Case study
วันประชุมเพลิง
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 21 มกราคม พ.ศ.2546
วันนี้ เขาเริ่มทำใจได้ ใจเริ่มคลายจากความผูกพันอาลัยอาวรณ์ ตอนนี้เขาอยู่ในสภาวะที่ตัดใจ ทำใจได้แล้ว เพราะเห็นว่าเทพธิดาในเมืองมนุษย์เข้าใจเรื่องราวของชีวิตได้ดี ได้แนะนำให้หมดห่วงหมดกังวลและให้ไปดี ให้ไปทำตามหลักวิชชา จะดูแลลูกให้เป็นคนดีที่โลกต้องการ เป็นศรีของวงศ์ตระกูล
ตอนนี้รัศมีเขาสว่าง กายเปลี่ยนเป็นทิพย์ ยืนมองดูในอากาศ เทวรถมาคอยแล้ว ยังไม่ได้ขึ้น ดูร่างที่ถูกเพลิงเผาไหม้ ใจคิดว่า ชีวิตมนุษย์มันก็แค่นี้แหละ ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร บุญเท่านั้นแหละเป็นที่พึ่งในปรโลก อยู่ในโลกมนุษย์ก็สมมุติกัน ว่าเป็นนั่น เป็นนี่ไปกันชั่วคราว
พอละโลกไปแล้วก็สื่อสารกันไม่ได้ แม้ว่าจะรักกันขนาดไหนก็สื่อสารกันไม่ได้ เพราะว่ามันอยู่กันคนละภพ ภพที่ละเอียดกว่ามองเห็นผู้ที่อยู่ในภพที่หยาบกว่าได้ แต่ภพที่หยาบกว่าจะไปมองดูผู้ที่อยู่ในภพที่ละเอียดกว่าไม่ได้ เพราะฉะนั้นจะคิดคำนึงหรือพูดอะไรก็เหมือนพูดอยู่คนเดียว
เพราะฉะนั้นใจก็สงบ เข้าใจเรื่องราวความจริงของชีวิตได้ดีขึ้น ในรูปกายของกายทิพย์ ก็มองดูว่า กายมนุษย์เหมาะสำหรับสร้างบารมีจริง ๆ พอเราออกมาแล้วเราสร้างบารมีไม่ได้ มันไม่มีสิทธิ์จริงๆ ไปเข้าใจแจ่มแจ้งตอนนั้นแหละ กำลังยืนพิจารณาไป เกิดธรรมสังเวชขึ้นมาในใจ
สรุปตรงที่ว่ายังไม่ขึ้นเทวรถ กำลังยืนปลงดู ซากที่ถูกเพลิงไหม้อยู่ เกิดธรรมสังเวช ตอนนี้แหละความอาลัยอาวรณ์ต่าง ๆ ก็หลุดหมด ใจสงบนิ่ง แสงสว่างพรึบ เกิดขึ้น พร้อมที่จะขึ้นเทวรถ