อยู่ตรงนี้ ตรงนี้เอง

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง

ลูกคือผู้โชคดีที่สุดคนหนึ่ง ที่ได้มาพบความจริงของชีวิตใต้ร่มเงาแห่งความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ในวันนี้จึงอยากยกตัวอย่างเส้นทางแห่งชีวิตของตัวลูกและครอบครัวให้เป็นประโยชน์แก่ทุกคนทั่วโลกครับ

ในอดีตครอบครัวของลูกมิได้พรั่งพร้อมเหมือนคนอื่นๆ คุณปู่ของลูกเป็นชาวจีนที่อพยพมาจากกวางตุ้ง มาตั้งรกรากที่มาเลเซีย คุณปู่เป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาที่อยู่บ้านเดียวกัน 3 คน และลูกอีก 15 คน ส่วนภรรยาลับและลูกที่เกิดจากภรรยาลับ นั้นไม่มีใครทราบจำนวนที่แท้จริงว่ามีจำนวนเท่าใดกันแน่ คุณย่าของลูกเป็นภรรยาคนที่สองของคุณปู่ เมื่อคุณพ่ออายุได้ 7 ขวบ คุณย่าของลูกก็ถูกฆ่าตายอย่างไม่ทราบสาเหตุ ส่วนคุณปู่ก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน เพราะท่านมีบ้านเล็กบ้านน้อยมากเหลือเกิน ทำให้คุณพ่อมีชีวิตในวัยเด็กที่ลำบากมาก ต้องเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวอดมื้อกินมื้อ คุณพ่อจึงต้องไปเป็นกรรมกรรับจ้างแบกหามเพื่อหาเงินแลกกับอาหาร และค่าเล่าเรียน จนกระทั่งอายุได้ 20 ปี ก็ได้รู้จักและแต่งงานกับคุณแม่ และมีลูกด้วยกัน 3 คน ลูกเป็นลูกคนกลางครับ

คุณแม่ประกอบอาชีพรับจ้างเลี้ยงเด็ก น่าแปลก ว่าเด็กที่คุณแม่รับเลี้ยง พ่อแม่จะมาจ้างให้เลี้ยงระยะยาวคือตั้งแต่เกิดจนโตประมาณ 2 ขวบ พอจะพูดได้เดินได้ ซึ่งคุณแม่ก็รักเหมือนลูกตัวเอง คุณแม่จะทุกข์ทุกครั้งเมื่อพ่อแม่เด็กมารับเด็กกลับไป เพราะความผูกพันที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจนโต มาถึงตอนนี้เมื่อต้องแยกจากไปคุณแม่ได้แต่ทำใจและได้แต่บอกว่า...ให้ช่วยดูแลตัวเองให้ดี...แล้วในวันหนึ่งเราคงได้กลับมาพบกันในช่วงสี่ปีที่ผ่านมานี้ คุณแม่จะมีอาการปวด บวม แดง ไปทั้งตัว แต่ละวันจะมีอาการรุนแรงไม่เท่ากัน บางวันก็ยกแขนขาไม่ได้ โดยที่คุณหมอก็ไม่ทราบสาเหตุของอาการป่วย

ปัจจุบันทั้งคุณพ่อและคุณแม่ได้หันจากผู้ไม่มีศาสนา มานับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน ตามการชักนำของลูก ท่านทั้งสองได้ศรัทธาในหมู่คณะวัดฝอกวงซัน ของท่านซิงหวินต้าซือ ซึ่งชาวมหายานส่วนใหญ่จะตั้งความปรารถนาให้ไปเกิด ณ แดนสุขาวดีของพระอมิตภพุทธเจ้าครับ

คุณอาของลูก มีชีวิตในวัยเยาว์ที่ลำบากเหมือนคุณพ่อ เพราะคุณย่าเสียชีวิตและคุณปู่ก็ไม่ได้มาคอยดูแล แต่เมื่อโตขึ้น คุณอาก็เริ่มมีฐานะดีขึ้น จากการถูกหวยบ่อยๆ แต่คุณอา จะใช้เวลาหลังเลิกงาน มานั่งดื่มเหล้าจนเมา แล้วก็จะกลับบ้านไปนอน ตื่นเช้ามาก็ไปทำงาน เลิกงานมาก็มาดื่มเหล้า เป็นอย่างนี้อยู่ทุกๆ วัน จนในที่สุดคุณอาก็ได้มาเสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุรถชนขณะเดินทางกลับบ้าน

หลังจากที่คุณอาเสียชีวิตแล้ว ลูกสาวคนโตของคุณอาก็ฝันว่า “คุณอาได้ลงจากสรรค์มาเยี่ยม และได้มาบอกให้หมู่ญาติถือศีลกินเจ เพื่อที่จะได้ไปอยู่สวรรค์ชั้นดุสิตด้วยกัน” ซึ่งภรรยาและลูก ๆ ของคุณอาก็เชื่อว่า คุณอาได้ไปอยู่สวรรค์ชั้นดุสิตกับพระศรีอาริยเมตตรัยจริงๆ ทั้งนี้เพราะครอบครัวของคุณอาได้นับถือลัทธิอีก้วนต้าว ซึ่งลัทธินี้มีความเชื่อว่า พระศรีอริยเมตตรัยเป็นพระผู้เป็นเจ้าที่สูงสุด และจะส่งให้ศาสดาองค์ต่างๆของทุกศาสนา ลงมาในโลกเพื่อโปรดสอนสรรพสัตว์ ไม่ว่าจะเป็น พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน พระเยซู หรือพระนบีมูฮัมมัด รวมถึงผู้ก่อตั้งลัทธิ นิกาย และนักปรัชญาต่างๆ เช่นขงจื๊อ เล่าจื๊อ ซึ่งในที่สุดแล้วทุกๆ คนไม่ว่าจะนับถือศาสนาอะไร ก็จะได้กลับไปอยู่กับพระศรีอาริยเมตตรัยยังสวรรค์ชั้นดุสิตด้วยกันทั้งสิ้น และถือว่าเป็นที่สิ้นสุดจากการเวียนว่ายตายเกิด

ตัวลูกเองแม้จะเกิดในครอบครัวที่ไม่ได้นับถือพระพุทธศาสนา แต่ในใจลึก ๆ ตั้งแต่จำความได้ ลูกก็มีความรู้สึกอยากที่จะรู้จักกับพระพุทธศาสนา และการนั่งสมาธิมาก ทว่าในประเทศมุสลิมเช่น มาเลเซีย การจะหาหนังสือทางพุทธศาสนามาอ่าน เป็นเรื่องยากนัก

จนกระทั่งลูกได้เรียนอยู่ในระดับมหาวิทยาลัย ก็ได้มีโอกาสรู้จักวัดสาขาของมูลนิธิฉือจี้ มูลนิธินี้ก่อตั้งขึ้นโดยท่านภิกษุณีเจิ้งเอี๋ยน ชาวไต้หวัน ปัจจุบันมีสมาชิกกว่า 5 ล้านคน กระจายใน 38 สาขาทั่วโลก มีมโนปณิธานที่จะช่วยเหลือทุกข์ของมนุษย์ให้หมดไปจากโลก โดยเข้าไปช่วยเหลือในเหตุการณ์ร้ายแรงที่เกิดขึ้นทั่วทุกมุมโลก เช่น แผ่นดินไหว คลื่นยักษ์ หรือสงคราม ทั้งยังสนับสนุนงานของประเทศต่าง ๆ ในด้านการศึกษา การแพทย์ ฯลฯ ลูกประทับใจในมโนปนิธานนี้ จึงได้รวบรวมเพื่อนนักศึกษามาเชื่อมสายบุญกัน ด้วยการก่อตั้งชมรมพุทธศาสตร์ แห่งองค์กรฉือจี้ขึ้นมาในมหาวิทยาลัย วันหนึ่งขณะที่ลูกกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 ลูกก็ได้อ่านเจอข่าวงานสลายร่างคุณยายอาจารย์ จากวารสารเล่มหนึ่งในมาเลเซีย เมื่ออ่านแล้ว ลูกสะดุดใจตรงคำว่า “หนึ่งไม่มีสอง” และ “วิชชาธรรมกาย” และแปลกใจมาก เมื่อทราบว่าจะมีพระสงฆ์จากทุกวัดทั่วประเทศมาร่วมงานด้วย ลูกจึงคิดไว้ว่า สักวันหนึ่ง จะต้องทราบประวัติของคุณยาย และรู้เรื่องราวเกี่ยวกับวิชชาธรรมกายให้ได้
เมื่อลูกเรียนจบระดับอนุปริญญาจากมาเลเซีย ลูกจึงตัดสินใจไปเรียนต่อที่ไต้หวัน เพื่อจะได้มีโอกาสไปกราบท่านเจิ้งเอี๋ยนผู้ก่อตั้งมูลนิธิสือจี้ สุดท้ายความปรารถนาของลูกก็สมหวัง ปัจจุบันลูกได้มาเป็นประธานชมรมพุทธแห่งองค์กรฉือจี้ระดับภาคใต้ เป็นกำลังสำคัญขององค์กรในการเผยแผ่พุทธศาสนาในหมู่เยาวชน และออกช่วยเหลือสังคมในไต้หวัน

ถึงแม้ว่าลูกจะมีความสุขกับการได้ออกช่วยเหลือสังคมเพียงใด แต่ลึก ๆ ลูกกลับรู้สึกว่า ใจของลูกยังว่างอยู่ ยังต้องตามหาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อมาเติมเต็มใจของลูก และคิดว่าการนั่งสมาธิเป็นคำตอบสุดท้าย จึงออกแสวงหาและฝึกปฏิบัติธรรมแบบต่าง ๆ แต่จนแล้วจนรอดลูกก็ยังไม่พอใจในวิธีการเหล่านั้นเลย

อยู่มาวันหนึ่ง...ขณะที่ลูกได้เรียนวิชาจริยธรรมและวรรณกรรมจีน อาจารย์ก็ได้พูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้ครูได้เรียนสมาธิกับพระอาจารย์รูปหนึ่ง ซึ่งเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากเมืองไทย” แล้วท่านก็สอนต่อไป โดยไม่กล่าวถึงเรื่องนี้อีก แต่ในใจของลูกตอนนั้นเกิดความรู้สึกดีใจมาก เหมือนกำลังจะได้พบสิ่งที่ตามหาอยู่ทั้งชีวิต เมื่อหมดคาบเรียน ลูกจึงรีบไปสืบหาพระอาจารย์จนพบ ลูกดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อพระอาจารย์อนุญาตให้เรียนสมาธิกับท่านได้

หลังจากนั้น ลูกก็ได้เรียนสมาธิกับท่านเรื่อยมา และได้มาเป็นนักเรียนของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาผ่านอินเตอร์เนต ลูกประทับใจในตัวของคุณครูไม่ใหญ่มากเลยครับ คุณครูไม่ใหญ่มีวิธีการแปลกใหม่ในการนำเสนอเรื่องราวกฎแห่งกรรม มาสอนพวกเรา ทั้งเพลง ภาพ และพูด ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน และจำเรื่องราวต่างๆ ได้ง่ายขึ้น ทั้ง ๆที่ลูกฟังภาษาไทยยังไม่ได้ แต่กลับมีความรู้สึกว่า ลีลาและน้ำเสียงของคุณครูไม่ใหญ่ ดึงดูดลูกให้มาเข้าโรงเรียนอนุบาลทุกวัน ลูกรู้สึกว่านี่แหล่ะคือ..สิ่งที่ช่าย..ที่ใช่..ที่ลูกแสวงหา

จนกระทั่งเมื่อลูกปิดเทอม พระอาจารย์ก็ได้ชวนลูกมาเป็นอาสาสมัครที่ศูนย์ ฯ ไทเป พระอาจารย์และพี่ ๆ ก็จะเล่าและเปิดโอกาสให้ลูกได้ซักถามเรื่องราวประวัติของมหาปูชนียาจารย์ การสร้างบารมีและมโนปนิธานของหมู่คณะวัดพระธรรมกาย ทุกครั้งที่ฟัง ลูกจะรู้สึกปีติมาก บ่อยครั้งที่เราคุยกันเพลิน จนมารู้ตัวอีกทีก็เป็นรุ่งเช้าของอีกวันหนึ่งแล้ว

และยิ่งได้ลงมือปฏิบัติธรรม ลูกก็พบกับแสงสว่างและความสุขภายในด้วยตัวของลูกเอง ลูกรู้สึกซาบซึ้งในอานุภาพความยิ่งใหญ่ของวิชชาธรรมกาย และเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่า วิธีการเดียวที่จะช่วยเหลือทุกข์ของมนุษย์ได้ คือวิชชาธรรมกายเท่านั้น ลูกจึงได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ขอให้ลูกได้สร้างบารมีตามติดมหาปูชนียาจารย์ทั้งสามท่านไปทุกภพทุกชาติ” เพราะลูกรู้สึกว่าได้มาเจอกับสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ลูกจะปล่อยมือไปได้อย่างไร และลูกตั้งใจที่จะนำสิ่งที่ดีที่สุดที่ลูกเจอนี้ไปบอกต่อให้กับพี่น้องชาวโลกผู้ยังรอคอยอยู่ ลูกเชื่อว่าลูกมีบุญและมีความสามารถทางด้านการชักชวนหมู่คณะ ลูกตั้งใจว่า กลับไปมหาวิทยาลัยครั้งนี้จะไปเปิดชมรมพุทธแบบวัดพระธรรมกาย ส่วนชมรมพุทธแห่งองค์กรฉือจี้ซึ่งลูกเป็นประธานอยู่ ก็ได้มอบตำแหน่งและเก้าอี้ให้แก่รองประธานชมรมแล้วครับ เพราะลูกตั้งใจจะมาช่วยงานที่ศูนย์ ฯไทเปทุกสุดสัปดาห์ แม้จะต้องนั่งรถจากมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ภาคใต้ มายังเมืองไทเปที่อยู่ภาคเหนือของประเทศก็ตาม

เพราะความประทับใจในมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ของหมู่คณะวัดพระธรรมกายบวกกับความสงสัยในใจ ลูกจึงอดใจไม่ไหวที่จะ เขียน case study มากราบขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ได้ตอบปัญหาต่าง ๆ ในใจของลูกดังต่อไปนี้ครับ

คำถาม

1. บุพกรรมใดคุณพ่อจึงประสบกับความยากลำบากตั้งแต่เล็กๆ ,ภายหลังท่านเริ่มคบคนพาล และเล่นการพนัน ทำอย่างไรคุณพ่อจึงจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทั้งปวงได้ครับ

2. อาชีพรับเลี้ยงเด็กของคุณแม่จะได้บุญหรือไม่, เด็กเหล่านั้นมีบุญร่วมกันกับคุณแม่ใช่หรือเปล่าครับ และอาการป่วยของคุณแม่ ที่มีอาการปวด บวม แดง ไปทั้งตัว เกิดจากวิบากกรรมอะไร จะมีโอกาสจะหายหรือไม่และแก้ไขอย่างไรครับ

3. คุณพ่อ คุณแม่ พี่ชาย น้องชายของลูกได้สร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่ อย่างไรครับ

4. คุณอาได้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิตกับพระศรีอาริยเมตตรัย ดังความฝันของลูกสาวคุณอาจริงหรือไม่ครับ ถ้าไม่จริงคุณอามีปรโลกเป็นอย่างไร ต้องทำบุญอย่างไรจึงจะช่วยคุณอาได้

5. ผู้นับถือลัทธิอีก้วนต้าว กับชาวพุทธที่มีความปรารถนา ตั้งจิตอธิษฐานเพื่อไปอยู่กับพระศรีอาริยเมตตรัย เหมือนกันหรือต่างกันอย่างไร , ถ้าเขามีบุญมากพอ ความปรารถนาที่จะไปอยู่กับพระองค์จะสำเร็จหรือไม่ อย่างไรครับ

6. แดนสุขาวดีตามความเชื่อของชาวมหายานมีจริงหรือไม่ ถ้ามีจริง อยู่ที่ใด , ชาวพุทธผู้ตั้งความปรารถนาจะไปยังแดนสุขาวดีเหล่านั้นเมื่อละโลกแล้วจะไปได้จริงหรือไม่ ถ้าไม่มีจริงท่านเหล่านั้น จะไปอยู่กันที่ใด

7. ท่านภิกษุณีเจิ้งเอี๋ยน และหมู่คณะเป็นใคร , ท่านเหล่านั้น เป็นพระโพธิสัตว์ ที่ได้นำหมู่คณะของท่านมาสร้างบารมีหรือไม่ ครับ และในปัจจุบันนี้ มีพระโพธิสัตว์หมู่คณะอื่น ๆ ลงมาสร้างบารมีบ้างหรือไม่ครับ

8. ทำไมเพียงแค่ครั้งแรกที่ลูกได้เห็นรูปถ่ายท่านภิกษุณีเจิ้งเอี๋ยน ลูกจึงเกิดความประทับใจ และตั้งใจที่จะช่วยงานหมู่คณะของท่านอย่างสุดชีวิต, ลูกได้ร่วมสร้างบุญกุศลมาร่วมกับท่านหรือไม่อย่างไร แต่เหตุใดที่ลูกจึงไม่มีความคิดที่จะอธิษฐานจิตสร้างบารมีไปกับหมู่คณะของฉือจี้ครับ

9. ลูกเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่ ถ้าเคย ลูกได้ทำหน้าที่ใดในกองทัพธรรม, ทำไมลูกต้องเกิดเป็นชาวต่างชาติ และได้เจอหมู่คณะหลังจากเจอหมู่คณะของฉือจี้ครับ

10. ลูกมีความสัมพันธ์ในอดีตชาติมาอย่างไรกับพระอาจารย์และพี่ผู้ประสานงานที่คอยนำธรรมะและแก้ไขปัญหาข้อข้องใจต่าง ๆ ให้ลูก ท่านทั้งสอง ในอดีตชาติมีหน้าที่ใดในกองทัพธรรม มีผลการปฏิบัติธรรมเช่นไร จะได้ลงมาสร้างบารมีในรอบสองหรือไม่ อย่างไรครับ

11. ความปรารถนาของลูกที่จะช่วยคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะ เผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลกจะสำเร็จหรือไม่ และลูกควรปรับปรุงแก้ไขข้อผิดพลาดในส่วนไหน เพื่อที่จะให้ได้สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างตลอดรอดฝั่งครับ
12. ลูกและเจ้าหน้าที่ที่รับบุญอยู่ที่ศูนย์สาขาต่าง ๆ ทั่วโลก จะได้รับผลบุญ เหมือนกันกับเจ้าหน้าที่ที่วัดหรือไม่ อย่างไร และผู้รับบุญอยู่ที่ศูนย์สาขา จะได้บุญพิเศษเฉพาะศูนย์สาขาหรือไม่ อย่างไรครับ

กราบขอบพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างสูงครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณพ่อประสพความลำบากตั้งแต่ยังเล็ก เพราะ.....ในอดีตพ่อทำทานมาน้อย อีกทั้งได้คบคนพาล จึงมี “เชื้อ” พาลติดมาในชาตินี้ ที่ต่อมาทำให้ท่านเริ่มคบคนพาลและเล่นการพนันจ่ะ !

ในตอนนี้ลูกทำได้แค่ให้ระลึกนึกถึงบุญที่ทำผ่านมาทุกบุญแล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปตัดรอนวิบากกรรมคบคนพาลให้เบาบางลง จนใจท่านเปิด , ต่อจากนั้นก็ค่อย ๆ ชักชวนให้ท่านมาอยู่ในหมู่ของกัลยาณมิตรในสิ่งแวดล้อมที่ดี , แล้วก็แนะนำให้ท่านทำสมาธิเช่นเดียวกับตัวลูก เมื่อใจท่านเข้าถึงสมาธิท่านก็จะเข้าใจชีวิตได้ดีขึ้น และมีกำลังใจหักดิบเลิกสิ่งเหล่านั้นจ่ะ !

2. อาชีพ “รับเลี้ยงเด็ก” ของคุณแม่ ถ้าเลี้ยงเพียงแต่เป็นอาชีพก็ไม่ได้เป็นบุญ , แต่ถ้าเลี้ยงด้วยจิตที่ประกอบไปด้วยความเมตตา , รักเด็ก , ดูแลเด็กอย่างดีเหมือนลูกตัวเอง ก็จะทำให้ได้บุญ , ด้วยบุญนี้ก็จะส่งผลให้ภพชาติต่อไปก็จะมีคนเลี้ยงดูด้วยจิตเมตตาเหมือนกัน เด็กที่ท่านรับเลี้ยงดูนั้น ก็เป็นประโยชน์เกื้อกูลกันเป็นหลักในปัจจุบัน , มีบางคนที่เคยเกื้อกูลกันมาในอดีตบ้างจ่ะ !

อาการป่วยของคุณแม่ ที่ปวด , บวม , แดงไปทั้งตัว เพราะ.....ในอดีตท่านได้นำ “สัตว์เป็น ๆ” มาปิ้ง , ต้ม , ย่าง เป็นอาหารเป็นประจำ รวมกับ “วจีกรรม” ที่ชอบพูดให้คนเจ็บแสบมารวมส่งผลจ่ะ !

จะแก้ไข ก็ต้องให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน , พูดแต่ปิยะวาจา , และหมั่นสวดมนต์ , นั่งสมาธิ , รักษาศีลเจริญภาวนาให้มาก ๆ หนักก็จะเป็นเบา , เบาก็จะหายจ่ะ !

3. คุณพ่อ , คุณแม่ , พี่ชายและน้องชาย ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาบ้าง ไม่สม่ำเสมอ จึงทำให้หลุดออกจากหมู่คณะไป , บางชาติก็เจอกัน , บางชาติก็ไม่เจอ , เมื่อเจอกันก็จะทำหน้าที่ “กองเสบียง” จ่ะ !

4. “คุณอา” ตายแล้ว

ก็ไปอยู่ “มหานรกขุม 5” ด้วยกรรมสุราที่ดื่มเป็นอาจิณ กำลังโดนนายนิรยาบาล “กรอกน้ำกรดสีดำร้อนแรง” อยู่ ด้วยความทุกข์ทรมานมาก , จะต้องอยู่ในมหานรกนี้อีกยาวนาน , ไม่อาจรับบุญได้ แต่ก็ให้ทำบุญอุทิศไปให้เรื่อย ๆ บุญก็จะได้ไปคอยอยู่ที่ “ยมโลก” เมื่อท่านพ้นจากมหานรกมาอยู่ยมโลกแล้ว ก็จะได้รับจ่ะ !

ดังนั้นท่านจึงไม่ได้ไปสวรรค์ดังที่เข้าใจ และที่ฝันถึงท่านก็เป็นด้วย “จิตนิวรณ์” ที่มีความระลึกนึกถึงท่านจ่ะ !

จะไปช่วยท่านได้ ก็ต้องเข้าถึงธรรมกายแบบคุณยายอาจารย์จ่ะ !

5. ผู้นับถือลัทธิ “อีกวนต้าว” กับชาวพุทธที่มีความปรารถนาตั้งจิตอธิษฐานเพื่อไปอยู่กับพระศรีอารยเมตไตรยนั้น ต้องทำความเข้าใจว่า

พระศรีอารยเมตไตรยในความหมายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันที่ดับขันธ์ปรินิพพานไปแล้วนั้น หมายถึง พระบรมโพธิสัตว์ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ต่อไปในพุทธันดรข้างหน้า , และขณะนี้ท่านก็อยู่ที่สวรรค์ชั้น “ดุสิต” เขต “นิยตโพธิสัตว์” จ่ะ !

ท่านไม่ใช่เป็นพระผู้เป็นเจ้าสูงสุดที่จะส่งศาสดาใด ๆ มาโปรดมนุษย์ในโลกตามความเชื่อของ “เทวนิยม” , และสวรรค์ชั้นดุสิตก็ไม่ใช่ที่สุดของการเวียนว่ายตายเกิดจ่ะ !

แต่ผู้ที่ตั้งความปรารถนาจะไปอยู่กับท่านบนชั้นดุสิตหรือไปเกิดในยุคท่านในพุทธันดรหน้านั้น จะต้องสร้างบารมีอย่างกลั่นกล้า , ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา เป็นต้น และต้องมีความเห็นให้ถูกต้อง แล้วก็ต้องอธิษฐานจิตให้มั่นนั่นแหละ จึงจะไปเจอท่านได้จ่ะ !

6. “แดนสุขาวดี” ตามความเชื่อของชาวมหายานนั้น ก็เป็นความเชื่อที่ยังไม่สมบูรณ์ แม้จะปรารภเหตุนี้เพื่อทำความดีก็ตาม , เพราะตามคำสอนดั้งเดิมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่เคยมี เพิ่งจะมีมาในยุคหลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันธ์ปรินิพพานแล้ว , ถ้าจะให้หายสงสัยก็จะต้องลงมือทำสมาธิให้ใจหยุดนิ่งจนเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน แล้วก็จะเรียนรู้ได้ด้วยตัวของตัวเองว่ามีจริงหรือไม่จริงจ่ะ !

7. ท่านภิกษุณีเจิ้งเอี๋ยนและหมู่คณะ ก็เป็นนักสร้างบารมีคณะหนึ่งที่มีอัธยาศัยเป็น “ผู้ให้” เป็นผู้ที่มีจิตใจงดงามอยากจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์จ่ะ !

ส่วนความหมายของคำว่า “พระโพธิสัตว์” ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ ก็คือ ผู้ที่ตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตภายภาคเบื้องหน้า และเมื่อตั้งความปรารถนาแล้วก็จะบำเพ็ญบารมี 30 ทัศน์ ด้วยทรัพย์ , อวัยวะ , ชีวิต และก็จะต้องผ่านการพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อน ๆ อีกหลายพระองค์ แล้วผู้ที่จะรับพุทธพยากรณ์จะต้องเป็น “นิยตโพธิสัตว์” และเป็นผู้ชายจ่ะ !

8. เพียงครั้งแรกที่ลูกเห็นรูปถ่ายภิกษุณีเจิ้งเอี๋ยน แล้วประทับใจจนเกิดความรู้สึกอยากจะช่วยหมู่คณะท่านจนสุดชีวิต , เพราะลูกมีอัธยาศัยเป็นนักสร้างบารมีติดข้ามชาติมา เมื่อมาเจอผู้ที่ทุ่มเทชีวิตจิตใจเสียสละความสุขส่วนตนเพื่อประโยชน์ของมวลมนุษยชาติ ก็ถูกใจ จึงเกิดความคิดที่จะอุทิศตนจ่ะ ! แต่เนื่องจากในอดีตไม่ค่อยได้สร้างบุญกับท่านมา จึงไม่ได้คิดที่จะติดตามหมู่คณะท่านไป , ดังนั้นจึงเป็นเพียงความคิดที่ดีในปัจจุบันที่เห็นคนดีตั้งใจทำความดีเพื่อมวลมนุษยชาติจ่ะ !

เป็นเพราะอัธยาศัยตรงกัน และเป็นที่พักกลางทางก่อนเจอหมู่คณะจ่ะ !

9. ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น “กุลบุตร” ในตระกูลร่ำรวยชั้นสูง ได้มาฟังธรรม จึงเกิดความเบื่อหน่ายในการครองเรือน , และได้ออกบวชกับหมู่คณะ, เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่ “เผยแผ่” จนตลอดชีวิต , มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี เข้าถึงพระธรรมกาย แล้วก็ประคองตัวกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้ , แต่ว่าในช่วงแรกของการบวช เนื่องจากมาจากตระกูลสูง จึงมีทิฐิมานะมาก , จึงทำให้บางครั้งเมื่อได้รับการตักเตือนจากพระอาจารย์และเพื่อนสหธรรมิก จึงมักไม่ค่อยเชื่อฟัง แต่ภายหลังก็กลับตัวได้ ด้วยกรรมนี้จึงทำให้พลัดไปเกิดในครอบครัวที่ลำบาก ไม่ได้เกิดในตระกูลสูงร่ำรวยเหมือนเก่าจ่ะ ! ดังนั้นชาตินี้ก็ให้แก้ไขด้วยการอ่อนน้อมถ่อมตัว ว่าง่าย อย่าได้มีทิฐิมานะเหมือนชาติที่ผ่านมาในช่วงแรกของการบวชดังกล่าวจ่ะ ! ส่วนการเป็นคนต่างชาติ เพราะตั้งความปรารถนาเอาไว้ว่า ขอให้ได้นำธรรมะไปเผยแผ่ทั่วโลกจ่ะ !

10. ลูกกับพระอาจารย์และพี่ผู้ประสานงานที่คอยนำธรรมะและแก้ไขปัญหาข้อขัดข้องใจต่าง ๆ ให้ลูกนั้น ท่านทั้งสองได้เป็นพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงที่คอยเป็นกัลยาณมิตรให้ลูก เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาจ่ะ !

ท่านทั้งสองมีหน้าที่ “เผยแผ่” และบวชจนตลอดชีวิต ได้เข้าถึงพระธรรมกายด้วยกันทั้งคู่ ประคองตัวกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้ และได้ลงมาสร้างบารมีรอบ 2 ทั้งสองท่านจ่ะ !

11. ความปรารถนาของลูก ที่จะช่วยงานเผยแผ่ธรรมะไปทั่วโลก ก็จะสมปรารถนา แต่จะต้องเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตัว , ว่าง่ายและให้ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท หมั่นสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา เป็นต้นให้มาก ๆ แล้วตั้งใจมั่นที่จะทำหน้าที่นี้ให้สมบูรณ์จ่ะ !

12. ลูกและเจ้าหน้าที่ที่รับบุญอยู่ที่ศูนย์สาขาต่าง ๆ ทั่วโลกหรือจะเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ที่วัดก็ตาม ถ้าหากตั้งใจสร้างบุญอย่างเต็มที่ ก็จะได้รับผลบุญเหมือนกัน แต่ถ้าหากไม่ตั้งใจสร้างบุญให้เต็มที่ อยู่ที่ไหนก็ไม่ได้บุญเต็มที่จ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !