นนายพรานมาหรือไม่คะ ชาตินี้จึงได้ชอบล่าสัตว์ในวันหยุด เขาจะต้องทำอย่างไร จึงจะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้คะ

2.วิบากกรรมใด ทำให้ลูกสาวคนโต และคุณแม่ของสามี ต้องเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ในช่วง 7วันแรกที่ทั้ง 2คนตาย เป็นอย่างไรบ้าง มาเวียนประทักษิณที่มหาธรรมกายเจดีย์หรือไม่ ตายแล้วไปอยู่ภพภูมิไหน มีความเป็นอยู่อย่างไร มีอะไรฝากบอกลูกบ้างหรือไม่คะ

3.เหตุใด ทำให้คุณแม่ของลูก และเพื่อนสนิทของลูกสาว บาดเจ็บสาหัส แต่รอดตายได้คะ

4.คุณแม่ของลูกเคยเกิดอยู่ในสังคมเช่นไร จึงมีความเชื่อผิดๆว่า “ฆ่าสัตว์ทำอาหารไม่บาป” ที่คุณแม่บอกว่า “หลวงพ่อไม่ฆ่าสัตว์ แต่ทำไมยังปวดขา” ลูกควรจะตอบว่าอย่างไรคะ ทำอย่างไรจึงจะแก้ไขให้คุณแม่มีความเชื่อที่ถูกต้องได้คะ

5.บุพกรรมใด ทำให้พี่สาวของสามีติดไพ่จนต้องหนีเจ้าหนี้และต้องออกจากงานราชการ และวิบากกรรมใดเมื่อเธอกลับมาเพื่อจะมาตายที่บ้านของลูก แต่คุณแม่ของลูกปฏิเสธการกลับมาของเธอคะ

6.บุญใด ทำให้พี่สาวของสามีได้รับความเมตตาจากพระภิกษุรูปหนึ่งที่จังหวัดนครนายก ช่วยดูแลเธอในวาระสุดท้ายของชีวิต และยังจัดงานศพให้ด้วยคะ

7.วิบากกรรมใด จึงทำให้พี่สาวของสามีตายด้วยโรคเอดส์ เธอตายแล้วไปไหน มีสภาพความเป็นอยู่อย่างไรบ้างคะ

8.วิบากกรรมใด ทำให้ลูกต้องมาใช้หนี้การพนันให้พี่สาวของสามี และต้องรับภาระเลี้ยงดูอุปการะลูกของเธอทั้ง 3คนคะ

9.ตัวลูกทำกรรมใด จึงต้องใช้ปืนยิงขาตัวเอง และเหตุใดด้วยเหตุการณ์นี้จึงทำให้ตัวลูกและสามีได้พบรักกันด้วยคะ เราเคยเป็นสามี-ภรรยากันมาก่อนหรือไม่คะ

10.ทำไม หลังจากลูกเลิกอาชีพขายของชำ จากนั้นเปลี่ยนมาเป็นค้าขายชุดสังฆทานและโลงศพ ลูกจึงขาดทุนมาตลอดคะ ทั้งๆที่ลูกทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาไม่เคยขาด (แต่ปัจจุบันลูกยังคงขาย ตาข่ายดักปลา ตาข่ายดักนก ยาฆ่าแมลง ที่เหลือจากการขายของชำอยู่ในร้านตั้งแต่ปี พ.ศ.2540 อยากจะเลิกหลายครั้ง แต่ก็เลิกเด็ดขาดยังไม่ได้สักทีค่ะ)

11.ตัวลูก สามี ลูกๆทั้งสามคน เราเคยสร้างบุญร่วมกันมากับหมู่คณะอย่างไร มีผลปฏิบัติธรรมอย่างไร ลูกชายคนที่สามมีผังบวชตลอดชีวิตหรือไม่คะ

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.สามีของลูก ในอดีตชาติเคยเป็นนายพรานจริงๆ และที่สำคัญสามีของลูกเคยตกลงไปในมหานรกขุมที่หนึ่ง แล้วมารับทัณฑ์ทรมานที่อุสสทนรกของยมโลก แล้วมาเกิดเป็นสัตว์กินเนื้อที่ชอบล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร จนกลับไปเป็นสัตว์ไม่กินเนื้อให้ทั้งคนและสัตว์อื่นล่า

เพิ่งได้กลับมาเป็นมนุษย์ได้ไม่กี่ชาตินี้เอง ตอนนี้กำลังเริ่มเข้าไปสู่วงจรเดิมที่จะกลับไปสู่มหานรกอีกครั้ง

ดังนั้น ต้องบอกให้เขาหยุดล่าสัตว์อย่างเด็ดขาด แล้วมุ่งหน้าทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อย่างจริงจัง จึงจะพ้นได้

2.วิบากกรรมที่ทำให้ลูกสาวคนโตของลูกและคุณแม่ของสามี ต้องมาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุพร้อมกัน คือ ในอดีตชาติ ทั้งสองเคยเกิดมาเป็นพี่น้องกัน และได้เลี้ยงสัตว์ไว้ฆ่ากินบ้าง ฆ่าขายบ้าง

เวลาฆ่า เช่น ตอนฆ่าหมู คุณแม่ของสามีจะเป็นคนจับหมูมัดไว้ และลูกสาวคนโตของลูกจะเป็นคนเชือด เหตุนี้เอง จึงทำให้ทั้งสองคนต้องมาเสียชีวิตพร้อมกัน มาหลายชาติแล้ว

ลูกสาวของลูกในช่วง 7วันแรกสามารถระลึกถึงบุญได้ และได้มาเวียนประทักษิณที่มหาธรรมกายเจดีย์ตามหลักวิชชา แต่กำลังบุญยังไม่พอกลับดุสิตบุรี
ขณะนี้ได้เป็นเทพธิดาของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เฟส3
ได้รับบุญทุกๆบุญที่ลูกอุทิศให้
ส่วนคุณแม่ของสามียังเพียงวนเวียนเป็นภุมมเทวา ชั้นล่าง สายยักษ์อยู่ ต้องทำบุญให้ท่านมากกว่านี้

3.สาเหตุที่ทำให้คุณแม่ของลูกและเพื่อนสนิทของลูกสาว บาดเจ็บสาหัสแต่รอดตายมาได้

เพราะในอดีตก็มีกรรมปาณาติบาต ฆ่าสัตว์มาเหมือนกัน
แต่มีบุญที่เคยถวายเภสัชรักษาโรคแก่พระสงฆ์และคนทั่วไป จึงรอดชีวิตมาได้
ดีที่กรรมปาณาติบาตในปัจจุบันชาติยังไม่ส่งผล ถ้าส่งผลก็ต้องเสียชีวิตไปแล้ว
อย่าประมาท กรรมส่งผลได้อีกทุกเวลา

4.คุณแม่ของลูกเคยเกิดในสังคมที่ไม่ได้ฟังธรรม ไม่ได้ศึกษาธรรม ไม่ได้สนทนาธรรมกับบัณฑิต จึงขาดปัญญามีความเชื่อผิดๆที่ว่า “ฆ่าสัตว์ทำอาหารแล้วไม่บาป” ลูกควรบอกคุณแม่ว่า “ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม ตนจักต้องรับผลของกรรมนั้น”

ต่างคนต่างก็มีกรรมเป็นของตน บางอย่างไม่สมกับกรรมในปัจจุบัน แต่สมกับกรรมในอดีต เหมือนอย่างหลวงพ่อเอง ไม่ใช่เป็นเพราะกรรมในปัจจุบันชาติ แต่เป็นเพราะกรรมในอดีตชาติ

ถ้าคุณแม่ของลูกยังฆ่าสัตว์ต่อไป ในชาติเบื้องหน้าก็จะมีอายุขัยสั้น มีโรคภัยไข้เจ็บมาก ให้บอกท่านว่า “เลิกเถอะ ไม่คุ้มกับวิบากที่จะส่งต่อไปในอนาคตหรอก”

5.เหตุที่ทำให้พี่สาวของสามีติดไพ่จนต้องเป็นหนี้จนหนีเจ้าหนี้และต้องออกจากราชการ เพราะกรรมที่คบกับคนพาล และตัวเองก็มีเชื้อพาล ได้เคยชวนคนอื่นให้ติดในอบายมุขเช่นกัน พอมาถึงชาตินี้ก็กลับไปในวงจรนั้น ใครห้ามก็เลยไม่เชื่อฟัง

ส่วนวิบากกรรมที่เมื่อเธอจะกลับเพื่อมาตายที่บ้านของลูก แต่คุณแม่ของลูกปฏิเสธการกลับมาของเธอ เพราะกรรมที่ทำให้บุพการีเดือดร้อน กรรมที่ด่าว่าบุพการี ทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันชาติ และไม่มีบุญเลี้ยงดูบิดามารดามาสนับสนุนเลย จึงต้องเป็นเช่นนี้

