เวมานิกเปรต

 

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่าสูง

 

    ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เมื่อเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2547 เข้าเรียนครั้งแรกที่ประเทศเยอรมัน แบบบุญบันดาลค่ะ คือ ในวันนั้นลูกมีความอยากจะดูและฟังธรรมะมาก จึงค้นหาจาก Goble Network แต่กลับได้พบ DMC ช่องนี้ช่องเดียว จึงได้ดูธรรมะสมใจอยาก และยิ่งดูก็ยิ่งติดใจค่ะ ความรู้ใน DMC ต่างจากช่องอื่นๆในโลกจริงๆค่ะ

 

    สิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่นำมาถ่ายทอดนั้น หาฟังที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว เป็นความรู้ที่ยิ่งรู้ยิ่งมีความสุข ลูกรู้สึกว่า ลูกมีอิสระจากความทุกข์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะเวลาที่เข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่าที่สุด ได้ทั้งความรู้คู่ความบันเทิง ไม่ใช่ตลกนะคะ แต่มันเป็นความร่าเริงใจค่ะ และตั้งแต่ลูกรู้ว่า ตัวเราคือผู้ออกแบบชีวิตของเราเอง ลูกจึงตั้งใจสร้างบุญในทุกๆบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ลูกขอเปิดเผยเรื่องราวในชีวิตของลูก ดังนี้ค่ะ

 

    คุณแม่ เคยมีสามีมาแล้ว และมีบุตรกับสามีเก่า 4คน แต่เพราะสามีเก่าของคุณแม่เป็นคนเจ้าชู้ ท่านก็เลยหนีมาอยู่กรุงเทพฯ และก็ได้มาเจอคุณพ่อ, คุณพ่อ เป็นคนหน้าตาดี อายุก็อ่อนกว่าคุณแม่ ถึง 11ปี ตอนที่ท่านทั้งสองพบรักกัน คุณแม่อายุ 30ปี ส่วนคุณพ่อนั้นอายุ 19ปี แต่คุณพ่อรักคุณแม่มาก ท่านจึงอยู่กินฉันสามีภรรยามาจนตลอดชีวิต

 

    คุณพ่อ-คุณแม่ชอบทำบุญ งานบวชพระ ทอดผ้าป่า ทอดกฐิน เป็นประจำ แต่ข้อบกพร่องของท่านทั้งสอง คือ คุณแม่ชอบเล่นไพ่ เล่นหวย และสูบบุหรี่ คุณแม่สูบมาตั้งแต่สาวๆ ขณะนอนป่วยด้วยมะเร็งในมดลูก ท่านก็ยังสูบบุหรี่อยู่ จนเสียชีวิต รวมอายุได้ 73ปี ส่วนคุณพ่อชอบดื่มเหล้าหลังจากเลิกงาน ท่านบอกว่าทำให้หายเมื่อยและเจริญอาหาร ท่านดื่มแล้วก็เข้านอน ไม่ได้เมาอาละวาด คุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ รวมอายุได้ 66ปี

 

    ตัวลูกเอง ตอนเด็กๆเคยเป็นเด็กเรียนเก่งอยู่ห้อง King แต่พอเรียนชั้นมัธยมต้น การเรียนของลูกก็แย่ลง สอบเข้าเรียนต่อที่อื่นไม่ได้ คุณพ่อ-คุณแม่ก็เลยให้เข้าเรียนในโรงเรียนพาณิชย์ ลูกคบเพื่อนไม่ดีเลยเรียนไม่จบ เพราะตั้งท้องเสียก่อน สุดท้ายต้องออกจากโรงเรียน คลอดลูกมาเป็นผู้หญิงแต่ก็เสียชีวิตเมื่ออายุได้ 3เดือนค่ะ

 

    หลังจากนั้น ลูกได้ทำงานในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง และได้คบเพื่อนชายอีกคน แล้วลูกก็พลาดตั้งท้องอีก เขาขอร้องให้เอาลูกออก เพราะเขาไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบ แล้วเราก็เลิกคบกัน ต่อมาลูกก็ทำแท้งเด็กที่เกิดกับผู้ชายชาวต่างชาติอีกครั้ง ตอนนั้นชีวิตของลูกร้อนรนสับสนมากค่ะ คุณพ่อคุณแม่เลยพาไปรดน้ำมนต์กับหลวงปู่ท่านหนึ่ง ท่านก็เมตตาให้รดน้ำมนต์ทุกวันพระขึ้น 15ค่ำ 3ครั้ง และท่านยังได้มอบพระของขวัญรุ่นหนึ่งของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญให้แก่ลูก ท่านได้สั่งว่า “เก็บรักษาไว้ให้ดีนะ ท่านจะคุ้มครองรักษาเรา”

 

    แล้วชีวิตของลูก ก็มาถึงจุดหักเหครั้งใหญ่ เมื่อมีคนมาชวนลูกให้ไปทำงานต่างประเทศ เธอบอกลูกว่า เป็นงานเสิร์ฟในห้องอาหาร มีสัญญาทำงาน 6เดือน ถ้าลูกไม่ชอบจะกลับเมืองไทยก็ได้ เราไปกันทั้งหมด 10คน พอบินถึงกรุงเอเธนส์ ประเทศกรีซ เธอก็เอาพาสปอร์ตและตั๋วเครื่องบินของลูกไปเก็บและบอกว่า “ตอนนี้พวกเธอจะต้องซ้อมเต้นรำ และต้องไปขอดื่มกับแขกที่มาเที่ยวในบาร์ด้วย” ลูกก็ทำหน้างงๆ

 

พี่คนหนึ่งเธอถามลูกว่า “น้องออกมาเมืองนอกกี่ครั้งแล้ว”

ลูกก็บอกว่า “เพิ่งออกมาเป็นครั้งแรกค่ะ”

เธอบอกว่า “ถูกหลอกแล้ว”

 

    ลูกจึงคิดวางแผนหนี และก็หนีได้สำเร็จ โดยลูกหนีเข้าประเทศตุรกี และต่อไปยังเกาะไซปรัส ลูกอยู่ที่เกาะไซปรัสนี้ 6เดือน ก็ได้รู้จักพี่ผู้หญิงไทยอีกคนหนึ่ง ชวนลูกให้ไปทำงานต่อที่ประเทศเยอรมัน ลูกจึงได้มีโอกาสเข้ามาทำงานในเยอรมัน แต่ก็ยังเป็นงานกลางคืน ที่ยังต้องผิดศีลข้อ 3, 4, 5 อยู่

 

    ในขณะที่ชีวิตของลูกต้องเกลือกกลั้วไปบนหนทางนี้ ลูกก็พยายามหาที่พึ่งอันประเสริฐให้กับตนเอง โดยสิ่งที่ลูกปฏิบัติทุกวัน คือ การสวดมนต์ตอนเช้า และจะต้องไหว้พระก่อนไปทำงานเสมอ ไม่ว่าลูกจะดื่มมามากขนาดไหนก็ตาม กลับมาบ้านลูกจะต้องอาบน้ำทำตัวให้สะอาด แล้วก็ไหว้พระ อธิษฐานว่า “ขอให้มีงานที่ไม่ต้องผิดศีลทั้ง 5ข้อทำด้วยเถิด” เสร็จแล้วลูกจึงจะเข้านอน

 

    ในคืนหนึ่ง ลูกก็ได้รับดื่มกับหนุ่มเยอรมันที่เข้ามาเที่ยว เขาสุภาพกับลูกมาก เราได้เรียนรู้นิสัยใจคอซึ่งกันและกัน เขาเป็นโสดยังไม่ได้แต่งงาน เขาเป็นคนดี ที่สำคัญเขาเข้าใจและให้เกียรติลูก แล้วลูกก็แน่ใจว่าเขารักลูกจริง จึงแต่งงานกันที่ประเทศเดนมาร์คในปี พ.ศ.2528 หลังจากแต่งงาน สามีของลูก ก็แบ่งเงินจากบัญชีของเขาทุกเดือนส่งให้พ่อ-แม่ของลูกไม่เคยขาด

 

