ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 5

เพื่อนที่เป็นราชองครักษ์ลูกน้องของลูกคนหนึ่งก็ตั้งใจว่า ถ้าเจอตัว...เดี๋ยวจะอบรมสั่งสอนสักหน่อยว่า มาทำงานในวังแล้วอย่าทำตัวแบบนี้ ซึ่งก็คิดว่าจะลงมือสั่งสอนเพียงเล็กน้อยแค่พอให้หลาบจำ แต่เพื่อนที่เป็นราชองครักษ์ลูกน้องของลูกอีกคนหนึ่งก็บอกว่า “ใจเย็นๆไว้ก่อนพี่ น้องเขาอาจจะมีเหตุผลอะไรบางประการก็ได้ หรือเขาอาจจะไม่ชอบอะไรบางอย่าง ตอนนี้อย่างเพิ่งไปทำอะไรรุนแรงเกินไปเลย สงสารเขา”

เมื่อตัวลูกและเพื่อนทั้งสองเดินไปทางด้านหลังของวังใกล้ๆแนวกำแพง ก็เห็นมหาดเล็กเด็กใหม่คนนั้นกำลังมองซ้ายมองขวาอยู่ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นจึงโยนกิ่งไม้ท่อนหนึ่งข้ามกำแพงวังออกไป แล้วรีบเดินจ้ำอ้าวจากไปโดยไม่เหลียวมามองอีกเลย

ครั้นเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งสามคนโดยเฉพาะตัวลูกก็รู้สึกผิดสังเกต ลูกในฐานะหัวหน้าทีมพร้อมกับเพื่อนๆจึงไม่รอช้าสวมบทบาทเป็นนักสืบ รีบเดินตามมหาดเล็กเด็กใหม่ไป พอดีมหาดเล็กคนนั้นหันมาเห็นเข้า พอเห็นว่าเป็นราชองครักษ์เดินตามเข้ามาหา ก็รีบวิ่งหนีทันที เพราะคิดว่าต้องถูกจับได้แน่ๆ ลูกและเพื่อนๆจึงรีบวิ่งตามไปจนสามารถจับตัวเอาไว้ได้

หลังจากนั้น ลูกก็ได้นำตัวมหาดเล็กคนนั้นไปสอบสวนในที่ทำงานของลูก แต่มหาดเล็กคนนั้นก็ไม่ยอมพูดอะไรเลย ลูกจึงนำตัวไปขังไว้ก่อน แล้วตัวลูกก็มาตรวจดูตรงบริเวณที่เกิดเหตุ ซึ่งเป็นบริเวณที่ลูกเห็นมหาดเล็กคนนั้นขว้างกิ่งไม้ข้ามกำแพงออกไป แต่ลูกก็ยังไม่เห็นมีอะไรที่ผิดสังเกต

ลูกจึงเดินออกไปนอกกำแพงตรงตำแหน่งที่ลูกเห็นมหาดเล็กคนนั้นโยนกิ่งไม้ออกไป และแล้วสิ่งที่ลูกพบเห็นในตอนนั้นก็คือ กิ่งไม้นั้นตกอยู่ตรงบริเวณถนนที่ไว้ใช้สัญจรไปมาของชาวบ้าน ลูกได้หยิบกิ่งไม้กิ่งนั้นขึ้นมาดูแล้วก็พบว่า แม้กิ่งไม้นี้จะดูเหมือนกิ่งไม้ทั่วไป แต่เมื่อเขย่าดูแล้วกลับมีเสียงขลุกขลักอยู่ข้างใน พอลูกลองพลิกไปพลิกมาก็เห็นว่า กิ่งไม้นี้สามารถเปิดออกมาได้

หลังจากนั้น ลูกก็มองไปรอบๆ ก็เห็นว่าถนนเส้นนี้เป็นทางสัญจรของคนทั่วไป และไม่เห็นใครน่าสงสัย ลูกจึงวางกิ่งไม้ท่อนนั้นไว้ที่เดิมแล้วก็สั่งให้ลูกน้องของลูกมาคอยเฝ้าดูอย่างแนบเนียนว่า ใครจะมาหยิบไป เพื่อจะได้สาวไปถึงตัวการได้