6.ส่วนเหตุที่พี่สาวของสามี ได้รับความเมตตาจากพระภิกษุรูปหนึ่งที่จังหวัดนครนายก ช่วยดูแลเธอในวาระสุดท้ายของชีวิต และยังจัดงานศพให้ด้วย เพราะในอดีตเคยเกื้อกูลกันมา จึงทำให้พระภิกษุรูปนั้นเกิดสงสารเมตตา

เรื่องราวมีอยู่ว่า ในชาตินั้น พระภิกษุรูปนั้นเคยเป็นญาติกับพี่สาวของสามีของลูก และเธอเคยได้ช่วยเหลือตอนท่านเดือดร้อนอยู่หลายครั้ง ทำให้มาชาตินี้เมื่อเจอกัน ท่านจึงเกิดสงสารเมตตาดูแลให้

7.วิบากกรรมที่พี่สาวของสามีของลูกตายด้วยโรคเอดส์ คือ วิบากกรรมกาเมฯ รวมกับปาณาติบาต ทั้งในอดีตและปัจจุบันมาส่งผล

เธอตายแล้วไปยมโลก ขณะนี้รับทัณฑ์ทรมานอยู่ในยมโลกขุมการพนันก่อน แล้วต้องไปในขุมอื่นต่ออีก ให้หมั่นทำบุญไปให้ก็จะพ้นกรรมเร็วขึ้น

8.วิบากกรรมที่ทำให้ลูกต้องมาใช้หนี้การพนันให้พี่สาวของสามีก็คือ ในอดีตชาติ ลูกเคยเป็นพี่น้องกับพี่สาวของสามี ชาตินั้นได้ให้เงินพี่สาวไปเป็นเจ้ามือพนันแล้วเอาเงินมาแบ่งกัน ชาตินี้เลยมีวิบากผูกกันมา จึงทำให้ลูกต้องมาใช้หนี้ และเลี้ยงลูกให้พี่สาวของสามี

แต่ให้คิดเสียว่า เป็นการสงเคราะห์ญาติ เป็นการสร้างบุญจะดีกว่า จะทำให้ใจสบาย ใจเป็นกุศล มากกว่าการใช้วิบากกรรม

9.ลูกมีกรรมที่ทำร้ายตนเอง เพื่อประชดมารดามาหลายชาติแล้ว ชาตินี้ก็มาทำในเรื่องซ้ำๆ

ส่วนเหตุที่เหตุการณ์นี้ ทำให้ตัวลูกและสามีได้พบรักกัน เพราะลูกเองเคยเป็นภรรยาของสามีมาตั้งแต่ชาติที่สามีเป็นนายพราน จึงทำให้เขาเมื่อมาพบลูกแล้วตกหลุมรัก

10.เหตุที่หลังจากลูกเลิกอาชีพขายของชำ จากนั้นเปลี่ยนมาเป็นค้าขายชุดสังฆทานและโลงศพ แล้วขาดทุน เพราะกำลังทานบารมีของลูกยังไม่เต็มที่ ทั้งยังไม่หักดิบในการเลิกมิจฉาวาณิชชาทั้งหมด ยังขายตาข่ายดักปลา ตาข่ายดักนก ยาฆ่าแมลงอยู่ บุญจึงส่งผลไม่เต็มที่ แม้จะทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาไม่ขาด

ดังนั้น ต้องเลิกค้าขายสิ่งเหล่านี้อย่างเด็ดขาด และเปลี่ยนมาขายของกินของใช้ที่คนต้องกินต้องใช้บ่อยๆ แล้วบุญจะส่งผลได้เต็มที่

11.ตัวลูก สามี และลูกๆทั้งสาม เคยสร้างบุญกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง ประเภททำตามอารมณ์ ทำบ้างไม่ทำบ้าง ทำให้บางชาติเจอกัน บางชาติก็พลัดกัน

ลูกชายคนที่สามมีผังบวชอยู่บ้างแต่ยังไม่หนาแน่น ต้องใช้กำลังใจอย่างสูงหากจะบวชตลอดชีวิต
ให้ลูกและทุกคนในครอบครัวหักดิบเลิกอบายมุข รักษาศีลให้ครบ สร้างบารมีให้เต็มที่ จะได้ไปพักที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ด้วยกัน

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย