เธอกินยามากว่าแสนเม็ด

    ลูกได้เข้าวัดครั้งแรกปลายปี พ.ศ.2537 ปัจจุบันลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เป็นนักเรียนที่ติดโรงเรียน และพระเดชพระคุณหลวงพ่อจนงอมแงม กล่าวคือ โทรทัศน์ที่บ้านเปิด Stand by อยู่ช่องเดียว คือ DMC ไม่สนช่องอื่นเลยค่ะ ลูกได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรชวนคนติดจานดาวธรรม จนถึงปัจจุบันนี้ 45จานแล้วค่ะ ลูกกราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝันดังนี้ค่ะ

 

    คุณแม่ของลูก เป็นคนเรียนหนังสือเก่งมาก สอบได้ที่หนึ่งของอำเภอ แต่พอจบ ป.4 คุณตาก็ไม่ยอมให้เรียนต่อ เนื่องจากเป็นลูกคนโต คุณแม่ของลูกเสียใจและคิดมาก จนต้องเข้ารักษาตัวเป็นคนไข้จิตเวชมาตั้งแต่อายุ 14ปีค่ะ อาการที่ท่านเป็น คือ ท่านมักจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้มียศใหญ่ มีตำแหน่งเป็นถึงมหาดเล็กของพระราชินี ทางการแพทย์เรียกว่า “หลงผิด”

 

    เมื่ออายุ 20ปี คุณแม่ก็ได้แต่งงานกับ คุณพ่อ ซึ่งเป็นคนเจ้าชู้มากๆ ก็ยิ่งทำให้คุณแม่คิดมาก อาการหนักกว่าเดิม ต้องเข้าโรงพยาบาลจิตเวชถึงปีละ 2-3ครั้ง คุณแม่ต้องทานยามาตลอด ตั้งแต่อายุ 14ปี จนถึงปัจจุบันอายุ 68ปี เฉลี่ยแล้วตกวันละ 15เม็ด บางทีแถมยาฉีดเข้าไปด้วย รวมระยะเวลาที่คุณแม่ทานยาไปแล้ว 54ปี มากกว่าหนึ่งแสนเม็ดแล้วค่ะ แต่เมื่อลูกติดจานดาวธรรมให้ดูเป็นเวลาประมาณหนึ่งปี คุณแม่ก็ไม่ได้เข้าโรงพยาบาลจิตเวชอีกเลย คุณแม่ดูจานดาวธรรมทั้งวัน และท่านเป็นคนที่ชอบทำบุญมาก

 

    คุณแม่ต้องเข้ารับการผ่าตัดที่ขาถึงสองครั้ง ครั้งแรก...ลูกลืมปิดน้ำในห้องน้ำชั้นบน น้ำได้ไหลมานองที่พื้นชั้นล่าง คุณแม่ตื่นขึ้นมากลางดึก เพราะคิดว่าใกล้สว่าง จะมาหุงข้าวเพื่อตักบาตร จึงลื่นล้ม ขาหัก 2ท่อน คุณหมอได้ผ่าตัดใส่เหล็กให้ ต่อมาอีกเดือนเศษ คนที่จ้างมาดูแลคุณแม่ เผอเรอปล่อยให้ท่านตกเก้าอี้ ต้องผ่าตัดอีกเป็นครั้งที่สอง

 

    ตัวลูกเอง ตอนอายุได้ 13ปี วันหนึ่ง...คุณแม่ได้ฝันไปว่า มีชายแก่-หญิงแก่ นุ่งขาวห่มขาวยืนอยู่ปลายเตียงนอน แล้วยกปี๊บสีดำเก่าๆหนึ่งใบ มายื่นให้คุณแม่ ท่านก็เอามือล้วงเข้าไปในปี๊บ หยิบได้ห่อผ้า เป็นสีจีวรพระ เมื่อแกะห่อผ้าออกก็เห็นเป็นรูปหน้าของลูกลอยขึ้นมา...

 

คุณแม่ก็เลยอุทานว่า “อ้าวนี้ลูกสาวคนเล็กของฉันนี่”

ชายแก่-หญิงแก่ ก็บอกกับคุณแม่ว่า “ของที่เขาฝากไว้ เอาไปคืนเขาเสีย เขารู้จักพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาแล้ว”

คุณแม่จึงถามว่า “เอาไปคืนใคร”

เขาก็ตอบว่า “ไม้ไผ่กอเดียวกัน”

 

    คุณแม่จึงเข้าใจว่า น่าจะเป็นน้องชายและน้องสะใภ้ของท่าน (น้าชายและน้าสะใภ้ของลูก) เพราะทั้งสองไม่มีลูกด้วยกัน และน้าสะใภ้มักจะนำตัวลูกไปเลี้ยงดูตั้งแต่เล็กๆเป็นประจำ ตัวลูกเองก็รู้สึกผูกพันกับน้าสะใภ้มาตั้งแต่เด็ก และก็ไม่ค่อยรู้สึกผูกพันกับคุณแม่ มักจะทะเลาะกับท่านบ่อยๆเจ้าค่ะ แต่ลูกมารู้สึกรักและอยากไปอยู่กับน้าสะใภ้ ตอนก่อนที่คุณแม่จะฝัน 2เดือน แต่ลูกก็ไม่ได้ไปอยู่กับน้าสะใภ้ ยังอยู่กับคุณแม่จนถึงปัจจุบัน

 

    เมื่อลูกอายุ 25ปี มีอาการปวดขามากและมีเส้นเลือดปูดที่น่องข้างขวา ต้องถูกผ่าตัดเส้นเลือดขอด โดยหมอได้ดึงเส้นเลือดดำใหญ่ทิ้งไปหนึ่งเส้น จากนั้นมาลูกก็มีอาการปวดที่ขาข้างขวามาตลอด ปวดมาจนถึงปัจจุบัน พออายุได้ 33ปี ก็มีอาการปวดที่ต้นคอร้าวไปถึงบ่า เพราะกระดูกคอเสื่อมกดทับเส้นประสาทอีก เป็นมา 9ปีแล้วค่ะ

 

    หลังจากลูกได้เข้าวัดเมื่อปี พ.ศ.2537 แล้ว พอต้นปี พ.ศ.2538 ลูกอยากสร้างพระธรรมกายประจำตัวมาก แต่ก็ไม่มีเงิน จึงดิ้นรนนำเครื่องเพชร ซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสำคัญที่มีอยู่ไปขาย แล้วนำปัจจัยมาทำบุญสร้างองค์พระ และได้ทยอยสร้างมาเรื่อยๆ ทั้งภายนอก, บนโดม และภายใน จนถึงปี พ.ศ.2542 รวมได้ 10องค์ ด้วยใจที่ศรัทธาเต็มเปี่ยม ทั้งยังได้ชักชวนเพื่อนๆให้สร้างอีก 20กว่าองค์ จากนั้นก็มีข่าวโจมตีวัด สามีจึงห้ามไม่ให้ลูกมาวัดอีก ทำให้ลูกไม่ได้ทุ่มเทสร้างบุญอื่นๆต่อ แต่ลูกก็ยังปีติในบุญที่ได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และยังศรัทธาต่อวัดอย่างเต็มเปี่ยมเสมอมา

 

    ต่อมา เมื่อปี พ.ศ.2544 วันหนึ่ง...ลูกได้เดินทางโดยลำพังไปจังหวัดลพบุรี ระหว่างทาง รถที่ลูกขับเกิดเสียหลักพลิกคว่ำอย่างเร็ว 3ตลบ ช่วงนั้นลูกคิดว่า ตัวเองคงไม่รอด จังหวะที่วิกฤตนั้น ลูกนึกอะไรไม่ออก นอกจากตะโกนขึ้นสุดเสียงว่า “หลวงพ่อช่วยด้วย...อย่าให้ลูกเป็นอะไร” ผลก็คือ หลังคารถยุบ แต่ลูกไม่เป็นอะไร ซึ่งลูกก็คิดว่าคงเป็นเพราะบุญที่ลูกได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวมาช่วยไว้ เพราะที่ผ่านมา ลูกไม่เคยได้สร้างบุญใหญ่อย่างนี้มาก่อนเลย นอกจากเคยทำบุญกฐิน บุญผ้าป่า ตามวัดทั่วๆไป ครั้งละ 100-200บาท

 

    สามีของลูก มีปัญหาที่แก้ไม่ตกอยู่เรื่องหนึ่งค่ะ คือ ก่อนที่จะแต่งงานกับลูก เขาเคยมีภรรยามาแล้ว ภรรยาของเขามีอาการคล้ายผู้ป่วยโรคจิตประสาท ที่ไม่ได้รับการบำบัด เธอเป็นอาจารย์ มักชอบไปกู้หนี้ยืนสินคนอื่น ซึ่งเขาคิดดอกเบี้ยแพงๆ แล้วก็ไม่มีเงินไปจ่ายหนี้ ทำให้เดือดร้อนมาถึงสามีของลูก ต้องรับใช้หนี้ให้ภรรยาเก่าเรื่อยมา เพราะถ้าไม่ใช้ก็จะถูกฟ้อง และเนื่องจากพวกเขามีลูกด้วยกัน สามีของลูกเป็นห่วงลูกที่เกิดกับภรรยาเก่า เขาจึงยอมรับใช้หนี้ให้เรื่อยมา ครั้งแล้วครั้งเล่า  หนี้ก็ไม่หมดสักที เพราะเธอไปกู้มาใหม่เรื่อยๆ

 

    สามีลูกต้องตามใช้หนี้มาจนถึงปัจจุบัน เป็นเวลา 17ปี รวมจำนวนเงินแล้ว 3ล้านกว่าบาท ล่าสุดเมื่อปี พ.ศ.2548 สามีได้ใช้หนี้ให้เธอไป 8แสนบาท และปัจจุบันนี้เธอกำลังก่อหนี้ขึ้นมาใหม่ เท่าที่ทราบก็เป็นหลักแสนค่ะ ลูกเองในฐานะภรรยา ก็ต้องมามีส่วนในการใช้หนี้ด้วย ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้ก่อหนี้ดังกล่าว

 

    ลูกชายคนโตของลูก เป็นคนเรียนเก่ง เรียนได้ระดับต้นๆของจังหวัด เขาใฝ่ฝันมากที่จะเป็นทหารอากาศเหมือนพ่อของเขา เขาสามารถสอบผ่านได้อันดับที่14 ซึ่งจำนวนนักเรียนที่ต้องการนั้นมี 110คน ความจริงแล้วลูกชายของลูกจะต้องได้เรียนอย่างแน่นอน แต่เขากลับไม่ได้เรียน ส่วนเด็กที่สอบได้อันดับที่497 และ 542 กลับได้เรียน ลูกแปลกใจ แต่ก็เคยมีซินแสบอกว่า ลูกชายของลูกไม่มีดวงทางรับราชการ

 

    ลูกชายคนเล็กของลูก พอเขาอายุได้ 2ขวบ เจอรั้ววัดที่ไหน เขาก็จะยกมือไหว้ทุกวัด แล้วพูดว่า “วัด” โดยที่ลูกก็ไม่ได้บอกอะไรเขา ไปเจอศาลพระภูมิตามร้านค้า เขาก็จะยกมือไหว้ บอกว่า “วัดน้อย” เป็นเด็กเรียบร้อย จิตใจดี อารมณ์ดี ไม่ว่าร้ายใคร ไม่โกรธใคร เวลาเขาได้ยินลูกบ่นว่าสามี เขาก็จะห้ามไม่ให้ว่า ปัจจุบันเขาอายุ 13 ย่าง 14ปี เป็นคนเรียนเก่ง ชอบทำบุญ

 

    เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ.2548 ลูกได้ให้บวชสามเณรยุวธรรมทายาทที่วัดพระธรรมกาย ขณะบวชได้เกือบเดือน เขานั่งสมาธิได้เห็นองค์พระภายใน และปัจจุบันก็ยังเห็นอยู่ ลูกชายบอกว่า แม้ขณะนั่งทานข้าว ไม่ได้นั่งหลับตาทำสมาธิ ทำไมยังเห็นองค์พระอยู่เลย ลูกชายอยากบวชค่ะ ลูกเองก็อนุโมทนาบุญหากลูกชายจะบวชจริงๆ

 

    แต่เมื่อลูกปรึกษาพระอาจารย์ พระอาจารย์ก็แนะนำว่าให้จบปริญญาตรีก่อน จะได้เรียนรู้ชีวิตทางโลก เขาจะได้แยกแยะได้ และทุกช่วงปิดเทอม ลูกชายก็บอกว่ายินดีที่จะบวชเป็นสามเณร ลูกชายบอกว่าพระอาจารย์พี่เลี้ยงใจดีทุกองค์เลย ช่วงที่บวชแม้อากาศจะร้อน ฝนจะตกจนเป็นไข้หวัด ลูกชายคนเล็กก็มีความสุข ไม่เคยบ่นอยากกลับบ้านเลยค่ะ

 

1.เพราะบุพกรรมใด จึงทำให้คุณแม่เป็นคนไข้จิตเวชยาวนานถึง 54ปี และต้องมาเจอสามีเจ้าชู้ ตกอยู่ในสภาพที่ถูกสามีทิ้งคะ 

2.บุพกรรมใด คุณแม่ต้องได้รับอุบัติเหตุจนขาหัก ต้องเข้ารับการผ่าตัดถึง 2ครั้ง และการที่ลูกลืมปิดน้ำ จนเป็นเหตุให้คุณแม่ลื่นหกล้มขาหัก ลูกจะบาปมากหรือไม่คะ ลูกต้องทำบุญอะไรบ้าง เพื่อล้างบาปนี้ แม้จะไม่ได้ตั้งใจคะ 

3.อดีตชาติ ลูกกับคุณแม่เคยเกี่ยวข้องกันมาอย่างไร ทำไมลูกจึงไม่ค่อยรู้สึกผูกพันกับท่าน และจะหงุดหงิดกับท่านบ่อยมาก แต่รักน้าสะใภ้ เป็นเพราะอดีตชาติลูกได้เคยเกิดเป็นลูกของน้าชายและน้าสะใภ้ตามที่คุณแม่ฝันหรือไม่คะ 

4.สามีของลูกมีบุพกรรมใด จึงต้องมาตามใช้หนี้เป็นจำนวนมากให้กับภรรยาเก่าตลอดมา ทั้งๆที่ตัวเขาเองไม่ได้มีส่วนในหนี้สินนั้นเลย และตัวลูกมีบุพกรรมร่วมกับสามีและภรรยาเก่าของเขามาอย่างไร จึงต้องมาร่วมรับใช้หนี้กับสามีด้วยคะ

 

5.เหตุที่ลูกชายคนโต ไม่ได้เรียนทหารอากาศ เป็นเพราะบุญของเขาไม่พอ หรือเป็นเพราะไม่ใช่เส้นทางชีวิตของเขาคะ

 

6.ผู้ที่ไม่สมหวัง ในการสอบเข้าเรียนตามที่ต่างๆอย่างที่ตนเองตั้งใจไว้ นอกจากความขยันในการอ่านหนังสือแล้ว ยังมีกรรมอื่นใดที่ส่งผลให้ต้องพบกับความผิดหวัง ไม่ได้ดังปรารถนาด้วยคะ และจะประกอบเหตุอย่างใด ให้ทุกชาติสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาคะ

 

7.ลูกชายคนเล็กประกอบเหตุมาอย่างไร จึงนั่งสมาธิได้เห็นองค์พระในช่วงเวลาไม่นานนัก เขามีบุญด้านการบวชมาอย่างไร ลูกควรจะให้เขาบวชตั้งแต่ตอนนี้เลย หรือควรจะรอให้เขาเรียนจบปริญญาตรีก่อน ตามที่พระอาจารย์แนะนำคะ

 

8.คุณพ่อของสามีเป็นมหาดเล็กในรัชกาลที่8 ได้เสียชีวิตลงด้วยวัณโรค ขณะมีอายุเพียง 30กว่าๆเท่านั้น ตายแล้วไปไหนคะ ได้รับบุญที่อุทิศให้หรือไม่คะ

 

9.กรรมใด ทำให้ลูกประสบอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ 3ตลบ ที่รอดมาได้เพราะบุญที่ลูกได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวใช่หรือไม่คะ ถ้าหากลูกไม่ได้ทำบุญสร้างพระไว้ ลูกจะถึงแก่ชีวิตหรือไม่คะ

 

10.กรรมใด ทำให้ลูกปวดที่ต้นคอ รักษาไม่หาย และถูกผ่าตัดเอาเส้นเลือดดำใหญ่ทิ้ง ทำให้มีอาการปวดขามาจนถึงปัจจุบันคะ ลูกได้ทำบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาบ่อยๆ จะช่วยให้หนักเป็นเบาได้บ้างหรือไม่คะ

 

11.ในชาติอดีต ลูกประกอบเหตุมาอย่างไร ทำไมชาตินี้ลูกจึงมีคนรู้จักคุ้นเคยที่เป็นพระและแม่ชี เป็นจำนวนมากคะ

 

12.ลูกและครอบครัว เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ ทำไมลูกจึงรักและผูกพันกับวัด, พระเดชพระคุณหลวงพ่อ และหมู่คณะมาก ลูกจะมีโอกาสกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษหรือไม่คะ

1.คุณแม่เป็นคนไข้จิตเวชยาวนานถึง 54ปี ต้องมาเจอสามีเจ้าชู้, ตกอยู่ในสภาพที่ถูกสามีทอดทิ้ง เพราะในอดีตสมัยเป็นผู้ชาย ชอบดื่มเหล้าตั้งแต่วัยรุ่นจนเป็นผู้ใหญ่...จนตาย แล้วก็มีนิสัยเจ้าชู้ เมื่อได้ใครมาเป็นภรรยาแล้วก็ทอดทิ้ง