    สามปีต่อมา สามีเริ่มเกิดอาการเดินขาอ่อนๆเหมือนจะล้ม เขาก็ไปหาหมอตรวจอยู่หลายครั้ง จนในที่สุดปี พ.ศ.2534 หมอบอกว่าเขาเป็นโรค MS (Multiple Sclerosis) อาการของโรค คือ กล้ามเนื้อจะค่อยๆลีบลง และเสื่อมสมรรถภาพไปเรื่อยๆ ลูกดูแลเขาได้ 2ปี เขาก็เริ่มเดินเองไม่ได้แล้ว หมอได้แนะนำให้ลูก หาโรงพยาบาลที่มีหมอดูแลอยู่อย่างใกล้ชิดตลอดเวลา จะดีกว่า ดังนั้นเงินบำนาญที่สามีได้รับ ก็ต้องนำมาเป็นค่ารักษาพยาบาล ลูกจึงต้องออกไปทำงานหาเงินเอง

 

    ในระหว่างที่สามีลูกนอนป่วยอยู่ ก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตของลูก เขาได้มาเที่ยวและดื่มในบาร์ที่ลูกทำงาน เป็นประจำ แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ยื่นข้อเสนอ ให้ลูกเลิกทำงานกลางคืน โดยเสนอเงินเดือนๆละ 56,000บาท ขอเพียงให้ลูกดูแลบ้านให้สะอาด อยู่เป็นเพื่อนเขา และคอยดูแลเขาด้วย ลูกบอกเขาว่า ลูกมีสามีแล้ว ขณะนี้นอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลประจำ เขาไม่เชื่อ ลูกก็เลยชวนเขาไปเยี่ยมสามีด้วยกัน จนเขาแน่ใจว่าลูกมีสามีจริง

 

    แต่อย่างไรก็ตาม ชายคนใหม่ไม่ยอมเลิกล้มความตั้งใจเดิม ในที่สุดลูกจึงตัดสินใจยอมรับข้อเสนอของเขา เลิกอาชีพกลางคืน แล้วย้ายเข้าไปอยู่บ้านเขา ทำงานบ้าน ดูแลเขา ทำตัวให้เขารัก โดยคิดเสมอว่า เขาเป็นนายจ้างของเรา อยู่มาวันหนึ่งเขาก็บอกว่า อยากขอแต่งงานด้วย ลูกปฏิเสธทันที เพราะลูกทิ้งสามีของลูกไม่ได้ แต่อนิจจาลูกทำงานกับเขาได้เพียง 3ปี เขาก็จากลูกไปด้วยโรคหัวใจวาย พร้อมกับทิ้งเงินก้อนหนึ่งไว้ให้ลูก

 

    ต่อมา ทางโรงพยาบาลได้แจ้งว่า สามีของลูกอาการทรุดหนักมาก ขอให้ลูกทำใจ ลูกก็ทำใจให้อยู่ในบุญ เพราะลูกได้ดู DMC เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ได้พบคุณครูไม่ใหญ่แล้ว แต่ลูกยังไม่พร้อมที่จะให้สามีจากไป จึงตัดสินใจช่วยชีวิตสามีอย่างถูกหลักวิชชาทันที ด้วยการสร้างพระธรรมกายประจำตัว จารึกชื่อสามีหนึ่งองค์ ปรากฏว่าอีก 2วันต่อมา คุณหมอบอกว่า สามีของลูกมีอาการดีขึ้น มารับกลับไปได้แล้ว

 

    หลังจากนั้น ลูกได้นำรูปองค์พระใส่กรอบ แล้วก็เอาไปแขวนไว้ในห้องของเขา ทุกครั้งที่ลูกไปเยี่ยม ลูกจะบอกให้เขาดูรูปองค์พระที่ได้จารึกชื่อเขาไว้ และบอกให้เขาดูบ่อยๆ ครั้งสุดท้ายที่ลูกไปเยี่ยม ลูกเห็นหน้าของสามีสดใสมากเจ้าค่ะ เหมือนกับเขาไม่เจ็บ แต่เขาก็บอกว่าเขาเจ็บ ก่อนจากกันครั้งสุดท้าย ลูกได้กระซิบบอกเขาอีกว่า เวลาได้สติขึ้นมาให้นึกถึงองค์พระ ให้ดูรูปพระและไม่ต้องห่วงตัวฉัน ฉันดูแลตัวเองได้

 

    ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2549 ตอนเช้าใกล้จะสว่าง ลูกได้ฝันเห็นสามีมาบอกลูกว่า เขาทนไม่ไหวแล้วนะ แล้วลูกก็สะดุ้งตื่น วันถัดมาเขาก็ได้เสียชีวิตลง รวมอายุได้ 55ปี

 

    พี่ชายของลูก ตอนเด็กๆเขาเป็นคนขยัน และรักน้องๆมาก เขาไปขายหนังสือพิมพ์หารายได้พิเศษ นำเงินมาให้คุณแม่และซื้อขนมฝากน้องๆเสมอ แต่พอโตขึ้นเขากลับมีนิสัยเปลี่ยนไป เจ้าชู้ ไม่ค่อยสนใจพ่อ-แม่ เห็นแก่ตัว ไม่คิดสงสารใคร และเขาก็แต่งงานมีครอบครัวไปแล้วค่ะ

 

    มีสิ่งที่ลูกจะลืมไม่ได้เลย คือ เมื่อตอนที่ลูกอายุ 17ปี ลูกได้เคยไปพักกับพี่ชายที่บ้านของเขา ตอนนั้นพี่สะใภ้ไปคลอดบุตร พี่ชายก็ได้เข้ามาล่วงเกินลูก ลูกพูดอ้อนวอนเท่าไร เขาก็ไม่รับฟัง ลูกไม่อยากได้ชื่อว่า เป็นผู้ที่ทำให้ครอบครัวของพี่ชายแตกแยก ลูกจึงกลับมาอยู่กับคุณพ่อ-คุณแม่อย่างเดิม และปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับตลอดมา จนถึงวันนี้ คือ วันที่ลูกนั่งเขียน Case study อยู่นี้แหละค่ะ

 

    ลูกเคยให้เขายืมเงินเพื่อประกอบธุรกิจหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยนำมาคืนลูกเลย และเขาก็ไปสร้างหนี้ไว้อีกหลายครั้ง ลูกตั้งใจว่าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก แต่พอลูกได้ดู DMC ได้มาศึกษากฎแห่งกรรม ได้ฟังคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่จึงทำใจได้ คิดว่าเราคงเคยทำกรรมกับเขาไว้ เขาก็เลยมาทำคืน ลูกจึงได้ขออโหสิกรรมกับเขาแล้วค่ะ

 

คำถาม

 

1.เพราะเหตุใด คุณพ่อซึ่งอายุอ่อนกว่าคุณแม่ถึง 11ปี ต้องมาพบรักกับคุณแม่ซึ่งเป็นแม่หม้ายลูกติด 4คน ท่านทั้งสองเคยสร้างเหตุกันมาอย่างไรคะ

 

2.ในตอนทำศึกชิงภพ ลูกได้บอกให้คุณพ่อ-คุณแม่ ภาวนา “พุทโธ” แต่ท่านทั้งสองไม่เคยทำสมาธิเลย ท่านทำได้บ้างหรือไม่คะ คตินิมิตของท่านทั้งสองเป็นอย่างไร คุณแม่สูบบุหรี่ตลอดชีวิต คุณพ่อดื่มสุราทุกวัน โดยท่านคิดว่าไม่ผิดศีลธรรม จะส่งผลให้ปรโลกที่ท่านไป เป็นอย่างไรคะ ลูกได้สร้างองค์พระอุทิศบุญไปให้ ท่านทั้งสองได้รับหรือไม่คะ

 

3.ลูกพอจะหลีกเลี่ยงวิบากกรรมทำแท้งหลายครั้งได้หรือไม่คะ ลูกได้สร้างองค์พระ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เด็กที่ถูกลูกกระทำถึงแก่ชีวิต เขาทั้งหลายจะได้รับผลบุญบ้างหรือไม่คะ

 

