ตายเพราะคารมเสียดแทงใจ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ตายเพราะคารมเสียดแทงใจ

คุณแม่ของลูกมีอัธยาศัยใจเย็น ชอบเอื้อเฟื้อช่วยเหลือ ทำบุญ แต่ไม่ค่อยได้มาวัดพระธรรมกาย เพราะสุขภาพไม่ดีเป็นโรคหัวใจ เดินไกลแล้วหอบ ลูกให้ร่วมบุญ ท่านก็ร่วมทุกบุญ ครั้งสุดท้าย ท่านกำลังจะออกไปนอกบ้านกับน้องชาย ขณะที่กำลังจะใส่ถุงเท้าก็ล้มฟุบและเสียชีวิตทันที ทำให้ลูกไม่มีโอกาสได้ทำหน้าที่ลูกที่ดีในวาระสุดท้ายให้กับคุณแม่

ลูกกราบขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวพ่อ คุมบุญให้คุณแม่ได้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ไม่ต้องกังวลกับลูกๆที่บ้านด้วยค่ะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

แม่ของลูกหลังจากที่ล้มฟุบลงแล้วเสียชีวิต กายละเอียดก็หลุดออกจากร่างทันที และมายืนมึนงงอยู่ ได้เดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในบ้าน หลังจากนั้นท่านก็เริ่มรู้สึกตัวและยอมรับได้ว่าตัวเองตายแล้ว เพราะสื่อสารกับใครไม่ได้ จึงเริ่มนึกถึงบุญที่ตัวเองได้ทำในสมัยเป็นมนุษย์ และบุญที่ลูกสาวได้ชักชวนให้ทำ

บุญจึงส่งผลให้ท่านไปเกิดเป็นเทพธิดาคนธรรพ์ มีวิมานเป็นเงิน อยู่ที่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา มีความเป็นอยู่สะดวกสบาย กำลังมีความสุขเพลิดเพลินกับทิพยสมบัติของตนเอง

ต่อมา ได้มีพระไปหาท่านที่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา โดยเอาบุญของลูกสาวที่ตั้งใจทำมากับหมู่คณะ โดยเป็นอุบาสิกาอยู่ในองค์กร ไปให้ท่านอนุโมทนา ทำให้ท่านได้เห็นภาพของลูกสาวที่มาสร้างบารมีช่วยงานพระศาสนา เต็มที่
ท่านจึงเกิดความปลื้มใจมากขึ้น บุญก็ได้ช่องส่งผลให้ท่านเปลี่ยนภพภูมิไปเกิดเป็นเทพธิดา อยู่ที่ชั้นดาวดึงส์ เฟส2_มีวิมานเป็นทอง พร้อมบริวารเกิดขึ้น

พระได้บอกให้ท่านนั่งธรรมะเยอะๆ อย่ามัวเพลิดเพลินในทิพยสมบัติ เพราะที่มาอยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์นี้ได้ เพราะบุญของลูกสาวที่ตั้งใจทำงานให้กับองค์กรอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ซึ่งท่านก็รับปากว่าจะนั่งสมาธิทุกวัน
บุพกรรมของคุณแม่ของลูก อดีตชาติท่านเกิดเป็นหญิงที่มีคารมที่เสียดแทงใจคนได้ดี ซึ่งแต่เดิมท่านก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่เรื่องนี้มีเหตุ กล่าวคือ
สามีของท่านในชาตินั้นไปมีภรรยาน้อย ท่านจึงไปดุด่าว่าภรรยาน้อยอยู่เป็นประจำ จนเป็นเหตุให้ภรรยาน้อยของสามีทนไม่ไหว ต้องหนีไปอยู่ที่อื่น มารวมกับวิบากกรรมปาณาติบาตที่ท่านเคยฆ่าสัตว์ทำอาหาร จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่านต้องมาเสียชีวิตในปัจจุบัน

คุณแม่ได้ฝากข้อความมาถึงลูกว่า “ให้ลูกสร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะให้เต็มที่ เพราะเป็นบุญใหญ่ ให้ทำจนหมดอายุขัย และอย่าลืมส่งบุญมาให้แม่อย่าสม่ำเสมอด้วย”

***************

ทหารหนุ่มปากหวาน

คุณพ่อของลูกเกิดวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ.2492_เสียชีวิตเมื่อวันที่ วันที่ 6 เมษายน พ.ศ.2551

คุณพ่อเป็นผู้ที่มีจิตใจโอบอ้อมอารี ใจเย็น พูดน้อย ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ขยัน อดทน รักครอบครัว เริ่มเข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ.2540_และได้มีโอกาสมารับบุญจับเส้นพระผู้ใหญ่ที่ศูนย์พยาบาล ทุกวันเสาร์ ตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.2541-2551 รวมเวลาเกือบสิบปี

เมื่อเข้าวัดปฏิบัติธรรมและเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมแล้ว ทำให้ท่านเลิกกิจการค้าชีวิต คือ ทำฟาร์มไก่และปลา และเร่งสร้างบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง จนกระทั่งในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ.2551_หลังจากรับบุญจัดอาหารบูชาข้าวพระ รับบุญนวดและปฏิบัติธรรมในช่วงเช้าเสร็จแล้ว ช่วงบ่ายท่านก็เดินทางไปธุระที่จังหวัดสมุทรปราการด้วยรถตู้โดยสาร

ในระหว่างขากลับมาที่วัด คุณพ่อได้ประสบอุบัติเหตุ รถตู้โดยสารที่นั่งมาพุ่งเข้าชนเสาไฟฟ้าที่เกาะกลางถนน หน้าโรงเรียนนายเรือ จังหวัดสมุทรปราการ ทำให้คุณพ่อเสียชีวิต สร้างความเสียใจให้แก่คุณแม่และลูกหลานเป็นอย่างมาก เมื่อทราบข่าวแล้วทุกคนก็พยายามไม่ร้องไห้เสียใจ เพราะเกรงว่าคุณแม่จะยิ่งเศร้า และดวงวิญญาณของคุณพ่อก็จะเป็นห่วงพวกเรา จึงพูดให้นึกถึงบุญอยู่ตลอดเวลา

ในวันที่จะนำอัฐิของคุณพ่อไปลอยอังคาร พวกเราก็จะนำอัฐิไปเวียนรอบมหาธรรมกายเจดีย์หนึ่งรอบ พร้อมทั้งพูดถึงบุญที่คุณพ่อเคยทำไว้ตลอดทั้งชีวิตด้วย

คุณแม่ของลูกเกิดวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ.2480_เสียชีวิตเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ.2551

คุณแม่เป็นคนเจ้าระเบียบรักความสะอาด มีเสน่ห์ปลายจวัก มีอัธยาศัยดีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ขยันอดทน รักการทำบุญและเป็นที่รักของทุกคน เริ่มเข้าวัดและทำบุญอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.2540

บุญที่คุณแม่ปลื้มมากและทำเป็นประจำทุกเดือนเกือบสิบปี คือ การทำอาหารและจัดใส่ภาชนะบูชาข้าวพระในวันอาทิตย์ต้นเดือน ด้วยความตั้งใจ ประณีตสวยงาม

ต่อมา คุณแม่เริ่มมีอาการป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ เมื่อช่วงปลายปี พ.ศ.2549_และเข้ารับการผ่าตัดเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2550_หลังจากผ่าตัด คุณแม่ใช้ธรรมโอสถในการรักษาแทนการให้คีโมและฉายแสง ตามคำแนะนำของพระเถระที่ท่านเคารพว่า ให้ถวายภัตตาหาร ปล่อยปลาและปล่อยวาง คุณแม่จึงเร่งสร้างบุญทุกบุญไม่ขาด แม้กระทั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย จนวาระสุดท้ายของชีวิต คุณแม่ได้จากไปเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ.2551 รวมอายุได้ 71ปี

ลูกกราบขอความเมตตา พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ฝันในฝันว่า

1.เมื่อคุณพ่อละโลกแล้วเป็นอย่างไร อยู่ที่ใดในปรโลก ด้วยบุพกรรมใดจึงอายุสั้นเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ รวมอายุได้ 59ปี

2.คุณแม่ละโลกแล้วเป็นอย่างไร อยู่ที่ใดในปรโลก มีอะไรฝากถึงลูกหลานหรือไม่คะ และด้วยบุพกรรมใดจึงเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่คะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.คุณพ่อของลูกประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้ว กายละเอียดของท่านก็หลุดออกมาจากกายหยาบ หายเจ็บปวดทรมาน มายืนเฉยๆอยู่นานด้วยความมึนงง จากนั้นจึงค่อยๆรู้สึกตัวมากขึ้น หลังจากนั้นความรู้สึกเป็นห่วงครอบครัวก็เข้ามาแทนที่ในใจ จึงแวบไปที่บ้าน แต่เมื่อเห็นทุกคนไม่แสดงความเศร้าโศกฟูมฟายเสียใจ ท่านก็เลยรู้สึกสบายใจขึ้น

จากนั้น ท่านก็เริ่มนึกถึงบุญต่างๆที่เคยทำตอนเป็นมนุษย์ได้ รวมถึงบุญจากการถวายการรักษาพยาบาลพระภิกษุมาเป็นเวลานาน ทันใดนั้นกายก็ใสขึ้นสว่างขึ้นและมีปีติมากยิ่งขึ้น ภาพแห่งการทำความดีก็เริ่มปรากฏชัดเจนในใจมากขึ้น ท่านจึงคลายจากความเศร้าโศกที่ต้องจากครอบครัวไป กายของท่านก็เปลี่ยนสภาพเป็นกายเทพบุตร และมีบริวารมารอรับอยู่ ณ ที่บ้าน
ท่านเทพบุตรได้ลอยตัวขึ้นไปบนเทวรถ จากนั้นมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์สามรอบ และเดินทางกลับไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง ขณะนี้ท่านเทพบุตรกำลังมีความสุขในทิพยสมบัติอยู่

บุพกรรมที่ทำให้ท่านอายุสั้น เพราะในอดีตชาติท่านเคยเกิดเป็นทหาร แต่ไม่ใช่ทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ท่านได้ออกรบกับข้าศึก โดยซุ่มรออยู่บนหุบเขาและได้กลิ้งก้อนหินมาทับข้าศึกจนข้าศึกเสียชีวิตหลายคน เป็นเหตุให้ชาติปัจจุบัน ท่านต้องมาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อวิบากกรรมตามมาทันได้ช่องส่งผล

ท่านฝากข้อความมาถึงลูกสาวว่า ท่านรู้สึกปลื้มใจกับลูกสาวที่ได้สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่มาโดยตลอด ท่านฝากบอกว่า “ให้ลูกๆเชื่อฟังพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ให้รับบุญอย่างไม่มีข้อแม้ข้ออ้าง และอุทิศบุญให้พ่ออีกอย่างสม่ำเสมอ”

2.คุณแม่ของลูกหลังจากเสียชีวิตแล้ว ก็หลุดออกมาจากกายหยาบเป็นกายมนุษย์ละเอียด ซึ่งยังมีความห่วงลูกหลานอยู่มาก แต่เมื่อท่านมองเห็นแถวของบริวารที่มารอรับพร้อมด้วยเทวรถที่จอดรออยู่ ก็รู้ตัวทันทีว่าตนได้เสียชีวิตแล้ว จึงได้นึกถึงบุญที่ตนได้เคยทำมาในสมัยที่เป็นมนุษย์ ก็เกิดความปีติมากๆ

ภาพในการสร้างบารมีก็ชัดเจนขึ้น และกายละเอียดก็สว่างมากขึ้นเรื่อยๆ จนบุญส่งผลเต็มที่ กายของท่านก็เปลี่ยนสภาพเป็นกายเทพธิดา ความรู้สึกห่วงลูกหลานก็จางลง

จากนั้น ท่านเทพธิดาจึงขึ้นไปนั่งบนเทวรถ และได้เดินทางมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์สามรอบ ก่อนที่จะเดินทางกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง
ขณะนี้กำลังมีความสุขในทิพยสมบัติที่ได้รับ ด้วยบุญที่ทำในสมัยเป็นมนุษย์ร่วมกับหมู่คณะ ให้ลูกหมั่นทำบุญอุทิศไปให้ท่านอีกบ่อยๆ
บุพกรรมที่ทำให้ท่านอายุสั้น เพราะในอดีตชาติท่านเคยเลี้ยงสัตว์ใหญ่สัตว์เล็ก และเคยใส่อาหารบูดเน่าที่ไม่รู้ว่ามีพิษ ปนไปกับอาหารสัตว์ เพื่อนำไปเลี้ยงสัตว์ ทำให้วัวควายเป็ดไก่ล้มตายเป็นจำนวนมาก กรรมนี้มารวมกับกรรมกาเมฯเจ้าชู้ที่เคยทำมาในอดีต จึงทำให้ท่านเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่

พุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช เป็นทหารระดับหัวหน้าฝ่ายสื่อสาร ทำหน้าที่เดินคำสั่งตามกรมกอง มีคารมดี ปากหวาน แต่ก็ได้ออกบวชเมื่อวัยกลางคน

เมื่อบวชแล้วก็ได้ทำหน้าที่เผยแผ่ มีอุปนิสัยเป็นพระนักเทศน์ ชอบจดจำธรรมะของพระมหาเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช ไปบรรยายขยายความให้ญาติโยมฟัง เพื่อให้เกิดความซาบซึ้งยิ่งขึ้นในธรรมะ

มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงพระธรรมกาย กลับดุสิตบุรีได้
เหตุที่ทำให้ลูกมาเกิดเป็นผู้หญิง เพราะมีวิบากกรรมกาเมฯ จากเมื่อหลายพุทธันดรก่อน มาส่งผล โดยตัวลูกเป็นทหารหนุ่มปากหวาน เท่หล่อคารมดี จึงมีหญิงสาวมากมายมาติดพัน
มีอยู่วันหนึ่ง มีหญิงสาวที่ยังอยู่ในความดูแลปกครองของพ่อแม่อยู่ มายุ่งด้วย เพราะติดใจความหล่อเท่และคารมดีของตัวลูก ทำให้ตัวลูกได้กระทำผิดพลาดไป แต่ในภายหลังก็รู้ว่าไม่ดี เป็นบาป ทำให้ไม่สบายใจ จึงไปขอขมา และได้ออกบวชจนตลอดชีวิต ทำให้บุญส่งผลไม่ต้องไปตกอยู่ในอบาย

แต่กรรมก็คือกรรม ประกอบเหตุอย่างไรก็ต้องส่งผล จึงทำให้ชาตินี้ต้องมาเกิดเป็นผู้หญิง

***************