รถของเราคือเทวรถ


[ 30 พ.ค. 2552 ] - [ 18266 ] LINE it!

CASE STUDY
รถของเราคือเทวรถ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ.2548
 
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพเป็นอย่างสูง
   
    ผมได้เข้าวัดตั้งแต่ปี พ.ศ.2538_โดยมีภรรยาเป็นกัลยาณมิตรให้ ผมและครอบครัวเริ่มทำบุญ ตั้งแต่สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวภายนอก บนโดม และทุกๆบุญที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาให้บุญมา เมื่อก่อนผมยังไม่เข้าใจในบุญนัก ต่อเมื่อมีโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาเกิดขึ้น ผมจึงเริ่มเข้าใจ ทำให้ผมเห็นความสำคัญของการทำบุญ พร้อมทั้งได้เข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมมากขึ้น ผมจึงตัดสินใจหักดิบเลิกเหล้าและบุหรี่ในปี พ.ศ.2546 อย่างเด็ดขาดครับ
 
    ในปี พ.ศ.2547 ผมก็ได้มีโอกาสบวชในรุ่น 60ปีบูชาธรรมพระธัม ทำให้เข้าใจถึงชีวิตสมณะและวัฏสงสารมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม ผมจึงเร่งสร้างบารมีด้วยการทำบุญทุกๆบุญยิ่งขึ้น และยังทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับหมู่ญาติ และมิตรสหายคนใกล้ตัวตลอดมาครับ ในครั้งนี้ผมใคร่กราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝันถึงครอบครัวผมดังนี้ครับ
 
    คุณพ่อและคุณแม่ของผมมาจากเมืองจีน แต่ได้มาแต่งงานกันตอนที่อยู่เมืองไทย และมีลูกด้วยกันทั้งหมด 7คน ผมเป็นคนที่5 เริ่มแรก คุณพ่อ ประกอบอาชีพทำประมง ทำหน้าที่เป็นไต้ก๋งเรือ ทำไปได้สักพักคุณพ่อก็เปลี่ยนมาขายเสื้อผ้าอยู่ที่มหาชัย รายได้ไม่ค่อยดีนัก แถมต่อมาก็ต้องหมดตัวลงไปอีก เพราะน้องชายของแม่ถูกจับในคดีค้าฝิ่น เงินที่มีอยู่ไม่พอเป็นค่าประกันตัว คุณพ่อกับคุณแม่จึงต้องยอมขายบ้าน เพื่อเอาไปปิดคดีให้น้องชายของแม่
 
    จากนั้น คุณพ่อจึงต้องพาครอบครัวอพยพมาเช่าห้องเล็กๆอยู่ที่กรุงเทพฯ และทำอาชีพขายผักขายปลา โดยไปรับปลามาจากมหาชัย ต่อมาคุณพ่อก็เปลี่ยนไปทำอีกหลายอาชีพ ฐานะในตอนนั้นเรียกว่าหาเช้ากินค่ำ ก่อนตาย 2-3ปีคุณพ่อต้องไปทำงานเป็นยามเฝ้าตามที่ก่อสร้าง จนกระทั่งเดือนธันวาคม พ.ศ.2517_คุณพ่อป่วยเป็นโรคมะเร็งลำไส้ หลังจากนั้น คุณพ่อก็เสียชีวิตลงในเดือนมกราคม พ.ศ.2518
 
    หลังจากคุณพ่อเสียชีวิตได้ไม่นาน บ้านที่เช่าอยู่ก็ถูกไฟไหม้ วันที่ไฟไหม้ คุณแม่ของผมอยู่ที่บ้านคนเดียว พอผมกลับจากทำงานมาไฟก็ไหม้ไปเรียบร้อยแล้ว โชคดีที่คุณแม่ไม่เป็นอะไร สันนิษฐานกันว่าเป็นการเผาไล่ที่   
 
    คุณแม่ของผม ชอบไปไหว้เจ้าตามศาลเจ้า ทำบุญวัดใกล้บ้านบ่อยๆ และทุกครั้งที่ทำบุญก็จะใส่ชื่อให้ลูกๆเสมอ เวลาคนมาบอกบุญไม่ว่าจะเป็นบุญอะไรที่ไหนก็ตาม เช่น ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า สร้างโบสถ์ สร้างศาลา และบุญต่างๆ คุณแม่จะทำบุญทุกบุญไม่ยอมขาด ทำจนเงินส่วนตัวของคุณแม่ที่ลูกๆให้ไว้หมดเกลี้ยง แล้วคุณแม่ก็จะบอกกับลูกๆว่าไม่มีเงิน พอลูกๆให้คุณแม่อีก ท่านก็จะเอาไปทำบุญอีก คุณแม่ไม่เคยอิ่มในการทำบุญเลย (ตอนนั้นลูกก็ยังไม่ได้เข้าวัดพระธรรมกาย) บั้นปลายชีวิต คุณแม่ได้ป่วยเป็นโรคเบาหวานและโรคไต ต้องถูกตัดขาไปหนึ่งข้างและเสียชีวิตลงในปี พ.ศ.2536 ด้วยวัย 72ปี
   
    พี่ชายคนโตของผม ตอนอายุได้ 18ปีเกิดมีความคิดอยากเรียนภาษาจีนมาก ก็เลยหนีไปประเทศจีนเพื่อไปเรียนภาษาจีนที่นั่น เมื่อไปถึงแล้วจึงเขียนจดหมายมาบอกทางบ้าน เมื่อไปอยู่ที่นั่นพี่ชายได้ไปพบกับชายชาวจีนคนหนึ่ง ซึ่งมีอายุมากกว่าพี่ชาย 8ปี ทั้งสองรักกันมากได้สัญญาเป็นเพื่อนร่วมสาบานกัน
 
    ต่อมา พี่ชายได้ย้ายมาอยู่ที่ฮ่องกง และได้แต่งงานมีภรรยา แล้วกลับมาเมืองไทย โดยพี่ชายบุญธรรมก็ได้ติดตามมาด้วย คุณแม่ของผมก็ยอมรับพี่ชายบุญธรรมเป็นลูกอีกคน และยกย่องให้พี่ชายบุญธรรมเป็นพี่ชายคนโต ในฐานะที่มีอายุมากกว่าพี่ชายคนโตของผม
 
    พี่ชายคนโตไม่ดื่มเหล้า แต่ชอบสูบบุหรี่มาก สูบมาตลอด ภายหลังประสบกับโรคแทรกซ้อนหลายโรค คือ โรคหัวใจ โรคปอด โรคไต และโรคเบาหวาน ซึ่งทำให้พี่ชายต้องถูกตัดขาไปหนึ่งข้าง
 
    พี่ชายบุญธรรม เคยประกอบอาชีพเป็นพนักงานโรงงานทอผ้าอยู่หลายปี พอหลังจากโรงงานเจ๊งก็หันมาเลี้ยงนกกระทาเพื่อขายไข่ ทำอยู่ได้ 4-5ปีก็เริ่มป่วยเป็นอัมพฤกษ์ ตอนนั้นอายุได้ประมาณ 69ปี พี่ชายบุญธรรมตั้งใจรักษาตัวดีมาก นอนอยู่โรงพยาบาล 2เดือนก็หายจนเกือบเป็นปกติ สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ อยู่ต่อมาอีกหลายปี
 
    วันหนึ่ง พี่ชายบุญธรรมก็เกิดอาเจียนออกมาเป็นเลือดจำนวนมาก หมอบอกว่ากระเพาะทะลุ อยู่โรงพยาบาลได้ 1วันพี่ชายบุญธรรมก็เสียชีวิต รวมอายุได้ 77ปี โดยก่อนหน้าที่พี่ชายบุญธรรมจะเสียชีวิตประมาณ 15นาที ลูกๆของพี่ชายบุญธรรมได้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายภายในให้พ่อของเขาหนึ่งองค์ ซึ่งก่อนหน้านั้น ลูกๆของพี่ชายบุญธรรมก็ได้สร้างองค์พระธรรมกายภายนอกให้พี่ชายบุญธรรมไว้แล้วหนึ่งองค์
 
    ระหว่างจัดพิธีศพที่วัด ลูกๆของพี่ชายบุญธรรมก็ยังได้ไปทำบุญสร้างเสาแก้วพันปี เพิ่มให้อีกหนึ่งแสนบาท โดยใส่ชื่อพี่ชายบุญธรรม ทุกคนรู้ว่า บุญเท่านั้นที่จะสามารถติดตัวพี่ชายบุญธรรมไปได้ อย่างอื่นเอาไปไม่ได้
 
    หลังจากที่พี่ชายบุญธรรมเสียชีวิตไปเพียง 6วัน วันนั้นพี่ชายคนโตกลับจากงานสวดพระอภิธรรมของพี่ชายบุญธรรม แล้วก็มีอาการท้องเสีย 2ครั้ง และในตอนเช้าวันรุ่งขึ้นก็มีอาการท้องเสียอีก จนลูกๆของพี่ชายเห็นอาการไม่ดี จึงรีบนำขึ้นรถพาส่งโรงพยาบาล ขณะขับรถไปได้ประมาณ 10กว่านาทียังไม่ทันถึงโรงพยาบาล พี่ชายก็มีอาการแน่นิ่งไป และเมื่อถึงโรงพยาบาล ได้ปั๊มหัวใจอยู่อีก 17นาทีจึงหายใจได้ แต่พี่ชายก็ยังไม่มีอาการรับรู้ใดๆ ในระหว่างนั้นลูกชายของพี่ชายคนโตก็ได้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายภายในหนึ่งองค์ทันที  และต่อมาอีก 3วันพี่ชายคนโตก็ได้เสียชีวิตลง รวมอายุได้ 69ปี
   
    ผมและพี่น้อง เคยร่วมกันทำธุรกิจ กิจการก็รุ่งเรืองมีรายได้ดี แต่เนื่องจากผมเป็นคนมีเพื่อนฝูงมาก (มีแต่คนพาล) ผมจึงติดอบายมุขทุกประเภท เพื่อนฝูงชวนผมไปลงทุนทำธุรกิจที่เกี่ยวกับอบายมุข ผมก็คิดว่าการลงทุนแบบนี้มีผลกำไรดี จึงตัดสินใจร่วมลงทุนด้วยหมดเงินไปเป็นจำนวนมาก แต่ไม่ประสบผลสำเร็จอย่างที่คิด ทำให้ฐานะการเงินแย่ลง พี่ๆของผมก็เลยไม่อยากให้ผมร่วมหุ้น ดังนั้นในปี พ.ศ.2535 ผมก็เลยต้องแยกออกมาทำกิจการเอง
   
    ระหว่างนั้นฐานะของผมไม่ดีเลย ผมต้องระเหเร่ร่อนหลบหนีผู้คนอยู่ไม่เป็นที่เป็นเวลานาน จนกระทั่งในปี พ.ศ.2537_อาสาวของภรรยาผม ก็ได้มาชวนผมและครอบครัวไปวัดพระธรรมกาย ตอนแรกผมยังไม่ยอมรับวัด ภรรยาของผม และ น้องสาวคนรองจากผม (คนที่6) เข้าวัดก่อน
 
    ต่อมา ผมก็ตามภรรยาและน้องสาวมาโดยขับรถมาให้ มาถึงวัดแล้วผมก็คอยแต่จะชวนให้รีบกลับ ผมคิดในตอนนั้นว่า มาวัดทำบุญเสร็จแล้วก็น่าจะกลับได้แล้วจะอยู่ทำไมทั้งวัน แต่ผมก็ได้สร้างองค์พระยอดโดมโดยภรรยาทำบุญให้ในนามของผม
 
    หลังจากนั้นมา กิจการของผมก็ขยายตัว ดีขึ้นๆมาตลอด ภรรยาของผมเคยให้ข้อคิดเวลาเห็นคนอื่นเขาซื้อรถคันใหม่ว่า "รถเหล่านี้มันมีวันผุพังแต่รถของเรานี่สิสวยกว่าของเขา เพราะรถของเรา คือ เทวรถ"
 
    ผมได้ฟังภรรยา ก็ทำให้มีกำลังใจในการทำบุญมากขึ้นไปอีก ผมเชื่อมั่นในบุญที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า ยิ่งให้ยิ่งได้...เงินในบาตรเป็นของเรา เงินในกระเป๋านั้นไม่ใช่ และก็เป็นที่น่าสังเกตว่าตั้งแต่ทำบุญมาฐานะก็ไม่เคยเดือดร้อน ไม่ว่าเศรษฐกิจจะเป็นฟองสบู่ จะมีคู่แข่งมาก แต่ผมก็ไม่เคยเดือดร้อน ทั้งๆที่คนอื่นเขาโอดครวญ แต่ธุรกิจของผมก็ยังไปได้เรื่อยๆไม่มีสะดุด สามารถมีเงินมาซื้อตึก ขยายงานไปได้เรื่อยๆ และมีเงินให้ทำบุญเรื่อยๆไม่ขาด ผมจึงเชื่อมั่นในบุญมาก
 
    ดังนั้น เมื่อผมและภรรยาได้ยินพระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกบุญ หล่อองค์พระทองคำประดิษฐานที่อาคาร 60ปี ผมและภรรยาได้ฟังก็ปลื้มมากจึงรับบุญจักรแก้วทันที โดยร่วมกันกับหลานสาวคนละ 1M รวมเป็น 2M
  
    ภรรยาของผม เมื่ออายุประมาณสัก 5-6 ขวบ ช่วงนั้นเจ้าอาวาสที่วัดใกล้บ้านได้มรณภาพลง และที่วัดก็จะมีรูปของเจ้าอาวาสที่มรณภาพและรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯตั้งอยู่ มีคนชี้ไปที่รูปของเจ้าอาวาสที่มรณภาพแล้วบอกว่านี่คือเจ้าอาวาส แต่ภรรยาของผมมีความรู้สึกในใจว่า ไม่ใช่ ต้องเป็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯสิที่เป็นเจ้าอาวาส และรู้สึกเสียใจว่าทำไมเธอถึงไม่เกิดมาเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้ชายเธอก็จะได้บวช
 
    ปัจจุบันภรรยาของผมเป็นโรคปวดเมื่อย และเส้นอักเสบ คุณหมอบอกว่าเป็นโรครูมาตอยชนิดไม่ถาวร จะนั่งสมาธิได้ครั้งละนานเพียงไม่เกินชั่วโมง ทั้งๆที่อยากนั่งให้ได้นานกว่านี้
 
คำถามมีดังนี้ครับ
 
1.เพราะเหตุใด คุณพ่อคุณแม่ของผมจึงต้องเสียทรัพย์จนหมดตัวจากการที่น้องชายของแม่ถูกจับในคดีฝิ่น และบ้านที่เช่าอยู่ก็ต้องถูกไฟไหม้ครับ
 
2.คุณพ่อคุณแม่ของผมเมื่อตายแล้ว ไปอยู่ภพภูมิใดมีสภาพความเป็นอยู่อย่างไร บุญจากการสร้างองค์พระ การบวช และบุญทุกบุญที่ผมทำ แล้วอุทิศไปให้ คุณพ่อคุณแม่ได้รับบุญเหล่านั้นหรือไม่ และขณะนี้มีสภาพความเป็นอยู่อย่างไรครับ   
 
3.บุพกรรมอะไรที่ทำให้พี่ชายต้องเป็นหลายๆโรค รวมทั้งโรคเบาหวานจนถูกตัดขาไปหนึ่งข้างเหมือนคุณแม่ และมีวิบากกรรมใดมาตัดรอนชีวิตของพี่ชายครับ 
 
4.พี่ชายคนโตตายไปตั้งแต่แน่นิ่งอยู่ในรถ หรือว่ามาตายจริงหลังจากที่ปั๊มหัวใจแล้ว และอยู่มาได้อีก 3วันครับ 
 
    พี่ชายคนโตของผมตายแล้วไปไหนครับ ขณะใกล้ตายพี่ชายคนโตใจใสหรือใจหมองครับ ตอนนี้พี่ชายมีสภาพเป็นอย่างไร เข้าใจเรื่องบุญบ้างหรือไม่ครับ อานิสงส์ของบุญจากการที่ลูกชายสร้างองค์พระธรรมกายให้ ทำให้พี่ชายมีความเป็นอยู่อย่างไร ถ้าลูกชายไม่ได้สร้างองค์พระให้จะเป็นอย่างไร พี่ชายมีอะไรจะบอกลูกๆและภรรยาของเขาหรือไม่ครับ และภรรยาของพี่ชายถามว่า พี่ชายตายแล้วมีขาครบ 2ข้างหรือไม่ครับ
 
5.พี่ชายบุญธรรมตายแล้วไปอยู่ภพภูมิใด อานิสงส์ของบุญที่ลูกๆได้ทำให้ ทั้งองค์พระและเสาแก้ว เขาได้รับแล้วเป็นอย่างไรครับ
 
6.พี่ชายบุญธรรมเป็นคนมาพาพี่ชายไปด้วยใช่หรือไม่ ถึงได้เสียชีวิตในเวลาใกล้ๆกัน หลังตายแล้วทั้งสองได้พบกันหรือไม่ครับ เขาทั้งสองผูกพันกันมาอย่างไรจึงได้มาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันครับ
 
7.เหตุใด ผมจึงได้ไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขและมีเพื่อนไม่ดีอยู่หลายปี และเป็นเพราะผมยังพอมีบุญอะไรที่ทำให้ผมไม่ไปเป็นอย่างเพื่อนๆที่ถูกติดคุกบ้าง ถูกยิงตายบ้าง และผมรอดมาได้โดยที่ผมไม่เคยทำไม่ดีเหมือนเพื่อนที่คบกันอยู่ ทำไมผมแม้จะได้รู้จักวัดพร้อมกับภรรยา แต่กว่าจะมีศรัทธาเข้าใจในการสร้างบุญบารมีได้ก็ตั้งหลายปีครับ
 
8.บุพกรรมใด ภรรยาของผมจึงเส้นอักเสบ ทำให้นั่งสมาธิได้ไม่นาน จะมีวิธีแก้ไขอย่างไรครับ
 
9.ที่ภรรยาของผมมีความคิดในตอนเด็กว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯน่าจะเป็นเจ้าอาวาสวัดนั้น และตัวเองทำไมไม่เป็นผู้ชายเพื่อจะได้บวช ความคิดทั้งสองนี้เกิดขึ้นเพราะเธอสร้างบุญมาอย่างไรครับ
 
10.ตัวผม ภรรยา ลูกสาว และน้องสาวรองจากผม เกี่ยวข้องและผูกพันกันมาอย่างไรจึงได้มาวัดด้วยกันเสมอ และในอดีตได้ติดตามสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างต่อเนื่องหรือไม่ครับ
 
11.ผมอยากให้พี่ชายอีก 2คน (คือ พี่ชายคนที่สอง และพี่ชายคนที่สาม) พี่สาวและน้องสาวคนเล็กของผม ได้มาสร้างบารมีด้วยกันทุกคน ไม่ทราบจะได้หรือไม่ครับ ทุกคนได้เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือครับ
 
12.น้องสาวรองจากผมชอบทำบุญ และจะทำบุญร่วมกันเสมอ อดีตชาติก่อนๆเคยสร้างบุญอะไรมา เธอจึงมีทรัพย์สมบัติมากกว่าพี่น้องคนอื่นๆครับ
  
สุดท้ายตัวผม ภรรยา ลูกสาวและน้องสาว
จะขอติดตามสร้างบุญสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และหมู่คณะ
จนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพเป็นอย่างสูง

  
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
1.คุณพ่อคุณแม่เสียทรัพย์จนหมดตัว จากการที่น้องชายถูกจับคดีฝิ่น และบ้านที่เช่าอยู่ต้องถูกไฟไหม้
 
  • เพราะกรรมในอดีต ท่านทั้งสองได้คบคนพาล
  • เรื่องมีอยู่ว่า ชาตินั้นท่านได้ลักลอบเอาของหนีภาษีเข้าเมือง ในชาตินั้นน้องชายของแม่เป็นนายด่านภาษี ได้รับสินบนและช่วยเหลือเกื้อกูลคุณพ่อคุณแม่ในชาตินั้น ดังนั้นชาตินี้ คุณพ่อคุณแม่เหมือนเป็นหนี้บุญคุณ จึงต้องชดใช้เงินดังกล่าวทั้งหมดเพื่อปิดคดี
  • ส่วนบ้านที่เช่าที่ถูกไฟไหม้ เพราะเคยจุดไฟเผาไล่ที่ชาวบ้านที่มาบุกรุกที่ของตน วิบากกรรมดังกล่าวมาตามส่งผล
 
2.คุณพ่อคุณแม่ตายแล้ว
  • คุณพ่อก็ไปเป็นภุมมเทวา ชั้นล่าง ระหกระเหินลำบากในช่วงแรก ต่อมาได้บุญที่อุทิศไปให้ทุกบุญ ก็ได้เป็นภุมมเทวา ชั้นดี มีบ้านเป็นของตนเอง มีอาหารทิพย์ เสื้อผ้า เป็นต้น
  • คุณแม่ตายไปแล้ว ก็ไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์ เฟส2 ด้วยบุญที่ท่านทำในพระพุทธศาสนาและบุญอื่นๆ ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ยิ่งมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น
 
3.พี่ชายมีโรคมาก รวมทั้งโรคเบาหวาน ได้ถูกตัดขาไปหนึ่งข้างเหมือนคุณแม่ เพราะในอดีตชอบล่าสัตว์ ยิงนก ตกปลา ฆ่าสัตว์ทำอาหาร เป็นหลัก และปัจจุบันก็มีกรรมฆ่าสัตว์บ้างมาเสริม เมื่อถึงคราวหมดอายุขัย วิบากกรรมดังกล่าวก็มาตัดรอนให้เสียชีวิต
 
 
4.พี่ชายคนโตตายตั้งแต่อยู่ในรถกายละเอียดก็หลุดออกมา พอปั้มหัวใจกายละเอียดก็ถูกดูดเข้าไปใหม่ เหมือนคนตกอยู่ในภวังค์ เหมือนคนไม่หลับไม่ตื่น ไม่รับรู้เรื่องใดๆทั้งสิ้น ใจจึงไม่ใสไม่หมอง เมื่อหลุดจากกายหยาบแล้วก็มีขา 2ข้างเหมือนคนปกติ
 
  • ตายแล้วได้ไปเป็นภุมมเทวา ระดับธรรมดา ด้วยบุญที่อุทิศไปให้ แต่ถ้าไม่สร้างองค์พระไปให้ก็จะต้องไปยมโลก ตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องบาป-บุญเท่าไหร่นัก แต่ก็เข้าใจดีกว่าตอนเป็นมนุษย์
  • พี่ชายคนโตอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะสภาพตอนนี้มีที่อยู่แบบโทรมๆ เสื้อผ้าก็ยังไม่ประณีต อาหารก็ไม่ประณีต
  • ดังนั้น ให้บุตร-ภรรยาทำบุญไปให้ท่านอีกบ่อยๆ แล้วอุทิศส่วนกุศลระบุชื่อของท่านโดยตรง
 
5.พี่ชายบุญธรรมตายแล้ว ก็ไปเป็นภุมมเทวา ระดับธรรมดา มีบ้านอยู่ติดกันกับพี่ชายคนโต ได้รับบุญที่บุตรทำให้จึงทำให้ไม่ต้องถูกพาตัวไปยมโลกเหมือนกัน
 

6.พี่ชายบุญธรรมไม่ได้พาตัวพี่ชายคนโตไป ต่างคนต่างตาย แต่แรงสาบานที่ทั้งสองได้กระทำไว้ว่า จะร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมตายด้วยกันไม่ทิ้งกัน จึงทำให้ได้ไปพบกันและมีบ้านอยู่ติดกันในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง แต่บ้านของพี่ชายบุญธรรมโตกว่านิดหนึ่ง 

  • ทั้งสองคนผูกพันกันมาก เพราะบางชาติก็เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน บางชาติก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน และรักกันมาก
 
7.ลูกต้องไปอยู่ในวงจรอบายมุขและมีเพื่อนไม่ดีอยู่หลายปี เพราะกรรมคบคนพาลในอดีตทำให้มีเชื้อนี้ติดมา ดึงดูดเข้าสู่วงจรนี้
  • แต่มีบุญที่เคยทำกับหมู่คณะมาในอดีตและปัจจุบัน ได้มาตัดรอนเชื้อนี้ให้หมดไปจึงออกจากวงจรนี้ได้ และบุญนี้ยังคุ้มไม่ให้ทำสิ่งไม่ดีเหมือนเพื่อนๆ แม้ตอนอยู่ในวงจรนั้น 
  • ลูกเข้าวัดพร้อมภรรยา แต่กว่าจะเข้าใจเรื่องการสร้างบุญต้องใช้เวลาหลายปี  เพราะกรรมคบคนพาลทำให้ยังมีเชื้อแห่งโมหะ ความหลง บังใจอยู่
 
8.ภรรยาเส้นอักเสบจนทำให้นั่งสมาธินานไม่ได้ เพราะกรรมทุบตีสัตว์เลี้ยงเพื่อสั่งสอนบ้าง ระบายอารมณ์บ้าง ในอดีตมาส่งผล
 
  • ให้นึกถึงบุญทุกบุญด้วยใจใสๆ ดื่มน้ำเยอะๆ ออกกำลังกาย อย่าขายของนานเกินไป อธิษฐานจิตทุกวันให้โรคหาย  เดี๋ยวก็จะเจอหมอดี ยาดี มารักษา หรือไม่ก็หายเอง

9.ความคิดของภรรยาตอนเด็กๆที่ว่า น่าจะเกิดเป็นผู้ชายจะได้บวช และวัดนั้นเจ้าอาวาสน่าจะเป็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เพราะในอดีตหลายกัปที่ผ่านมา เคยเกิดเป็นผู้ชาย เคยบวชกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ แต่ภายหลังลาสิกขามาครองเรือน และในกัปหลังๆก็มาเป็นผู้หญิง เพราะกรรมเจ้าชู้

 
10.ตัวลูก ภรรยา ลูกสาวและน้องสาวคนรองลงมาได้มาวัดด้วยกันเสมอ ชาติในอดีตที่ผ่านมาก็ได้เป็นเหมือนปัจจุบันนี้ คือ ภรรยาก็เป็นภรรยา ลูกสาวก็เป็นลูกสาว น้องสาวก็เป็นน้องสาว ได้ชักชวนกันมาทำบุญร่วมกันจึงรักและผูกพันกัน
 
  • ได้ติดตามสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างต่อเนื่อง จะมีตัวลูกเองมักจะนอกเรื่อง ดีแต่ว่าได้ภรรยาเป็นกัลยาณมิตรดึงกลับมาเสมอ
 
11.พี่ชายคนที่สอง และพี่ชายคนที่สาม พี่สาวและน้องสาวคนเล็ก ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา แต่ไม่สม่ำเสมอ ดังนั้นบางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอกัน ลูกก็ต้องเป็นกัลยาณมิตรให้เขาด้วยใจที่ใสๆ และเยือกเย็น สักวันก็จะสมหวัง
 
 
12.น้องสาวคนรองจากลูกชอบทำบุญ และจะทำบุญร่วมกันเสมอ แต่มีสมบัติมากกว่าพี่น้องคนอื่นๆ เพราะทั้งอดีตและปัจจุบัน เมื่อได้สมบัติมาแล้วก็มักจะทำบุญอย่างง่ายๆโดยไม่เสียดาย จึงทำให้มีสมบัติมาก
 
  • ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ อย่าให้ตกบุญเลย แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย

     



Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
ถนนสายความฝันถนนสายความฝัน

ฉันจะดูแลเธอเองฉันจะดูแลเธอเอง

ทนเอาหน่อย ต่อยใช้หนี้ ตอนที่ 1ทนเอาหน่อย ต่อยใช้หนี้ ตอนที่ 1



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม