ตัวอย่างของเยาวชนรุ่นใหม่

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรทักษิณา พูลสวัสดิ์ (ประเทศไทย)

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักอย่างสูง

หลับหลอกๆจะเห็นของจริง ถ้าหลับจริงๆก็จะเห็นของหลอก วาทะธรรมที่ครูคุณไม่ใหญ่เคยว่าไว้ บัดนี้หนูได้เห็นของจริง ด้วยประสบการณ์จริงของตัวเองแล้วค่ะ

หนูชื่อ ทักษิณา พูลสวัสดิ์ หรือนุ้ยค่ะ อายุ 24ปี ปัจจุบันศึกษาในระดับปริญญาตรี คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หนูได้ฝึกนั่งสมาธิตามที่คุณครูที่โรงเรียนสอน มาตั้งแต่เด็ก หนูชอบเรียนวิชาพระพุทธศาสนามาก ชอบฝึกอ่านไปล่วงหน้าก่อนที่ครูจะสอน กลับจากโรงเรียนก็หยิบแบบเรียนวิชาพระพุทธศาสนาขึ้นมาอ่านทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก ชอบอ่านพุทธประวัติ และหลักคำสอนต่างๆ รู้สึกชอบคำว่า นิพพาน และไม่ชอบคำว่า วัฏสงสาร เบื่อการเวียนว่ายตายเกิด อยากจะออกบวช ทั้งๆที่ตอนนั้นอายุแค่ 10กว่าขวบเองค่ะ

พอเข้ามหาวิทยาลัย ก็เริ่มแสวงหาว่า เราเกิดมาทำไม แล้วเรามีหน้าที่อะไร พยายามหาอ่านจากหนังสือ แต่ก็รู้สึกว่าไม่ใช่ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะแค่ประสบความสำเร็จแบบที่ในหนังสือเขียนเอาไว้ หนูรู้แค่ว่าอยากจะทำตัวให้เป็นคนรุ่นใหม่ ใส่ใจสังคมให้ได้มากที่สุด หนูจึงไปร่วมกิจกรรมอาสาพัฒนาต่างๆ เช่น ช่วยเหลือเด็กอ่อนตามสถานสงเคราะห์ สร้างโรงเรียนให้น้องในชนบท เลี้ยงอาหารผู้สูงอายุที่บ้านพักคนชรา เป็นอาสาสมัครช่วยเหลือและฟื้นฟูผู้ประสบภัยจากสึนามิ กับองค์กรอิสระ (NGO) เป็นต้น ทำตัวประหนึ่งเป็นผู้ที่หยิบยื่นดอกไม้ที่สวยงามให้กับสังคม

จนกระทั่ง หนูมีโอกาสได้พบรุ่นพี่ที่เป็นประธานกลุ่มกิจกรรมสมาธิเพื่อคุณภาพชีวิต กำลังติดป้ายโครงการปฏิบัติธรรม 7วัน “เพชรใหม่” ที่สวนเพชรแก้ว ช่วงปิดภาคเรียนปี พ.ศ.2548 จัดโดย ชมรม R&DTC หนูดีใจมากรีบสมัครทันที เพราะปิดเทอมใหญ่ หัวใจจะได้ไม่ว้าวุ่น นั่นคือจุดเริ่มต้นให้ได้รู้จักวัดพระธรรมกาย และเป็นครั้งแรกที่หนูได้ยินคำว่า ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด

เมื่อหนูได้รับความสุขภายในจากการปฏิบัติธรรม หลังจากจบโครงการแล้ว หนูก็กลับไปนั่งสมาธิต่อทุกวัน จนกลายเป็นนิสัย ถ้าวันไหนไม่ได้นั่ง จะรู้สึกแปลกๆ ผลจากการนั่งสมาธิทุกวันทำให้หนูรู้สึกว่า ตัวเราเบาๆ เย็นๆ มีความสุข รู้สึกสงบผ่อนคลายในทุกๆอิริยาบถ การเรียนก็ดีขึ้น ความคิด คำพูด การกระทำก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น จนคนที่บ้านแปลกใจ ที่อยู่ๆ ทำไมลูกสาวก็ขยันตักบาตร สวดมนต์ นั่งสมาธิ รักษาศีลห้า ศีลแปด

ต่อมา หนูได้ไปปฏิบัติธรรมต่อในโครงการปฏิบัติธรรมอาสาสมัคร M4U รุ่นที่6 ที่ภูเรือ ถือเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญของชีวิต หนูเริ่มจากการนั่งในท่าที่สบาย ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุกส่วน ค่อยๆสำรวจตรวจดูทีละส่วนอย่างช้าๆไม่รีบร้อน หลังจากผ่อนคลายร่างกายดีแล้ว จะรู้สึกตัวโล่ง โปร่ง เบา สบาย และขยายออก สัมผัสได้ถึงกระแสเย็นๆในตัว จากนั้นก็ค่อยๆหลับตาลงเบาๆค่อนลูก พอให้มีแสงลอดผ่านได้ โดยลูกนัยน์ตายังอยู่ในองศาเดิม เหมือนมองตรงไปข้างหน้า พอหลับตาลง องค์พระที่เป็นนิมิต ที่พระอาจารย์ให้ไว้ตรึก ก็จะขึ้นมาทันทีที่กลางกาย เป็นองค์พระแก้วใส ขนาดเล็กกว่าฝ่ามือ

ตื่นนอน หนูก็ทำการบ้านของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ รวมใจเป็นหนึ่งกับองค์พระหนึ่งนาที แล้วมององค์พระบ่อยๆ ถือองค์พระไว้จนติดมือ เหมือนมือขวาทากาวแปะองค์พระไว้ ทำให้ตรึกได้ง่ายมาก โดยเฉพาะเมื่อส่ององค์พระด้วยไฟฉายจากฐานด้านล่าง ท่านก็จะสว่างชัดติดที่ศูนย์กลางกายไปทั้งวัน ลืมตาก็เห็นชัดโดยไม่ต้องนึก รู้สึกว่าท่านอยู่กับเราตลอดเวลา จนรักท่านมาก เหมือนขาดจากกันไม่ได้ ทั้งพระในตัวและนอกตัว เหมือนมีพระเป็นเพื่อนใหม่ใสกิ๊กสนิทแนบชิด แต่ไม่เสียคนค่ะ

ผลจากการนึกถึงท่านตลอดเวลา และเห็นท่านเกือบตลอดเวลา ทำให้เวลานั่งสมาธิ หนูแทบจะไม่ต้องปรับใจเลย คือ พอหลับตาใจก็ไหลลื่นลงสู่ภายในอย่างนิ่มนวล ละมุนละไม แล้วองค์พระก็จะมาปรากฏทันทีที่กลางกาย ลักษณะโปร่งใส เบาเหมือนฟองสบู่ บางครั้งท่านก็มาแบบคลุมตัว หนูก็ประคององค์พระไปเรื่อยๆ จนภาพนั้นหายไปเอง แล้วใจก็เข้าสู่ภายใน มีแสงสว่างและองค์พระองค์ใหญ่ๆตามมา นั่งไป 2ชั่วโมงก็เหมือนนั่ง 5นาที เหมือนเราถูกตัดขาดจากโลกภายนอกเข้าสู่ภายใน ไม่ได้ยินเสียงใดใดทั้งสิ้น หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง มีความสุขมากจริงๆค่ะ

อีกวิธีการที่หนูถนัด คือ การทำอารมณ์เคลิ้มๆเหมือนตอนจะหลับ แต่ส่วนใหญ่แล้วอารมณ์นี้มักจะเกิดขึ้นเอง พอปรับกายให้สบายแล้วอารมณ์เคลิ้มจะเกิดทันที ใจจะเคลื่อนเข้าสู่ภายในตามทางเดินของใจเอง จากนี้ไปก็ไม่ต้องทำอะไรเลย เฉยอย่างเดียว เหมือนหลับแต่ไม่ได้หลับ เป็นสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่น พอถึงจุดรอยต่อของการหลับก็มักจะรู้ตัว และดึงสติกลับมาได้ทัน ไม่นานใจก็ค่อยๆเคลื่อนลงสู่ภายในอย่างช้าๆ ตอนนั้นรู้สึก เคว้งๆ เหมือนอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก ใจก็ค่อยๆเคลื่อนอย่างช้าๆ…

ระหว่างที่ใจกำลังเคลื่อนอยู่นั้น ก็จะมีแสงสว่างขึ้นมาจากศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ตามมาด้วยองค์พระองค์ใหญ่ๆ ท่านค่อยๆเคลื่อนขึ้นมาช้าๆ หนูเห็นท่านแบบ top-view เห็นเกศดอกบัวตูม รอยขดบนพระเศียร พระพักตร์ และส่วนต่างๆของพระพักตร์ บ่าทั้งสอง หน้าตัก มีลำแสงผุดผ่านออกมาจากกลางลำตัวของท่าน...

ท่านมาแบบ 3D (สามมิติ) แบบไม่ใช่แค่เห็น แต่หนูสัมผัสได้ทั้งองค์ รู้สึกว่าท่านเป็นองค์จริงๆ ท่านมีพลังมหาศาล เหมือนหนูเคลื่อนลงไปหาท่าน พร้อมๆกับท่านเคลื่อนขึ้นมาหาหนู แล้วเราก็เป็นหนึ่งเดียวกัน ทำให้หนูมี “เพื่อนคู่คิด มิตรคู่ใจ ธรรมกายคู่เรา” หนูรู้สึกอบอุ่นและมีพลังอย่างบอกไม่ถูก “พลังใจเป็นต่อ เพราะใจจดจ่อพระธรรมกาย” จนอยากจะแผ่ขยายความสุข ความสว่าง ความรัก ความปรารถนาดีนี้ให้ถึงแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายอย่างไม่มีประมาณค่ะ

ด้วยความที่หนูอยากมี Merit Hedge Fund (กองทุนเก็งกำไรบุญ) มากๆ หนูจึงมารับบุญอาสาสมัครอย่างตลอดต่อเนื่อง เป็นกัลยาณมิตรชวนให้ครอบครัวมาวัด ชวนเพื่อนๆในมหาวิทยาลัยมานั่งสมาธิที่ชมรม KU-Meditation-CLUB หรือชมรมสมาธิเพื่อคุณภาพชีวิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และวันอาทิตย์พวกเราก็ชวนกันไปรับบุญที่วัด แม้ว่าปริมาณน้ำมันสำรองของโลกจะลดลง แต่ปริมาณบุญสำรองของหนูเพิ่มขึ้นค่ะ

พวกเรา M4U ขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คณะพระอาจารย์และคณะผู้จัดโครงการ MEDITATION FOR YOU ทุกท่านมากค่ะ

สุดท้ายนี้ ลูกขอเชิดชูครูผู้ยิ่งใหญ่ คุณครูไม่ใหญ่ผู้ยิ่งยง ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง อยู่กับลูกๆนานๆ ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวอย่างนี้เรื่อยไปค่ะ

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักจากใจค่ะ

ลูกนุ้ย (ทักษิณา พูลสวัสดิ์)