บอกจริงๆไปเลย

    ลูกเป็นกัลยาณมิตรอยู่ที่ประเทศสก็อตแลนด์ ภูมิลำเนาเดิมเป็นคนอีสาน เกิดที่อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย บ้านอยู่ใกล้กับสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ลูกมีบทเรียนชีวิตราคาแพง มาเล่าถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เพื่อเผยแพร่เป็นข้อคิดอุทาหรณ์ แก่น้องๆผู้หญิงรุ่นใหม่ ดังนี้ค่ะ

 

    ครอบครัวของลูก มีฐานะยากจน คุณพ่อ ชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เลี้ยงไก่ชน ผิดศีลห้าทุกข้อ คุณแม่ ไม่ดื่มเหล้า แต่ดื่มเบียร์และติดไพ่งอมแงม เคยเอาที่ดินที่นาไปจำนองเพราะเสียไพ่ จนตัวลูกต้องหาเงินไปไถ่ถอนคืนมา ลูกเคยเอาเงินฝากธนาคารไว้ แล้วตั้งให้คุณพ่อ, คุณแม่ และน้องชาย ช่วยกันดูแลเรื่องการเบิกจ่าย แต่ปรากฏว่าทั้ง 3คน กลับร่วมกันถอนเงินออกมาแบ่งกัน เอาไปดื่มเหล้า เล่นไพ่ จนหมดเกลี้ยง

 

    ตัวลูก มีพี่น้อง 4คน คือ พี่สาวคนโต ตัวลูก น้องชาย และ น้องสาวคนสุดท้อง ซึ่งเสียชีวิตแล้วตั้งแต่อายุ 12ขวบ เพราะลงไปช่วยเพื่อนที่กำลังจะจมน้ำ จึงจมน้ำตายพร้อมกับเพื่อนหญิง

 

    ชีวิตของลูกลำบากมาตั้งแต่เด็ก เพราะต้องตื่นแต่เช้าไปทำนาช่วยพ่อ-แม่ แล้วจึงได้กินข้าว ไปโรงเรียน เสาร์-อาทิตย์ ก็ไม่ได้หยุดพักเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ พอจบ ป.6 ก็ไม่ได้เรียนต่อ ต้องออกมาเป็นกุลีงานก่อสร้าง ทั้งแบกทั้งหาม ยกปูน ขนน้ำ ได้เงินมาเท่าไหร่ก็ให้คุณแม่ ท่านก็เอาไปเล่นไพ่เกือบหมด เหลือไว้ใช้จ่ายในบ้านบ้างนิดหน่อย

 

    ตอนนั้นลูกอายุได้ 13ปี แต่ตัวสูงใหญ่ หน้าตาดี อย่างกับคนอายุ 15-16ปี จึงมีหนุ่มช่างปูนคนหนึ่งอายุ 27ปีมาจีบ...วันหนึ่งเขาก็ชวนลูกไปดูหนังกลางแปลง ไปถึงยังไม่ทันจะได้ดูหนัง เขาก็ชวนไปที่บ้านของเขา ลูกก็ไปอย่างว่าง่ายด้วยความคุ้นเคย แต่แทนที่เขาจะพาไปบ้านอย่างที่เขาพูด กลับพาไปบ้านร้างในป่าหลังหนึ่งที่เขาเคยอยู่มาก่อน ไฟก็ไม่มี มืดก็มืด

 

    เขาบอกว่ารักลูกและพยายามขืนใจ แม้จะต่อสู้ดิ้นรนอย่างสุดแรง เขาก็ไม่ยอมปล่อย ลูกจึงตกเป็นของเขา ลูกเสียใจมากร้องให้ทั้งคืนจนหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็สว่างแล้ว คุณแม่จึงมาพาตัวลูกกลับบ้าน ส่วนหนุ่มช่างปูนคนนั้นก็ให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอลูกตามประเพณี ลูกจึงได้แต่งงานมีสามีตั้งแต่อายุเพียง 13ปีเท่านั้น

 

    พออายุได้ 14ปีก็ตั้งครรภ์และคลอด ลูกสาวคนแรก แต่ สามีของลูกก็ยังเที่ยวกลางคืน เที่ยวผู้หญิง ดื่มเหล้า สูบบุหรี่อยู่ ลูกเสียใจและน้อยใจมาก จึงหนีออกจากบ้านถึง 3ครั้ง...2ครั้งแรกหนีไปอยู่กับคุณแม่ เขาก็ไปตาม โดยเอาลูกสาวไปล่อ พอเห็นหน้าลูกสาว ลูกก็ใจอ่อนกลับมากับเขา เขาก็ให้สัญญาว่า จะเป็นคนดีซื่อสัตย์ เลิกสิ่งไม่ดีต่างๆ แต่ไม่นานเขาก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก ครั้งที่3 ความอดทนของลูกถึงขีดสุดแล้ว ลูกจึงหนีไปไกลๆ ไปตั้งหลักที่อุดรธานี

 

    ตอนนั้น อายุก็แค่ 16ปี เพิ่งเข้าสู่วัยรุ่นได้ใหม่ๆ ใจก็แตกกระเจิงเสียแล้ว ลูกเริ่มลองกินเหล้า เพราะอยากรู้ว่าเหล้ามันอร่อยอย่างไร ทำไมคุณพ่อและสามีชอบกินนัก ลองเล่นไพ่ที่คุณแม่ชอบเล่น เริ่มเที่ยวกลางคืน และประชดสามีด้วยการควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ไม่ว่าแก่หรือหนุ่ม ทั้งที่โสดและไม่โสด มีเงินมาให้ พาเราเที่ยวได้เป็นโอเคหมด

 

    ลูกใช้ชีวิตช่วงใจแตกนี้ ขึ้นล่องไปๆมาๆกรุงเทพฯ-อุดรธานี จนอายุย่างเข้า 20ปี ชีวิตก็เปลี่ยนฉากอีกครั้ง เมื่อตัดสินใจไปทำงานกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีหน้าที่หาผู้หญิงไปให้นายหน้าที่กรุงเทพฯ ส่งไปต่างประเทศ ก่อนตัดสินใจลูกคิดเพียงว่า ตัวเราอยู่บ้านก็กินๆเที่ยวๆไปวันๆ ไหนๆเราก็ไม่ใช่สาวโสดแล้ว ไปทำงานกับเธอดีกว่า เผื่อจะโชคดีมีเงินมีทองบ้าง ครอบครัวจะได้ไม่ลำบากอีกต่อไป

 

    การตัดสินใจครั้งนี้ จึงเป็นการตัดสินใจเพื่อพ่อแม่และครอบครัวจริงๆ วีซ่าของลูกผ่านอย่างง่ายดาย ไม่นานนักก็ได้บินไปที่แอฟริกาใต้ แล้วเข้าพักในบ้านหลังหนึ่ง มีประมาณ 7-8ห้อง มีหญิงไทยทำงานอยู่ก่อนแล้วที่นั่น 10กว่าคน และยังมีคนชาติอื่นอีกหลายคน ทั้งคนดำ คนขาว

 

    ห้าโมงเย็นจะมีรถตู้มารับไปทำงานที่บาร์ใหญ่ๆแห่งหนึ่ง ลูกมีรายได้ดีมาก เพราะเป็นคนใหม่หน้าตาดี จึงมีเงินใช้หนี้ค่านายหน้าหมดภายในเวลาไม่นาน เหลือส่งกลับไปให้พ่อแม่ได้อีกมาก ทำงานอยู่ที่นั่นได้ประมาณ 6-7เดือน ตำรวจแอฟริกาใต้ก็บุกเข้าไปทลายบ้านหลังนั้น

 

    ทุกคนถูกจับหมด แล้วถูกนำไปขังรวมกันในห้องกรงเหล็ก ห้องเดียวสิบกว่าคน ลำบากและทรมานที่สุดเหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยค่ะ เพราะห้องนั้นกว้างเพียง 3เมตร มีห้องสุขาอยู่ตรงกลาง ทั้งกินนอนขับถ่ายอยู่ในห้องนั้น เสื้อผ้าก็ไม่ได้เปลี่ยนนานถึง 2อาทิตย์

 

    กลางคืนก็จะมีตำรวจมาคอยนับจำนวนคืนละ 2หน หนำซ้ำหากเขาชอบใจใคร ก็จะบังคับพาตัวไปขืนใจ แต่เขาก็ไม่กล้าทำกับหญิงไทย เพราะพวกเรารวมตัวกัน และขู่ตำรวจว่า หากรังแกหญิงไทยจะฟ้องหัวหน้าใหญ่ของพวกเขา พอ 2อาทิตย์ผ่านไป เขาก็ย้ายพวกเราไปขังที่ใหม่อยู่นอกเมือง ประมาณ 2เดือนก็ส่งตัวกลับเมืองไทย

 

    ทันทีที่ถึงดอนเมือง นักข่าวทั้ง วิทยุ TV หนังสือพิมพ์ มาออรอทำข่าวเต็มไปหมด จึงเป็นข่าวใหญ่ของปี พ.ศ.2530 ที่หญิงไทยไปค้าประเวณีในต่างแดน ถูกจับส่งตัวกลับเมืองไทยมากที่สุดเป็นประวัติการณ์ นักข่าวกรูกันเข้ามาสัมภาษณ์ด้วยคำถามมากมาย แต่ลูกไม่ได้ให้สัมภาษณ์หรอกนะคะพูดไม่เก่งค่ะ

 

    หลังจากฝ่าคลื่นนักข่าวและไทยมุงมาได้แล้ว ก็โทรศัพท์กลับไปที่บ้านบอกคุณพ่อคุณแม่ว่า ถูกจับส่งตัวกลับเมืองไทยแล้ว จากนั้นก็เดินทางไปพักในกรุงเทพฯ กับเพื่อนร่วมอาชีพอีกหลายคน แล้วชวนกันหานายหน้าคนใหม่เพื่อไปทำงานอาชีพเดิมที่สิงคโปร์ ในครั้งนี้มีลูกคนเดียวที่วีซ่าผ่าน ส่วนเพื่อนที่มาด้วยกันวีซ่าไม่ผ่าน

 

    อยู่ที่สิงคโปร์ได้ 3เดือนวีซ่าหมด ก็กลับมาขอใหม่ ได้ไปที่ลอนดอน วีซ่าก็ผ่านอีกอย่างง่ายดาย แต่ได้แค่ 3เดือนก็ขอใหม่ไปที่สก็อตแลนด์ ตอนนั้นตรงกับปี พ.ศ.2542 ตัวลูกอายุ 25ปี เข้าวัยเบญจเพสพอดี ฉากชีวิตของลูกก็เปลี่ยนอีกครั้ง เมื่อวีซ่าที่สก็อตแลนด์เหลืออีกเพียงอาทิตย์เดียวก็จะหมด

 

    วันหนึ่ง มีฝรั่งหนุ่มคนหนึ่งมาหาเพื่อนของเขา ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านที่ลูกแบ่งเช่า แต่เพื่อนของเขาไม่อยู่ จึงเจอเข้ากับลูกโดยบังเอิญ เขามองหน้าลูก นิ่งไปสักพัก

 

ก่อนจะถามว่า “ไม่ไปทำงานเหรอ”

ลูกบอกว่า “วันนี้หยุดงาน”

 

    และจากวันนั้นเป็นต้นมา เขาก็มักจะทำเป็นมาเยี่ยมเพื่อน ในวันที่ลูกไม่ไปทำงาน แล้วก็แวะมาพูดคุยกับลูก สองเราได้พูดคุยกัน 2 ถึง 3ครั้งเท่านั้น เขาก็บอกกับลูกว่า เขาชอบลูกตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ลูกก็บอกเขาไปตรงๆเหมือนกันว่า…

 

เขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกับพูดว่า “ก็มันรักเสียแล้วทำไงได้”

เขาบอกกับลูกอีกว่า “เธอเป็นคนซื่อตรงดีที่ไม่ปิดบังความจริง กล้าบอกตรงๆ เพราะโดยส่วนมากคนที่ทำอาชีพนี้มักจะไม่กล้าเปิดเผย”

ลูกจึงบอกว่า “หากฉันพูดไปไม่จริงก็จะทำให้คุณเสียใจ เพราะฉะนั้นเวลาฉันจะพูดออกไป ฉันจึงต้องพูดจริง คุณเองเวลาพูดก็ควรจะต้องพูดให้ตรงกับใจเช่นกันนะ”

 

    เขาบอกให้ลูกเลิกอาชีพนี้เสียเถอะ ส่วนตัวลูกเองก็เบื่ออาชีพนี้  และเหนื่อยที่จะเร่ร่อนอีกต่อไปเหมือนกัน จึงบอกกับเขาว่า “อีกไม่กี่วันวีซ่าฉันจะหมด จะต้องกลับเมืองไทยแล้ว” เขาจึงรีบเดินเรื่องจดทะเบียนสมรสกับลูก สถานทูตสกอตแลนด์ก็ต่อวีซ่าให้ลูก ทดลองอยู่กับเขาก่อนหนึ่งปี หลังจากนั้นจึงจะให้อย่างถาวรต่อไป ชีวิตครอบครัวก็มีทะเลาะกันบ้างแบบลิ้นกับฟัน เพราะลูกค่อนข้างเป็นคนใจร้อน ขี้บ่นสามี เป็นประจำ แต่ดีที่เขาใจเย็น อารมณ์ดีไม่ถือสาหาความลูก เราอยู่กินด้วยกัน จนมีลูกผู้หญิงสองคน หน้าตาน่ารักมาก แต่ซนน่าดูเลยค่ะ

 

    สามีของลูก เป็นชาวสก็อตแลนด์ ตอนเกิดนิ้วมือข้างขวาทั้งห้านิ้วติดกันเป็นแผงเดียว มาผ่าตัดแยกออกจากกัน ก็ตอนเขาอายุประมาณ 3ขวบ พอเขาโตขึ้น แขนข้างขวาและหน้าอกซีกขวา กลับยังเล็กเหมือนของเด็กไม่เติบโตเหมือนอวัยวะส่วนอื่น แต่ก็สามารถขับรถ หยิบจับ และทำงานต่างๆได้เหมือนคนปกติ

 

    หมอที่รักษาเขาบอกว่า เป็นเพราะแม่ของเขานอนตะแคงขวาทับตัวเขา ขณะที่ยังอยู่ในท้องนานเกินไป จนแขนและหน้าอกซีกขวาไม่เจริญเติบโต เขาไม่นับถือศาสนาใดๆ แต่ก็ไม่ขัดที่ลูกทำบุญ สวดมนต์ นั่งสมาธิ เขาเคยแต่งงานมาแล้วกับหญิงชาวสก็อต แต่เธอก็มาหนีไปกับชายอื่น ปล่อยให้เขาช้ำใจ มาหายช้ำได้ก็ตอนมาพบกับลูกค่ะ

 

     ปี พ.ศ.2548 ฉากชีวิตของลูก ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เมื่อได้เจอกับกัลยาณมิตร แนะนำให้ติดจานดาวธรรม พอได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อเท่านั้น รู้สึกคุ้นเคยมาก พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ดูร่าเริง ยิ้มสวย หน้าตาผ่องใส เห็นแล้วอบอุ่นใจ ยิ่งพอได้เรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ลูกกลัวมากรู้สึกขนพองสยองเกล้าไปหมด จึงหักดิบเลิกเหล้า-เบียร์ การพนัน อบายมุขทุกชนิดทันที แล้วตั้งใจจะสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างเต็มที่ เพื่อหนีกรรมที่ทำมาทั้งหมด

 

    ลูกเริ่มสวดมนต์ นั่งสมาธิ ดู DMC ทุกวัน และได้สร้างองค์พระรวมทั้งหมด 7องค์ ให้ยาย คุณแม่ ตัวลูก ลูกสาวทั้ง 2คน คุณพ่อของสามี อีกทั้งสร้างถวายจารึกชื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยเจ้าค่ะ นอกจากนี้ ยังทำบุญเสาแก้ว บุญหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และล่าสุดบุญหล่อพระ 100,000องค์ บุญถวายภัตตาหารพระ 10,000วัด และร่วมบุญอื่นๆที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกผ่านทางจานดาวธรรม

 

    คุณพ่อของสามี ก่อนตายจะป่วยออดๆแอดๆ เป็นหลายโรค เข้าๆออกๆโรงพยาบาล และมีโรคแปลกที่เป็นบ่อย คือ ถ่ายไม่ออก แต่พอถ่ายก็ถ่ายไม่หยุดไปหลายวัน ก่อนตายมือซ้ายจะสั่นแรงมากตลอดเวลา เข้ารักษาในโรงพยาบาลได้ 2วันก็เสียชีวิต

 

1.บุพกรรมใด ลูกจึงมาเกิดในครอบครัวยากจน และลำบากมาตั้งแต่เด็ก จะแก้ไขอย่างไร ชาติต่อไปจึงจะไม่ได้เกิดมาเป็นอย่างนี้อีกคะ

 

2.ทำไม ลูกจึงได้แต่งงานมีสามีตั้งแต่วัยเด็ก และต้องแยกทางกับสามี อีกทั้งไม่ได้เลี้ยงดูลูกสาวคนโตที่เกิดกับสามีคนแรกคะ

 

3.บุพกรรมใด ลูกจึงต้องมีอาชีพขายบริการข้ามชาติถึง 4ประเทศ และต้องมาถูกตำรวจจับขังในห้องกรงเหล็ก กรรมนี้ของลูกใกล้หมดหรือยังคะ เพราะไม่อยากเกิดมาทำงานนี้อีก บางคนทำอาชีพนี้แต่ไม่ถูกจับ บางคนถูกจับ เพราะเหตุใดคะ

 

4.ลูกทำงานมาแทบตาย ส่งเงินเข้าบัญชีของคุณแม่ทุกครั้ง เป็นจำนวนไม่น้อย แต่ท่านกลับเอาเงินไปเล่นไพ่จนหมด เป็นเพราะกรรมอะไรของลูกคะ และต้องแก้ไขอย่างไรคะ

 

5.ทำไม ลูกจึงไม่มีบุตรชายเลย ลูกพอมีหวังที่จะได้ลูกผู้ชายหรือไม่คะ เพราะอยากให้เขาได้บวชให้พ่อ-แม่ค่ะ

 

6.บุพกรรมใด สามีคนปัจจุบันในตอนเด็ก จึงมีนิ้วมือติดกันเป็นแผง โตขึ้นก็มีอกข้างขวา แขนข้างขวา เล็กผิดปกติ รวมทั้งมือข้างขวาเล็กยังกะมือเด็ก ส่วนข้างซ้ายปกติดีคะ

 

7.สามีไม่นับถือศาสนาใดๆ แต่ทำไมไม่ห้ามลูกทำบุญ นั่งสมาธิ สวดมนต์ เขาไม่เข้าใจเรื่องวัด เรื่องบุญเลย ซึ่งเหมือนกันกับคุณพ่อของลูก ตัวลูกจะใช้วิธีการอย่างไรจึงจะช่วยให้คุณพ่อและสามี ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ

 

8.คุณพ่อของสามี (คนปัจจุบัน) ทำไมเป็นโรคถ่ายไม่ออก แต่พอถ่ายออกก็ถ่ายไม่หยุดไปหลายวัน และก่อนตาย ทำไมมือซ้ายสั่นแรงมากตลอดเวลา ท่านตายแล้วไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไร มีอะไรฝากมาถึงครอบครัวหรือไม่คะ ท่านได้รับบุญที่ลูกสร้างองค์พระ และลานธรรม จารึกชื่อของท่าน หรือไม่คะ

 

9.น้องสาวคนสุดท้อง เป็นเพราะกรรมอะไร เธอจึงต้องมาจมน้ำตายพร้อมๆกับเพื่อน เธอตายแล้วไปไหนมีความเป็นอยู่อย่างไร ได้รับบุญที่ลูกอุทิศไปให้หรือไม่คะ

 

10.ตัวลูก สามีคนปัจจุบัน และลูกสาวทั้งสอง เกี่ยวข้องกันมาอย่างไรในอดีต ชาตินี้จึงได้มาเป็นครอบครัวเดียวกัน พวกเรามีบุญจะได้ไปดุสิตบุรีกับหมู่คณะหรือไม่คะ