4.กรรมใด ทำให้สามีของลูกป่วยอยู่นานถึง 15ปี ต้องนอนแขนขาลีบอยู่บนเตียงตลอดเวลา ก่อนสามีเสียชีวิต ลูกได้บอกให้เขานึกว่า มีพระอยู่ในท้องของเขา ไม่ต้องห่วงอะไร เขาเห็นองค์พระหรือไม่คะ และเขามีคตินิมิตเป็นอย่างไร ตายแล้วไปไหนคะ

 

5.ลูกและสามีมีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไรคะ ก่อนสามีเสียชีวิตหนึ่งวัน ลูกฝันเห็นสามีมาบอกว่า ทนไม่ไหวแล้วนั้น เพราะสาเหตุใด เขาได้มาลาลูกใช่หรือไม่คะ

 

6.ในกรณีที่ลูกมาอยู่กับผู้ชายที่จ้างให้ลูกทำงานบ้านให้เขา ซึ่งตอนนั้นสามีของลูกนอนป่วยอยู่เป็นปีที่5 แต่ลูกก็ไปเยี่ยมสามีเป็นปกติ ลูกก็คิดเข้าข้างตัวเองว่า ลูกมาอยู่กับนายจ้าง เขาจ้างลูก ลูกก็ทำหน้าที่ ซึ่งก็ดีกว่าที่ลูกยังต้องทำงานกลางคืน ลูกจะผิดศีลข้อ3 หรือไม่คะ และเพราะกรรมใดลูกจึงต้องมีอาชีพกลางคืนนานถึง 14ปีคะ

 

7.ผู้ชายคนที่เป็นนายจ้าง เคยผูกพันกับลูกมาอย่างไร ตอนนี้ตายแล้ว เขาไปเกิดที่ไหนคะ ลูกอุทิศบุญให้เขาเสมอ เขาได้รับและเข้าใจเรื่องบุญบ้างหรือไม่คะ

 

8.ตัวลูกและพี่ชาย มีบุพกรรมต่อกันมาอย่างไร และทำไมลูกจึงยังอยากช่วยเหลือเขาอีก ทั้งๆที่เขาทำร้ายจิตใจลูกตลอดมา ลูกอยากจะเป็นกัลยาณมิตรให้แก่เขา ลูกควรทำอย่างไรดีคะ

 

9.การที่ลูกอาราธนาศีลห้า ก่อนนอนและลูกก็อธิษฐานว่า “ลูกขอถือศีลให้บริสุทธิ์จนกว่าจะถึงเวลาที่ลูกไปทำงานกลางคืน” พอถึงเวลาสองทุ่ม ลูกก็ไหว้พระและบอกว่า "ลูกขอลาศีลในตอนนี้" และพอตี3 ลูกก็มาอาราธนาศีลต่อ ลูกทำอย่างนี้ลูกจะได้บุญหรือไม่คะ ตอนนี้ลูกไม่ได้เสพกาม ไม่ได้รับประทานอาหารมื้อเย็น ลูกจะได้บุญเพิ่ม เพื่อไปตัดรอนวิบากกรรมที่ผิดศีลหรือไม่คะ

 

10.เพราะบุญอะไร ทำให้ลูกได้รับพระของขวัญรุ่นหนึ่ง มาไว้บูชาตั้งแต่ลูกอายุ 18ปี และตัวลูกเคยสร้างบุญกับหมู่คณะมาอย่างไร ลูกอยากสร้างบารมีให้ได้มากๆกว่านี้ ลูกจะมีบุญ ได้ทำบุญเป็นหลัก M ขึ้นไปหรือไม่คะ

กราบนมัสการขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ

ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ
 

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

• ก่อนสามีเสียชีวิต ลูกบอกให้เขานึกถึงพระในท้องนั้น เขานึกไม่ค่อยได้ เพราะเขายังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็มีใจเป็นกุศล
• ตายแล้วก็ไปเป็นอากาสเทวา
• ได้รับบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เขาแล้ว ก็ทำให้เขามีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

5.ก่อนสามีเสียชีวิตหนึ่งวัน ลูกฝันเห็นสามีมาบอกว่า “ทนไม่ไหวแล้ว” นั้น ก็เป็นกายละเอียดของเขาที่นึกถึงลูก เมื่อใจตรงกันจึงทำให้ลูกฝันเห็นเขา

6.กรณีที่ลูกมาอยู่กับผู้ชายที่จ้างให้ลูกทำงานที่บ้านของเขา ซึ่งตอนนั้นสามีของลูกนอนป่วยอยู่บนเตียงเป็นปีที่5 แต่ลูกก็ไปเยี่ยมสามีเป็นปกตินั้น ถ้าไม่มีเพศสัมพันธ์กันก็ไม่ผิด แต่ถ้ามีเพศสัมพันธ์กัน ก็ถือว่าผิดศีลข้อ3 อย่างแน่นอน ไม่ว่าลูกจะคิดเข้าข้างตัวเองอย่างไรก็ตาม

• ลูกมีกรรมกาเมฯเจ้าชู้ มาในอดีตที่เกิดเป็นผู้ชาย และชอบเที่ยวผู้หญิงด้วย มาส่งผลให้ลูกต้องมาทำงานอาชีพกลางคืนนานถึง 14ปี

   

7.ผู้ชายคนที่เป็นนายจ้างกับตัวลูกนั้น มีความผูกพันกันมาในอดีต โดยลูกได้เคยเป็นภรรยาน้อยของเขามา ชาตินี้มาเจอกันก็เลยดึงดูดเข้าหากัน

• ตายแล้วอย่างกะทันหัน ก็เลยวนเวียนอยู่ 7วันแรก แล้วก็ถูกเจ้าหน้าที่พาตัวไปยมโลกของมหานรกขุม3
• กำลังปีนต้นงิ้วอยู่ด้วยความทุกข์ทรมาน อีกทั้งมีอีกาปากเหล็กและสุนัขฟันเขี้ยวเหล็ก รวมทั้งเจ้าหน้าที่คอยบังคับให้ปีนอยู่ มีความทุกข์ทรมานมาก
• ที่ยังไม่ได้ไปมหานรกขุม3 เพราะมีบุญสงเคราะห์โลกที่ทำเอาไว้ ช่วยประคองไม่ให้ไปมหานรก
• ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วแต่ยังไม่พ้นกรรม ตอนนี้เขาก็ยังเข้าใจเรื่องบุญไม่มากนัก แต่ก็รับบุญได้

 

• ด้วยเหตุที่เคยเป็นสามี-ภรรยากัน และเป็นพี่น้องกันมาในอดีต จึงทำให้มีจิตใจอยากจะช่วยเหลือเขา ทั้งๆที่เขาทำร้ายจิตใจลูกตลอดมา
• ลูกอยากจะเป็นกัลยาณมิตรให้กับเขา ลูกต้องอดทน อดกลั้นมากๆ เพราะพี่ชายผิดศีลทุกข้อ
• โดยแนะนำให้เขา ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา บ่อยๆ

• การที่ลูกทำอย่างนี้ ลูกก็จะได้บุญปนบาป เมื่อวิบากกรรมส่งผล ก็จะทำให้ลูกเป็น “เวมานิกเปรต” คือ ช่วงสองทุ่มถึงตี3 ก็จะเป็นเปรตทนทุกข์ทรมานมาก แต่เลยเวลานั้นไป ก็จะเป็นเทพธิดาเสวยทิพยสมบัติ สลับกันไปอย่างนี้ตลอด จนกว่าจะหมดกรรม

• ตอนนี้ลูกไม่ได้เสพกาม ไม่ได้รับประทานอาหารมื้อเย็น ลูกก็ยังไม่ถือว่าได้บุญเต็มที่
• ถ้าหากลูกอยากได้บุญเต็มที่ เพื่อไปตัดรอนวิบากกรรมผิดศีลดังกล่าว ลูกก็ต้องอาราธนาถือศีลแปด แล้วตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงดวงใสๆหรือพระในตัว

• ลูกอยากสร้างบารมีให้ได้มากๆกว่านี้ ก็ให้ลูกทำบุญไปเรื่อยๆ ก็จะเป็นบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติ สักวันหนึ่งเมื่อบุญปัจจุบันส่งผลก็มีสิทธิ์เป็นไปได้ แต่ต้องใช้กำลังบุญปัจจุบันเยอะหน่อย

• ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย